مسئولان! حزب الله و بسیجیان را دریابید

ارزشهای اسلام و انقلاب را پاسداری کنیم

مسئولان! حزب الله و بسیجیان را دریابید

حجة الاسلام و المسلمین محمدتقی رهبر

از شرائط مدیریت، مردم شناسی، جامعه شناسی و روانشناسی اجتماعی است. اگر یک مدیر مسئول به طور کلاسیک از دانش اجتماعی برخوردار نیست حدّاقل در تجربه و آزمون اجتماع باید اصول عملی آن را آموخته باشد. بداند مردمی که زمام امر آنها را در کف دارد، چه مردمی هستند؟ چه احساس و گرایشی دارند؟ آرمانشان و اهدافشان در زندگی چیست؟ چه چیز آنان را حساس می­کن و به خشم یا خشنودی وامیدار؟ و خلاصه به چه چیز می­اندیشند و چه چیز از آنان را راضی و یا ناراضی می­کند؟

یک مدیر مسئول باید طبقات جامعه خود را بشناسد، به ارزش وجودی آنان واقف باشد، بداند که در بحرانها و حوادث اجتماعی و نشیب و فرازهائی که برای کشور پیش می­آید چه کسانی سپر بلا هستند؟ و در مقابل چه کسانی با هنرمندی و شیطنت خاص چهره عوض می­کنند و روز تقسیم غنیمت در صف مقدم­اند و از هر انقلابی، انقلابی­تر جلوه می­کنند؟! چه کسانی را تأمین و تحقق آرماانهای الهی قانع می­کند و چه کسانی را مقام و منصب و زمین، خانه، پول و اتومبیل و سایر مواهب مادی به سکوت وامی­دارد؟

مسئولان یک نظام، آن هم یک نظام مردمی و الهی بیش از هر چیز به مصالح توده­ها و آرمانهای آنان می­بایست بیاندیشند و اگر بنا باشد در میان دو گرایش «عام و خاص» یکی را برگزینند گرایش به عامّه مردم و مصالح توده­ها را باید بر خواسته­های گروهی ترویج دهند. چرا که نمی­توان به هیچ وجه میان دو گرایش عمومی و خصوصی جمع معقولی بوجود آورد که همه راضی باشند و بالاتر از هر کس خدا راضی باشد.

علی (ع)طی منشور سیاسی اجتماعی خود به مالک اشتر بدبین نکته حساس و مهمّ پرداخته و می­فرماید:

«ولیکن احبّ الامور الیک اوسطها فی الحق و اعمها فی العدل و اجمعها لرضا الرعیه فانّ سخط العامه یحجف برضا الخاصه و انّ سخط الخاصه یغتفرمع رضا العامه».

-         ای مالک! بهترین کارها در نظرت باید عملی باشد که به حق نزدیکتر و برای گسترش عدل مفیدتر باشد و برای جلب

امام خمینی قدس سره:

«بسیج مدرسه عشق و مکتب شاهدان و شهیدان گمنامی است که پیروانش بر گلدسته­های رفیع آن اذان شهادت و رشادت سر داده­اند».

 خشنودی مردم جامع­تر باشد زیرا خشم مردم خوشحالی نزدیکان را درهم می­شکند و خشنودی مردم عصبانیت نزدیکان را بدون تردید برطرف می­سازد.

امیرالمؤمنین (ع)سپس به ویژگی­های خاصه پرداخته و چند نکته را یادآور می­شود:

1-     این قشر به هنگام آسایش عمومی

مقام معظّم رهبری:

«جوان حزب الله باید با هوش باشد، چمشهایش را باز کنند، نگذارند کسی در صفوف او رخنه کند و به نام امر به معروف و نهی از منکر فسادی ایجاد بکند که چهره حزب الله خراب بشود»

(22/4/71)

پرخرج­ترین افرادند، توقعشان بالاست و به کم راضی نیستند، هر چه بیشتر به آنها بدهی اشتهایشان بیشتر می­شود.

2-     خواص، در مشکلات و گرفتاری­ها کمتر به کمک دولت می­شتابند، قشری هستند رفاه طلب و خودخواه که به کمک آنان کمتر می­توان چشم دوخت.

