در پاسخ به ندای رهبر

ارزشهای اسلام و انقلاب را پاسداری کنیم

در پاسخ به ندای رهبر

حجة الاسلام والمسلمین محمد تقی رهبر

«امروز امر به معروف و نهی از منکر هم مسئولیت شرعی است و هم مسئولیت سیاسی و انقلابی شما».

«از بیانات مقام معظم رهبری»

بیانات بسیار مهم رهبر معظم، حضرت آیة الله خامنه‏ای، در مسئله امر به معروف و نهی از منکر و ضرورت مقابله با حمله فرهنگی غرب و لزوم حمایت مسئولین نظام و نیروهای انتظامی از نیروهای بسیج و حزب الله در انجام این فریضه الهی و سیاسی و انقلابی، مطلبی را در سطح مطلوب و تعیین کننده مطرح ساختند که درد همیشگی دلسوزان انقلاب و امت حزب الله بود و چون عقده‏ای لاینحل گلوی بسیجیان را می‏فشرد و توده مردم را به یأس و بی‏تفاوتی و نگرش تردیدآمیز نسبت به روند جاری می‏کشاند. چیزی که برای آتیه انقلاب و کشور خطرناک و برای امت مؤمن غیرقابل قبول می‏نمود و بطور قطع مسئولین و کارگزاران دلسوز نظام نیز روی آن حساسیّت داشته و احساس مسئولیت می‏کنند.

جان و عصاره کلام مقام معظم رهبری در این خلاصه می‏شد که در حالیکه دشمنان سوگند خورده اسلام به سرمرداری شیطان بزرگ پس از ناکامی در صحنه‏های سیاسی و نظامی و دیگر توطئه‏ها جهت شکت دادن انقلاب، بر آن شده‏اند تا با هجوم و شبیخون و غارت و قتل عام فرهنگی، زمینه شکست انقلاب اسلامی و خالی کردن آن را از محتوا فراهم سازند و در این کار از هر طرح پنهان و آشکار شیطانی فروگذار نمی‏کنند، چرا ما را خواب برده؟ چرا کسی در فکر چاره جدی نیست؟ چرا مردم به بی‏تفاوتی کشیده شده‏اند؟ و چرا نیروهای حزب الله و بسیج منزوی گشهت و بیشتر صحنه‏ها بدست افراد بی‏تعهد و بی‏تفاوت افتاده و چرا امر به معروف و نهی از منکر به بوته فراموشی سپرده شده است؟

و اینک وقت آن است که بدون فوت وقت مسئولین دست بکار شوند و از نیروهای خالص و مخلص حزب الله در صحنه فرهنگ و تبلیغ و عمل و در میدان امر به معروف و نهی از منکر و مقابله با هجوم فرهنگی بهره گیرند و پیش از آنکه دشمن برنده این هجوم و غارت مکارانه شود توطئه ها را خنثی کنند و میکرب فاسد را در نطفه خفه نمایند.

