رهنمود های مقام معظّم رهبری

رهنمودها

مقام معظم رهبر حضرت آیت الله خامنه ای

امروز روحانیت ما و حوزه های علمیه باید با تولید کراهی فکری درعین شجاعت صراحت و قوت علمی به سخنان بیهوده پیرامون مباحث اسلامی پاسخ دهند و تحرک جدیدی را در این زمینه بوجود آورند. (30/11/71)

ما سازندگی و رونق اقتصادی را برای نزدیک شدن به عدالت اجتماعی، رفع محرومیت و فقر، زدودن مناطق محروم از کشور و از بین رفتن فاصله فقر و غنی می خواهیم و مسئولان و برنامه ریزان باید این جهت گیری را در برنامه دوم رعایت کنند، زیرا این امر برای حرکت دولت و ملت به سمت اهداف انقلاب ضروری است.

دشمنان ما تلاش خود را بر از بین بردن یکپارچگی مالت ما متمرکز کرده اند و این مسأله در جای خود اهمیت و کارساز بودن وحدت ملی را در حلّ مشکلات کشور نشان می دهد. آنها می خواهند بین ملت و دولت و مسئلین و آحاد مردم جدایی ایجاد کنند و میان مردم با اسلام و هدف های انقلاب فاصله بیاندازند، لذا مردم باید هرچه بیشتر به تلاش خود در جهت اسلام و انقلاب بیافزایند.

آحاد مردم بویژه جوانان با ایمان باید امر به معروف و نهی از منکر را در جامعه ترویج کنند و دستگاههای مختلف کشور نیز خود را هرچه بیشتر به موازین و اصول انقلابی و اسلامی نزدیک سازند. (4/1/72)

آنچه امروز در فلسطین، بوسنی، و هرزگوین، افغانستان،کشمیر، تاجیکستان، هند و برخی کشورهای دیگر می گذرد از جمله مصائبی است که جهان اسلام با داشتن امکانات و ثروت فراوان طبیعی و انسانی از آن رنج می برد و تفرقه و تشتت میان مسلمین، بزرگترین مصیبتی است که اصلاح آن از نیازهای اساسی دنیای اسلام محسوب می شود. (4/1/72)

مسأله قناعت را جدی بگیرید و نعمت الهی را با اسراف و رعایت نکردن حد، ضایع نکنید. اسراف حرام و یک گناه و خلاف شرع است که متاسفانه گاهی در خانواده های متوسط نیز به این مسأله مهم بی توجهی می شود.

در حالی که دشمن غاصب صهیونیست، مردم مظلوم فلسطین را همچنان در زیر ضربات و فشارهای خود قرار داده است، متأسفانه بسیاری از دولت های مسلمان در برابر حادثه تاریخی تبعید صدها تن از شخصیت های معروف و برجسته فلسطینی از خانه و زادگاه خود سکوت اختیار کرده اند.

جمهوری اسلامی ایران به سبب حفظ منافع ملی و ایستادگی در برابر مطامع دشمنان اسلام و نیز برچیدن بساط نوکران استکبار در این کشور، امروز برای قدرتهای مستکبر جهان یک موجود منفور محسوب می شود. ولی ما از آن ناراحت نیستیم،زیرا این امر ما را به صحت راهمان مطمئن می کند. آن روزی که آنها از ما راضی و خشنود باشند، روزی است که باید در صحت راه خود شک کنیم، لذا هرچه جمهوری اسلامی در نظر مستکبران و جهانخواران شیطان صفت، منفورتر باشد، ما خوشحالتر هستیم.

