گفته ها و نوشته ها

گفته­ها و نوشته­ها

یا ربّ!

یا رب به نسل طاهر اولاد فاطمه       یا رب به خون پاک شهیدان کربلا

دلهای خسته را به کرمی مرهمی فرست  ای نام اعظمت در گنجینه شفا

گر خلق تکیه بر عمل خویش کرده­اند          ما را بس است رحمت و فضل تو متکا

فردا که هر کسی به شفیعی زنند دست           مائیم و دست و دامن معصوم مرتضی

پیغمبر آفتاب منیر است در جهان      و بنان ستارگان بزرگند و مقتدا

«سعدی»

ای خاک کربلا

ای خاک کربلا تو بهشت برین شدی           زانرو که جای خسرو دنیا و دین شدی

نازی اگر به کعبه و بالی اگر به عرش زیبد چه جای آن بدن نازنین شدی

«وفائی»

خواص مسواک

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

در مسوارک کردن دوازده خاصیّت وجود دارد:

1-    پاک کننده دهان است.

2-    موجب رضایت و خشنودی خداوند است.

3-    دندانها را سفید می­کند.

4-    چرک دندان را می­زداید.

5-    بلغم را می­کاهد.

6-    خوراک را گوارا می­سازد.

7-    پاداش کارهای نیک را چند برابر می­نماید.

8-    به سنت پیامبر رفتار شده است.

9-    فرشتگان به هنگام مسواک کردن حاضر می­شوند.

10-     لثه را محکم می­سازد.

11-     گذرگاهش از رهگذر قرآن (دهان) است.

12-     دو رکعت با مسواک نماز گذاردن، خدا را خوشتر آید از هفتاد رکعت بدون مسواک.

رفتار با آدم سمج

«لُرد بیکونسفیلد» وزیر خارجه انگلستان، در زمان صدارت «بیسمار» به آلمان رفته بود.  روزی بیسمارک او را به منزل خود دعوت کرد. لُرد که از مصاحبت با صدراعظم آلمان خوش آمده بود، مدتی در منزل او ماند. آنها در ملاقات خود، از هر دری سخن گفتند. از جمله، وزیر امور خارجه انگلیس پرسید: شما با آدمهای مزاحمی که نزدتان آمده و با حرفهای بی­سروته، وقتتان را تلف می­کنند، چه رفتاری می­کنید تا سرشان را از سر خود دفع کنید؟

بیسمارک در پاسخ گفت: خیلی ساده است! من به پیشخدمت خود در این باره دستورات لازم را داده­ام و او به محض اینکه دید آدم سمجی، بیش از حدّ‌ وقت مرا اشغال کرده است؛ پیش من می­آید و می­گوید: امپراتور شما را فوراً احضار کرده­اند!

هنوز این حرف از دهان بیسمارک کاملاً خارج نشده بود که پیشخدمت نزد او آمد و گفت: قربان! امپراتور فوراً شما را احضار کرده­اند!

نمازت را بخوان

در جلسه­ای به یکی از شعرای معاصر تکلیف خواندن شعری را کردند و شاعر به رسم معمول شعرا تأملی کرده و گفت: نمی­دانم چه بخوانم که تا بحال نخوانده­ام؟

یکی از حضّار که حاضر بود گفت: نماز را بخوان که مطمئناً تا بحال آن را نخوانده­ای.

نصف علم!

شخصی که پدرش از دانشمندان بنام بود در مجلسی نشسته بود. دیگری از او سئوالی کرد. عالم زاده گفت: نمی­دانم! و نمی­دانم هم خود نصف علم است یکی از حاضران گفت: ولی پدرت در آن نصف دیگر علم برتری داشته است!!

وای به حال یاوه گویان

امام صادق (ع)فرمود: در مدینه مردی یاوه گو بود و مرد مرا با حرکات خنده­آور خود می­خنداند و همه او را به عنوان دقلک می­شناختند. روزی هنگامی که از کنار امام سجاد (ع)گذشت اشاره به حضرت کرده گفت: این مرد مرا خسته کرده، زیرا هر کاری می­کنم نمی­خندد.

سرانجام مرد یاوه گو روزی بنا گذاشت بهرحال شده امام را بخنداند، لذا چون امام را دید که همراه دو غلامش به جائی می­رود، پرید و عبای حضرت را از دوشش گرفت و فرار کرد. امام سجاد (ع)اصلاً به او اعتنائی نکرد، فقط پرسید: این چه کسی بود. عرض کردند: این مردی دلقک است که مردم مدینه را با یاوه گوئیهایش می­خنداند.

حضرت فرمود: به او بگوئید: «برای خدا روزی وجود دارد که در آن روز باطل گویان و یاوه سرایان در خُسران و زیان می­باشند».