این همان مطلبی بود که مقام معظم رهبری در گذشته نیز بدان هشدار مکرر داده بودند. افراد دلسوز و آگاه فریاد می‏کردند و ما نیز در همین سلسله مقالات بارها از آن سخن گفتیم و صدها ناله و پیام از سوی خوانندگان مجله داشتیم که مسئولین نظام می‏خواستند با مفاسد روزافزونی که چون میکروب و با در جامعه اسلامی نوپای ما در حال توسعه است به مقابله برخیزند و بی‏تفاوت نباشد و برخی سعه صدرهای زیانبار را کنار بگذارند و به گفتار بسنده نکنند و جدا! وارد میدان عمل شوند. و ما در مقاله پیشین اعلام خطر کردیم که نیروی حزب الله با چنین روندی دلسرد می‏شوند و ممکن است خدای ناخواسته پشتوانه انقلاب از دست برود و این خطر را باید جدی گرفت و با واقعیات روبرو شد و جامعه را و احساسات جریحه دار شده مردم را باید شناخت که دور ماندن از واقعیات و خیالگرائی جز زیان چیزی به بار نمی آورد. بیایانات مقام معظم رهبری تازیانه بیداری بود بر وجدانهای خفته و چشم انداز امیدبخش را فرا راه نیروهای مخلص و خدوم گشود و بار سنگین مسئولیت را بر دوش مسئولان و توده‏های مردمی نهادند و دیدیم که مردم با  چه شور وهیجانی به ندای رهبر پاسخ گفتند و اعلام پشتیبانی نمودند که در عین آنکه از یکسو رفراندومی دیگر در پشتیبانی انقلاب و رهبر و ارزشهای اسلامی و وفاداری به اهداف و آرمانهای بنیانگذار انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی سلام الله علیه بود و تجدید بیعت با مقام معظم رهبری که فریادگر آن ارزشهاست، از سوی دیگر بیانگر همان عقده‏های روانی و نارضایتی از روندی بود که در فضای جامعه سایه افکن شده و چون موریانه ارزشها را می‏خورد و کسی در فکر چاره نیست و اگر این روند ادامه پیدا کند، گرد فراموشی روی ارزشها خواهد نشست و مسائل اقتصادی و بازسازی و امثال آن نباید ارزشهای اصلی که آرمان انقلاب بوده است و از یادها و خاطره‏ها برد و مروّجان فاسد و ابتذال گرایان بی‏آرمان و مرفهان بی‏درد و تجمل گرایان بی‏تفاوت و سرمایه‏دارن استثمارگر و عروسکهای خیابان و لجام گسیختگان اخلاقی که سرنخ آنها در دست استکبار جهانی و شیطان بزرگ است باید بدانند ایران اسلامی هرگز به جزیره آرامی برای پیاده کردن طرحهای شیطانی به جزیره آرامی برای پیاده کردن طرحهای شیطانی آنها تبدیل نخواهد شد و سازش انقلاب و نیروهای مؤمن با سیاست بازان حرفه‏ای بین المللی و ایادی شیطان بزرگ در نظام خیالی و پوچ نوین رؤیایی است که خیال پردازانش آنرابه گور خواهند برد. و حال که سخن امر به معروف و نهی از منکر و مقابله با هجوم سازمان یافته دشمنان اسلام و پشتیبانی بسیج و حزب الله در این پیکار مقدس است تذکر چند مطلب را ضرروی می‏دانیم:

1-     سرگذشت امر به معروف و نهی از منکر

جریان امر به معروف و نهی از منکر و حضور نیروهای حزب الله در صحنه انقلاب، مطلبی بود که در چند سال اخیر بطور خودکار و با الهام از اسلام و ایده‏های انقلاب، بسیج و حزب الله آنرا دریافته بودند. فراموش نکرده‏ایم که در فاصله‏ای نه چندان دور، جوانان مؤمن و نیروهای مخلص و خانواده‏های شهدا با احساس خطر از فساد و ابتذال و بدحجابی و مظاهر فرهنگ غربی در فضای جامعه، هر از چندگاه تظاهرات و راهپیمایی می کردند، در خیابانهای بالای شهر تهران و میادین بزرگ و در نماز جمعه و جلو گرد آمده و با شعارها و اعلامیه‏ها و قعطنامه‏ها تنفر و انزجار خود را از جان گرفتن دوباره ضد ارزشها، ابراز می‏داشتند و گاه خود به خیابانها ریخته و با مروّجان منکر و مظاهر ابتدال برخوردهائی داشتند... که متعاقب این روند، دست اندرکاران گاهی گفتند: باید کار فرهنگی کرد و آن را توصیه به بردباری کرد، و وعده می‏دادند که برای انجام خواسته‏های آنان اقدامی قانونی و با برنامه‏ای حساب شده از طریق نهادهای مسئول خواهیم داشت و بسیج و حزب الله خوب است از اقدام مستقیم و تظاهرات از این قبیل که سودی ندارد، خودداری کنند. در نتیجه بسیج و حزب الله از صحنه کنار کشید بویژه آنکه برخی برخوردهای  غیرمناسب از سوی برخی نیروها در این رابطه با بسیجی‏ها شد که مقام معظم رهبری در بیانات خود بدان اشاره فرمودند. نهادهای قانونی نیز نه کار فرهنگی کردند و نه برای این موضوع طرحی تهیه دیدند و نه برخورد مناسبی در حد انتظار با مسئله منکرات شد و وضع بدتر از پیش ادامه یافت و متظاهرین، آسوده خاطر، به ابتذال و فساد و بدحجابی در خیابانها، پارکها، سینماها و نمایشگاهها و حتی در ادارات دولتی با غرور و افتخار مانور دادند و احدی با آنها برخورد نکرد و یک حالت مردگی بر جامعه حکم فرما شد. (پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «من ترک انکار المنکر بقلبه ولسانه فهو میت بین الاحیاء»- آنکس که با قلب و زبان به نهی و انزجار از منکر اقدام نکند مرده‏ای است متحرمک در میان زندگان) و این بار مردگی بر همه جا سایه افکن شد و نیروهای مؤمن خون دل خوردند، و فساق و فجار گستاخ‏تر از پیش عمل کردند که این وضع نه تنها برای جامعه و ارزشهای انقلابی ما خطرناک و تهدیدی جدی است. که چهره خارجی انقلاب را نیز برای آنانکه از خارج به این کشور می‏آیند و انتظار دیگری دارند ملکوک می‏کند که در مقالات گذشته به پاره‏ای موارد آن اشاره کرده‏ایم:

