خرداد، ماه حماسه و خاطره

خرداد را ماه عزای او ندانید      خرداد را هنگام هجر او نخوانید

خرداد گاه غرش طوفان او بود   سرچشمه جوشیدن فرمان او بود

روزی که جام زهر را نوشید رهبر       آن روز رخت هجر را پوشید رهبر

خرداد، ماه حماسه و خاطره

امام خمینی (ره): «باید در پناه قضیه بزرگ عاشورا مصیبت جانسوز 12 محرم و 15 خرداد زنده و جاوید بماند ... ملت ایران نباید 15 خرداد را از یاد ببرند ... نهضت مقدس اخیر ایران که ابتدای شکوفائیش پانزده خرداد 42 بود صد در صد اسلامی است و تنها به دست توانای روحانیون با پشتیبانی ملت مسلمان و بزرگ ایران پی‌ریزی شد ... من روز پانزدهم خرداد را برای همیشه عزای عمومی اعلام می کنم...»

بار دیگر خاطره غم انگیز رحلت امام امت آن قلب طپنده جهان اسلام با فرا رسیدن خرداد، این ماه خون  و قیام، ماه گلوله و سینه های لبریز از ایمان، ماه طلایه داران انقلاب اسلامی، ماه فیضیه وحوزه، ماه نهیب امام بر دشمنان تجدید می شود، ماهی که خاطراتش را هرگز ملت ایران بلکه همه آزادگان جهان از یاد نخواهند برد.

پانزده خرداد را رهبر نهضت برای همیشه عزای عمومی اعلام می کند و چهارده خرداد را امت وفادار به امام در فقدانش عزای عمومی اعلام و به سوک می نشیند. ملتی که از سال 1341 مبارزه جدی خود را به رهبری امام خمینی‌(ره) آغاز کرد و قدم به قدم به دنبال رهبرش به پیش رفت.

بیائید با هم مروری کوتاه بر حوادث قبل از خرداد داشته باشیم:

16 مهرماه 1341 جراید عصر تهران با تیتر درشت منعکس ساختند که طبق لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی که در هیأت دولت به تصویب رسید به زنان حق رأی داده شد، قید اسلام از شرائط انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان برداشته شد و در مراسم تحلیف نمایندگان مجلس سوگند به کتاب آسمانی به جای سوگند به قرآن مجید گنجانده شد. مهمترین هدفی که رژیم با تصویب این لایحه تعقیب می کرد:

1-    هتک حرمت قرآن و پائین آوردن آن در حد کتابهای محرف ادیان دیگر.

2-    سپردن پست های حساس به دست اقلیت های مذهبی

3-    به رسمیت شناختن مذاهب باطله از قبیل بهائیت.

امام امت بی درنگ علمای طراز اول قم را به نشست و گفتگو دعوت و دورنمای این لایحه رابرای آنها ترسیم نمودند و مسئولیت علما را در این برهه از زمان یادآور شدند و خود دو تلگراف شدید الحن یکی به شاه و دیگری به اسدالله علم فرستاد و بدین وسیله اولین جرقه مبارزه درخشید.

علمای قم و تهران بپا خاستند و نسبت به این لایحه اعتراض کردند و به دنبال سخنرانی امام، طوفان خشم و نفرت سراسر ایران را فرا گرفت.

رژیم شاه در 7 آذر 41 در یک عقب نشینی آشکار طی تلگرامهائی به علمای قم و تهران خبر لغو تصویبنامه ها را اعلام می دارد و این غائله با رسوائی شاه و مزدورانش خاتمه پیدا می کند.

در 17 دیماه 41 امام با صدور اعلامیه تهدید کننده ای از انجام رژه زنان که به دستور رژین شاه در حال انجام بود جلوگیری نمود.

شاه که خود را شکست خورده می دید در 19 دیماه 41 برای راضی نمودن اربابان از راهی دیگر وارد شد و لوایح ششگانه را مطرح ساخت که پس آن نهضت شاه برانداز امام خمینی رسما آغاز شد.

اعلامیه 2 بهمن 41 امام و اعتراضات دیگر مراجع و شروع راهپیمائی و تظاهرات در قم و تهران ضربه سختی به شاه وارد ساخت. امام خمینی(ره) و به دنبال ایشان دیگر مراجع، نوروز 42 را عزای عمومی اعلام کردند و روز دوم فروردین 42 که مصادف با 25 شوال سالروز وفات امام صادق(ع) هزاران نفر به قم آمده بودند تا رهبر بزرگ خود را از نزدیک ببینند. رژیم برای ادامه قدرت خود حیله جدیدی اندیشید و تصمیم گرفت کشتاری وحشتناک در قم به راه بیاندازد و نفس ها را در سینه خفه کند و لذا به مدرسه فیضیه که برای بزرگداشت رحلت امام صادق(ع) سوگوار بود یورش برد و کماندوهای شاه که با لباس مبدل و به عنوان دهقان آزاده آماده بودند به جان مردم افتادند و عده ای را به خاک و خون کشیده، کتابها و قرآن ها را سوزاندند.

