دانستیهائی از قرآن

دانستنیهائی از قرآن

در انتخاب امام دقت کنید

«یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُولَئِکَ یَقْرَءُونَ کِتَابَهُمْ وَلا یُظْلَمُونَ فَتِیلا».

(سوره اسراء- آیه 71)

- در روز قیامت هر گروهی از مردم را با پیشوا و امامشان می خوانیم، پس هر که کتابش و نامه ی عملش در دست راستش قرار بگیرد، با خرسندی نامه عملشان را می خوانند و به اندازه ی پوسته ی نازک هسته ی خرما هم به آنان ظلم نمی شود.

در این آیه هم بشارت نهفته است و هم هشدار. بشارت به آنان که در انتخاب امام و پیشوایشان راه درست را پیمود و امام به حق را برای خود برگزیدند و هشدار به سایر  گروه ها و فرقه ها که در انتخاب و اختیار امام و رهبرشان، دقت لازم را به عمل آورند و به گزینش گذشتگان و نیاکانشان بسنده نکنند، چرا که اصل در زندگی، پیروی کردن و اطاعت نمودن از امامی است که اطاعت او اطاعت رسول الله و اطاعت خدا باشد. آن اولواالامری که اطاعتش همانند اطاعت خدا و پیامبر واجب است و خداوند دستور داده است که ولایت او را برگزینند، باید شخصی باشد که خدا و رسولش او را برگزیده اند و انتخاب نموده اند و او منحصرا همان کسی است که در حال نماز به سائل صدقه می دهد و آیه ولایت درباره- ی او نازل می شود که فرمود:

«انما ولیکم الله و رسوله والذین آمنوا الذین یقیمون الصلاة و یؤتون الزکاة و هم راکعون».

بهرحال از این آیه چنین برمی آید که در روز قیامت دو صنف از مردم محشور می شوند:

صنف اول: کسانی هستند که در اختیار امام و رهبرشان، راه خدا را پیموده و در راه ضلالت گام ننهادند؛ اینان نامه ی عملشان را در دست راستشان می دهند و رو سفید خواهند بود. «یوم تبیض وجوه و تسود وجوه».

ولی گروه و صنف دوم: همان سیه رویانی هستند که به جای امام حق، پیشوای باطل را برگزیدند و به جای تمسک به «حبل الله» به ریسمان شیطان تمسک جستند و به هفتاد و دو فرقه ی گمراه گرویدند و از فرقه ی ناجیه دوری کردند؛ قطعا اعمال اینان هیچ ارزشی ندارد چون جز با ولایت، عملی پذیرفته نیست.

بنابراین، آنچه از آیه برمی آید این است که قطعا انسان با هر امامی که پیروی کرده، محشور می شود؛ اگر انسان به یک بت سنگی، دل بستگی داشته، با همان بت، در روز قیامت، محشور می گردد و اگر امام و پیشوایی را برای خود برگزیده، با آن امام محشور می شود؛ این یک مطلب قطعی و مسلم است؛ پس باید در انتخاب امام دقت لازم را به عمل آورد و به انتخاب پیشینیان بسنده نکرد و اطاعت و پیروی کورکورانه را از نیکان ننمود و در جستجوی امام حق و پیشوای الهی بود.

بهرحال، آنان که در انتخاب امام، راه درست را پیمودند و از خدا و پیامبرش در این زمینه، اطاعت کردند، افرادی هستند که کتابشان را در دست راستشان می دهند و اینان با خرسندی و سرور، نامه اعمال خود را مطالعه می کنند و بر سایر امت ها و ملت ها و   گروه ها، مباهات می نمایند؛ و خداوند به اندازه ی پوسته ی نازک خرما هم به آنان ظلم نمی کند، بلکه پاداش تمام اعمالشان را به خوبی دریافت خواهند نمود و در بهشت برین، همنشین اولیا و بندگان صالح خدا خواهند بود.            والسلام