3-     خاصّه تمایل به عدل و انصاف ندارند و از قسط و حق گریزانند. چرا عدل و انصاف را با خواسته­های شخصی و امتیازطلبی خود منافی می­دانند.

4-     این قشر بیش از هر کس در خواهشها پافشاری و اصرار می­ورزدند. و از سلاح پرروئی و پرچانگی و پارتی و سفارش استفاده می­کنند و لذا همیشه موفق­اند و به خواسته­های خود هم می­رسند، در حالیکه توده مردم از این امکانات برخوردار نیستند و همیشه کلاهشان پس معرکه است.

5-     خواص کمتر روح قناعت و سپاسگذاری دارند. زیرا توقعات آنها بالاست و به کم قانع نیستند و هر چه بیشتر ببرند کمتر در مقام سپاس می­آیند.

6-     اینان اگر از خواسته­های خود محروم شوند عذر نمی­پذیرند، و هیچ دلیل آنان را قانع نمی­کند. مشکلات را درک نمی­کنند، تا به آنان می­دهی همراهند و هنگامی که عطا را قطع کنی می­ستیزند.

7-     خاصه در ناملایمات و شدائد و سختیها و محاصره­ها از تحمل و بردباری کمتری برخوردارند چرا که به رفاه و عافیت خو گرفته و تمرین صبر و محرومیت نکرده­اند.

امیرالمؤمنین(ع) پس از ذکر هفت ویژگی برای «خاصه» که در طبقه سرمایه­دار و خوشگذران و جاه­طلب و عافیت جو و طمّاع و پرتوقع جای دارند، مالک اشتر را مخاطب ساخته و می­فرماید:

«و انما عماد الدین و جماع المسلمین و العده للاعداء العامه من الاّمه فلیکن صغوک لهم و میلک معهم».

-         تنها مردم­اند که ستون دین و مجتمع فشرده مسلمین و نیروی آماده در برابر دشمن هستند. بنابراین باید هوای آنان را داشته باشی و فقط گرایش توبه مردم باشد.

(نهج البلاغه- نامه 53)

آری آن نیروی فشرده پایان ناپذیر که «برای دین ستون استوار» و «در برابر دشمن سدّ پولادین» است همان نیروهای مردمی است و به اصطلاح امروز ما بسیج و حزب الله.

این نیروهای مردمی در انقلاب اسلامی که تا «آخر خط» با انقلاب خواهند بود را امام خمینی (ره) اینچنین معرفی کرده­اند:

«تنها آنهایی تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و محرومیّت و استضعاف را چشیده باشند. فقرا و متدینین بی­بضاعت، گردانندگان و برپادارندگان واقعی انقلاب­ها هستند. ما باید تمام تلاشمان را بنمائیم تا به هر صورتی که ممکن است خط اصولی دفاع از مستضعفین را حفظ کنیم».

(29/4/67)

این محرومین و مستضعفین در نظام اسلامی­مان در همه صحنه­های حساس و حیاتی نظام و انقلاب حضور فعّال داشته به طوری که حیات انقلاب و سلامت نظام به حضور اینان در صحنه گره خورده است. به فرموده امام:

«مردم ایران ثابت کرده­اند که تحمّل گرسنگی و تشنگی را دارند ولی تحمّل شکست انقلاب و ضربه به اصول آن را هرگز نخواهند داشت».

(29/4/67)

البتّه آن طبقه و قشری از مردم که در تمامی صحنه­ها حاضر بودند محرومین و پابرهنگان بودند به قول امام:

«آنکه این همه جوان را داد، این قشر محروم است، بیایند بشمارند چند نفر از آن مرفه­ها، چند نفر از آنهائیکه الان نشسته­اند و بدگویی می­کنند برای جمهوری اسلام، از آنها چند نفر رفتند به جبهه؟ آنها چند تا شهید دادند؟ اگر یکی پیدا کردید؟!... هر چه شهید است می­بینید که مال این قشر محروم است... اینها آقای ما هستند، اینها به ما منّت دارند. با اینها با کمال تواضع رفتار کنید».

