از عواقب اختلاف و روش حذفی بهراسید !

ارزش های اسلام و انقلاب را پاسداری کنیم (26 )

به استقبال انتخابات مجلس شورای اسلامی (3)

از عواقب اختلاف و روش حذفی بهراسید !

حجة الاسلام و المسلمین محمّد تقی رهبر

 

حضرت امام ( قدس سره ) :

« تمام مردم موظف اند که در انتخابات حاضر باشند و تحت تأثیر هیچ کس قرار نگیرند » .

 

حضرت اما ( رضوان الله علیه ) :

« من و شما نباید خودمان را بازی بدهیم ، اختلافات ریشه اش از حبّ نفس است » .

 

« ریشه تمام اختلافاتی که فاقد هدف مشخص و مقدس باشد به حبّ دنیا باز می گردد و اگر در میان شما هم چنین اختلافاتی وجود دارد برای آن است که حبّ دنیا را از دل بیرون نکرده اید و از آنجا که منافع دنیا محدود می‌ باشد هر یک برای بدست آوردن آن با دیگری به رقابت برمی خیزد . شما خواهان فلان مقامید ، دیگری نیز همان مقام را می‌ خواهد قهرا منجر به حسادت و برخورد می گردد . لیکن مردان خدا که حبّ دنیا را از دل بیرون کرده هدفی جز خدا ندارند ، هیچ گاه با هم برخورد نداشته چنین مصائب و مفاسدی را ببار نمی آورند » .                                           « امام خمینی ( قدس سره ) ـ جهاد اکبر »

 

 

سخن حضرت امام برگرفته از قرآن کریم است . قرآن در بیان ریشه اختلافات چنین می گوید : « و ما تفرقوا الا من بعد ما جائکم العلم بغیا بینهم » ( شوری / 14 )

ـ آنها اختلاف نکردند مگر بعد از آنکه علم به حقیقت پیدا کردند و این روی سرکشی بر یکدیگر بود .

همچنین قرآن کریم تفرق و تنازع را عامل ضعف و فروپاشی دانسته و مسلمانان را از آن برحذر می دارد : « و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم »‌( انفال / 64 )

1-    از نزاع و تخاصم بپرهیزید که شما را دستخوش فشل و ضعف می کند و قدرت و عظمت تان را بر باد می ‌دهد .

و در مناسبتی دیگر درباره گروه های پراکنده دل ، می فرماید : « تحسبهم جمیعا و قلوبهم شتی ذلک بانهم قوم لا یعقلون » ( حشر / 14 ) ـ می‌ پنداری متفق اند در حالی که قلب هایشان پراکنده است ، چرا که آنها تعقل ندارند .

و بدینسان قرآن وحدت و همدلی را شرط عقل می داند و تفرقه و تشتّت را نشانه بی خردی . گفتار سعدی از همین جا گرفته شده که می‌ گوید :

دو عامل را نباشد کین و پیکار

نه دانا خود ستیزد با سبکبار

اگر نادان به وحشت سخت گوید

خردمندش به نرمی دل بجوید

دو صاحب دل نگه دارند موئی

هم ایدون سرکش و آزرم جوئی

اگر از هر دو جانب جاهلانند

اگر زنجیر باشد بگسلانند !

اهمیّت وحدت و برادری آنگاه بیشتر ملموس می گردد که دشمنان برای نابودی حق دست به دست بدهند . امّا دوستان در راه حق متفرق باشند ! امیرمؤمنان علیه السلام در خطبه معروف به « جهاد »‌با لحن بسیار دردمندانه ای ضمن توبیخ یاران خود می فرماید : « فیا عجبا عجبا و الله ، یمیت القلب و یجلب الهم اجتماع هولاء ‌علی باطلهم و تفرقکم عن حقکم » .                                                              ( نهج البلاغه ‌ـ خطبه 27 )

ـ‌ شگفتا ، شگفتا !! به خدا قسم آنچه قلب را می میراند و موجب اندوه می شود ، این است که آنها ( یاران معاویه ) در باطل شان متحدند و شما در حقتان متفرق !!

حقایق تلخ را باید پذیرفت

حضرت امام حسین علیه السلام در آخرین لحظات زندگی به فرزندش علی بن الحسین علیه السلام نصیحت فرمود که : « یا بنی ! اصبر علی الحق وان کان مرّا » ( اصول کافی ـ ج 2 ص 92 ) ـ فرزندم ! بر حق صبر کن گر چه تلخ باشد .

