رهنمود های مقام معظّم رهبری

مقام معظم رهبرى حضرت آیة الله العظمى خامنه‏اى

انقلاب اسلامى پیام و حرف منطقى و راه روشن دارد که اکنون در مقابل چشم ملتهاست. ملتها آن را مى‏بینند و اگر بپسندند، آن را مى‏پذیرند و از همان راه مى‏روند؛ ما هم پیام انقلاب خود را بر آنها تحمیل نمى‏کنیم. ملتهایى که این راه روشن را دیده‏اند و شناخته‏اند و در پیمودن این مسیر مصممند، کم نیستند. بنابراین وجهه جهانى و بین‏المللى انقلاب، عبارت است از پیام “معنویت” در سطح جهان.

دنیا غرق در مادّیت است، دستهاى سردمداران و شبکه‏هاى اختاپوسى مادى، از یکى دو قرن پیش، دنیا را به سمت مادیگرى سوق داده و ملتها را غرق در منجلاب مادیگرى کرده‏اند. دنیاى امروز در جهت‏گیرى خود و در راهى که قدرتها و دولتها براى آن پیش‏بینى مى‏کنند، از “معنویت” بى‏بهره است. علت این که در بسیارى از کشورها، نسل جوان به ستوه مى‏آید، خودکشى زیاد مى‏شود، خانواده‏ها متلاشى مى‏شوند و جوانها به آوارگى مى‏افتند، همین کمبود “معنویت” است. معنویت براى بشر، غذا و تغذیه روحى است؛ مگر مى‏شود انسان بدون معنویت مدت طولانى‏اى راحت زندگى کند.

پیام دیگر انقلاب، پیام “عدالت” است. هر جا که در دنیا نداى عدالت‏خواهى بلند شده است، این انقلاب آن جا را با خود و از خود و متناسب با خود یافته است و اعلام کرده است که با حق‏جویان و عدالت خواهان عالم همراهى مى‏کند.

پیام بزرگ انقلاب ما احیاى هویت اسلامى در ملتهاى مسلمان بود. امروز همه کسانى که مسلمانند، در اروپا، آمریکا، آسیا و در نقاط دیگر دنیا، به مسلمانى خود افتخار مى‏کنند. امروز در قلب اروپا دختر محجبه دبستانى افتخار مى‏کند و مى‏گوید من مسلمانم و مى‏خواهم با حجاب به مدرسه بروم و بر این اعتقاد پافشارى مى‏کند. امروز ملتى مثل ملت بوسنى و هرزه‏گوین در قلب اروپا با وجود این همه دشمنى و فشار که علیه او به کار مى‏رود، مى‏ایستد و مى‏گوید من مسلمانم. او خسارت این مسلمانى را هم تحمل مى‏کند، ولى همچنان مقاوم مى‏ایستد. امروز رؤساى کشورهاى اسلامى به خاطر رویکرد ملتهایشان به اسلام، مجبورند اظهار مسلمانى کنند و از آن دم بزنند. امروز رؤساى کشورهاى مستکبر هم براى این که دل مسلمانان را به خودشان جلب کنند، مى‏گویند ما با اسلام موافقیم و طرفدار اسلامیم. البته دروغ مى‏گویند اما براى تظاهر هم که شده این حرف را مى‏زنند چرا؟ چون امروز اسلام زنده و عزیز است و هویت اسلامى ارجمند و بزرگ مى‏باشد.

ملت ایران بداند امروز بزرگترین تلاش و جهاد این است که ایران اسلامى آباد و ساخته شود و برکاتش آشکار گردد. زندگى در این کشور، مایه رشک ملتهاى دیگر شود و از آن درس بگیرند. این، آن چیزى است که دشمن را محکوم مى‏کند. دشمن مى‏خواهد وانمود کند که اگر کشور و ملتى به آغوش اسلام پناه برد، باید در فقر زندگى کند و از پیشرفتهاى علمى محروم بماند و نتواند خود را اداره کند.

پیام انقلاب اسلامى پیام معنویت، اخلاق و توجه خدا و وارد کردن این عنصر در زندگى انسانهاست. هر جا که نام و پیام انقلاب و امام آن نفوذ کرده‏اند “معنویت” را با خود همراه برده‏اند؛ حتى در برخى جوامع مسیحى و غیر مسلمان نیز که به انقلاب اسلامى روى خوش نشان داده‏اند و از آن درس گرفته‏اند و بهره‏ها برده‏اند. عنصر “معنویت” را مشاهده مى‏کنید. ردپاى انقلاب بزرگ اسلامى ما “معنویت” است و این معنویت، اولین پیام این انقلاب و این امام معنوى است، آن امامى که خود یک انسان والا، عارف، فقیه، دین شناس، متعبد و قائم باللیل بود و نیمه شب خود را در حالت تضرع، با خدا خلوت مى‏کرد.74/3/16

مردم و مسؤولان

 “عمده این است که همه ماها بدانیم که مسؤول هستیم پیش خداى تبارک و تعالى و همه بدانیم که عقل هم اقتضا مى‏کند که به همان‏طورى که اسلام دستور داده با مردم رفتار بشود. حکومتها همان طور رفتار بکنند. وقتى که در صدر اسلام مأمورین را مى‏فرستادند، همان که سردار بود، همان که استاندار بود امام جماعت هم بود؛ یعنى این قدر مورد اعتماد مردم بود و مردم او را به عدالت مى‏شناختند که به او اقتدا مى‏کردند و با او نماز مى‏خواندند و همان هم جنگ مى‏رفت و مردم هم به او احترام مى‏کردند.”