(16/2/64)

به گفته امام، خانواده­های معظم شهدا، جانبازان و ایثارگران، بسیجیان جان بر کف [بسیج میقات پابرهنگان و... (امام خمینی)]،‌ نیروهای مؤمن  و متعهّد به انقلاب، بدنه تشکیلاتی پاک و ناب به نام حزب الله را تشکیل می­دهد که بنیان و ستون اصلی انقلاب و نظام تلقّی می­شوند و با حضور اینان در صحنه، انقلاب و نظام محفوظ است:

امام خمینی قدس سره:

«بسیج شجره طیبه و درخت تناور و پرثمری است که شکوفه­های آن بوی بهار وصل و طراوت یقین حدیث عشق می­دهد».

«تاوقتی دولت، مجلس و ارتش از طبقه مرفّه سرمایه­دار نیست کشور محفوظ است. در تمام جبهه اگر یک نفر از آنها که دارای سرمایه­های بزرگند پیدا کردید مژدگانی بگیرید».

(امام خمینی- 20/11/60)

این است دیدگاه امیرمؤمنان (ع)و امام خمینی(ره) که بینش و روش و سیاستشان برای ما سندی است زنده، استوار و قابل اعتماد، و تجربه در میدان عمل نیز آن را به اثبات رسانده است. هر گاه ملت پشتیبان نظامی بود اقلیت مخالف صدایش در حلقوم خفه می­شود. همچنانکه تجربه انقلاب اسلامی ما نشان داد که از همان آغاز همین مردم محروم بودند که به دنبال امام و رهبر خود حرکت کردن و طیّ سی سال از 15 خرداد گرفته تا به امروز با تمام توش و توان در صحنه آمدند و در برابر رژیم ستمشاهی مقاومت کردند و در پیروزی انقلاب نقش اساسی داشتند و در جنگ تحمیلی چون کوه استوار ایستادند و بمباران و محاصره اقتصادی و هجوم تبلیغاتی و توطئه­های گوناگون از سوی لیبرالها و منافقین و سایر دشمنان انقلاب را خنثی کردند و چون سایه دنبال امام راحل و بنیانگذار جمهوری اسلامی حرکت کردند و پس از رحلت امام نیز با اعلام وفاداری از مقام معظم رهبری و مسئولین نظام، طمع دشمن را نقش بر آب کردند. و در آینده نیز پشتوانه انقلاب همین مردم خواهند بود و بس. اینان عنوان «حزب الله» دارند.

 

 

امام و حزب الله

از ویژگی منحصر به فرد حضرت امام مردم شناسی عمیق او بود. امام این مردم را خوب می­شناخت چرا که نخستین سنگ بنای این انقلاب را از همین مردم پی افکند. همواره از خوبی مردم می­گفت، برای مردم تواضع می­کرد، احساسات مردم را ارج می­نهاد و از سپاس فداکاری­ها و ایثارگریهای آنان تا واپسین لحظات زندگی، دریغ نمی­کرد. توجه به مردم و حزب الله را جزو اصول ثابت  و خدشه ناپذیر اقنلاب می­دانست و بدان تصریح می‌فرمود و مسئولان کشور را به رعایت این اصل همیشگی توجه می­داد و می­فرمود:

در حکومت اسلامی بهای بیشتر فراوان از آن کسی است که تقوی داشته باشد نه ثروت و مال و قدرت، و همه مدیران و کارگزاران و رهبران و روحانیون نظام و حکومت عدل موظفند که با فقرا و مستمندان و پابرهنه­ها بیشتر حشر و نشر و جلسه و مرواده  معارفه و رفاقت داشته باشند تا متمکنین و مرفهین و در کنار مستمندان و پابرهنه­ها بودن و خود را در عرض آنان دانستن و قرار دادن، افتخار بزرگی است که نصیب اولیاء شده و عملاً به القائات و شبهات منحرفین خاتمه میدهد...

