فروغ گلشن لاله در سیمای 12 فروردین

فروغ گلشن لاله در سیمای 12 فروردین

فروردین امسال سه عید در بردارد: عید سال نو و نوبهاران و عید سعید فطر و عید انقلاب اسلامی، روز 12 فروردین، روز جمهوری اسلامی؛ پس امسال بهاری دربهار و عیدی آمیخته با عید داریم و این تصادف دلپذیر را به فال نیک می گیریم.

ما با هزاران امید و آروزی نهفته در درون به پیشواز سه عید می رویم و هر سه را گرامی می داریم و اکنون که پیوندی میان این سه روز خجسته پدید آمده است و نسیم شیرین بهاران از باغ فردوس می وزد و فروغ گلشن لاله به سیمای 12 فروردین می زیبد و روزه داران با ایمان،با لباسی نو در تن، در صف جایزه گرفتگان «فطر» قرار گرفته و به سیمای درخشان یکدیگر تبسم رستگارانه و پیروزمندانه می کنند و شیطان های بزرگ و کوچک، شرمسار و نگون بخت در لجنزار های یأس و نومیدی فرو می روند و انقلاب اسلامی،این امانت بالنده راهبر و پیشوای سترگمان، حلّه ای نو در بر می کند که بر آن نگاهر سرخ رنگ تمام شهیدان و نگهبانان این خطّه نقش بسته است، جا دارد که ما وارثان خون شهیدان نیز پیوندی نوین در میان خود پدید آوریم و به یاد آن روزهای حماسه آفرین و سرنوشت ساز،به فکر سرنوشتمان باشیم و حماسه ای تازه بیافرینیم که این انقلاب همواره باید در یادها و دلها جاودانه بماند و نه هر سال که هر روز، از آن تجلیل و تقدیر شود و این شدنی است.

اگر هرکس کار خود را به نحوی انجام دهد و اگر امانت و درست و انسان دوستی و فضیلت –به تمام معنایش- در جامعه حکمفرما گردد و اگر هر انسانی که به خوبی خود را وابسته با انقلاب و نظام می داند در پی نگهبانی و نگهداری از دستاوردهایش که با نثار خون هزاران شهید و معلول و مجروح در طی چهارده سال تحقق یافته و به ثمر رسیده است،باشد بی گمان از انقلاب تجلیل به عمل آمده است و انقلاب احیا شده است و جاودانه خواهد ماند ولی اگر خدای نخواسته به عکس آن شود و ارزشهای انقلاب مبدل به ضد ارزش گردد و شعارهای انقلاب در حد شعار بماند و رهنمودهای بنیانگذراش به فراموشی سپرده شود و دست بیگانگان و استعمارگران در کشور امام زمان باز شود و محرومان و مستضعفان از یاد بروند و وارثان اصلی و حقیقی انقلاب به انزوا کشیده شوند، آن گاه است که روح بلند امام آزرده گردد و انقلاب جز اسمی و رسمی نماد که خدا نیاورد آن روز را.

البته امید ما هنوز بسیار زیاد است چراکه در راس امور شاگرد برازنده و فرزند مخلص امام قرار دارد و با رهنمودهای ارزنده اش، ما را به یاد رهنمودهای امام راحل می اندازد و دلها را گرم نگه می دارد و با همکاری و همیاری همان مردمی که علیه طاغوت دوران قیام کردند و این انقلاب را به ثمر رساندند، ان شاءالله این کشتی نجات همچنان راه خود را به سوی ساحل خوشبختی،بی دغدغه خاطر، بپیماید و امواج سهمگین بلا را که از هرسوی برآن می بارد،به حول و قوه الهی پس زند و چنین خواهد بود؛ چرا که ربان کشتی انقلاب، وابسته به عترت پاک است و استمداد از قدرت لایزال الهی می گیرد. اما بهرحال باید هشیار باشیم. ملت ما نباید از حال و هوای انقلاب لحظه ای بدر آیند.