انقلاب اسلامی همزمان با وقوع خود در ایران به جهان نیز صادر شد. انقلاب یک بار صادر می شود و آنهم انجام شده است، جذابیت انقلاب اسلامی از 14 سال پیش دنیا را فراگرفته است و این همان چیزی است که قدرتهای شیطانی و امروز از آن نگران و ناراضی هستند، اما قادر به انجام هیچ کاری در برابر آن نیستند. (4/1/72)

در کشور ما و نظام جمهوری اسلامی هدف اصلی از برنامه ریزی دولت باید کمک به طبقات محروم جامعه و نزدیک شدن هرچه بیشتر به عدالت اجتماعی باشد. رونق اقتصادی و تلاش برای سازندگی مقدمه تأمین عدالت اجتماعی است و هدف این نیست که در سایه سازندگی و پیشرفت مادی و اقتصادی عده ای از تمکن بیشتر برخوردار شوند و عده ای فقیرتر شوند،زیرا چنین چیزی به هیچوجه مورد رضای الهی و اسلام نیست. (4/1/72)

از میان نامه ها

آیا صبح نزدیک نیست؟

باید نگاه کرد...

آن سو که چشمها شام تیره را نشانه رفته اند... آن سوی آب در این شام سیاه، شهری در آتش بیداد می سوزد. در سرزمین بوسنی، در کوجه هی گواژده و در خانه های سارایوو جوی خون جاری است!.. و چگون باید گریست وقتی که صربها دستهی خویش را در جوی خون که از کودکان جاری کرده اند می شویند و چهره خویش را بر آئینه خون می یابند، آن جا! آن سوی دریای آدریاتیک،صربها به رقص جنون افتاده اند در ضجه های زنانی که ناباورانه سکوت مرگبار جهان را در ویرانی تمامی حصارهای عفت به نظاره نشسته اند، باید نگاه کرد، ... در این شام تیره بدان سو که دستها اشاره می کنند، آن سوی خاک در کشور همسایه عاشقان بجرم حق طلبی در باتلاقها جن می سپارند...

باید نگاه کرد...

آن سوی آسمان، در سرزمین قداست، در معراج گاه پیامبر، در بیت المقدس قساوت حاکم است و منادیان توحید را صهیونها به قربانگاه یهود می برند، باید شنید... از میانه شبه قاره، غوغای جوانانی را که جامه جهل بر تن کرده اند. بدستور کاهنان اهریمن و در پیروی برهمنان شیطانی که در جستجوی ذروان تاریکی روز را گم کرده اند به خانه خداوند یورش می آورند تا تمدن هزار ساله را به یغما برند و چه غمگین است که در بحبوحه جهل و جنون مناره ای زیبا در کویر شبه قاره که گم کرده گان راه را به خویش می خواند ویران می شود، آری در میانه شب در بلوای جاهلان، غم انگیز و غمناک مسجد بابری فرو می ریزد...

باید گریست... باید گریست...

سوگند به صبح که ما در انتظار سوار سپیده خواهیم ماند، در انتظار مردی سپید که به دستهای سبز او ایمان داریم. ما چشم انتظار صبحی خواهیم نشست که شام دروغین را در پرتو ظلمت سوز خورشید جهره خویش محو خواهد نمد، صبحی که شام در پی آن نیست.

سوگند به صبح خداوند که نهال سبز اسلام از ویران های مسجد بابری قدخواهد کشید و درهمه دلها ریشه خواهد دواند و تشیع سرخ علوی از گلدسته های گلوله خورده امام آزادگان و از صحن ویران شده پرچمدار کربلا پر می کشد و پروازش همه همه کران جهان را پر خواهد کرد...

سوگند به صبح خداوندی که آوای توحید از میان رگبار مسلسلها در سارایوو و چون شمعی شب سوز از دل تمدن سیاه غرب زبان می کشد و جهان را روشن خواهد کرد...

پدران ما گفته اند وقتی که برگهای تاریخ سیاه شود، سیاه تر از شب و کارنامه انسان آن گونه تباه شود که هر انسان از انسان بودن خویش شرمگین باشد، صبح راستین خواهد دمید و سپیده گستر جهان با آوای توحید و نجات انسان خواهد آمد...

و در این سیاهی شب آیا صبح نزدیک است؟

والسلام

«شیراز- رامش خواه»