از مقدمه بگذریم به اصل مطلب بپردازم . یکی از مسائل حیاتی امروز ما مسئله وحدت و پرهیز از اختلافات زیان آور است . همان مسئله که حضرت امام ( قدس سره ) را در حیاتشان رنج می داد و همواره از آن اظهار نگرانی می فرمودند و با نصایح پدرانه و پیامبرانه برای حلّ آن می کوشیدند ، امروز نیز مطرح است . حضرت امام که از هیچ حادثه ای بیم و هراس به خود راه ندادند . از دو مطلب هراسان بودند و آن را اظهار می‌ داشتند : یکی تجمل گرایی ، دیگری اختلاف و تفرقه ( صحیفه نور ـ‌ ج 18 ص 44 ) .

صحیح است که اختلاف نظر طبیعی انسان است و تضارب افکار و انظار مسائل جهت دستیابی به بهترین نقطه نظر نه تنها برای جامعه و کشور زیان بار نیست بلکه امری‌ متداول در میان بزرگان ، عقلا و دانشمندان بوده و مفید و سازنده و عامل رشد و شکوفائی اندیشه ها است  ، امّا اگر جریان های مختلف به جان هم افتادند و یکدیگر را نفی و حذف کردند این جز فاجعه برای دین و کشور ثمره ای ندارد . و خدا نکند ما دچار چنین فاجعه ای باشیم ، به خاطر داریم که حضرت امام طی نامه مورخه 10 / 8/ 67 در خصوص اختلاف نظرهای‌دو جریان چنین فرمودند :

« ... آنها نسبت به اسلام و قرآن و انقلاب وفا دارند و دلشان برای کشور و مردم می سوزد و هر کدام برای رشد اسلام و خدمت به مسلمین طرح و نظر دارند که به عقیده خود موجب رستگاری است . اکثریت قاطع هر دو جریان می خواهند کشورشان مستقل باشد ، هر دو جریان می خواهند سیطره و شر زالوصفتان وابسته به دولت و بازار و خیابان را از سر مردم کم کنند ، هر دو جریان می خواهند کارمندان شریف و کارگران و کشاورزان متدین و کسبه صادق بازار و خیابان زندگی پاک و سالمی داشته باشند ، هر دو جریان می خواهند دزدی و ارتشاء در دستگاه های دولتی و خصوصی نباشد و هر دو می‌ خواهند ایران از نظر اقتصادی به صورتی‌ رشد نماید که بازار های جهان را از آن خود کند ، هر دو می خواهند اوضاع فرهنگی و علمی ایران به گونه ای باشد که دانشجویان و محققان از تمام جهان به سوی مراکز تربیتی و علمی و هنری ایران هجوم آورند . هر دو می خواهند اسلام قدرت بزرگ جهان گردد . پس اختلاف بر سر چیست؟‌» .              ( صحیفه نور ـ‌ ج 21 ص 48)

و اعتقاد ماست که هم اکنون و پس از رحلت حضرت امام نیز خطّ مشی دو جریان همان است که آن بزرگوار فرمودند . به علاوه آنکه هر دو جریان را مطیع مقام معظم رهبری می‌ دانیم و بدون تردید آنان حفظ انقلاب را در تایید و تثبیت ولایت فقیه می دانند که ستون اصلی انقلاب اسلامی‌ و سمبل عظمت و قدرت ما در سطح جهانی است . و به این ایده و اعتقاد تصریح کرده و بیعت همیشگی نموده اند و ما خداوند را بر این وحدت و همدلی سپاس می گوئیم که امروزه بیش از هر زمان دیگر بدان نیاز داریم . به علاوه چهره های اصلی دو جریان ، زجر انقلاب را کشیده و شهید و مجروح داده ، ترور شده و زخم خورده و آسیب دیده اند و استخوانی در اسلام خرد کرده اند .

