سخنان معصومین

سخنان معصومین

فضیلت سکوت و کم حرفی

·        رسول اکرم(ص):

«علی العاقل أن یکون بصیراً بزمانه... حافظاً للسانه، فان من حسب کلامه من عمله، قل کلامه الا فیما یعنیه». (معانی الاخبار- ص 234)

بر خردمند است که دانا به اوضاع زمانش باشد... و زبان خود را نگه دارد زیرا هر که سخنش را جزء عملش به حساب آورد، بی گمان حرف نمی‌زند جز در موارد ضرورت.

·        رسول اکرم(ص):

«علیک بطول الصمت فانه مطردة للشیطان، و عون لک علی امر دینک». (خصال صدوق- ج2- ص 104)

بر تو باد به سکوت طولانی (کم حرف) زیرا سکوت، شیطان را فراری می‌دهد و تو را در امر دینت یاری می‌بخشد.

·        رسول اکرم(ص):

«راحة الانسان فی حفظ اللسان». (بحار الانوار- ج 68- ص 286)

آرامش انسان در نگهداری زبان است.

·        رسول اکرم(ص):

«لا یستقیم ایمان عبد حتی یستقیم قلبه و لا یستقیم قلبه حتی یستقیم لسانه». (جامع الاخبار- ص 109)

ایمان هیچ بنده‌ای پابرجا نمی‌شود تا قلبش پایدار نشود و قلبش پایدار نشود تا زبانش پایدار نگردد.

·        امیرالمؤمنین(ع):

«من کثر کلامه کثر خطاؤه، و من کثر خطاؤه قل حیاؤه، و من قل حیاؤه قل ورعه، و من قل ورعه مات قلبه، و من مات قلبه دخل النار». (نهج البلاغه- ج2-ص227)

هر که سخنش بسیار گردد، اشتباهش افزوده شود و هر که بسیار اشتباه کند، حیایش کاسته شود و هر که حیایش کم شو پارسائیش کم شود و هر که پارسائیش کم گردد، قلبش بمیرد و هرکه قلبش بمیرد، به دوزخ رود.

·        امیرالمؤمنین (ع):

«اذا تم العقل، نقص الکلام». (نهج البلاغه- ج2-ص 157)

هرگاه عقل کامل گردد، سخن کم شود.

·        امیرالمؤمنین(ع):

«المرء مخبوء تحت لسانه، فزن کلامک و اعرضه علی العقل و المعرفة، فان کان لله و فی الله فتکلم به و ان کان فی غیر ذلک فالسکوت خیر منه». (بحارالانوار- ج 68- ص 285)

انسان زیر زبانش نهفته است؛ پس سخنت را بسنج و آن را بر عقل و شناخت عرضه دار اگر آن را یافتی که برای خدا و در راه خدا است، به آن سخن گوی و اگر دیدی در راه دیگری است چه بسا سکوت بهتر از آن باشد.

·        امیرالمؤمنین(ع):

«طوبی لمن أنفق الفضل من ماله و امسک الفضل من کلامه». (بحارالانوار- ج 68- ص 283)

خوشا به حال کسی که زیادی اموالش را انفاق کندو زیادی سخنش را باز دارد.

·        امام صادق(ع):

«السکوت راحة للعقل». (امالی صدوق- ص 264)

سکوت آرامش عقل است.

·        امام صادق(ع):

«لایزال العبد المؤمن یکتب محسناً مادام ساکتاً، فاذا تکلم کتب محسناً او مسیئاً». (خصال صدوق- ج1- ص 11)

پیوسته بنده مؤمن، نیکوکار نوشته می‌شود مادا که ساکت است، پس اگر سخن بگوید یا نیکوکار نوشته می‌شود یا بدکار.

·        امام رضا(ع):

«ان الصمت باب من ابواب الحکمة. ان الصمت یکسب المحبة و هو دلیل علی الخیر». (قرب الاسناد- ص 216)

همانا سکوت بابی از ابواب بهشت است. سکوت، محبت می‌آورد و راهنمای خیر است.