خدا نیاورد آن روزی را که سیاست ما و سیاست مسئولین کشور ما پشت کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن و حمایت از سرمایه دارها گردد و اغنیاء و ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار بشوند. معاذالله که این با سیره و روش انبیاء و امیرالمؤمنین و ائمه معصومین علیهم السلام سازگار نیست دامن حرمت و پاک روحانیت از آن منزه است و تا ابد هم باید منزه باشد و این از افتخارات و برکات کشور ما و انقلاب و روحانیت ماست که به حمایت از پابرهنگان برخاسته­اند و شعار دفاع از حقوق مستضعفان را زنده کرده­اند».

(6/5/1366)

دفاع از حزب الله

حضرت امام دفاع از حزب الله را اصل خدشه ناپذیر سیاست جمهوری اسلامی دانسته و می­فرماید:

«دفاع از اسلام و حزب الله اصل خدشه ناپذیر سیاست جمهوری اسلامی است. ما باید مدافع افرادی باشیم که منافقین سرهایشان را در مقابل زنان و فرزندان و فرزندانشان در سر سفره افطار گوش تا گوش بریدند. ما باید دشمن سرسخت کسانی باشیم که پرونده‌های همکاری آنان با آمریکا از لانه جاسوسی بیرون آمد».

(صحیفه نور- ج 21 ص 108)

و در نامه مورخه 3/12/67 مرقوم فرمودند:

«نباید برای رضایت چند لیبرال خودفروخته در اظهارنظرها و ابراز عقیده­ها به گونه­ای غلط عمل کنیم که حزب الله عزیز احساس کند جمهوری اسلامی دارد از مواضع اصولی­اش عدول می­کند».

(صحیفه نور- ج 21 ص 95)

این سیاست میشگی انقلاب است که بنیانگذار نظام اسلامی ترسیم فرمودند، در جامعه ما این دو قشر خواه ناخواه وجود دارد: یکی: حزب الله و نیروهای مخلص و خالص مردمی است که اکثریت فاطع جمعیّت کشور را تشکیل می­دهند. آنان که رأی به جمهوری اسلامی دادند و با مال و جان و تمام وجودشان به دفاع از آن برخاستند، شهید و اسیر و مفقود و معلول دادند، آوارگی و دربدری کشیدند،

امام خمینی قدس سره:

«بسیج میقات پابرهنگان و معراج اندیشه پاک اسلامی است که ترتیب یافتگان آن نام و نشان در گمنامی و بی­نشانی گرفته­اند»

مشکلات اقتصادی و بار سنگین تورّم همواره بر دوش آنها سنگینی کرد و با صبر و متانت و رضا و تسلیم، تنها بمنظور حفظ انقلاب، تحمّل کردند و آبروی نظام را بر خواسته­های شخصی و منافع فردی ترجیح دادند.

قشر دیگر اقلیتی هستند مرکب از لیبرالها، سرمایه­دارها، عافیت طلب­ها و عناصر تجمل گرا و بلهوس که انقلاب و آرمانهای حزب الله را در جهت مخالف منافع و امیالشان می­دانند و لذا هرگز با آرمان­های انقلاب آشتی نخواهند کرد و شگفت آنکه هنر چهره عوض کردن و نفوذ و سوء استفاده را خوب آموخته­اند و هیچ مناسبتی را در جهت ایجاد دلسردی و تردید و جنگ روانی علیه انقلاب و  ارزشهای آن از دست نمی­دهند و با گذشت زمان گستاخ­تر شده­اند و در سایه سعه صدرها و در لوای آزادی غیرمشروع که هرگز خواسته حزب الله نبوده است به تامین اهداف شیطانی خود سرگرم­اند.

از سوی دیگر شکاف روزافزون فقر غنا که نمودار آن را در خانه­های مجلل دهها و صدها میلیونی شمال شهر و تراکم ثروتهای میلیاردی و تجمل و اشرافیّت و سفرها و سفره­ها و مهمانی­های رؤیائی از یک سو و محرومیّت و فشار بر قشر کم درآمد از سوی دیگر، می‌توان مشاهده کرد. اینها برای حزب الله که آرمانش عدالت اجتماعی است، هرگز قابل قبول نیست. سیاستهای اخیر اقتصادی بازار آزاد هرگز نباید این گونه مطلق العنانی ثروت اندوزی را باعث شود.

