ولادت صدیقه کبری (س)

«سالروز میلاد فرخنده حضرت فاطمه (س) و فرزند عزیزش امام خمینی (ره) و روز زن بر امت اسلامی مبارک باد»

 

ولادت صدیقه کبری (س)

«از امام محمد باقر (ع) پرسیدند: چرا فاطمه (س) به نام زهرا نامیده شد؟ فرمود: زیرا خدا او را از نور عظمت خودش آفرید. بواسطه نور آن حضرت آسمان و زمین روشن شد به حدّی که ملائکه تحت تأثیر آن نور قرار گرفتند و برای خدا به سجده افتادند، گفتند: خدایا این نور چیست؟ فرمود: شعله ای است که از نور عظمت خودم آفریدم و در آسمانها ساکنش نمودم. او را از صلب بهترین پیمبران خارج می کنم تا مردم را به سوی حق هدایت کنند. آنان جانشینان پیغمبر من خواهند بود».

(کشف الغمه-  ج2 ص90)

از روزی که پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد بن عبدالله (ص) با خدیجه کبری ازدواج کرد، زنان مکه از حضرت خدیجه اعراض و دوری کرده و حتی بر او سلام هم نمی کردند. خدیجه خیلی از این مسئله ناراحت و رنج می برد تا اینکه به فاطمه علیها سلام حامله شد.

امام صادق (ع) می فرماید: وقتی که حضرت خدیجه به حضرت فاطمه باردار شد، غم و غصه اش رفت، چرا که این جنین مقدّس در شکم مادر با او حرف می زد و سخن می گفت و وادار به استعانت و صبرش می نمود. خدیجه از حضرت رسول الله (ص) این امر را پنهان داشت تا اینکه روزی حضرت بر او وارد شد و دید که با کسی صحبت می کند. به او فرمود: با چه کسی داری حرف می زنی؟

خدیجه پاسخ داد: با جنینی که در شکمم است، حرف می زنم و او هم با من تکلّم می کند و مأنوس هستیم.

حضرت فرمود: یا خدیجه! اکنون جبرئیل را می بینم که بشارتم می دهد و خبرم می دهد که آن یک دختر است؛ دختری که نسل پاک و طاهر و مبارک از او خواهد بود؛ دختری که تبار من از او به وجود خواهد آمد؛ دختری که ائمه و خلفای الهی در زمین پس از انقضای دوران وحی از نسل او خواهند بود.

مدتی گذشت، تا اینکه سرانجام وقت ولادت فرا رسید. خدیجه در پی زنان قریش و بنی هاشم فرستاد که بیائید به من کمک کنید. آنها در پاسخ گفتند: تو از ما جدا شدی و سخن ما را نپذیرفتی و با یتیم ابوطالب، محمّد، همو که فقیر است و پولی ندارد، ازدواج کردی. ما به تو هیچ کاری نداریم و هرگز یاریت نمی کنیم.

خدیجه بسیار غمگین و مضطرب شد. ناگهان چهار بانوی گندمگون قد بلند-  که گویی از بنی هاشم بودند-  بر او وارد شدند. نخست خدیجه از دیدارشان وحشت و ترس کرد. ولی فوراً یکی از آنان به خدیجه گفت: نگران نباش؛ ما فرستادگان پروردگارت برای تو هستیم. من ساره ام و این آسیه دختر مزاحم است که دوست تو در بهشت می باشد و این دیگری مریم دختر عمران است و چهارمی «کلثم» خواهر موسی بن عمران است. خداوند ما را فرستاده است که قابلگی تو را به عهده بگیریم. پس یکی در طرف راست و دیگری در طرف چپ و سومی روبرو و چهارمی در پشت سر قرار گرفتند و با کمال آرامش و راحتی، فاطمه زهرا به دنیا آمد؛ پاک و طاهر و مطهّر.

وقتی فاطمه بر روی زمین قرار گرفت، از سیمای مبارکش نوری برخاست که در تمام خانه های مکه وارد شد و شرق و غرب زمین را نورانی کرد... فاطمه زهرا (س) به محض ولادت شهادتین را بر زبان جاری ساخت و بر بانوان حاضر سلام کرد و هریک را با نامش، نام برد آنان به یکدیگر بشارت دادند و اهل آسمان ها هم به یکدیگر بشارت دادند و در آسمان نوری پدید آمد که فرشتگان، قبل از آن روز، مانند آن را ندیده بودند.

