سیزدهم آبان روز عزت اسلام و ذلت شیطان بزرگ

13 آبان

روز عزت اسلام و ذلت شیطان بزرگ

در روز هفتم آبان ماه 1358 بود که امام خمینی(ره) طی نطق شدید اللحنی، آمریکا را عامل تمام گرفتاری‌های مسلمین دانست و به مردم ایران هشدار داد که منتظر اقدام دیگران نباشند تا برای آنها کاری بکنند بلکه در صورت مصلحت، خود ملت هشیارانه اقدام به فعالیت نمایند.

این هشدار صریح و بی پرده امام به خاطر این بود که دولت موقت وقت حرکت‌های مرموزی را برای تثبیت قدرت شکست خورده آمریکا در ایران، انجام داده بود و در همان روزها که امام عزیزمان شدیدترین حملات خود را علیه آمریکا و دیگر ابرقدرتها آغاز کرده بود، مهندس بازرگان با برژینسکی، مشاور امنیتی کارتر، ملاقات نموده بود و در حقیقت دولت موقت نه تنها اعتنائی به سخنان و هشدارهای مکرر امام نمی‌کرد که توافق‌هائی محرمانه با شیطان بزرگ، پی ریزی کرده بود که پس از تسخیر لانه جاسوسی، برخی از اسنادش به دست دانشجویان عزیز خط امام افتاد و جاسوسی سخنگوی دولت برای همگان محرز شد.

در روز دهم آبان ماه بود که بمناسبت عید سعید قربان، میلیون‌ها تن در تظاهرات سراسری کشور شرکت کرده و با شعارهای کوبنده، آمریکای جنایتکار را به خاطر پناه دادن به شاه مخلوع، به شدت محکوم کردند.

سه روز بعد یعنی درست در همان روزی که امام به دستور آمریکا در سال 43، به ترکیه تبعید شده بود  و همان روز که به دستور جیره خواران و مزدوران آمریکا در سال 57 بر دانشجویان و دانش‌آموزان، در زمین دانشگاه آتش گشوده شده بود و صدها تن به خاک و خون کشیده شده بودند،‌ در روز 13 آبان 58، جمعی از زبده‌ترین و مخلص‌ترین نور چشمان و عزیزان امام، دانشجویان مسلمان پیرو خط امام، سفارت آمریکا یا لانه جاسوسی شیطان بزرگ را به اشغال خود در آوردند و ابهت آمریکا به کلی شکسته شد و اسلام عزتی دیگر یافت.

دانشجویان مسلمان در پیام خود، خطاب به امام عزیزمان چنین گفتند:

«ای امام! دیگر تاب تحمل نداشتیم. آخر تو خود فریاد برآورده بودی که بر دانش آموزان، دانشگاهیان و محصلین علوم دینیه است که با قدرت تمام، حملات خود را علیه آمریکا و اسرائیل گسترش داده تا آمریکا را وادار به استرداد شاه مخلوع جنایتکار نمایند. و این چنین بود که در جهت اجرای فرمان تو و با اعتقاد به پیروی راه تو که راه خدا است، بر آن شدیم که گامی هر چند کوچک برداریم و با اشغال سفارت مزدوران آمریکائی در ایران، بیانگر خشم خداوندی تو و خلق مسلمانمان باشیم».

این پیام کوبنده که همراه با تأیید ملت سراسر ایران و امضاء و موافقت مقام والای رهبر کبیر انقلاب بود، دولت موقت را وادار به استعفاء و کناره‌گیری کرد، چرا که دیگر امید ادامه دادن به راه انحرافی خود نداشت. و از آن سوی امام عزیزمان، با قدردانی و سپاس از این جوانان متعهد و وظیفه شناس فریاد برآورد که:

«امروز روزی نیست که ما بنشینیم و نگاه کنیم. امروز خیانت‌های زیر زمینی در کار است که در همین سفارتخانه طرح ریزی می‌شود و عمده‌اش از شیطان بزرگ است...باید بدانند امروز در ایران باز هم انقلاب است، انقلابی بزرگتر از انقلاب اول». (16/8/58)

