دانستیهائی از قرآن

دانستنیهای قرآن

بسم الله الرحمن الرحیم

«ألا إن أولیاء الله لا خوفٌ علیهم و لا هم یحزنون»

(سوره یونس ـ آیه 62)

هان! اولیای خدا را هرگز ترس و خوفی نیست و هیچ غم و اندوهی ندارند.

بشارت باد بر اولیای خدا؛ آنان که جان و روان خود را در طبق اخلاص گذاشتند و جز خدا هدف و آرمانی نداشتند و تنها رضایت پروردگارشان را مدّ نظر داشتند و برای او و به خاطر او از جان و مال و زندگی خود گذشته و دنیا و زخارف مادی دنیا را طلاق داده و به جاه و مقام و منصب بی اعتنا بوده و حقیقتاً تقوا و ایمان داشتند.

 اینان را هرگز خوف و اندوهی فرا نرسد و در دنیا و آخرت مورد عنایت حق قرار گیرند«لهم البشری فی الحیاة الدنیا و فی الآخرة» و این بشارت الهی هرگز تبدیل و تغییر پذیر نیست«لا تبدیل لکلمات الله» و همانا این است رستگاری عظیم و بزرگی که جز به اولیا نخواهد رسید«ذلک هو الفوز العظیم».

اولیای خدا کسانی هستند که میان آنان و پروردگارشان هیچ فاصله و حائلی نیست و در پرتو نور معرفتو شناخت به چنان مقامی رسیده اند که خدا را با چشم دل می بینند و تمام عالم را مظهر خدا می شناسند.

دیگر هیچ حجاب و پرده ای نمی تواند قلوب اینان را از خدای محجوب کند و سیرتشان را تغییر دهد چرا که به صبغۀ الهی رنگ گرفته اند و جز خدا را نمی بینند و ما سوای خدا را آنقدر کوچک و بی ارزش تصوّر می کنند که جائی برای خوف و ترس و وحشت از ما سوای خدا در قلبشان نمانده است.

آری! کسی که از تمام وابستگی های جهان مادی رها شده و زهد واقعی بر سراسر وجودش حکمفرما گشته، هرگز از فقدان مسائل مادی حزن و اندوهی ندارد و آیندۀ خطرناک، فکر او را مشغول نمی کند و در قلبش رعب و ترس راه پیدا نمی کند.

او که خود را به خدا سپرده و یاد خدا را مایۀ آرامش دلش می داند؛ او که غرق در صفات جلال و جمال«الله» است و به غیر او نمی اندیشد و فکر نمی کند.

 چگونه ممکن است قلب بزرگش از مواجهه با دشمنان خدا که در نظرش بسیار ضعیف و حقیرند، بلرزد و بترسد و لذا است که می بینیم آن مصداق بارز ولیّ خدا در دوران معاصر حضرت امام خمینی قس سرّه، با کمال شهامت و شجاعت و بی باکی چندین بار اعترف می کند که هرگز از چیزی نترسیده است، بلکه قسم یاد می کند که: «و الله تا کنون نترسیده ام. آن روز هم که مرا می بردند، آنها می ترسیدند، من تسلیشان می دادم که نترسید» و هنگامی که مواجه با خشم ابر قدرتها می شود و محاصرۀ اقتصادی را می بیند با دل و جان پذیرا می شود و مردم را دعوت به روزه گرفتن و زهد ورزیدن می کند.

 و وقتی که هفتاد هواپیمای نظامی با اسلحه های جهانخواران به فرودگاه ها و مراکز مهم اقتصادی کشور هجوم می کنند، با کمال بی اعتنائی مردم را اطمینان می دهد که«نترسید، خبری نیست» و حتی بالاتر از این که اعلام می کند: «ما تا آخرین نفر و تا آخرین منزل و تا آخرین قطرۀ خون برای اعلای کلمة الله ایستاده ایم» و بیش از یک بار به جهانیان می فهماند که اگر خمینی یکه و تنها بماند، با شما سازش نخواهد کرد، هر چند در این عدم سازش آن همه سختی ها و اهانت ها و شکنجه های روحی و جسمی تحمّل کند.

و این همه از خود گذشتگی و ایثار و فداکاری و شجاعت را«خمینی» در پرتو ایمان به خدا و تقوای حقیقی بدست آورده است و لذا خداوند محبّت او را چنان در قلوب مؤمنین و مستضعفین رسوخ داده بود که تا قیام قیامت، این محبت پای برجا و استوار خواهد ماند. هر چند استکبار و استعمار با ترفندهای گوناگون بخواهند این محبت عمیق خدادادی را از دلهای عاشقانش بزداید که تنها آبروی خودشان را می برند و لا غیر«الذین آمنوا و عملو الصالحات سیجعل لهم الرحمن ودّاً».

این اولیای خدا که در دنیا از هیچ چیز و هیچ قدرت واهمه ای ندارند، از یک چیز می ترسند و در دل شب به خاطر آن گریه و زاری می کنند و به درگاه حضرت ذوالجلال تضرّع می نمایند و از او طلب عفو و آمرزش می کنند«الذین یخشون ربهم بالغیب و هم من الساعة مشفقون».

آنان که از پروردگارشان با اینکه او را با دیدگان نمی بینند، می ترسند و خشیت دارند و از روز قیامت و جزا بیمناک اند. و همین ترس و خشیت است که به آنان چنان شجاعتی بخشیده است که از هیچ قدرتی نهراسند و هیچ خوف و حزنی در دنیا و آخرت آنان را فرا نرسد چرا که فقط بر خدا توکّل کرده و فقط به او چشم امید دوخته اند.