و بر اینها باید افزود، عملکرد جشنواره‏های فیلم و هنر و سینماها و بازار کتاب و مطبوعات و مجلات را که بعضی گستاخانه نسبت به ارزشها و مقدسات بی‏حرمتی کردند و به نشر مطالب خلاف اخلاق و ضد انقلاب پرداختند. که همگی حکایت از نقشه‏ای حساب شده بوسیله دستهای نامرئی می‏کند که این تهاجم را سازماندهی می‏کنند.

این بود کوتاه گزارشی از ماجرای امر به معروف و نهی از منکر تا عاشورای گذشته که رهبر معظم مطالب مهمی را با بسیجیان و نیروهای حزب الله در میان گذاشتند که بمثابه آبی زلال بر جگرهای تشنه بود و بدنبال آن سیل حمایت و پشتبانی ملت و نهادها از بیانات ایشان ادامه یافت که البته بدین مقدار بسنده کردن چاره‏ساز نیست و تلاش عملی و مداوم و منظم می‏بایست تا ریشه کن شدن عوامل فساد ادامه یابد.

2-     عوامل منکرساز

مسئله دیگر شناخت منکرات و عوامل آنهاست و انگشت نهادن روی موارد و تفکیک اهم و مهم آنها و اینکه کدام منکر عامل دیگر منکرات است و یا سد راه امر به معروف و نهی از منکر می‏شود و یا عامل بی اثر ساختن آن می‏باشد؟ در اینجا نباید غمض عین کرد و تنها از دیگران گفت و به سراغ منکرات روبنایی در سطح جامعه رفت و از منکرات و یا عوامل منکرساز غفلت ورزید که مسئله امر به معروف و نهی از منکر لوث شده و مانند خیلی از مسائل مهم حیاتی گرد نسیان بر آن بنشیند. بنابراین منکر و خلاف راحتی اگر در درون دستگاه اداری است باید اولویت داد و به شناخت و خنثی سازی آن پرداخت، که گفته‏اند: «رطب خورده منع رطب کی کند؟».

امام صادق (ع)فرمودند: «کونوا دعاة للناس بغیر السنتکم»- بایدمردم را با عمل دعوت کرد و نشان داد که انجام وظیفه الهی خودی و بیگانه، دور و نزدیک نمی‏شناسد همانگونکه که ریاست محترم جمهوری در دیدار با ائمه جماعات تهران هنگامی که یکی از حاضرین مطرح کرد «عوارض شهرداری و اخاذی در شهرداری‏ها از مسائلی است که باعث ایجاد نارضایتی در مردم می‏شود، برای جلوگیری از این چه فکری کرده‏اید؟» فرمودند: سخت‏تارین چیزی که در دستگاه دولتی ما با آن برخورد می‏کنیم مسئله رشوه و اخاذی است. و اضافه نمودند: اگر حالت عمومی در مردم پیدا بشود که موارد را بطور مستند منتقل بکنند، دستگاه اجرائی بطور جدی بدنبال این مسائل است.