آری! این انقلابی بزرگتر و مهمتر بود، چرا که حکومت جائرانه پهلوی، بی پروا و به صراحت، سرسپردگی خود را به آمریکا اعلام می‌کرد و هیچ نقابی بر چهره نداشت. و اما اکنون که نوبت به سرسپردگان مرموز و پشت پرده رسیده بود، نقاب منافقانه بر چهره‌شان زده بودند و با قیافه‌ای مقدس مأبانه و به ظاهر انقلابی به میدان آمده بودند ولی در حقیقت، قسمت دوم آن تراژدی را اجرا کرده و همان قدرت شیطانی را می‌خواستند بر مردم ایران تحمیل کنند؛ مردمی که تازه دل خوش داشتند که از زیر یوغ شیطان بزرگ خارج شده‌اند و با نثار خون عزیزان خود، مزدوران آمریکائی را به جهنم فرستاده بودند؛ مردمی که برای رسیدن به استقلال و آزادی و نظام مقدس جمهوری اسلامی، سال‌ها خون دل خورده و جوانان خود را در میدان جهاد و شهادت، قربانی کرده بودند و به ندای رهبر و امامشان، لحظه‌ای از پیکار و مبارزه با رژیم ستمشاهی دریغ نکرده بودند، اکنون چطور می‌توانستند، تحمل کنند که برخی مزدوران آمریکائی با قیافه‌هائی مبدل و به ظاهر مؤمن و انقلابی، همان حرکت سابق شاه خائن را ادامه داده و آمریکا را دگربار به ایران باز گردانند. اینجا بود که بپا خاستند و مردانه برابر بزرگترین قدرت مادی روی زمین ایستادند، و از هیچ نیروئی ترس و واهمه نداشتند چرا که از قدرت لایزال الهی، استمداد می‌کردند و پشتیبانی بی دریغ امام و تمام اقشار ملت، همراهشان بود.

شیطان بزرگ پس از این اقدام شجاعانه و متهورانه دانشجویان مسلمان، مانند مار گزیده‌ای شده بود که می‌خواست به هر نحو زخم خود را التیام بخشد و آبروی از دست رفته‌اش را باز گرداند؛ لذا به فکر انتقام افتاد. البته چه این اقدام جوانان متعهد ما در لانه جاسوسی می‌شد و چه نمی‌شد، آمریکا هرگز دست بردار نبود چرا که تمام پایگاه‌هایش را در ایران از دست داده بود و تمام امیدهایش به یأس و نومیدی مبدل شده بود ولی این بار، به بهانه دستگیری و به گروگان گرفتن چند تن از مزدوران و جاسوسانش، آشکارا و علنی، مبارزه را آغاز کرد.

در روز 4 اردیبهشت 59 هفت هواپیمای غول پیکر نظامی «سی- 130» و 8 هلیکوپتر نظامی مجهز را وارد حریم هوائی ایران نمود و در فرودگاهی متروکه در طبس فرود آورد، و طبق نقشه از پیش تعیین شده، هدف، تهران و آزادسازی گروگان‌ها و بمباران کردن مراکز مهم پایتخت بود که بحمدالله خداوند «ابابیل» خود را به صورت طوفان شن بر سر سپاهیان کاملاً مجهز آمریکائی فرو فرستاد و آنان را مفتضحانه در آتشی که خود افروخته بودند، سوزاند. ناگفته نماند که در همان زمان، و همگام با آن تجاوز نظامی، آشوب کردستان نیز آغاز شده و در چند نقطه کشور، بمب گذاری شده بود. با این حال، ایران اسلامی از پس هر دو توطئه به خوبی برآمد و خدای بزرگ انقلاب اسلامی را نجات داد.

آمریکا که این بار زخم عمیق‌تری برداشته بود، اقدام به کودتای 18 تیر کرد که به خواست خداوند، در این کودتا نیز ناموفق ماند. «رکنی» یکی از افسران معدوم کودتای 18 تیر در بازجوئی،‌ پرده از توطئه بعدی آمریکا برداشته بود. او چننی گفته بود:

«اکنون که کودتای نظامی با شکست روبرو شده است، مسلماً عراق دست به حمله نظامی خواهد زد زیرا این دو توطئه با هم طرح ریزی شده که در صورت شکست یکی، دیگری آن را به نتیجه برساند».

