آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,486 |
| تعداد مقالات | 35,381 |
| تعداد مشاهده مقاله | 14,474,352 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,503,666 |
با نغمه پردازان | ||
| پاسدار اسلام | ||
| مقاله 1، دوره 1374، شماره 164، مرداد 1374 | ||
| تاریخ دریافت: 16 خرداد 1396، تاریخ بازنگری: 11 مرداد 1404، تاریخ پذیرش: 16 خرداد 1396 | ||
| اصل مقاله | ||
|
با نغمه پردازان
“ مژده ظهور “
تا آسمان زظُهر ظهور تو مژده داد چشم زمان زبارش نور تو مژده داد جان زمین زلمس حضور تو زنده شد وقتى که کاروان زعبور تو مژده داد ظلمت پرید از لب بام جهان، عجول آیینه تا زصبحِ صبور تو مژده داد پُشت تمام کنگرههاى ستم شکست وقتى زمان زتیغ جسور تو مژده داد باران نوشت نام تو را بر دل زمین وقتى که آسمان زسطور تو مژده داد آمد فرود بر دل ما جبرئیل عشق فرخنده پى، زفصل حضور تو مژده داد مىمُردم از فرود فراقت، قَسَم به عشق شُکر خدا، خدا زظهور تو مژده داد “رضا اسماعیلى”
“ ثناى امام حسن (ع) “
چون امیرالمؤمنین شیر خدا شد به راه دین پیغمبر فدا مجتبى شد پیشواى مسلمین مَسندِ جدّ و پدر را جانشین بر تمام خلق عالم شد امام تابع امر مُطاعش خاص و عام تاج مخصوص ولایت بر سرش آدم و جن و ملک فرمانبرش در شباهت همچو جدّش مصطفى در شجاعت چون على شیر خدا در سخاوت بحر نزدش شرمسار در عبادت بىبدل در روزگار هر که بر خوانِ عطایش مىرسید دوست یا دشمن نمىشد ناامید در جلالت زاده خیر النساء با مَهابت با وقار و با حیا وارث پیغمبران در خلق و خو جمع یکجا جمله خوبیها در او وقت جنگ دشمنان مانند شیر فاتح و مرد افکن و بطل و دلیر حلم و صبرش در مثل مشهور بود صورتش شَمسُ الضُحاى نور بود بسکه بودستى ملیح و مهربان جذب اخلاق نکویش دشمنان دشمنش مىگفت حرف ناسزا در عوض مىکرد احسان و عطا سید و سالار خوبان بهشت بهر او گسترده حق خوان بهشت “عباس احمدى”
“ نماز قُرب “
نماز چیست؟ خدا را به چشم دل دیدن خدا به دیده دل دیدن و پرستیدن به قرب حق به خضوع و خشوع رو کردن به حال صدق و صفا خاک عجز بوسیدن حضور حضرت حق را به قرب دانستن زراه حق و یقین سوى حق خرامیدن به حسن نیت، خالص شدن به حضرت حق به غیر ذات حق از هر چه چشم پوشیدن وگرنه نیست نماز آن نماز بازارى که سر به سجده، به دل عشق سود ورزیدن حساب سود و زیان را به خاطر آوردن به گرد مسأله کار روز گردیدن نماز دور ز عجز و نیاز، بازیچه است زتلخ گویى “ثارى” خطاست رنجیدن دل از ادلّه حق بر مکن به ظن غرض (منم که دیده نیالودهام به بد دیدن) حساب کار حوالت به عقل و وجدان کن که نارواست زمن گفتن از تو نشنیدن نماز، ذکر حضور خداى لم یزلى است نماز قرب، نماز محمدست و على است(ع) “میراحمد ثاراللهى، قرن چهارم هجرى”
“ نماز على (ع) “
در اُحُذ میر حیدر کرار یافت زخمى قوى در آن پیکار ماند پیکان تیر در پایش اقتضا کرد آن زمان رایش که برون آرد از قدم پیکان که همان بود مرو را درمان زود مرد جرایحى چو بدید گفت باید به تیغ باز برید تا که پیکان مگر پدید آید بسته زخم را کلید آید هیچ طاقت نداشت بادم گاز گفت بگذار تا به وقت نماز چون شد اندر نماز، حجّامش ببرید آن لطیف اندامش جمله پیکان از او برون آورد و او شده بىخبر زناله و درد چون برون آمد از نماز على آن مر او را خداى خوانده ولى گفت کمتر شد آن الم چون است وزچه جاى نماز پرخون است گفت چون در نماز رفتى تو بر ایزد فراز رفتى تو کرد پیکان برون زتو حجّام باز ناداده از نماز سلام گفت حیدر به خالق الاکبر که مرا زین الم نبود خبر اى شده در نماز بس معروف به عبادت بر کسان موصوف این چنین کن نماز و شرح بدان ورنه برخیز و خیره ریش ملان چون تو با صدق در نماز آیى با همه کام خویش بازآیى ورتو بىصدق صد سلام کنى نیستى پخته کار خام کنى “حکیم سنایى، قرن پنجم هجرى قمرى”
“ عشق صادق “ کاشکى در عشق، صادق مىشدم عاشق چشمان صادق(ع) مىشدم تا بگردم داغدار چشم او کاشکى باغ شقایق مىشدم مىنهادم سر به پاى عشق او وارث یک جان عاشق مىشدم مىزدم یک جُرعه از دریاى او تا که سیراب حقایق مىشدم فصل اعجاز نزول صادق(ع) است فهم او را، کاش لایق مىشدم عشق، سهم حضرت چشمان اوست کاشکى در عشق، صادق مىشدم (رضا اسماعیلى) | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 119 |
||