جایگاه و نقش حساس دستگاه اجرائی

جاودانگی راه امام

حجة الاسلام و المسلمین اسدالله بیات

جایگاه و نقش حساس دستگاه اجرائی

فداکاری نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در دوران جنگ تحمیلی

در ایران نیز که این معجزه عصر به دست ملت انجام گرفت، قوای مسلح متعهد و فرماندهان پاک و میهن دوست سهم بسزایی داشتند و امروز که جنگ لعنتی و تحمیلی صدام تکریتی به امر و کمک آمریکا و سایر قدرتها پس از نزدیک به دو سال با شکست سیاسی و نظامی ارتش متجاوز بعث و پشتیبانان قدرتمند و وابستگان به آنان روبرو است باز قوای مسلح نظامی و انتظامی و سپاهی و مردمی با پشتیبانی بیدریغ ملت در جبهه ها و پشت جبهه ها این افتخار بزرگ را آفریدند و ایران را سرافراز نمودند و نیز شرارتها و توطئه های داخلی را که به دست عروسکهای وابسته به غرب و شرق برای براندازی جمهوری اسلامی بسیج شده بودند با دست توانای جوانان کمیته ها و پاسداران بسیج و شهربانی و با کمک ملت غیرتمند در هم شکسته شد. و همین جوانان فداکار عزیزند که شبها بیدارند تا خانواده ها با آرامش استراحت کنند. خدایشان یار و مددکار باد.

وظایف سنگین نیروهای مسلح

امام در این زمینه می فرماید:

«پس وصیت برادرانه من در این قدمهای آخرین عمر بر قوای مسلح بطور عموم آن است که ای عزیزان که به اسلام عشق می ورزید و با عشق لقاء الله به فداکاری در جبهه ها و در سطح کشور به کار ارزشمند خود ادامه می دهید بیدار باشید و هشیار که بازیگران سیاسی و سیاستمداران حرفه ای غرب و شرق زده و دستهای مرموز جنایتکاران پشت پرده لبه تیز سلاح خیانت و جنایت کارشان از هر سو و بیشتر از هر گروه متوجه به شما عزیزان است و می خواهند از شما عزیزان که با جانفشانی خود انقلاب را پیروز نمودید و اسلام را زنده کردید بهره گیری کرده و جمهوری اسلامی را براندازند و شما را با اسم اسلام و خدمت به میهن و ملت از اسلام و ملت جدا کرده به دامن یکی از دو  قطب جهانخوار بیندازند و بر زحمات و فداکاریهای شما با حیله های سیاسی و ظاهرهای به صورت اسلامی و ملی خط بطلان بکشند». (وصیتنامه سیاسی الهی)

حضرت امام (س) با توجه به شناخت وسیع و عمیقی که از اسلام و مکتب دارند و تجربه زنده و طولانی که از جریانات و اوضاع سیاسی و اجتماعی در ایران اسلامی و در سراسر عالم کسب کرده اند و خطری که معمولا نیروهای مسلح از آن مصون نمانده اند و در خیلی از کشورها به آن گرفتار شده اند و ملت خودشان را نیز گرفتار کرده اند و در نتیجه کشور و ملت را به وابستگی و بردگی سیاسی و اقتصادی و فکری منتهی ساخته اند روی نکات و مسایل اساسی و حیاتی تکیه فرموده و تأکید نموده اند نیروهای مسلح با کمال دقت و هوشیاری به آنها توجه خاصی به عمل آورده و در عمل و سازماندهی و برخوردهای صنفی و ملی در مسایل خرد و کلان کشور مراعات نمایند. زیرا که حفظ کیان کشور و استقلال آن در عهده آنها است. صلابت و حشمت یک امت بویژه امت انقلابی ما در گرو تلاش نیروهای مسلح با کمال دقت و هوشیاری به آنها توجه خاصی به عمل آورده و در عمل و سازماندهی و برخوردهای صنفی و ملی در مسایل خرد و کلان کشور مراعات نمایند. زیرا که حفظ کیان کشور و استقلال آن در عهده آنها است. صلابت و حشمت یک امت بویژه امت انقلابی ما در گرو تلاش نیروهای مسلح انقلابی و نگهداری روحیّه رزمی و جهادی آنان است. امنیت و آسایش و آرامش مردم در سایه توان و قدرت و آمادگی و هوشیاری نیروهای نظامی و انتظامی قابل تحصیل و تأمین است و به همین جهت حضرت امام (س) مانند حضرت علی بن ابیطالب (ع) در عهدنامه مالک اشتر نیروهای مسلح را عامل عزت و شوکت رهبری نظام اسلامی و موجب امنیت ملت و حفظ کشور و کنترل مرزها و استقلال امت اسلامی و هراس دشمنان اسلام می شناسد و تعهد و تقوای آنان را بیش از دیگران امری لازم و ضروری می داند و ورود آنان را در جریانات گوناگون سیاسی و باندبازیها و گروه گرائیها امری مهلک و خطرناک برای امت اسلام و انقلابی معرفی می نماید در عین اینکه باید جریانات را بشناسند و از خطرات جریانات انحرافی مطلع گردند و مرزبندیهای فکری و خطی را با دقت بدانند و از آن باخبر باشند تا گول بازیگران سیاسی را نخورند. اگر آنان جریانات سیاسی را نشناسند و از مرزبندیهای آنان باخبر نباشند چگونه می توانند دربرابر نیرنگها و القائات پیچیده آنان ایستادگی کرده و از گول خوردن در مقابل آنان محفوظ بمانند لیکن نباید در جریانات سیاسی وارد شوند و نباید طبق جریانات گروهی و حزبی و خط مشی آنان برنامه های زندگی خویش را تنظیم نمایند زیرا که ورود در هر حزب و گروهی نوعی تعهد و التزام به ضوابط و شرایطی است که آن گروه و تشکیلات برای زیر مجموعه خود دارد و نمی تواند از آن عدول و تخطی نماید و لازمه این نوع تعهد و التزام سرپیچی از فرمان و دستورات مافوق است که برای مصالح یک ملت و کشور لازم الاتباع بوده و باید به مرحله اجرا درآید ولو اینکه ممکن است با مصالح و منافع گروهی و حزبی احزاب کاملا متضاد بوده و مخالف باشد.

