ولادت نخستین ریحانه پیامبر

« پانزدهم رمضان ،

 روز ولادت با سعادت سبط اکبر ، امام مجتبی سلام الله علیه مبارک باد »

ولادت نخستین ریحانه پیامبر

ماه رمضان ، ماه خدا و مبارک ترین و شریف ترین ماه های‌سال است ، و آنچه بر فضیلت و شرافت آن افزوده است ، ولادت با سعادت نخستین سبط رسول خدا صلی الله علیه و آله ، حضرت مجتبی علیه الصلاة و السّلام در نیمه̾ آن است .

نیمه̾ ماه رمضان از سومین سال هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به مدینه̾ منوّره بود ، کهخبر مسرّت بخش به دنیا آمدن اوّلین فرزند حضرت زهرا سلام الله علیها را به پدر بزرگوارش حضرت سید المرسلین صلوات الله علیه و آله دادند . شادی و سرور سراسر وجود حضرت را فرا گرفت ، فورا از جای خود برخاست و به منزل دختر عزیزش فاطمه رفت . به اسماء فرمود : اسماء ! فرزندم حسن را بیاور . اسماء گوید : حسن را در پارچه̾ زردی پیچیدم و به خدمتش آوردم . حضرت ناراحت شد و پارچه̾ زرد را انداخت ، سپس فرمود : ای اسماء ! مگر به شما نگفته بودم نوزاد را در پارچه̾ زرد نپیچید ؟ سپس فرزند را از حضرت گرفتم و در پارچه̾ سفید پیچیدم و به نزد حضرت آوردم . حضرت در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت ، آنگاه به علی فرمود : یا علی ! فرزندم را چه نامیدی ؟

امیر المؤمنین علیه السلام عرض کرد : یا رسول الله ! من بر شما سبقت نمی گیرم. حضرت فرمود : من هم بر پروردگارم سبقت نمی‌ گیرم .

پس جبرئیل امین نازل شد و عرض کرد : یا محمد! علیّ اعلی سلامت می رساند و می فرماید : منزلت علی نسبت به تو ، منزلت هارون نسبت به موسی است ، جز اینکه پیامبری پس از تو وجود ندارد .

حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم  فرمود : نام فرزند هارون چه بوده است ؟

جبرئیل عرض کرد : « شبّر » .

حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم فرمود : من زبانم عربی است.

جبرئیل عرض کرد : نامش را « حسن » بگذار .

نامش حسن ، خویش حسن ، قدّ دلجویش حسن ، وه چه زیبا پسری ! چه رعنا مولودی ! امروز خانه̾ زهرا نور باران شده است .

ابومحمّد ، سید و سرور جوانان اهل بهشت به دنیا آمده . نخستین فرزند علی و زهرا و اولین سبط پیامبر و یکی از چهار نفری که پیامبر آنها با نصارای نجران مباهات کردو یکی از اصحاب طهر که خداوند آنان را از هر رجس و پلیدی دور ساخت و یکی از ذوی القربی که خداوند آنان را پاداش و اجر رسالت قرار داد و یکی از ثقلین که هر که بدان ها تمسّک جوید رستگار و هرکه از آنها تخلّف نماید گمراه گشته است ، و یکی از اصحاب کساء و دومین امام و پیشوا و سوّمین عضو از اهل بیت پیامبر و چهارمین معصوم ، در یکی از بهترین و شریف ترین شب های سال ، جهان را با قدوم مبارکش منوّر ساخته و دل پیامبر و علی و زهرا سلام الله علیهم را شاد و خرسند نموده است . امروز فرشتگان مقرب خداوند ، آسمان ها را زینت کرده اند و به یکدیگر تبریک می گویند . وه که چه روز فرخنده و مبارکی است ! شبیه ترین انسان ها از نظر خلق و خُلق به پیامبر ، متولّد شده ، ملائکه آسمان ها به شکرانه̾ چنین مولودی که خداوند به اشرف کائناتش عطا کرده ، به تسبیح و تحمید پروردگار صف کشیده اند ، پس جا دارد که تمام شیعیان و علاقمندان به این خاندان پاک ، در این روز و شب بزرگ و مبارک جشن شادی و سرور بر پا کنند و به نیایش و پدر و مادرش تبریک بگویند ؛ ما هم برای اینکه شفاعت این سبط بزرگوار پیامبر خدا ، نصیبمان گردد ، به پیشگاه مقدّس امام زمانمان حضرت ولی الله الاعظم اواحنا لتراب مقدمه الفداء ، تبریک و تهنیت عرض می کنیم و به ملّت عزیز ایران و تمام شیعیان جهان به ویژه رهبر گرامی انقلاب و شیفتگان اهل بیت ، صمیمانه مبارک باد می گوئیم .