چنین می نماید که حاشیه ها باشید که سهوا یا عمدا به اختلاف دامن زنند و یا دستخوش برخی‌ ندانم کاری ها و یا برداشت های غلط و دلسوزی های بی مورد گشته اند . و این وظیفه̾ عقلای قوم است که حاشیه ها را هدایت کنند و مجال تفرقه افکنی به آنها ندهند . حال که چنین است ، آیا می توان در همین مسئله انتخابات مجلس که مسئله روز است ، راه تفاهم پیش گرفت ؟ چه اشکالی دارد برای‌ حفظ وحدت و ارتباط ، دو جریان حداقل چند مورد کاندیدای مشترک داشته باشند و باب آشتی را باز گذارند و محیطی از تفاهم به وجود آورند ؟ آیا توجه کرده ایم که دورنمای این جنگ روانی برای خودی چقدر رنج آور و برای بیگانه چه اندازه موجب شادمانی است ؟ آیا می دانیم که برخی موضع گیری ها عقائد مردم را نسبت به مسؤلان به ویژه جامعه محترم روحانیّت سست ومتزلزل می کند ؟ پس چرا مسؤلیت خود را از یاد برده ایم ؟ مگر ما نبودیم که در انقلاب دست در دست هم داشتیم و در روزهای حادثه فریاد جمع مان بلند بود و حرکتمان پشت دشمن را شکست پس چرا امروز اینگونه برخورد می کنیم ؟

از امام و امت بیاموزیم

بیائید از امام بیاموزیم ، آن کوه بلند وقار و استقامت و آن اقیانوس بی کران تحمّل و صبر و گذشت خصلتی که فلک را به تسلیم می کشاند ، او بیش از لقب خدمتگزار به خود نمی داد . از امام بیاموزیم و اندرزهای مشفقانه اش ، منشور برادری اش و اهتمامی که به جذب و تفاهم گروه ها داشت ، از مردم بیاموزیم ، مردمی که با خون و اشک سالهای سال ، بی توقع و بدون نام و نشان ، هر آنچه در توان داشتند به پای انقلاب اسلامی ریختند ، شهید و اسیر و مفقود و معلول دادند و با مشکلاتی که در زندگی اقتصادی امروزه نیز با آن دست به گریبانند و با تمام خون دلی که از دست شهرداری ودارائی و ... می خورند ، و گرانی و فشار اقتصادی و تناقضات اخلاقی که می بینند ، با این همه ، به خاطر آرمان هایشان وخدا و دینشان ، یک پارچه ، چون ید واحده ، به صحنه می آیند و مشت بر دهان شیطان بزرگ و عمله و مزدورانش می زنند و بر سر پیمانی که با خدا و امام راحل بسته اند و بیعتی که با مقام معظم رهبری نموده اند ، چون کوه استوار ایستاده اند که نمونه اخیر آن را در همین راهپیمائی بیست و دوم بهمن دیدیم ، که رودهای عظیم انسان ها با عشق و ایمان به هم پیوستند و اقیانوس بی کران را در میدان ها و خیابان ها به نمایش گذاشتند و آب پاکی روی دست دشمن ریختند واین سنت همیشگی مردم است که امام به آنها آموخت .

واقعا این مردم خوب ، باید الگوی ما باشند . این مردم تلاشگر و بی توقع و این سربازان گمنام اسلام وامام زمان عجل الله تعالی فرجه را نگهداریم ، ما باید به دیگران درس صمیمیت بدهیم و همدلی را بیاموزیم نه با کم ظرفیتی وتنگ نظری ها تحمّل یکدیگر را نداشته باشیم و از اختلافات جزئی نگذریم البته در این میان مسؤلیت عالمان بیشتر است.

مسئولیت سنگین امروز ما

علی علیه السلام فرمود : « زلة العالم کانکسار السفینة تغرق و تغرق معها غیرها » ( غرر الحکم ) .

ـ لغزش عالم به شکستن کشتی ماند که هم خود غرق می شود و هم سرنشینان کشتی را غرق می کند .

مواظب باشیم ما آن کشتی شکسته نباشیم که هم خود را نابود کنیم و هم دیگران را ! امروز شیطان بزرگ ، در نظم نوین جهانی اش ، با یک رقیب سر سخت رو به رو است و آن انقلاب اسلامی ‌است و با تمام توان می کوشد راه انقلاب را که در حال گسترش به سراسر جهان است سد کند ، انقلابی که به خواست خداوند قدرت مطلق آینده جهان خواهد شد . همانگونه که حضرت امام فرمودند : « من با اطمینان می گویم : اسلام ابر قدرت ها را به خاک مذلّت خواهد نشاند » .