مالیاتها و عوارضی که به انحاء گوناگون اعلام می­گردد که از مردم گرفته می­شود هم به عوض آنکه به تعدیل ثروتها در جامعه منجر شود باز هم به صورت اهرم فشاری بر روی محرومین تبدیل گشته است زیرا پولدارها ده برابر آنچه را به شهرداری و دارائی می­پردازند و یا رشوه می­دهند روی قیمت خانه و زمین و مایحتاج عمومی می­گذارند و سودهای کلان می­برند و بحران اقتصادی را بیشتر می­کنند و بر شکاف فقر و غنا می­افزایند یعنی عملاً همین سیاستهای باصطلاح تعدیل کنندده به عامل بحران و تشدید فشار و عقده آفرینی در دل قشرهای محروم مبدل شده و به همین ترتیب است که ثروتمند ثروتمندتر می­شود و روح گستاخی بوجود می­آورد. اگر توده­هاست و جلوگیری از منافع نامشروع زالوهای اقتصادی یک سیاست جدّی است، اگر حزب الله باور کند که با گرانفروش دیکتاتور و سرمایه­دار بی­رحم برخورد جدّی می­شود، اگر باور کند که در این روزگار و انفسا که هرکس زالوصفتانه خون دیگری را می­مکد کسانی هم هستند که به فکر احقاق حقوق حزب الله باشند، اگر باور کنند که وجدان برخی کارگزاران حاضر نیست برای گرفتن چهارمین اتومبیل طی چند دوره مأموریت خود چانه بزند و اگر ایمان بیاورند که قول و فعل­ها تناقض ندارد، در این صورت پیوند تفاهم مستحکم می­شود.

 

مقام معظّم رهبری:

«کسانی که دلسوزند نباید بگذارند معیارهای الهی در جامعه عوض بشود. اگر معیار تقوی در جامعه عوض شد معلوم است که باید خون یک انسان باتقوائی مثل حسین بن علی(ع) ریخته بشود».

(22/714)

امّا اگر خدای ناکرده، خلاف این مسائل را ببینند و احساس کنند، ستون اصلی انقلاب دچار تزلزل و سستی می­گردد و آن گاه است که حفظ نظام با تهدیدی جدّی روبرو می­شود. فراموش نکنیم این هشدار حیاتی و عمیق و بنیادین حضرت امام را که فرمودند:

«من پیشتر به این کارخانه­­دارها و این متمکّنین که گاهی می­آمدند اینجا و بعضی­شان هم می­خواستند من را اغفال بکنند، به آنها گفتم آقا این نمی­شود که همان مسائل زمان طاغوت حالا هم اجرا بشود. یک دسته آن بالاها بنشینند و مرّفه و هر چه بخواهند هرزگی بکنند. یک دسته هم این زاغه نشین­های تهرانی که همه­تان می­بینید و در شهرهای خودتان هم هست امثالش، این نمی­شود، این عملی نیست. من اخطار کردم،‌ این یک خطری برای مردم هست. اگر خدای نخواسته جمهوری اسلامی نتواند جبران کند این مسائل اقتصادی را که اوّل مرتبه زندگی مردم است و مردم مأیوس بشوند. از اینکه اسلام هم برای آنها بتواند در اینجا کاری انجام بدهد،‌اگر در این محیط یک انفجار حاصل بشود، دیگر نه من و نه شما و نه هیچکس، نه روحانیّت و نه اسلام، نمی­تواند جلویش را بگیرد. انفجار اگر در زمان طاغوت حاصل می­شد، ماها می­توانستیم با نصیحت، با موعظه با امر، مهارش کنیم، امّا اگر انفجار در متن اسلام حاصل بشود، مردم با یأس از جمهوری اسلامی منفجر بشوند، دیگر قابل مهار نیست».