 “جدیت بکنید که با مردم رفتارتان خوب باشد. اینها بندگان خدا هستند، با اینها رفتارتان خوب باشد. همه جا و همه کس همه مردم با هم جدّیت بکنند که همه با هم خوب باشند، یک محیط برادرى ایجاد بشود. در مملکت اگر یک محیط برادرى ایجاد شد، محیطى که قرآن کریم مى‏فرماید که مؤمنین اخوه هستند، برادر هستند، همه مؤمنها با هم برادر هستند، وقتى یک محیط برادرى پیدا شد، صلح و صفا پیدا شد، دیگر این طور ناراحتیها و این طور چیزها در کار بشود، نمى‏شود.”58/3/31

 “این جدایى دولتها از ملتها منشأ همه گرفتاریهایى است که در یک کشورى تحقق پیدا مى‏کند. اگر آن طورى که اسلام طرح دارد راجع به حکومت و راجع به ملت، حقوق ملت بر حکومت، حقوق حکومت بر ملت، اگر آن ملاحظه بشود و مردم به آن عمل بکنند همه در رفاه هستند، نه مردم از حکومت مى‏ترسند. براى این که حکومت ظالم نیست که از آن بترسند، همه پشتیبانش هستند و نه حکومت فرمانفرمایى مى‏خواهد بکند، حکومت هم خدمت مى‏خواهد بکند. مسأله، مسأله خدمتگزارى دولت به ملت است نه فرمانفرمایى دولت به ملت. همین فرمانفرمایى جدا مى‏کند شما را از ملت و ملت را از شما و منشأ مفاسد زیاد مى‏شود.”58/4/26

 “ما باید ببینیم که این ملتى که ماها را به این مقامها رسانده‏اند، از ما چه مى‏خواهند و ما باید براى آنها چه بکنیم. از ما مى‏خواند که تمام این ارگانهایى که هستند، تمام این رؤسایى که هستند... وزارتخانه‏ها و هر چه در آنها هست، اینها مى‏خواهند که اینها همه در راه اسلام که خواست ملت بود و همه کوشش‏شان براى اسلام بود و اسلام آنها را موفق کرد، اینها هم در همان طریق اسلامى راه بروند. طریق اسلامى این است که مستضعفین را حمایت کنند، بیشتر توجه‏شان به آنها باشد. در طول تاریخ، حمایت حکومتها از قلدرها بوده است. شما هر حکومتى را که در این 2500 سال دوران ظلمت در نظر بگیرید، هر حکومتى، هرچه عادل بوده، هر چه جنّت مکان بوده در نظر بگیرید، آن وقت بروید سراغ وزراى او که از چه طایفه‏اى بوده‏اند، آنهایى که بهره برمى‏داشتند از این ملتهاى ضعیف، چه اشخاصى بودند، پیدا نمى‏کنید یک حکومتى که براى مستضعفان باشد، براى این کوچه و بازاریها باشد.”59/6/20

 “آن که همه چیز است به دست آوردن رضاى خداست و آن به این است که رضاى مخلوق خدا را به دست بیاورید. با مردم که شما سر و کار دارید این مردم را باید رضایشان را به دست بیاورید. همین مردم کوچه و بازار و کشاورزهاى بسیار عزیز و کارمندان و کسانى که در کارخانه‏ها زحمت مى‏کشند اینها هستند که مایه افتخار یک ملت و مایه پیروزى یک ملت است. پیروزى را براى ما و شما اینها به دست آوردند و اینها ولى نعمت ما هستند و ما باید این معنا را در قلبمان احساس کنیم که با این ولى نعمتهاى خودمان رفتارى بکنیم که خدا از آن رفتار راضى باشد. گمان نکند آن کسى که فرماندار یک جایى است باید به رعیت آن جا، به مردم عادى آن جا، به بازارى آن جا یک وقت خداى نخواسته یک بالاترى بفروشد آن طورى که ساخت فرمانداران زمان سابق بود. فرق مابین جمهورى اسلامى و شاهنشاهى این است که جمهورى اسلامى از مردم است و جمهورى اسلامى رهین همین مردم عادى کشور است و شاهنشاهى مى‏گفت نه، من این طور نیست که به مردم کار داشته باشم. ما خودمان باید کارها را، مردم باید تحت سلطه ما باشند و با مردم آن طور مى‏کردند. با بندگان خدا رفتار خوب بکنید و پیروزى از آنها به دست ما آمده است.” 62/10/13