از حسین آموختیم

رمز قرآن از حسین آموختیم     ز آتش او شعله­ها اندوختیم

ای صبا ای پیک دورافتادگان     اشک ما بر خاک پاک او رسان

«اقبال لاهوری»

انوشیروان ظالم

انوشیروان ظالم مالیاتی بر زمین­ها بست و دستور داد در جلسه­ای که همه رجال مملکت بودند، برای نظرخواهی بخوانند. وقتی که خواندند، همه از ترس شاه ساکت ماندند؛ مردی از میان دبیران (نویسندگان) برخاست که نه از معروفان بود، گفت: ای ملک! خرج جاوید بماند و مردم فانی شوند چیز باقی را بر چیز فانی چگونه توان نهاد؟ اکنون بر زمین آبادان، خراج نهی، فردا پس از این عصر، آن زمین ویران شود و آن خراج بر وی بماند.

انوشیروان برآشفت و گفت: ابلهی می­کنی و هرزه می­گوئی؟! سپس گفت: از کدام مردمی؟ گفت: از دبیرانم گفت: این دبیران فضول و یاوه سرا باشند و حکم داد، دوات بر سر او زنند تا جانش از تن به در رود!!

دبیران ستم پذیر که در انجمن بودند، همی دوات بر سر او کوفته و گفتند: ای ملک! ما از این سخن بی­زاریم؛ رأی همان است که پادشاه گفته و نیک عدل کرده است و ما پذیرفتارآنیم!!

نریزم... بریزم!

در زمان رژیم طاغوت، مأمورن ساواک، یکی از شاعران شهر کاشان را به جرم اینکه در مدح شاه شعر نمی­گفت به کلانتری بردند. افسر نگهبان با دیدن شاعر گفت: مردک! چرا تا بحال در مدح اعلیحضرت شعر نگفته­ای؟

شاعر که دارای شهامت زیادی بود، در جواب افسر نگهبان این بیت ناصرخسرو را خواند:

من آنم که در پای خوکان «نریزم»              مراین قیمتی دُرّ لفظ دری را

افسر نگهبان که خونش به جوش آمده بود، برخاست و دو کشیده آبدار به صورت شاعر نواخت. شاعر کتک خورده که هوا را پس دید، گفت: اینطور است؟

افسر نگهبان جواب داد: از این بدتر هم خواهی دید!

شاعر با گردنی کج ادامه داد: حالا که وضع اینطوری است، ناچارم بگویم:

من آنم که در پای خوکان «بریزم»              مراین قیمتی دُرّ لفظ دری را

افسر نگهبان در این موقع لبانش به خنده باز شد و به شاعر گفت: آفرین!! حالا می­توانیم با هم کنار بیائیم. و بعد دستور داد تا شاعر را آزاد کنند!!

تو را چو جان دارم من

بی­تیر غمت، پشت کمان دارم من     دادم به تو دل تو را چو جان دارم من

پیش تو اگر چه بر زمین دارم پای       دستی زغمت بر آسمان دارم من

«سنائی»

گر بگذری ز خویش...

کمال الملک و سردار سطوت

یکی از امرای ستمگر دوره ناصرالدین شاه به نام «سردار سطوت»، روزی به «کمال الملک» می­گویند که می­خواهم تابلوئی از واقعه کربلا را نقاشی کنی که در آن، شمر دارد امام حسین (ع)را می­کشد و من دست او را گرفته­ام و نمی­گذارم!!

کمال الملک به بهانه­های مختلف از این کار سرباز می­زند، امّا در مقابل اصرار زیاد سردار سطوت به ناچار قبول می­کند و تابلوئی را نقاشی می­کند. ولی در این تابلو، سردار سطوت مشغول بریدن سر امام حسین (ع)است و شمر دست او را گرفته است.

کمال الملک پس از کشیدن این تابلو، به عراق و سپس به فرانسه می­رود. سردار سطوت در زمان تعیین شده،‌ تابلو را تحویل می­گیرد و از دیدن آن منظره، سخت خشمگین می­گردد و دربدر به دنبال نقاش هنرمند می­گردد تا او را به خاطر آن، تنبیه سختی کند، اما او را نمی­یابد و متوجه می­شود که کمال الملک به خارج سفر کرده و کاری از دست او ساخته نیست.

الگوی قناعت!

روزی حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام، در ایام خلافتش، از کنار قصّابی می­گذشت. قصاب رو به حضرت کرده، عرض کرده: یا امیرالمؤمنین! گوشتهای بسیار خوبی آورده­ام، اگر می­خواهید ببرید.

حضرت فرمود: من الآن پول ندارم که گوشت بخرم. قصاب عرض کرد: من صبر می­کنم تا هر وقت پول فراهم شد، قیمت گوشت­ها را به من بدهی. حضرت فرمود: من به شکم خود می­گویم صبر کند.

 

تعداد مشاهده مقاله: 87