و برای تیمّن و تبرک ، چند حدیث درباره̾ این ریحانه و گل خوشبوی رسول الله ، نقل می کنیم .

عبدالله بن شیبه از پدرش نقل می کند که : حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله به نماز جماعت دعوت شدند . حسن خود را به حضرت چسبانده بود . پیامبر خدا ، فرزند عزیزش را کنار خود نشاند و به نماز برخاست .

وقتی به سجود رسید ، سجود را بسیار طولانی کرد ، من در آن اثنا سرم را از سجده برداشتم ، دیدم حسن بر دوش پیامبر است . به هر حال پس از تمام شدن نماز ، حاضرین عرض کردند : ای رسول خدا ! در این نماز ، به قدری سجده شما طولانی شد که سابقه̾ چنین سجده ای را از شما نداشتیم ؛ نکند در آن حال ، وحی بر شما نازل شده بود . حضرت فرمود : نه ! وحی نازل نشده بود ولی فرزندم بر دوشم سوار بود ، نخواستم او را پائین بیاورم تا وقتی که خودش پائین آمد.

در روایت دیگری که «حلیه » از « ابوبکر ه » نقل کرده که گفت بسیار اتفاق می افتاد که حضرت رسول صلی الله علیه و‌آله و سلم ، مشغول نماز بود ، و حسن که کودکی خردسال بود ، می آمد و بر کمر یا دوش یا گردن حضرت سوار می شد ، و حضرت خیلی آرام او را پائین می آورد و نمازش را ادامه می داد . به آن حضرت عرض می کردند : رفتار شما با این کودک بی سابقه و خیلی عجیب است . حضرت فرمود : این ریحانه و گل خوشبوی من است .

در سنن ابن ماجه از ابوهریره نقل شده است که گفت : رسول خدا در حالی که حسن را به سینه̾ خود چسبانده بود ، فرمود : خداوندا ! من این کودک را دوست می دارم ، پس تو او را دوست بدار و هر که او را دوست دارد ، دوست بدار .

در مسند احمد بن حنبل ، باز هم از ابوهریره نقل شده که حسن وارد بر پیامبر شد. حضرت او را در آغوش گرفت و او پیامبر را در بر گرفت . حضرت سه بار فرمود : « اللهم انی احبّه فأحبّه و أحبّ من یحبّه »ـ خداوندا ! من این را دوست می دارم ، تو هم او را دوست بدار و هر که او را دوست می دارد ، دوست بدار .

در مناقب آل ابی طالب از ابن عباس نقل شده که گفت : همراه با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به منزل دخترش فاطمه سلام الله علیهما رفتیم . حضرت در کنار درب منزل ایستاد و سه بار ندا کرد ، جوابی نشنید . پس کنار دیوار بر زمین نشست ، من هم نزد حضرت نشستم . در این بین ، حسن بن علی سلام الله علیه از منزل بیرون آمد ، در حالی که صورت مبارکش تازه شسته شده بود و تسبیحی در گردنش آویزان بود . پس دیدم که پیامبر دو دست خود را گشود و سوی حسن دراز کرد و او را در بر گرفت و به سینه̾ خود چسباند و فرمود : « انّ ابنی هذا سیّد و لعلّ الله عزو جل یصلح به بین فئتین من المسلمین » این فرزندم آقا و سرور است ، و زود باشد که خدای عزو جل به وسیله̾ او بین دو گروه از مسلمانان اصلاح نماید .

ترمذی در صحیح خود از انس بن مالک نقل کرده است که حضرت رسول صلی الله علیه و‌ آله همواره به فاطمه سلام الله علیها می فرمود : دو فرزندم ( حسن و حسین ) را بیاور و آن دو را می بوئید و در آغوش می گرفت .

