سخنان معصومین

سخنان معصومین

محبّت پیامبر و اهل بیتش

*رسول اکرم (ص):

«لایؤمن عبدٌ حتّی اکون أحبّ الیه من نفسه، و یکون عترتی أحبّ الیه من عترته، و یکون أهلی أحبّ الیه من أهله».

(بحارالانوار- ج 27- ص 13)

هیچ بنده­ای ایمان نمی­آورد تا اینکه من نزد او از خودش محبوبتر باشم و اهل بیتم از اهل بیتش عزیزتر باشد و خانواده­ام نزد او از خانواده­اش گرامی­تر باشد.

رسول اکرم (ص):

«اُحبّوالله لما یغذوکم به من نعمة، وأحبّونی لحبّ الله عزّوجل، و أحبّوا أهل بیتی لحبیّ».

(بحارالانوار- ج 70- ص 14)

خدا را دوشت داشته باشید بخاطر آن همه نعمت­ها که به شما ارزانی داشته و مرا دوست داشته باشید بخاطر دوستی خداوند و اهل بیتم را دوست داشته باشید به خاطر دوستی من.

*رسول اکرم (ص):

«حبّی وحبُّ أهل بیتی نافع فی سبعة مواطن، أهوا لهنّ عظیمة: عندالوفاة، وفی القبر و عندالنشور، وعندالکتاب، وعند الحساب، وعند المیزان وعند الصراط».

(بحارالانوار- ج 70- ص 247)

دوستی من و دوستی اهل بیتم در هفت موقف و مکان که هول و وحشتشان بسیار است، مفید و سودمند خواهد بود: هنگام مردن و در قبر (عالم برزخ) وهنگام برخاستن از قبر (روز قیامت) و هنگام برسی کتاب و وقت حسابرسی و هنگام سنجش اعمال (میزان) و در صراط (آخرین موقف).

*رسول اکرم (ص):

«من رزقه الله حب الأئمة من اهل بیتی، فقد أصاب خیرالدنیا و الآخرة، فلایشکنّ انّه فی الجنّة».

(مشکاة الانوار- ص 81)

هر کس که خداوند دوستی ائمه از اهل بیتم را به او عطا فرموده، خیر دنیا و آخرت به او داده شده است و تردیدی نداشته باشد که در بهشت است.

[لازم به تذکر است که محبّ در صورتی که حبّ واقعی داشته باشد،‌ اطاعت از محبوب می­کند وگرنه خود را فریب می­دهد. نمی­شود اظهار محبّت فراوان به کسی کرد، و او را نافرمانی و عصیان نمود. محبت چیزی جز داشتن ولایت نیست و ولایت با نافرمانی خداوند هرگز سازگار نیست. ولی بی­گمان کسی که ولایت و محبت اهل بیت را داشته باشد، خداوند به خاطر محبّتش گناهان کوچکش را هر چند زیاد هم باشد، می­بخشد. و اگر گناهی نابخشودنی داشت، او را پاک می­کند سپس به بهشت می­برد. حال اگر کسی تحمّل آن پاک شدن- که خدا می­داند چقدر باید در جهنم بسوزد- داشته باشد، گناه کند!].

برای اینکه مطلب را از زبان شفیعان معصوممان بشنویم، این روایت را یادآور می­شویم:

عمروبن خالد از امام باقر (ع)نقل می­کند که فرمود:

«والله ما معنا من الله براءة، ولابیننا و بین الله قرابه، ولا لنا علی الله حجّة، ولانتقرّب الی الله الّا بالّطاعة، فمن کان منکم مطیعاً لله، تنفعه ولایتنا، و من کان منکم عاصیاً لله، لم تنفعه ولایتنا. ویحکم، لاتعتروا! و یحکم لاتغتروا!

(وسائل الشیعه- ج 11- ص 185)

به خدا قسم ما از خدا حکم برائتی برای کسی نداریم و هیچ قوم و خویشی با خدا نداریم. از خداوند طلبکار هم نیستیم. ما فقط با اطاعت به خدا تقرّب می­جوئیم و نزدیک می­شویم. پس هر یک از شما مردم، اگر مطیع اوامر خدا بود، ولایت ما، او را سودمند خواهد بود و هر یک از شما اگر اوامر خدا را نافرمانی و عصیان کرد، ولایت ما را هیچ فایده­ای برای او ندارد. وای بر شما، مغرور نشوید! وای بر شما، مغرور نشوید!

همین امام بزرگوار سلام الله علیه بر جابر جعفی گوید: «ای جابر! به شیعیانمان سلام و پیغام مرا برسان و به آنها بفهمان که هیچ خویشاوندی و قرابتی بین ما و خدای عزّوجل نیست و هیچ کس جز با اطاعت، به خداوند نزدیک نمی­شود. ای جابر! هر که اطاعت خدا کند و ما را هم دوست داشته باشد، خداوند دوستش می­دارد و هر که اوامر خدا را عصیان کند، محبت ما هیچ فایده­ای برایش ندارد».

(بحار- ج 71- ص 179)