(اطلاعات 17/4/71)

و ما نیز با اطمینان و اعتماد به آنچه ایشان فرمودند نکته‏ای را گرچه مکرر، اما لازم یادآور می‏شویم و آن اینکه به تواتر قطعی رسیده و بر احدی پوشیده نیست و شکوه و شکایت‏های بی‏شماری در این مورد وجود دارد که عملکرد شهرداری و عوارض کمرشکن آن و چیزی بنام همیاری و یا هوافروش و امثال آن که ظاهراً شهرداری را غنی کرده که می‏توانند مانند یک بانک قدرتمند وام بدهد و برای خود دولتی! باشد و در باغ سبزی هم نشان بدهد، بدون مبالغه به دین و دنیای مردم- اگر باور کنیم که دنیا فقط در پارک و تفرج و تفریح مشتی ولگرد و بیکاره خلاصه نمی‏شود- لطمه شدید وارد ساخته و فوج فوج مردم را از مسئولین می‏برد و نفرین و ناسزای آن را هم نثار روحانیت همیشه مظلوم می‏کنند!

این ادعا نیست، واقعیت است و اثبات آن هم مشکل نیست... با یک نظرسنجی که رسم معمول همه دنیاست، از زبان مردم کوچه و بازار و کارگر و کارمند و مستأجر و مستضعف و رهگذر و راننده و عالمِ و عایم و... می‏توان شنید وافکار عمومی را شناخت که آیا این حرف همه است یا حرف مالک و سرمایه دار که باطناً از عملکرد شهرداری راضی‏اند زیرا ده برابر آنچه را به شهرداری و دارائی و غیره می‏پردازند بر دوش مردم تحمیل می‏کنند و به چیزی جز منافع خود نمی‏اندیشند و بقول سعدی:

دونان چو گلیم خویش بیرون بردند             گویند چه غم گر همه عالم مردند!

یکی از عوامل تورم و گرانی و سیر صعودی خانه و زمین و دیگر مایحتاج مرم همین مسائل است.. شاید این واقعیات برای مسئولین که مطالب را ا دست اوّل نمی‏گیرند بدرستی جا نیفتاده باشد اما حقیقت را باید پذیرفت حال اگر این را پذیرفتیم چرا با آن هر چه سریعتر برخورد نکنیم؟ مگر نخوانده‏ایم داستان آن زنی را که نزد امیرالمؤمنین (ع)شکایت برد که فلان والی از ناحیه شما مالیات بیش از حد از مردم گرفته است، و حضرت در حال وضو گرفتن از برای نماز بود، رو به قبله ایستاد و گفت: خدایا! تو میدانی که من از آنچه برخی والیان می‏کنند بیزارم و بلافاصله حکم عزل آن والی را نوشت و بدست خود او داد تا بدست وی برساند.

اگر با تخلفات برخورد سریع و جدی بشود، برای دیگران درسی خواهد شد که نارضایتی درست نکنند و دشمن نتراشند. این یک نمونه که به دلیل اهمیت بدان اشاره شد. نمودارهای دیگری نیز می‏توان یافت مانند افزایش برخی خدمات دولتی چون مخابرات و دارو و درمان که گرچه ضرورت هم ایجاب کند، در شرایطی کنونی کشور بدینگونه مصلحت نیست و تدریجا! و در حد متعادل می‏بایست انجام پذیرد.