(2/8/58)

مسئله مبارزه با فساد

همین امر در مورد مسأله مبارزه با فساد و منکرات و مظاهر بی بند و باری غربی در جامعه نیز قابل تعمیم است. پدیده­های غیرقابل تحمّل، نیاز به مبارزه­ای ریشه­ای، عمیق و جدّی دارد و با برخوردهای فصلی (که البتّه هر سال حتّی این برخوردهای مقطعی هم ضعیف­تر از سال­های قبل می­شود) و صرفاً فیزیکی نه تنها قابل حلّ نیست بلکه موجبات تشدید آن می­گردد، ریشه این فسادها، همان سرمایه داران هستند به قول امام:

«اکثر این خویهای فساد از طبقۀ مرفّه به مردم دیگر صادر شده است... همیشه، این کشور به واسطه کاخ نشین ها تباهی داشته است».

(1/1/62)

امام خمینی قدس سره:

«بسیج لشکر مخلص خداست که دفتر تشکل آن را همه مجاهدان از اوّلین تا آخرین امضاء نموده­اند».

مقام معظّم رهبری:

«مگر مسئولین و مأمورین ما می­توانند آمر به معروف  و ناهی از منکر را با دیگران مساوی قرار بدهند چه برسد به اینکه نقطه مقابل او را تأیید بکنند؟!»

اگر حزب الله احساس کند که مبارزه با فساد به صورت ریشه­ای صورت می­گیرد و از بسیجیان و مخلصین انقلاب در این راه حمایت می­گردد همچون همیشه با دل و جان در صحنه حضور می­یابند. این مسأله بارها و بارها در عرصه عمل تجربه گشته که:

روزی که حزب الله در صحنه باشد و از او حمایت شود به یقین مروجین فساد احساس امنیّت نمی­کنند، از واکنش­ عمومی می­هراسند، امّا آن روز که حزب الله از امر بمعروف و نهی از منکر کنار کشیده و این وظیفه عمومی اسلامی تعطیل شود، متظاهرین به فساد، تجمل و بدحجابی احساس امنیت می­کنند چرا که می­دانند در توان نهادهای قانونی نیست که جلوی آنها را بگیرند و آن موقع است که با صحنه­هائی زشت روبرو خواهیم شد که اگر یک زن یا مرد به بدترین شکل در خیابان و بازار ظاهر شود احدی جرأت نکند که متعرض او شود و اگر حتّی یک روحانی یا بسیجی بخواهد از در موعظه تذکری بدهد محکوم است و سخنش لوث می­شود و حیثیتش بر باد می­رود و گاه ممکن است از اوباش کتک بخورد در چنین اوضاع و احوالی پارکهای عمومی که ساخته خون دل محرومین است،‌  عرصه گاه جولان اراذل و اوباش می­شود، پسر و دختر آزاد می­چرخند و مواد مخدر خرید و فروش می­شود و در کوچه و خیابان چهره­های ضد اسلامی ظاهر می­گردند و حزب الله خون دل می­خورد و به بی­تفاوتی کشیده می­شود و آرمانهایش به شک و تردید می­افتد و رسانه­های خارجی داوری می­کنند که فضای لیبرالیسم در کشور رخ نموده است و دشمنان طمع می­بندند همه اینها در این زمان واقع می­گردد یعنی در زمانی که هنوز صدای ملکوتی امام و خروش انقلاب را در دل و جان احساس می­کند و اگر بدین منوال بگذرد نسلهای آتی چه خواهد شد؟!

درد و رنج حزب الله و بسیجیان و نیروهای مخلص از این گونه مسائل و عملکرد مطبوعات و فیلم و هنر و بعضاً عملکرد صدا و سیما و عملکرد بعض ادارات و نفوذ عناصر ضد انقلاب در پستهای کلیدی است که چشم انداز امیدبخش برای دشمنان انقلاب است که اگر مسئولین در فکر چاره نباشند و آرمان­های حزب الله را توجه نکنند و از کنار مسائل با خوش خیالی و ساده­اندیشی بگذرند، چشم انداز تاریکی را انتظار بکشند که در آن نمی­توانند جوابگوی خدا و پاسخگوی خلق باشند.