آن بانوان به خدیجه گفتند: ای خدیجه! بگیر این فرزند را، پاک و طاهر و مطهر و مبارک.

در هر صورت، فاطمه زهرا، سرور زنان جهان و نور چشم رسول خدا، پنج سال پس از بعثت پیامبر در روز جمعه، بیستم جمادی الثانیه چشم به دنیا گشود. هشت سال از عمر مبارکش می گذشت که هجرت بزرگ رسول خدا، (ص) به مدینه منوره آغاز شد و زهرای اطهر نیز 10 سال در مدینه زندگی کرد و پس از رحلت رسول الله، هفتاد و پنج روز بیشتر زندگی نکرد و در اثر شکنجه های وارده از سوی مخالفین، بیمار شد و از دنیا رفت.

حضرت زهرا (س) نُه اسم دارد: فاطمه، صدّیقه، مبارکه، طاهره، زکیّه، راضیه، مرضیّه، محدّثه و زهراء.

رسول خدا (ص) فرمود: من نام دخترم را فاطمه گذاشتم، زیرا خداوند او را و هر که او را دوست بدارد، از آتش جهنم دور نگه می دارد: «انی سمّیت ابنتی فاطمة لانّ الله عزوجل فطمها و فطم من احبّها من النار».

مناقب حضرت زهرا

هرچه در فضائل و مناقب زهرای مرضیّه علیها السلام گفته شود کم است.

زیرا زهرا کسی است که پیامبر هر وقت مشتاق بوی بهشت می شد، او را می بوئید و می بوسید.

زهرا نور دیده و میوه قلب رسول خدا است.

زهرا سرور زنان جهانیان از اولین و آخرین است.

زهرا عزیزترین و گرامی ترین انسان نزد رسول خدا است.

ابوهریره گوید: شنیدم رسول خدا (ص) را که فرمود:

«اول شخص تدخل الجنة فاطمة» اولین کسی که وارد بهشت شود، فاطمه است.

از امام صادق (ع) سؤال شد: معنای «حی علی خیر العمل» چیست؟ حضرت فرمود: «خیر العمل» نیکی کردن به فاطمه و فرزندانش است.

جابر جعفی از امام باقر (ع) نقل می کند که رسول خدا (ص) فرمود: «ان الله لیغضب لغضب فاطمة و یرضی لرضاها»-  همانا خداوند به خشم فاطمه، خشم می کند و به رضای فاطمه، خشنود می شود.

نافع بن ابی حمراء گوید: هشت ماه تمام شاهد بودم که هرگاه رسول خدا (ص) برای نماز ظهر، از منزل خارج می شدند، به در خانه فاطمه که می رسیدند، صدا می زدند:

«السلام علیکم اهل البیت و رحمة الله و برکاته، الصّلاة* انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیراً».

- سلام و درود بر شما اهل بیت و رحمت خدا و برکاتش. وقت نماز است، برخیزید. همانا خداوند می خواهد که هر رجس و ناپاکی را از شما اهل بیت دور سازد و شما را پاک و طاهر قرار دهد.

مجاهد گوید: روزی رسول خدا (ص) از منزل خارج شد، در حالی که دستش در دست فاطمه (ع) بود. پس فرمود:

«هرکه این را بشناسد، شناخته است و هرکه نمی شناسد این فاطمه دختر محمد است. این پاره ای از تن من است. این قلب من و روح مابین دو پهلوی من است. هرکه او را اذیت کند، مرا اذیت کرده و هرکه مرا اذیت کند، خدا را اذیت کرده است».

امام صادق (ع) می فرماید: رسول خدا (ص) فرمود:

«فاطمه پاره ای از تن من است، هرکه او را ناراحت و نگران کند، مرا ناراحت کرده و هرکه او را خوشحال کند، مرا خوشحال کرده است».

فاطمه علیها السلام خودش روایت کرده است که پدرش رسول خدا (ص) فرمود:

«ای فاطمه! هرکه بر تو درود بفرستد، خداوند گناهانش را بیامرزد و در بهشت به من ملحقش نماید».