و همین طور هم شد. عراق با سرکردگی آمریکا، جنگ تحمیلی خود را با اسلحه آمریکائی و روسی و با همیاری و همکاری مزدوران و سرسپردگان شیطان بزرگ، آغاز کرد، و هدف به سقوط کشاندن و نابود کردن انقلاب اسلامی بود که بحمدالله با ایثارگری‌ها و مقاومت‌ها و پایداری‌ها و از خود گذشتگی‌های ملت مسلمان ایران و با امدادهای غیبی خداوندی، پس از هشت سال جنگ تمام عیار، باز هم آمریکا شکست خورد؛ شکستی مفتضحانه. ولی مردم ما باید بدانند که این مار زخمی هرگز دست از توطئه بر نخواهد داشت و باید مصمم و پابرجا، و گوش به زنگ و هشیار، تمام توطئه‌هایش را با استمداد از پروردگار و با وحدت و همبستگی تمام اقشار ملت، خنثی کرده و نقشه‌های شیطانیش را نقش بر آب کنند. همین روزها است که نغمه جدیدی را شروع کرده و با بهانه قرار دادن جزیره ابوموسی، می‌خواهد منطقه آرام خلیج فارس را متشنج کند و آرامش را به هم بزند. ملت ما ضمن آماده بودن برای هر اقدامی، باید کاملاً‌ هشیار، مواظب اوضاع باشند و مسائل سیاسی را با دقت زیر نظر بگیرند و آمادگی رزمی و نظامی خود را پیوسته حفظ کنند تا شیطان بزرگ را در تمام تصمیم‌های شیطانیش، به زانو در آوردند و مطمئن باشند که عزت آنها در مقاومت و پایداری و مبارزه با سلطه گران و قدرت‌های بزرگ شیطانی است.

این سفارش جاودانه امام را همیشه به یاد داشته باشیم که می‌فرماید:

«نهضت ملت شریف ایران برای قطع ایادی دشمنان ادامه دارد و تا آمریکا و سایر ابرقدرت‌ها به ستمکاری و جنایات خود ادامه می‌دهند، ملت ما به مقابله و مبارزه خود با آنان، ادامه می‌دهد و استقلال همه جانبه خود را با تمام قوا حفظ می‌کند.

بر روشنفکران است که هر چه بیشتر در رسوائی ابرقدرت‌ها و قدرت‌ها بکوشند و امیدوارم که خمینی از راه مستقیم اسلام که مبارزه با قدرت‌های ستمگر است، هیچگاه منحرف نشود و برای به ثمر رساندن اهداف اسلام از پای ننشیند، چنان که امیدوارم ملت‌های مسلمان خصوصاً ملت مبارز ایران، در این هدف اسلامی کوشا باشند و مبارزه خود را علیه ستمگران شرق و غرب ادامه دهند». (20/12/58)

ما هم یکبار دیگر با روح بلند امام امت تجدید پیمان می‌کنیم که از راهش که راه مبارزه با ستمگران و ظالمان است، هرگز منحرف نشویم و گامی به عقب نگذاریم و پشت سر رهبر معظم انقلابمان، حضرت آیت الله خامنه‌ای به مبارزه بی امان خود، در تمام جوانب، با آمریکا، شیطان بزرگ، ادامه دهیم که عزت اسلام و مسلمین در این مبارزه‌ها و مقاومت‌ها نهفته است.

پایدار باد اسلام و انقلاب اسلامی و نابود باد شیطان بزرگ و عواملش.

امام خمینی(ره):

«من بار دیگر خطر آمریکا را در جهان بخصوص منطقه و ایران گوشزد می‌نمایم. امروز تمامی آنانی که علیه جمهوری اسلامی ایران متحد شده‌اند، با واسطه یا بدون واسطه، در رابطه با آمریکا می‌باشند. ملت ایران باید با قاطعیت با این خطر بزرگ مبارزه نماید». (22/11/59)

آیت الله خامنه‌ای:

«توصیه ما به دولتهای خلیج فارس و همسایه این است که دشمن را ببینند و بشناسند. بدانند که چه کسی می‌خواهد در این منطقه اختلاف بیاندازد. این اختلاف بیشتر به ضرر خود آنهاست. شما حوادث دو، سه سال پیش منطقه را دیدید. دیدید که نتیجه حضور قدرتمندانه آمریکا و انگلیس و دیگران در منطقه، تحقیر کشورها و ملت‌های منطقه و دولت‌های جنوب خلیج فارس شد... علاج همه اینها اتحاد کلمه است». (26/6/71)