مسئولین باید به میان مردم بیایند و همانگونه که حضرت امیرالمؤمنین (ع)به مالک اشتر فرمودند و حضرت امام توصیه کردند با مردم بنشینند و به سخن آنها گوش کنند، کانالها را حذف کند و بی­پرده به دردها و درددل­ها دل بدهند. امروز علماء و مراجع، فضلا و مدرسین، اساتید و دانشمندان و طلاب و دانشجویان، نیروهای صدیق و نهادها و توده­های مردم حرف برای گفتن بسیار دارند که مسئولین امر باید به این حرفها گوش کنند و یک جانبه نیاندیشند. ببینند آیا حوزه­های اسلامی و توده­های مردمی از فضای مطبوعاتی راضی­اند، از عملکرد اقتصادی راضی­اند، از عملکرد ادارات و شهرداری و دارائی راضی­اند، از سیمای اجتماع و سلوک و پوشش و آرایش­های نوظهور زن و مرد در جامعه راضی­اند.

از فضای دانشگاهها و برخورد برخی اساتید لیبرال و گستاخ راضی­اند،‌ از تورّم و ولنگاری اقتصادی راضی­اند، آیا دانشجویان مسلمان از خودنمائی و خودآرائی مطلق العنان بعضی دختران در دانشگاهها رنج نمی­برند؟ آیا حزب الله و بسیج با آنچه امروزه می­بینند راضی است یا نه؟ اینها نیاز به تحقیق و آمار و محاسبه و ارزشیابی دارد. مسئولین باید بکوشند همه طبقات مؤمن را از خود راضی کنند و از نارضایتی اقلیتی بی­خاصیت که جز به منافع خود نمی­اندیشند باکی نداشته باشند. این سخن حضرت امام را به یاد داشته باشند که فرمود:

«آنهائی که تصور می­کنند سرمایه­داران و مرفهان بی­درد با نصیحت و اندرز متنبه می­شوند و به مبارزان راه آزادی پیوسته و یا به آنها کمک می­کنند آب در هاون می­کوبند.».

(پیام استقامت- 27/4/67)

مسئولین باید کاری بکنند که ضدّ ارزشها ارزش نشود و طاغوتی­ها و فراری­های توطئه گر طمع به نفوذ و فتنه نبندند، کاری بکنند که حزب الله و نیروهای مخلص بالا بیایند نه بی­تفاوتها و ضد انقلاب!

نباید اجازه داد در وزارتخانه­ها و اطاق مدیرکلها تشریفات اضافی و دکوراسیون­ها جای کار و تلاش برای محرومان را پر کند، نباید اجازه داد در زندگی خصوصی کارگزاران تجمل و تشریفات و رفاه و مصرف و چانه زدن برای خانه و اتومبیل جای خدمت را بگیرد. و بنا بفرموده مقام معظّم رهبری آیت الله خامنه­ای:

«مسئولین نظام در ایران نباید از لحاظ قناعت، زهد و بی­رغبتی به زخارف دنیا سرمشق دیگران باشند و حدّ آن نیز ورع است. ترغیب جامعه به روحیه زهدگرائی و رها شدن از مظاهر فرهنگ غربی متوقف به عمل ماست. و مسئولان کشور باید بی­رغبتی به تشریفات و تجملات زائد و در یک کلمه بی­توجهّی به دنیا را در عمل به دیگران تعلیم دهند».

مقام معظّم رهبری:

«دستگاه حکومت ما باید از آمر به معروف و ناهی از منکر دفاع بکند. این وظیفه است. اگر کسی نماز بخواند و کس دیگری به نمازگزار حمله کند، دستگاههای ما باید از چه کسی دفاع کنند؟»(22/4/71)

اینهاست که می­تواند اعتماد حزب الله را جلب کند و برای همیشه پیوند دولت و ملّت را مستحکم سازد. در یک سخن کشور بیش از هر چیز به حمایت توده­ها و حزب الله و بسیجیان مخلص نیاز دارد. و این حقیقت را مسئولان نظام می­دانند و بدان وقوف کامل دارند چرا که اینهایند زره پولادین کشور و خاکریزهای دفاعی در برابر هر تهاجم و اگر ما توانستیم این قشر عظیم و دریای بی­پایان ایمان و عشق و ایثار و جهاد را حفظ کنیم در آن صورت می­توانیم به سرنوشت درخشان­تر آینده چشم امید ببندیم.

انشا الله تعالی

 

تعداد مشاهده مقاله: 88