امام خمینی در همان روز طی بیاناتی در منزل خود فرمودند:

حق پیروز است، وحشت نکنید، مبارزه را ادامه دهید، مأیوس نشوید. ما باید سالها تلاش می کردیم تا شاه را در سطح جهانی رسوا کنیم ولی او این راه را یک روزه پیمود.

نهضت با فاجعه دردناک مدرسه فیضیه و پیام امام به سراسر ایران و تمام کشورهای اسلامی رنگ خون به خود گرفت.

در فرازی از این پیام آمده است:

من اکنون خود را برای سرنیزه های مأمورین شما حاضر کرده ام ولی برای قبول زورگوئی ها و خضوع در مقابل جباریهای شما حاضر نخواهم کرد.

این پیام به شاه فهماند که راه خمینی و مکتب خمینی بازگشت ندارد و سازش پذیر نیست.

روز عاشورای 42، (13 خرداد) فرا رسید و رهبر انلاب با نطقی آتشین لب به سخن گشود و آشکارا به بت شکنی پرداخت و جنایات را مستقیما متوجه شاه دانست، ابهت پوشالی شاه را شکست و بدین وسیله وحشت و هراس را از دلها زدود و نیروی انقلاب را برای سرنگونی رژیم شاهنشاهی بسیج کرد.

رهبر نهضت در شب 12 محرم مطابق با 15 خرداد 1342 ساعت 3 بامداد توسط آدم ربایان رژیم بازداشت و به تهران برده شد. خبر بازداشت امام به سرعت در سراسر ایران پیچید  و مردمی که رهبر خود را  در بند دشمن می دیدند به گوچه و خیابان ریخته و یک صدا فریاد زدند: «یا مرگ یا خمینی» در این میان جمع زیادی از مردم تهران، قم، ورامین، شیراز، اصفهان و مشهد کفن پوش به استقبال گلوله های مسلسل مزدوران شاه رفتند و یکصدا به مردم دنیا ندا دادند که رهبر نهضت جز خمینی کس دیگری نیست. در این روز بار دیگر حادثه کربلا تکرا شد که «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» در این روز وحدت فیضیه و دانشگاه، مسجد و بازار تحقق یافت و پیوند ناگسستنی امام و امت در پانزده خرداد و در حادثه غرور آفرینش به وجود آمد.

پانزده خرداد طلیعه انقلاب الامی بود و آنچه در بهمن 57 به دست آمد پایه های آن در 15 خرداد 42 گذاشته شد.

این مبارزه ادامه یافت تا در روزهای 21 و 22 بهمن 57 پس از سال 17 سال به پیروزی رسید.

امام خمینی‌(ره) در بعدازظهر 13 خرداد 42 سخنرانی تاریخی و کوبنده ای را آغاز نمود و در 26 سال بعد و در همین روز و همین بعدازظهر، رسالت الهی خویش را به پایان برد.

آری این ملت خداجوی در 15 خرداد 42 با امام خود پیوند خون بست و پس از 26 سال در 14 خرداد 1368 با جسم رهبر خود وداع نمود و وفاداری را در این میان به سر حد کمال رساند. در 15 خرداد سوگند خوردند که قرآن و رهبر را تنها نگذارند، در 14 خرداد بیعت بستند که از نهضت او تا قیام حضرت مهدی(عج) حمایت کنند و از این یادگار امام همچون جان شیرین محافظت نمایند و مقام معظم رهبری حضرت ایت الله خامنه ای را که ادامه دهنده راه امام است تنها نگذارند و همچون زمان امام گوش به فرمان رهبر با جوسازیها و سمپاشی ها دشمنان انقاب مبارزه کنند و با شعار استعماری «اسلام منهای روحانیت» قهرمانانه و ایثارگرانه به ستیز برخیزند و پیمانی را که با شهدای عزیز انقلاب برای پاسداری از اسلام و رویارؤیی با اندیشه های غربی و فرهنگ استعماری بسته اند دنبال کنند.

درود خدا بر حماسه آفرینان آن روز تاریخی، اسلام شناسان واقعی، مجاهدان برگشت ناپذیر، سنگر نشینان عرصه محراب و منبر، دلیر مردان سنگر مساجد و همه زنان و مردان به خون خفته ای که در این روز و دیگر روزها به یاری امام و اسلام شتافتند و با نثار جان خود این انقلاب را به ثمر نشاندند.

فرا رسیدن یوم الله 15 خرداد را که مقارن با رحلت جانگداز بنیان گذاری جمهوری اسلامی می باشد به پیشگاه مبارک ولی عصر ارواحنا فداه، مقام معظم رهبری، مستضعفین جهان بویژه ملت باوفای ایران اسلامی؛ این وارثان 15 خرداد و عاشوراهای ایران را تسلیت عرض نموده، امیدواریم همگی بتوانیم نگهبانان شایسته ای برای این نهضت مقدس باشیم. والسلام