امام خمینی ثابت و استوار

مردم و مسؤولان

 “عمده این است که همه ماها بدانیم که مسؤول هستیم پیش خداى تبارک و تعالى و همه بدانیم که عقل هم اقتضا مى‏کند که به همان‏طورى که اسلام دستور داده با مردم رفتار بشود. حکومتها همان طور رفتار بکنند. وقتى که در صدر اسلام مأمورین را مى‏فرستادند، همان که سردار بود، همان که استاندار بود امام جماعت هم بود؛ یعنى این قدر مورد اعتماد مردم بود و مردم او را به عدالت مى‏شناختند که به او اقتدا مى‏کردند و با او نماز مى‏خواندند و همان هم جنگ مى‏رفت و مردم هم به او احترام مى‏کردند.”

 “جدیت بکنید که با مردم رفتارتان خوب باشد. اینها بندگان خدا هستند، با اینها رفتارتان خوب باشد. همه جا و همه کس همه مردم با هم جدّیت بکنند که همه با هم خوب باشند، یک محیط برادرى ایجاد بشود. در مملکت اگر یک محیط برادرى ایجاد شد، محیطى که قرآن کریم مى‏فرماید که مؤمنین اخوه هستند، برادر هستند، همه مؤمنها با هم برادر هستند، وقتى یک محیط برادرى پیدا شد، صلح و صفا پیدا شد، دیگر این طور ناراحتیها و این طور چیزها در کار بشود، نمى‏شود.”58/3/31

 “این جدایى دولتها از ملتها منشأ همه گرفتاریهایى است که در یک کشورى تحقق پیدا مى‏کند. اگر آن طورى که اسلام طرح دارد راجع به حکومت و راجع به ملت، حقوق ملت بر حکومت، حقوق حکومت بر ملت، اگر آن ملاحظه بشود و مردم به آن عمل بکنند همه در رفاه هستند، نه مردم از حکومت مى‏ترسند. براى این که حکومت ظالم نیست که از آن بترسند، همه پشتیبانش هستند و نه حکومت فرمانفرمایى مى‏خواهد بکند، حکومت هم خدمت مى‏خواهد بکند. مسأله، مسأله خدمتگزارى دولت به ملت است نه فرمانفرمایى دولت به ملت. همین فرمانفرمایى جدا مى‏کند شما را از ملت و ملت را از شما و منشأ مفاسد زیاد مى‏شود.”58/4/26

 “ما باید ببینیم که این ملتى که ماها را به این مقامها رسانده‏اند، از ما چه مى‏خواهند و ما باید براى آنها چه بکنیم. از ما مى‏خواند که تمام این ارگانهایى که هستند، تمام این رؤسایى که هستند... وزارتخانه‏ها و هر چه در آنها هست، اینها مى‏خواهند که اینها همه در راه اسلام که خواست ملت بود و همه کوشش‏شان براى اسلام بود و اسلام آنها را موفق کرد، اینها هم در همان طریق اسلامى راه بروند. طریق اسلامى این است که مستضعفین را حمایت کنند، بیشتر توجه‏شان به آنها باشد. در طول تاریخ، حمایت حکومتها از قلدرها بوده است. شما هر حکومتى را که در این 2500 سال دوران ظلمت در نظر بگیرید، هر حکومتى، هرچه عادل بوده، هر چه جنّت مکان بوده در نظر بگیرید، آن وقت بروید سراغ وزراى او که از چه طایفه‏اى بوده‏اند، آنهایى که بهره برمى‏داشتند از این ملتهاى ضعیف، چه اشخاصى بودند، پیدا نمى‏کنید یک حکومتى که براى مستضعفان باشد، براى این کوچه و بازاریها باشد.”59/6/20

 “آن که همه چیز است به دست آوردن رضاى خداست و آن به این است که رضاى مخلوق خدا را به دست بیاورید. با مردم که شما سر و کار دارید این مردم را باید رضایشان را به دست بیاورید. همین مردم کوچه و بازار و کشاورزهاى بسیار عزیز و کارمندان و کسانى که در کارخانه‏ها زحمت مى‏کشند اینها هستند که مایه افتخار یک ملت و مایه پیروزى یک ملت است. پیروزى را براى ما و شما اینها به دست آوردند و اینها ولى نعمت ما هستند و ما باید این معنا را در قلبمان احساس کنیم که با این ولى نعمتهاى خودمان رفتارى بکنیم که خدا از آن رفتار راضى باشد. گمان نکند آن کسى که فرماندار یک جایى است باید به رعیت آن جا، به مردم عادى آن جا، به بازارى آن جا یک وقت خداى نخواسته یک بالاترى بفروشد آن طورى که ساخت فرمانداران زمان سابق بود. فرق مابین جمهورى اسلامى و شاهنشاهى این است که جمهورى اسلامى از مردم است و جمهورى اسلامى رهین همین مردم عادى کشور است و شاهنشاهى مى‏گفت نه، من این طور نیست که به مردم کار داشته باشم. ما خودمان باید کارها را، مردم باید تحت سلطه ما باشند و با مردم آن طور مى‏کردند. با بندگان خدا رفتار خوب بکنید و پیروزى از آنها به دست ما آمده است.” 62/10/13