به هر حال ، کتب فریقین پر است از فضائل و مناقب حسنین سلام الله علیهما و همه̾ مورخین اتفاق نظر دارند بر اینکه پیامبر بزرگ اسلام صلی الله علیه و آله مکرّر سفارش آن دو گل خشبویش را به مردم کرده و دوست دارانشان را دوست داران خدا و دشمنانشان را دشمنان حضرت ذوالجلال قلمداد نموده است ، و آن دو بزرگوار را دو ریحانه̾ خود و سروران جوانان اهل بهشت معرفی نموده است .

عبدالله بن مسعود می گوید : شنیدم پیامبر خدا صلی الله علیه و آله را که فرمود : « من کان یحبّنی فلیحبّ ابنیّ هذین ، فان الله امرنی بحبّهما » هر که مرا دوست می دارد ، باید این دو فرزندم را دوست بدارد زیرا پروردگارم مرا امر به محبّت این دو نموده است .

اینجا دیگر مسئله محبت پدر و فرزندی نیست ، این محبت ، محبت الهی است ؛ در این جا خداوند است که سفارش به محبّت حسن و حسین می کند ، و شاید علت آن همه احترام و تقدیر پیامبر از دو فرزندش ، نه تنها علاقه و محبت پدر و فرزندی باشد که پیامبر ، نور امامت و عصمت را در سیمای مبارکشان می بیند و محبّت و ولایت آنان را به مردم گوشزد می نماید جالب این جا است کهدر برخی از روایات برادران اهل سنت ، از خود عایشه نیز نقل شده است که پیامبر ، سفارش حسنین را می کرده و آنان را برگزیدگان اهل بیتش معرفی می نموده است . غزّالی در احیاء العلومش نقل کرده که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم درباره̾ آنان فرمود : « هما ودیعتی فی أمّتی » ـ از عمربن خطاب نقل می کند که گفت : حسن و حسین بر دوش پیامبر سوار بودند من به آنان گفتم : چه مرکب سواری خوبی دارید ! پیامبر فرمود : و چه سواران خوبی هستند . و از این نوع داستان در کتاب های اهل سنت پر است که معمولا در نهایت ، حضرت سفارش به محبّت آنان کرده و اعلام نموده است که من این دو فرزند را دوست می دارم ، و هر که آنان را دوست بدارد ، خداوند دوستش می دارد و هر که آنان را دشمن بدارد ، خداوند دشمنش می دارد .

ولی با این حال ، متأسفانه ، پس از وفات امام مجتبی سلام الله علیه ، تمام سفارش ها و وصایای پیامبر را نادیده گرفتند و حتی با جنازه̾ آن حضرت نیز دشمنی ورزیدند و سنگباران کردند و عایشه اجازه نداد که جسد سبط پیامبر را در کنار جدّ بزرگوارش دفن کنند که به ناچار آن حضرت را در بقیع ، در کمال غربت و تنهائی به خاک سپردند . و امروز هم قبر مبارکش غریب و خاموش است .

خداوندا ! ما را همین بس که اهل بیت پیامبرت را با جان و دل دوست می داریم و وصایای پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم را در مورد آنان هرگز به فراموشی نمی سپاریم و امیدواریم تا لحظه̾ آخر زندگی لحظه ای از این دودمان پاک و اطهر دست برنداریم و بر محبّت و ولایشان به لقای پروردگارمان در روز رستاخیز برسیم ، شاید شفاعتشان نصیبمان گردد . آمین رب العالمین .

بار دیگر فرا رسیدن عید سعید میلاد سبط کبر ، حضرت مجتبی سلام الله علیه را به پیشگاه مقدّس مولا و سرورمان حضرت بقیة الله الاعظم عجل الله فرجه الشریف ، رهبر انقلاب ، ملّت ایران و تمام شیعیان و محبّان وجود اقدسش ، تبریک و تهنیت عرض کرده ، توفیق همگان را در پیروی از آن امام همام و سایر ائمه اهل بیت علیهم السلام از درگاه حضرت احدیت خواستاریم .