از سوی دیگر، اگرانی و تورّم و لجام گسیختگی نرخهاست که دیکتاتورهای سود و سرمایه، فعال مایشاء هر چه می‏خواهند می‏کنند و احدی حق تعرض و اعتراض ندارد و دود آن در چشم طبقات کم درآمد یعنی همان قشر اصلی انقلاب می‏رود و از طرفی بسیاری منکرات در همین نابسامانی اقتصادی ریشه دارد مانند: رشوه، اخاذی، دین فروشی و فساد اخلاق و بدبینی و بریدگی و بی‏اثر شدن امر به معروف و نهی از منکر، چرا که طبقات کم درآمد را دستخوش عقده‏های روحی و سردرگمی می‏کند که سر در گریبان فرو برده و به چیزی نیاندیشند، که در روایات است: «من لامعاش له لامعاد له» مگر علی بن ابیطالب (ع)تازیانه بدست نمی‏گرفت و به بازار می‏آمد و کسبه و تجّار را به حلال و حرام آگاهی می‏داد و متخلفان را تنبیه می‏فرمود: این سیره امیر مؤمنان است حال اگر می‏دانیم که تروریست‏های اقتصادی عالم بحران‏های اخلاقی نیز هستند چرا با آنان جدی برخورد نمی‏شود؟ بنابراین کنترل نرخها و تثبیت قیمتها و سد کردن جلو هجوم بی‏رحمانه گرانی یک فریضه است و در صدر وظایف نظام قرار دارد.

و بر اینها باید افزود: فرهنگ مصرف و تجمل و نوعی اشرافیت گرایی که دامن برخی از مؤسسات و افرادی را گرفته که خود می‏بایتس الگوی زندگی و اخلاق زاهدانه باشند تا در فکر دنیا و تجمل و امثال آن و همانگونه که همواره حضرت امام (قده) هشدار می‏دادند: این روند برای انقلاب و اسلام و نظام زیانبار و خطرناک است که باید جدّاً از آن پرهیز کرد و متخلفان را تنبیه نمود که علاوه بر عامل بی‏اعتمادی بودن آن زمینه منکرات را نیز فراهم می‏آورد.

در زمینه‏های فرهنگی و عوامل زیربنایی و روبنائی و ریشه‏های فرهنگی، تفصیل آنرا به مناسبتی دیگر موکول کرده و در اینجا  اشاره می‏کنیم که در این میدان، مطبوعات، رسانه‏ها، فیلم و هنر، مدرسه و دانشگاه و فرهنگی عمومی جامعه از اهمیّت بسیاری برخوردار است. بدون تردید روند فعلی در این زمینه قابل قبول نیست، گستاخی پاره‏ای مطبوعات و اهانت به مقدسات و ارزشها، نوعی لیبرالیسم فرهنگی در محیط‏های آموزشی، نوعی کجروی اخلاقی موزیانه در فیلم و هنر و سینما و نفوذ عناصر پس مانده پیشین و شیطنت‏های مزورانه آنها  و تساهل و تسامح در گمرکات و ورود مواد و مسکرات، عکس‏ها و نوارهای مستهجن بطور قاچاق و پخش آن در سطح وسیع حتی در مدارس و در میان پسران و دختران جوان، ابتکار عمل را از دست آمرین به معروف و ناهیان از منکر می‏گیرد و حال که بنا است ریشه منکرات زده شود به هر یک از این عوامل بطور قاطع و غیرقابل گذشت برخورد جدی شود.

روش مقابله با منکرات

نکته اساسی در این بحث، شیوه مقابله با هجوم منکرات. که این نیز میدان وسیعی را می‏طلبد که در اینجا به ذکر کلیات آن بسنده می‏کنیم. بدیهی است که در کنار هر اقدام دیگری، کار فرهنگی در صدر قرار دارد و حقیقت این است که در این خصوص کاری درخور، انجام نگرفته است. چه کسی و با چه ابزاری باید کار فرهنگی بکند؟