چرا ما جایگاه خودمان را فراموش کرده ایم ؟ آیا این خود فراموشی نتیجه چه می تواند باشد ؟ خدا نکند مصداق : « نسوا الله فانساهم انفسهم » باشیم ، عملکرد فرد فرد ما بخواهیم و یا نخواهیم به حساب اسلام و روحانیت گذاشته می شود . مگر داعیه دار زمینه سازی حکومت جهانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه نیستیم و معتقدیم پرچم انقلابمان را به دست آن حضرت باید بسپاریم ؟

این کار فداکاری ، هوشیاری و گذشت می طلبد . ما که دستمان را به آن دنیا دراز کرده ایم تا ملل و مذاهب را زیر پرچم اسلام متحد در آوریم باید در خانه خود تفاهم داشته باشیم ؟...

مسئله انتخابات الآن سنگ محکمی است که می تواند اندازه صداقت و صفای ما را به نمایش گذارد . و برای جامعه نیز ملاک داوری باشد ، ما که مردم را به مشارکت فراگیر دعوت می کنیم الگوی خوبی به مردم نشان دهیم و تا حدّ ممکن در راه ائتلاف و تفاهم کاری بکنیم ...

گامی به سوی وحدت

در میان کاندیداهای‌ دو جناح افراد صالح و خوشنام بسیارند که می توانند در مورد آنها تفاهم کنند و با سوگند می توان گفت هیچ یک از دو جناح ، بی تفاوت نسبت به انقلاب ، ضد ولایت فقیه ، مخالف خطّ امام ، لیبرال ، آمریکائی ، طرفدار استثمار و ... نیستند ، همه آنها به راه امام و مقام رهبری وفادارند ، به ویژه چهره های شاخص دو جریان که مورد تأیید حضرت امام بوده و نوشته های حضرت امام « ره » در تأیید آنان در « صحنه » موجود است . حال که چنین است ، چرا برخی گروه های می گویند فلان کاندیدا گرچه صالح و شایسته هم باشد چون با جناح دیگر رابطه دارد و یا از جناح دیگر است و آنها او را تأیید کرده اند پس ما او را قبول نداریم ؟ ! این داوری با کدام عقل و منطق و دین سازگار است ؟!

ما باید مجلس را نگه داریم :

برادران ! مجلس جای تنش و جنگ روانی نیست . جای بحث و بررسی و تضارب افکار و  تصمیم گیری منطقی و عاقلانه در پیرامون قوانینی است که حیات امت و سرنوشت اسلام و انقلاب بدن بستگی دارد ، از این رو افرادی می خواهد واقع بین ، با سواد ، مؤمن ، عاقل ، انقلابی ، سیاسی ، مآل اندیش ، خوش نام و خوش سابقه و در عین حال ، خاکی ، وارسته ، زجر انقلاب کشیده و دلسوز و همدرد مردم .

مسایل سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی ، قضائی ، اجتماعی و روح زمان و وضع جهان و اوضاع سیاسی بین المللی را بشناسند و در هر جا موضع مناسب با بینش عمیق اسلامی‌اتخاذ کنند ، استقلال رأی داشته باشند ف دنباله رو ، سست اراده و آسیب پذیر نباشند ، الفبای پرو با گاندیست ها را رو نویسی نکنند .

این همان ملاکی‌ است که حضرت امام دست دادند : « پس مردم افرادی را که تعیین می کنند باید سعی در شناسائی آنها نموده و قبل و بعد انقلابشان را در نظر بگیرند و بعد رأی دهند . پس مسئله خوب بودن خود شخص است ، نه اینکه از یک دسته خاصی باشد ، نه اینکه اهل علم باشد ، حزبی باشد ، بازاری باشد ، اینها دیگر شرط نیست ، عمده موازینی است که قانون و اسلام تعیین کرده است . ما باید مجلس را نگهداریم » .

باید به دنبال اینان رفت و چراغ برداشت و جستجو کرد و به مجلس فرستاد نه به دنبال افرادی که در چنگال گروهی گرفتار و اسیر باشند و یا دنباله رو ، کم ظرفیت و تنگ نظر بوده و تاب تحمّل حرف طرف را نداشته ، فاقد سعه صدر و منطق و استدلال و اقناع باشند.