هنوز یادمان نرفته است صفهای عریض و طویل چند کیلومتری، برای رأی دادن به جمهوری اسلامی- نه یک کلمه بیش نه یک کلمه کم- هنوز از یاد نبرده ایم که چگونه پیرمردان و سالخوردگان به سوی مسجدها و مراکز رای گیری با داشتن شناسنامه در دست می شتافتند و اگر به یکی از آنان می گفتی: تا مغرب وقت می باشد، چرا به این زودی، اول صبح به پای صندوق رای آمده ای، می گفت: می ترسم اجلم فرا رسد و نتوانم دینم رابه اقلابم،امامم، مکتبم و شهیدانم ادا کنم. هنوز از یادم نبرده ایم،قیافه های بشاش و جدّی پدران و مادران شهیدانی- که تا آن لحظات خون تازه شا از سرزمین مقدس ایران زمین می جوشید و فریا الله اکبرشان از زیرخا گرم کربلای ایران به گوش می رسید- و به سوی مراکز رای گیری برای انتخاب نظام دلخواهشان از یکدیگر پیشی می گرفتند و ندای شهیدانشان را لبیک می گفتند و به جمهوری اسلامی رأی «آری» می دادند و همه شاد و خرم بودند که به تکلیف شرعیشان عمل می کنند.

آن روزها را به خطاطر آوریم؛ آن روزهای شیرین به یاد ماندنی را؛ آن روزهائی که جنب و جوش عجیب سراسر ایران را فراگرفته بود و همه یکدل و یک زبان بودند؛ یک آرمان و یک هدف داشتند. قلبهایشان همچون آئینه زلال صاف و پاک بود و چیزی جز صدق و صفا در آن راه نمی یافت، هر یک آینه تمام نمای برادر مؤمنش بود و دیگان همه، به آیند ای روشن و فقی تابناک دوخته شده بود.

به یاد آن روزها بیافتیم که ملت بپاخاسته پس از بیرون راندن دشمن غول صفت با رای قاطه خود به جمهوری اسلامی، خواهان عدل الهی در ایران زمین شدن؛ خواهان حکومتی شدند که در آن تمام اقشار ملت با یک چشم دیده می شدند و نور عدل الهی بر همه یک سان می تابید و باران رحمت قرآن و سنت برتمام افراد یک نواخت می بارید.

امام بزرگوارمان «قدس الله سره» درباره این روز به یادماندنی چنین می فرماید:

«صبحگاه 12 فروردین که روز نخستین حکومت الله است، از بزرگترین اعیاد مذهبی و ملی ما است. ملت ما باید این روز را عید بگیرند و زنده نگه داردن؛ روزی کهخ کنگره های قصر 2500 ساله حکومت طاغوتی فرو ریخت و سلطه شیطانی برای همیشه رخت بربست و حکومت مستضعفین که حکومت خدا است به جای ان نشست.

هان! ای ملت عزیز که با خون جوانان خود، حق خود را بدست آوردید، این حق را عزیز بشمرید و از آن پاسداری کنید و در تحت لوای اسلام و پرچم قرآن، عدالت الهی را با پشتیبانی خود اجرا نمائید.

من با تمام قوا در خدمت شما که خدمت به اسلام است، این چند روز آخر عمر ار می گذرانم و از ملت انتظار آن را داردم که با تمام قوا از اسلام و جمهوری اسلامی پاسداری کنند».