در این زمینه رسانه‏ها و مثلاً صداوسیما که بفرموده حضرت امام(قده) یک دانشگاه بزرگ است و آموزش و پرورش و آموزش عالی و دانشگاهی نقش عمده دارند. کتاب و مطبوعات نیز از نقش مؤثری برخوردارند. صحیح است که در پرتو انقلاب فرهنگی به مفهوم عام، تحوّلاتی مثبت و متأثراز فضای انقلاب انجام گرفته، اما باید اعتراف کرد جای برنامه ریزی درست و طرح عملی مناسب و در حد انتظار خالی است. در همین مسئله بدحجابی و مدگرائی و خودنمائی که امروزه در جامعه ما از آن یاد می‏شود، صداوسیما کدام برنامه توجیهی،‌ هنری و نمایشی را داشته است؟ و در کلاسهای درس دانشگاهی کدام روشنگری برای نسل امروز انجام گرفته است؟ آنچه امروزه در صداوسیما می‏گذرد تنها نهقل اخبار پشتبانی مردم از فرمایشات رهبری است و آن هم مقطعی و زودگذر، اما آیا دست اندرکاران نشستند و به تبادل نظر پرداختند که برای توجیه زنان و دختران و بطور کلی جوانان، مستقیم و غیرمستقیم چه طرحی را پیاده کنیم و کدام فیلم و کار هنری را ارائه دهیم که القاء کنده ارزشها و نفی و تحقیر ضدارزشها باشد. و آیا در این چند سال که از انقلاب می‏گذرد نمی‏توانستند این کار را بکنند؟ این سهل است،‌ بلکه روند جاری حتی می‏توان گفت خلاف این را دنبال می کرده است و ظهور هنرپیشگان طاغوتی و زنان با چهره‏های آرایش کرده و گلو و گردن‏های باز و گاهی تنها با کلاه و حرکات و ادا و اطوارهای دیگر را که از سیمای جهوری اسلامی دیده‏ایم می‏توان کاری فرهنگی در جهت ارزشی کردن حجاب به حساب آورد؟!

حال که سخن از امر به معروف و نهی از منکر- این دو فریضه الهی و انقلابی- است، در مرحله نخست بیان معروف و منکر و تبیین حکم اسلام در این زمینه و تشریحخ آثار مثبت و منفی معروف و منکر و ارائه چهره‏ها و الگوها از طریق هنر و بطور مستقیم و غیرمستقیم و القای مفاهیم معنوی به شیوه‏ای مؤثر و هدایتگر است که دست اندرکاران و کارشناسان نباید نسبت به آن تساهل و تسامح کنند و انتظار این است که برای این امر دست بکار شوند تا رسالت
امر به معروف و نهی از منکر از طریق تبلیغات و رسانه‏ها و با شیوه القا و هنر که مؤثرترین راه است عملی گردد. و چنین است رسالت مطبوعات که مجال شرح آن نیست. کنترل دقیق مطبوعات و زیر ذره‏بین گذاشن مقالات و نوشته‏های مجلات که عمدتاً در دست روشنفکرهای بیمرا و لیبرالیستهاست و نظارت بر بازار کتاب و نشر بطور دقیق‏تر از مسئولیت‏های مهم کنونی است.

پارکها، سینماها و نمایشگاهها که از دیگر اماکنی است که جلوه گاه نمایش مد لباس و آرایش و زنان و مردان بی‏تعهد شده که عمدتاً بی در و دروازده است و خیلی مسائل ضد اخلاقی در آنجا می‏گذرد و کنترل این اماکن که عمدتاً وابسته به مؤسسات و بعضاً برخی نهادها و بنیادهاست از مسائل ضروری دیگر است.

بعلاوه از تشویق و پاداش برای عناصر صالح در دستگاههای دولتی و بها دادن به ارزشها و قدردانی از پسران و دختران دانش آموز و دانشجویان متعهد در محیط کلاس و مدرسه و دانشگاه و بالا آوردن نیروهای حزب الله، نباید غفلت ورزید. که تشویق و تنبیه از عوامل تربیت است.

اینک وقت آن رسیده که دستگاههای تبلیغی، ارشادی، رسانه‏ها و نهادهای قانونگذاری، قضایی و اجرایی برای تهیه طرح مناسب در این زمینه و بسیج نیروهای کیفی و تخصیص بودجه‏های لازم و با پشتکار تا اخذ نتیجه وارد عمل شوند و با گذشتن فصل تابستان گرد فراموشی به موضوع ننشیند.

بامید اینکه این بار چون گذشته نباشد!

ادامه دارد