برادران ! راستی‌ اگر خدای ناخواسته ، بنا باشد یک دوره چهار ساله تؤام با جنگ روانی و گوشه و کنایه علیه یکدیگر و نطق های توهین آمیز و تضعیف کننده که در شأن این نهاد مقدس نیست ، طی شود و جناح ها با حقد و کینه به یکدیگر بنگرند چه بازتابی خواهد داشت و دیگر چه مجالی برای رسیدگی به مسائل مهم و حیاتی جامعه که وظیفه اصلی مجلس است باقی می ماند ؟ مجلس که نهادی توانمند برای نظام اسلامی بوده و هست و می بایست از متانت و رزانت و استحکام هر چه بیشتر برخوردار باشد ، بدانگونه که در شأن کشور سربلند و سرافراز چون کشور ماست .

ریشه اختلافات از نظر امام

حضرت امام با اشاره به اینکه اختلاف مسؤلین و کارگزاران امور اگر بالا گیرد بعد گسترش خواهد یافت و به کل جامعه و همه کشور سرایت خواهد کرد می فرمودند :

« ... کامیوندار ها اگر با هم مختلف بشوند به بازار هیچ کاری ندارد . اما اگر در صنف ما اختلاف پیدا بشود این اختلاف به بازار کشیده می شود ، به خیابان هم کشیده می ‌شود ، برای اینکه شما هادی مردم هستید ، مردم توجه دارند ، قهرا یک دسته به دنبال شما ، یک دسته دنبال آن کسی که با شما مخالف است و یک وقت می‌ بینید که در همه ایران یک اختلافی از ناحیه ما پیدا شده است ...

و این را من به شما عرض کنم و ما و شما نباید خودمان را بازی بدهیم ، اختلاف ریشه اش از حبّ نفس است ... ملت همه با هم بودند که توانستند یک همچو معجزه ای را ایجاد کنند ، اگر چنان چه به واسطه اختلاف ما ها یک وقت اختلاف به بازار ها بکشد که خواهد کشید ، به خیابان هم بکشد ، به اصناف دیگری بکشد ، این تمام ورزش به گردن ماست » .                                                                      (صحیفه نور ـ‌ج 18 ص 46 ) 

وصایای حضرت امام را که امانت الهی است نزد ما ، مدّنظر داشته باشیم .

حضرت امام ( رضوان الله علیه ) در خصوص حفظ وحدت و خنثی کردن توطئه های تفرقه انگیز در وصیتنامه سیاسی ـ الهی خود فرموده اند :

« اینجانب به همه نسل های‌ حاضر و آینده وصیت می کنم که اگر بخواهید اسلام و حکومت الله برقرار باشد و دست استعمار و استثمار گران خارج و داخل از کشورتان قطع شود این انگیزه الهی را که خداوند تعالی در قرآن کریم بر آن سفارش فرموده است از دست ندهید و در مقابل این انگیزه که رمز پیروزی و بقا است فراموشی هدف و تفرقه و اختلاف است .

بی جهت نیست که بوقهای تبلیغاتی در سراسر جهان و ولیده های بومی آنان تمام توان خود را صرف شایعه ها و دروغ های تفرقه افکن نموده و میلیاردها دلار برای آن صرف می‌ کنند » .

« توصیه این جانب به مسلمین و خصوصا ایرانیان به ویژه در عصر حاضر آن است که در مقابل این توطئه ها عکس العمل نشان داده و به انسجام و وحدت خود به هر راه ممکن افزایش دهند و کفار ومنافقان را مأیوس نمایند » .

و در خاتمه یک سخن داریم و آن اینکه انسان نیاز به مربی دارد ، بیائید امام را به عنوان یک مربی بزرگ و اسوه اخلاق و فضیلت باور کنیم و برای همیشه درس های انسان ساز آن بزرگ را پیش روی داشته باشیم ، کتاب « جهاد اکبر » ، « صحیفه نور » و « چهل حدیث» آن بزرگوار باید هر روز برابر ما گشوده باشد ، بیائیم این منابع غنی فرهنگی و ارشادی را که در قفسه های‌ کتابخانه های ما موجود است برای خودسازی بخوانیم و نه برای شعار که این شفای همه دردهای ماست .                                        

                                                                                           والسلام

 

تعداد مشاهده مقاله: 169