بنابراین هرکسی که وارد در تشکیلات نظامی و انتظامی می گردد و در رده ای از آن تشکیلات مسئولیت نمی پذیرد منطقا و عقلا و قانونا و شرعا هیچگونه حقی در وارد شدند در هیچ حزب و گروه خاص سیاسی ندارد و اگر وارد شود بزرگترین خیانت برای یک کشور و نیروهای مسلح آن کشور به حساب می آید و اگر زمینه چنین خطری را ارگانها و دستگاههای رسمی و مسئولان نظام اسلامی مشاهده کردن لازم است با احتیاط و ملاحظه ظرافت کامل موضوع، با قضیه برخوردکرده و با هر تدبیری که مصلحت و لازم بدانند از ورود آنان در احزاب و گروه ها و باندها جلوگیری بعمل آورند. عین عبارت حضرت امام (س) در این مقوله چنین است:

«وصیت اکید من به قوای مسلح آن است که همان طور که از مقررات نظام، عدم دخول نظامی در احزاب و گروه ها و جبهه ها است به آن عمل نمایند و قوای مسلح مطلقا چه نظامی و انتظامی و پاسدار و بسیج و غیر اینها در هیچ حزب و گروهی وارد نشده و خود را از بازیهای سیاسی دور نگهدارند. در این صورت می توانند قدرت نظامی خود را حفظ و از اختلافات درون گروهی مصون باشند و بر فرماندهان لازم است که افراد تحت فرمان خود را از ورود در احزاب منع نمایند و چون انقلاب از همه ملت و حفظ آن بر همگان است دولت و ملت و شورای دفاع[1] و مجلس شورای اسلامی وظیفه شرعی و میهنی آنان است که اگر قوای مسلح چه فرماندهان و طبقات بالا و چه طبقات بعد بر خلاف مصالح اسلام و کشور بخواهند عملی انجام دهند یا در احزاب وارد شوند که بی اشکال به تباهی کشیده می شوند و یا در بازیهای سیاسی وارد شوند، از قدم اول با آن مخالفت کنند و بر رهبر و شورای رهبری[2] است که با قاطعیت از این امر جلوگیری نماید تا کشور از آسیب در امان باشد».

(وصیت نامه سیاسی الهی)

(فرض این است که محور نظام الهی ما بر اساس ولایت فقیه است و رابطه آن با همه گروه ها براساس اسلام و پدرانه و یکسان است و هیچ نوع گرایش بگروه خاصی و یا جناح خاصی ندراد). سپس حضرت امام (س) پیامبرگونه از موضع ناصح مشفق و دلسوز و مانند طبیب حاذق وارد شده و با توجه به اینکه با کمال اطمینان خاطر و امیدوار به فضل و رحمت پروردگار آماده لقاء خدا و ارتحال از عالم ماده و خاکی بدنیای بقاء و جاودانه است و با دید وسیع و ظریف و لطیف به جهان زودگذر نگاه کرده و مجموعه این عالم را در حال سیلان و عبور می بیند و در حال ورود به محاسبه دقیق الهی مشاهده می کند و در این دید تنها راهی که می تواند انسان را به ساحل نجات هدایت کرده و از مشکلات برهاند اسلام راستین و ایمان به خدا و رسولان خدا و جاودانگی انسان است و غیر از این راه دیگری وجود ندارد بلکه بیراهه و اضلال و ضلالت می باشد لذا می فرماید:

«و من به همه نیروهای مسلح در این پایان زندگی خاکی وصیت مشفقانه می کنم که از اسلام که یگانه مکتب استقلال و آزادی خواهی است و خداوند متعال همه را با نور هدایت آن به مقام والای انسانی دعوت می کند چنانچه امروز وفا دارید در وفاداری استقامت کنید که شما را و کشور و ملت شما را از ننگ وابستگیها و پیوستگیها به قدرتهایی که شما را جز برای بردگی خویش نمی خواهند و کشور و ملت عزیزتان را عقب مانده و بازار مصرف و زیر بار ننگین ستم پذیری نگه می دارند نجات می دهد و زندگی انسانی شرافت مندانه را ولو با مشکلات بر زندگانی ننگین بردگی اجانب، ولو با رفاه حیوانی ترجیح دهید و بدانید مادام که در احتیاجات صنایع پیشرفته، دست خود را پیش دیگران دراز کنید و به دریوزگی عمر را بگذرانید قدرت ابتکار و پیشرفت در اختراعات در شما شکوفا نخواهد شد و به خوبی و عینیت دیدید که در این مدت کوتاه پس از تحریم اقتصادی همانها که از ساختن هرچیز خود را عاجز می دیدند و از راه انداختن کارخانه ها آنان را مأیوس می نمودند افکار خود را به کار بستند و بسیاری از احتیاجات ارتش و کارخانه ها را خود رفع نمودند. و این جنگ و تحریم اقتصادی و اخراج کارشناسان خارجی تحفه ای الهی بود که ما از آن غافل بودیم. اکنون اگر دولت و ارتش کالاهای جهانخواران را خود تحریم کنند و به کوشش و سعی در راه ابتکار بیفزایند امید است که کشور خودکفا شود و از دریوزگی از دشمن نجات یابد».

(وصیت نامه سیاسی الهی)

امام و پایه های استقلال اقتصادی و خودکفائی

کسی که با افکار و اندیشه های حضرت امام (س) انس دارد و سیری در سخنان و مکتوبات و رهنمودهای ایشان داشته است و به روشنی می داند ایشان اعقتاد دارند استقلال سیاسی برای یک ملتی با شعار تنها تحقق نمی یابد و رابطه استقلال سیاسی با استقلال اقتصادی و خودکفائی در امر تولید و توزیع آنقدر عمیق و ریشه دار است، اگر ملتی از نظر اقتصادی وابسته باشد و دست نیاز به سوی دیگران دراز نماید، اگر چه از نظر سیاسی نیرومند و قوی هم باشد حفظ و نگهداری آن امکان پذیر نمی باشد. قطعا وابستگی اقتصادی بتدریج وابستگی سیاسی هم خواهد آورد. و همچنین وابستگی فکری منشأ و ریشه همه نوع تعلّقها و وابستگی ها می باشد. وابستگی فکری یک ملت از نظر سیاسی و اقتصادی و حتی نظامی برای آنان وابستگی به وجود خواهد آورد.

روی این تحلیل حضرت امام (س) در تمام مواردی که درباره رشد فکری و اقتصادی یک ملت بحث کرده اند به این نوع رابطه اشاره فرموده اند و هرجا درباره علل و عوامل آزادی و رهائی یک ملت بحث فرموده اند باز به این رابطه اشارت فرموده اند در عین اینکه می دانند و اعتراف دارند، ملت اسلامی و انقلابی ما اگر بخواهند در صنعت و تکنولوژی استقلال بدست آورند و در عرصه تکنولوژی از قافله دنیای امروز عقب نمانند نمی توانند دور خودشان سیم خاردار کشیده و رابطه خودشان را با همه عالم قطع نمایند و به تمام معنی در انزوا زندگی کنند. نه، چنین مطلبی را امام (س) اعتقاد ندارند و قابل دفاع هم نمی باشد اما معتقد هستند دنیای امروز دنیای مانورهای گوناگون و انتخاب بهترین ها است. این طور نیست که هیچ گونه امکان دست یابی به تکنولوژی های پیشرفته از غیر کانال استکبار جهانی و ابرقدرتها وجود نداشته باشد بلکه می توان با تدبیرهائی بدون آنکه زیر بار سلطه قدرت های بزرگ جهانی برود و قدرت آنان را بر خود و اعمال و افکارش حاکم بداند بالخصوص باتوجه به شرایطی که امروز بوجود آمده و چهره کریه سلطه های جهانی برای بشریت تا حدودی برملا گشته است به تکنولوژی دست یافت و از کشورهایی که در فکر استعمار و استثمار ملتهای کوچک نیستند استفاده کرد و برای تربیت انسانها و نیروهای کیفی متخصص و فنی از امکانات فنی و آموزش و دانشگاهی آن نوع کشورها استفاده کرد. بنابراین می توان با توجه به مطالبی که در بالا به آنها اشارت رفت برای تأمین استقلال اقتصادی و خودکفائی کشور اصول زیر را متذکر شد:

الف- باوراندن مردم و ایجاد اعتماد و اطمینان در نیروهای توانمند به اینکه اگر بخواهند و از استعداد خدادادی و خلّاقیتها و ابتکارات خودشان استفاده بهینه نمایند، می توانند در تمام زمینه ها رشد قابل ملاحظه و چشمگیری بدست آورده و در خیلی از موارد شکوفائیها از خود نشان دهند کمااینکه در دوران جنگ تحمیلی با اینکه در حصر اقتصادی بسر می بردیم و مورد هجوم قرار گرفته بودیم و کارشناسان خارجی هم اخراج شده بودند اکثر واحدهای تولیدی بکار افتاد و ابزار یدکی فراوانی با اینکه پیچیده بودند ساخته شد و مشکلات نیروهای مسلح و رزمندگان برطرف گردید.

ب- دومین اصلی که در رسیدن به خود کفائی و استقلال اقتصادی لازم است مد نظر قرار گرفته و مراعات شود این است: مادام که در احتیاجات صنایع، بیشتر ما دست خود را پیش دیگران دراز کنیم و به دریوزگی، عمر را بگذرانیم، قدرت ابتکار و پیشرفت در اختراعات در ملت شکوفا نخواهد شد. قطعا در چنین وضعیتی، ملت مصرف کننده تولیدات دیگران، و بازار ما بازار مصرف دنیای استعمارگر و استثماری خواهد شد و روند اقتصادی جامعه بر مصرف گرایی و کاهش تولید داخلی و افزایش واردات از خارج منتهی خواهد شد و لذا امام می فرمایند این جنگ و تحریم اقتصادی تحفه ای الهی بود که ما از آن غافل بودیم. آری تحفه ای الهی بود که ملت انقلابی بخود آیند و از جوهره خدادادی و استعداد سرشار و درونی استفاده کنند و از این تحریم به نحو کامل برای رشد کشور بهره برداری نمایند.

ج- رشد تولید و افزایش ثروت ملی، بدون تربیت نیروی متخصص کیفی امکان پذیر نمی باشد. در جامعه کنونی بشر نمی تواند از کنار صنایع پیشرفته و تکنولوژی عبور کرده و نسبت به آنها بی تفاوت باشد. در حمل و نقل و در ارتباطات و در تأمین مواد غذایی و در تسخیر آب و انرژی و هوا و در بهره برداری از آب و خاک و معادن زیرزمینی و در ده ها و صدها و هزارها مسائل و موارد دیگر که بشر به آنها نیاز دارد و نمی تواند آنها را نادیده گرفته و از کنار آنها بی تفاوت عبور نماید. قطعا کشورهای جهان سوم مانند کشور ما که مدتها تحت سلطه قدرتهای بزرگ و در رأس آنها آمریکا قرار داشت و تمام ذخایر آنها را به تاراج بردند و از تمام زوایا عقب مانده و نگهداشته شده اند و لذا برای تربیت نیروهای کیفی و فنی ناگزیر از اعزام نیرو به خارج هستند، منتهی در این اعزامها باید کشورها را مورد توجه قرار داد و از امکانات آموزشی و دانشگاهی کشورهایی استفاده کرد که روحیه سلطه طلبی و استعماری را نداشته و در فکر استعمار و استثمار نیستند و از اعزام به کشورهای سلطه طلب و استکباری و اذناب آنان پرهیز شود تا روزی که خدای جهان بخواهد و ملتهای محروم و مستضعف جهان خودشان در این مراحل نیز به استقلال و خودکفایی برسند.

