تعداد نشریات | 54 |
تعداد شمارهها | 2,388 |
تعداد مقالات | 34,317 |
تعداد مشاهده مقاله | 13,015,762 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,717,968 |
نیایش حسینى | ||
پاسدار اسلام | ||
مقاله 1، دوره 1389، شماره 174، اردیبهشت 1389 | ||
تاریخ دریافت: 16 خرداد 1396، تاریخ بازنگری: 07 دی 1403، تاریخ پذیرش: 16 خرداد 1396 | ||
اصل مقاله | ||
الهى! به سوى جمال کبریایى ات مشتاقم و به یکتایى ات گواه و به ربوبیت معترفم و مى دانم که تو مربى و پروردگار منى و بازگشتم به سوى توست. خدایا! آن چنان از خود هراسناکم ساز که گویى تو را رویاروى خویش مى بینم و به پرهیزکارى رستگارم کن. معبودا! در جانم بى نیازى و در قلبم یقین و در کارم اخلاص و در دیده ام روشنایى و در دینم آگاهى قرار ده. خداوندا! غمهایم را از میان بردار و عیبهایم را بپوشان و گناهانم را بیامرز و شیطان را از من دور کن و ذمه ام را آزاد ساز. معبودا! از آنچه مرا مى ترساند و از آنچه دورى مى جویم و از جان و دینم محافظت فرما. الهى! بر من (به سبب نافرمانى ام) غضب نکن که از چیزى غیر از معصیت تو باک ندارم اى ذات مقدس پاک و آن هم سهل است زیرا لطف و عافیتت از تنگناى قهرت بر من وسیعتر است. خدایا! تو تکیه گاه منى آن گاه که پیمودن راههاى گوناگون با همه وسعت بر من دشوار شوند و فراخناى زمین بر من تنگ آید. اى خدایى که به چشمهاى خیانتکار و اسرار درون و آنچه پس از این زمان آید, آگاهى; اى کسى که تو را کس نداند که چگونه اى, مگر تو; اى کسى که تو را کس نداند که چونى, مگر تو. معبودا! به کرم و بخشش خویش, ما را پاداش بزرگ عطا فرما و اندوخته اى نیکو و آسایش همیشگى عنایت کن. گناهانمان را ببخش و ما را با مستحقان عذاب, هلاک مفرما. خداوندا! پیش از آن که وجود ضعیف من در جهان پیدا شود, تو خود را به لطف و رإفت توصیف فرموده اى, آیا پس از آن که وجود ضعیف من نمودار شد, لطف و محبت خود را از من دریغ خواهى کرد؟ خدایا! اگر خوبیها از من آشکار شود به سبب احسان تو بوده و تو در این باره بر من منت نهاده اى و اگر بدیها از من سرزند با عدل تو منافات ندارد و تو بر مواخذه ام, دلیل دارى. معبودا! چگونه مرا واگذارى در حالى که عهده دار هدایتم شده اى؟ خداوندا! با وجود نادانى ام به مقام ربوبى ات, چگونه این همه لطف را نسبت به من روا مى دارى و با وجود کارهاى ناپسندم چقدر بر من شفقت مى ورزى؟ الهى! از گوناگونى نمودها و تحول دائمى پدیده ها دانستم که مى خواهى در هر چیز خود را به من بشناسانى تا در هیچ چیز نسبت به حضور تو جاهل نباشم. خدایا! کى پنهان بوده اى تا آشکار نمودنت محتاج دلیل باشد و کى دور بوده اى تا آثار خلقتت, موجب وصول به سوى تو باشد. معبودا! چگونه نومید گردم در حالى که تو آرزوى منى؟ و چگونه سبک شمرده شوم با این که اتکالم برتوست؟ ((از نیایش امام حسین(ع) در عرفات)) پاورقی ها: | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 79 |