راستی چه سرّی دارد که رسول خدا در موارد گوناگون و در مناسبتهای مختلف اعلام می دارد و تأکید می کند هرکه فاطمه را بیازارد مرا آزرده و هرکس مرا بیازارد، خدا را آزرده است، تا جائی که خود دست حضرت زهرا را بگیرد و به مردم این مطلب بسیار مهم را اعلام فرماید. چرا پیامبر اینقدر به این مسئله حسّاس است. پیامبر اکرم این مطلب را بقدری تکرار می کند که تمام مردم، بزرگ و کوچک، زن و مرد، همه و همه بشنوند و بدانند که براستی اذیت کردن فاطمه، اذیت کردن خدا است و کسی که حضرت را اذیت کند، خدا و رسولش را اذیّت کرده و بوئی از بهشت نخواهد بود.

روایت بسیار عجیبی در امالی صدوق رحمه الله نقل شده است که حضرت رسول از ظلمهایی که بر اهل بیت بویژه بر دختر عزیزش فاطمه واقع می شود خبر داده است، و هرچند این مقال بمناسبت ولادت صدیقه طاهره (س)نوشته شده است، ولی حال که سخن بدین جا رسید، خوب است، خلاصه ای از آن روایت را نقل کنیم تا خوانندگان خود به علت تاکید پیامبر پی ببرند. پیامبر آینده را می دید و می فهمید که چه مصیبت ها بر زهرایش وارد خواهد شد و لذا آن همه سفارش کرد، اما متاسفانه نه تنها مخالفین ترتیب اثر ندادند که بیشترین جنایت ها را در حق اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام روا داشتند.

در امالی شیخ صدوق از ابن عباس نقل شده است که حضرت ضمن یک حدیث طولانی فرمود:

«اما دخترم فاطمه، او است سرور زنان جهانیان از اولین و آخرین، و او است پاره تن من و او است نور دو چشم من و اوست میوه قلب من و او است روح ما بین دو پهلوی من و او است حورای انسیّه. هرگاه در محرابش، در برابر پروردگارش می ایستد، نورش برای فرشتگان آسمان چنان می درخشد که مانند درخشیدن ستارگان برای اهل زمین. و خدای عزوجل به ملائکه اش می فرماید: فرشتگان من! به کنیزم و سرور کینزانم فاطمه بنگرید، چگونه در برابرم ایستاده و از خشیت من، استخوانهایش می لرزد. او با تمام قلبش به عبادتم برخاسته است. من شما را گواه می گیرم که شیعیانش را از آتش دوزخ در امان نگه خوام داشت.

و همانا من هر وقت او را ببینم، به یاد مصیبت هایش، پس از خودم، می افتم، گویا می بینم که حرمتش هتک شده، حقّش غصب گردیده، ارثم منع شده، پهلویش شکسته، جنینش سِقط شده و فریاد می زند: یا محمداه! پس کسی جوابش نمی دهد و استمداد می کند، پس کسی یاریش نمی کند. او پس از من همواره گریان، نالان و محزون است. گاهی به یاد انقطاع وحی از منزلش می افتد و گاهی فراق مرا به یاد می آورد و می گرید. شب که او را در برگرفت، وحشت می کند چرا که هرشب به صدای قرآن خواندنم لذت می برد و گوش فرا می داد و آن وقت خود را تنها و بی یاور می بیند پس از آن که در زمان پدرش، عزیز و محترم بود.

در آن وقت است که تمام انسش به ندای ملائکة الله است، هما ندائی که به مریم دختر عمران می دادند و در آن وقت می گویند:

«یا فاطمة، ان الله اصطفاک و طهّرک و اصطفاک علی نساء العالمین. یا فاطمة، اقنتی لربک و اسجدی وارکعی مع الراکعین»

- ای فاطمه! خداوند تو را برگزید و پاک و طاهر قرار داد و بر زنان جهانیان برتری داد. ای فاطمه! برای خدایت عبادت کن، به خاک بیفت و همراه با رکوع کنندگان رکوع کن.

فرا رسیدن این عید سعید را به تمام محبّان و علاقمندان و پیروان حضرتش تبریک و تهنیت می گوئیم و توفیق پیروی هرچه بهتر از مکتب اهل بیت عصمت و طهارت را برای همگان مسئلت داریم.

پیامبر گرامی اسلام:

«ان ابنتی فاطمة ملا الله قلبها و جوارحها ایماناً الی مشاشها تفرّعت لطاعة الله.

(بحار الانوار-  ج43 ص46)

ایمان به خدا در اعماق دل و باطن زهرا چنان نفوذ کرده که برای عبادت خدا، خودش را از همه چیز فارغ می سازد.

 

تعداد مشاهده مقاله: 140