د- دولت و ملت اسلامی و همه دولتهای ستمدیده و ملتهای مظلوم بکوشند از مصرف کردن کالاهای کشورهای جهانخوار خودداری به عمل آورده و ورود آنها را بکشورهای جهان سوم تحریم کنند و کوشش و سعی خودشان را در راه ابتکار و خلاقیت نیروهای داخلی بیفزایند و از تولیدات داخلی حمایت کرده و برنامه ها را برای بهتر کردن تولیدات داخلی و کیفی نمودن آنها تنظیم نمایند و محوریت برنامه ریزی های اقتصادی را بر حمایت از تولیدات داخلی و ایجاد امنیت کامل برای سرمایه گذاری های داخلی و هدایت واردات در راه رشد و افزایش تولیدات داخلی قرار دهند. و با تضمین قیمت خرید محصولات و تولیدات کشاورزی، اطمینان تولید کنندگان کشور را جلب نموده و آنان را از سردرگمی نجات داده و شرایط جلب اعتماد آنان را فراهم نمایند. و در این مسیر اساسی و حیاتی قدرت و توان دستگاه قضایی نقش اصلی را می تواند ایفاء نماید و دستگاه قضایی قوی و نیرومند و مستقل بدون توجه به جریانات گوناگون سیاسی و بدون دخالت دادن انگیزه های گروهی و باندی، وقتی که بتواند از حقوق عامه افراد و جامعه دفاع نماید و اطمینان خاطر در افراد و سرمایه گذاران فراهم آورد و حقوق مالکانه و کارگر و کارفرما وسرمایه را طبق معیارها و ضوابط مقبول و مشروع حفظ و حراست کند، آن وقت است که در جامعه همگان با کمال میل و رغبت و علاقه، آمادگی خودشان را برای تلاش و کوشش اعلام کرده و برای سرمایه گذاری و عمران و آبادانی کشور در تمام زمینه ها از خود جوهره و فکر و رشد نشان می دهند و کشور و ملت را از نکبت و تلاشی رهایی می بخشند به امید اینکه امت اسلامی در فکر و عمل به این نکات توجه نمایند.

هـ- دولت و ملت باید توجه نمایند، توسعه ثروت ملّی و افزایش درآمدهای ناخالص ملی اگرچه از نشانه های سلامت اقتصاد و رشد آن است و در هر جامعه ای که اقتصاد سالم باشد و نشانه های شکوفائی را آشکار سازد طبعا درآمدهای ناخالص ملی باید افزایش یابد، لیکن هیچکدام از اینها هدف نمی باشد. هدف اصلی از همه اینها تأمین عدالت اجتماعی و قسط الهی است. مادامی که در جامعه ای عدالت پیاده نشده است و مردم از مزایای آن بی بهره اند و عده ای در محرومیت و عده ای در وفور و فراوانی بسر می برند و در جامعه قطب بندی و تبعیض و نابرابری حاکم است و امکانات خدادادی عادلانه توزیع نشده است و جامعه به دو قطبی فقیر و غنی و دارا و ندار تقسیم شده است اگرچه ثروت ملی افزایش یابد و دولت کاهش درآمد نداشته باشد و سوبسید هم حذف گردد و و... قطعا چنین جامعه ای مورد رضایت خدای عالم نبوده و برتر به حساب نمی آید.

بنابراین دست اندرکاران اجرائی و برنامه ریزان جامعه و مسئولان امور مالی و اقتصادی کشور باید دقت کنند و اصل مراعات عدالت و پیاده شدن آن را در تمام سطوح به عنوان استراتژی نظام اقتصادی، نظام الهی مطمح نظر قرار گیرد و تمام برنامه ها با توجه به این استراتژی تنظیم گردد. و در اینجا آخرین توصیه حضرت امام (س) را در این فراز به عنوان تأکید بیشتر و حسن ختام می آوریم:

«و هم در اینجا باید بیفزایم که احتیاج ما پس از این همه عقب ماندگی مصنوعی به صنعتهای بزرگ کشورهای خارجی حقیقتی است انکار ناپذیر، و این به آن معنی نیست که ما باید در علوم پیشرفته به یکی از دو قطب وابسته شویم. دولت و ارتش باید کوشش کنند که دانشجویان متعهد را درکشورهایی که صنایع بزرگ پیشرفته را دارند و استعمار و استثمارگر نیستند بفرستند و از فرستادن به آمریکا و شوروی و کشورهای دیگر که در مسیر این دو قطب هستند احتراز کنند، مگر انشاءالله روزی برسد که این دو قدرت به اشتباه خود پی برند و در مسیر انسانیت و انسان دوستی و احترام به حقوق دیگران واقع شوند، یا انشاء الله مستضعفان جهان و ملتهای بیدار و مسلمان متعهد، آنان را به جای خود نشانند. به امید چنین روزی».

ادامه دارد