بنابراین، اگر نوروز، عید ملی و باستانی است و فطر عیدی مذهبی و دینی است، 12 فروردین هر دو خاصیت را دارد چرا که هم عیدی است ملی و هم عیدی است مذهبی و باید به نحو احسن از آن تجلیل کرد و آن را جشن گرفت ولی جشن به تنهائی کفایت نمی کند. مردم ما نباید از  یاد ببرند که این عید با خون سرخ شهیدان پیوندی ناگسستنی دارد، با خون دل مادران و پدران داغدیده بدست آمده است، با رنجهای طاقت فرسا و تلاش های فراوان و پیکارهای پیوسته، تحقق یافته است، آن را ارزان از دست ندهند و بی تفاوت از آن نگذرند. این انقلاب با خون و پوست ما عجین شده است، خواه ناخواه ما وارث این نظام اسلامی هستیم، باید آن را پاسداری کنیم. باید آن را نگه داریم هرچند ضعفهائی هم در آن پدید آمده باشد. باید تلاش برای رفع ضعف ها کرد نه اینکه ضعف ها را افزونتر نمود. و این خواسته تمام افرادی است که در این انقلاب نقش داشته اند و پیش از همه مسئولین محترم نظام را دربر می گیرد هر چند تمام افراد مسئول اند «کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیته»، هرکس به نحوی مسئولیت دارد، باید از عهده مسئولیتش به خوبی برآید و تا اندازه توانش انقلاب را نگه داری کند.

و همان گونه که خواسته امام عزیزمان هم هست، باید در اجرا نمودن عدل الهی، آن هم نسبت به تمام افراد، در هر پست و مقامی که باشند، جدیت شود. یکی از مهمترین  بارزترین عوامل نگهداری انقلاب،این است که نگذاریم ارزشهای والای آن، به ضد ارزش تبدیل شود و حتی با نثار جان خویش از آن ارزشها که ارزشهای اسلام نمائیم. بی گمان پاسداری و نگهبانی از «جمهوری اسلامی» که خواسته برحق اماممان است پاسداری از آرامان و هدف اصلی و حقیقی جمهوری اسلامی است و کوتاهی و مسامحه در این امر مهم از نظر شرعی و عقلی و ملی مردود است ولی بهر حال چنین امری هم محقق نمی شود جز با وحدت، هماهنگی، همبستگی و انسجام تمام آحاد ملت دراطاعت از رهنمودهای امام «ره» و رهنودهای مقام معظم رهبری و ولایت فقیه و عمل کردن به آنها و اجرا نمودن آنها و پیگیری در اجرای آنها.

بیائید یک بار دیگر با روح مقدس اماممان تجدید پیمان کنیم و چون روزهای نخستین پیروزی،اختلاف ها و تفرقه ها و کینه های درونی را در همان زباله دانی بریزیم که طاغوت را در آن دفن کردیم و محبت و برادری وهم پیوستگی و صداقت و امانت و فضیلت را جایگزین آن قرار دهیم و قطعاً هرگامی در این راه برداشته شود، عندالله ماجور خواهد بود، بویژه که ما در غیاب امام،نیاز بیشتری به پیوستگی و همبستگی داریم و حفظ نظام که از اوجب واجبات است، جز با وحدت و یکسانی تحقق پذیر نخواهد شد.

فرا رسیدن این اعیاد ملی و مذهبی را بویژه عید سعید 12 فروردین به پیشگاه والای حجت خدا بر روی زمین حضرت ولی الله الاعظم ارواحنا فداه، مقام معظم رهبری و تمام افراد این خطه شهید پرور اسلامی، تبریک و تهنیت می گوئیم و امیدواریم آرمانهای ارجمند امام، همواره تحقق بیشتری بگیرد و انقلاب درونی علیه هواهای نفس اماره و شیطانی، برای فرد فرد ملت عزیزمان، پدید آید و همچنان که بر طاغوت پیروز شدند و بر نفس شیطانی خود پیروز گردند و در پیشگاه حضرت احدیت، رستگار و روی سفید باشند ان شاءالله.

حضرت آیت الله خامنه ای:

«تا پیش از پیدایش جمهوری اسلامی به توده های عظیم مسلمان عالم تفهیم شده بود که اسلام قادر نیست برای آنان عزت و عظمت بیافریند و آنان در جستجوی سعادت بایدیا به دنبال الگوی غربی و فرهنگ اروپا و آمریکا بروند و یا به سمت تئوری های خیالی و پوچ مارکسیسم گرایش یابند، اما پیروزی انقلاب اسلامی و تشکل جمهوری اسلامی در ایران و عزت و عظمتی که تحقق اسلام به ملت ایران بخشید همه بافته های دیرینه استعمارگران غربی را باطل کرد».