رسالت ها و مسوولیت هاى رئیس جمهور

سردبیر

وظایف و مسوولیت ها
براساس قانون اساسى جمهورى اسلامى ایران, پس از مقام معظم رهبرى, رئیس جمهور, عالى ترین مقام رسمى کشور است و مسوولیت اجراى قانون اساسى و ریاست قوه مجریه را, جز در امورى که مستقیما به رهبرى مربوط مى شود, بر عهده دارد.(1) وزیران توسط رئیس جمهور تعیین و براى گرفتن رإى اعتماد به مجلس معرفى مى شوند.(2) اعمال قوه مجریه نیز جز در امورى که بر عهده رهبرى گذارده شده, از طریق رئیس جمهور و وزراست,(3) رئیس جمهور, رئیس شوراى امنیت ملى است(4) و مسوولیت امور برنامه و بودجه و امور ادارى و استخدامى کشور را مستقیما بر عهده دارد.(5) امضاى عهدنامه ها, مقاوله نامه ها, موافقت نامه ها و قراردادهاى دولت ایران با سایر دولت ها و هم چنین امضاى پیمان هاى مربوط به اتحادیه هاى بین المللى پس از تصویب مجلس شوراى اسلامى با رئیس جمهور یا نماینده قانونى اوست.(6) رئیس جمهور استوارنامه هاى سفیران را امضا مى کند و استوارنامه هاى سفیران کشورهاى دیگر را مى پذیرد(7) و اعطاى نشان هاى دولتى نیز با اوست.(8)
بنابراین با توجه به اهمیت و گستردگى مسوولیت ها و اختیارات رئیس جمهورى, کسى مى تواند از عهده این مهم برآید که علاوه بر داشتن شرایط اصل یکصد و پانزدهم قانون اساسى (یعنى ایرانى الاصل, تابع ایران, مدیر و مدبر, داراى حسن سابقه و امانت و تقوا و مومن و معتقد به مبانى جمهورى اسلامى ایران و مذهب رسمى کشور) تصویر و شناخت درست و کاملى از جهان امروز داشته باشد, نقاط قوت و ضعف کشور و سیاست ها و برنامه هاى اجرا شده و اصول سیاست هاى جهانى و روش هاى حاکم بر روابط بین الملل را با فراست دریابد و متناسب با هر یک از موارد یاد شده, داراى مواضع اصولى و برنامه ریزى سازمان یافته باشد.

برنامه ها و اهداف
رئیس جمهور آینده باید با صراحت, دیدگاه ها و برنامه هاى سیاسى, اقتصادى, فرهنگى و اجتماعى خود را توضیح دهد تا مردم بتوانند با شناخت کافى از تجربه, دانش و کارآیى او در برنامه ریزى و مهار بحران, به انتخاب صحیح نایل شوند.
امروزه هیچ شخص یا جریانى در جمهورى اسلامى نیست که فى المثل عدالت اجتماعى, دفاع از محرومان و مستضعفان و ارزش هاى اسلام و انقلاب را جزو اهداف خود معرفى نکند یا لااقل در گفتار, عدم پاىبندى خود را نسبت به آنها اعلام کند, از این رو بیان کلیات و در ضرورت پاسداشت آنها داد سخن دادن معضلى را از میان برنمى دارد, زیرا واقعیت این است که گروه هاى موجود, تفاسیر و برداشت هاى مختلفى از این موارد دارند و همین اختلاف برداشت ها, سبب پیدایش این گروه ها و دسته بندىها شده است; مثلا برخى, اجراى عدالت اجتماعى را تنها از مسیر توسعه و تعدیل, عملى مى پندارند و پاره اى دیگر, عدالت اجتماعى را معیار ارزیابى و سنجش سیاست هاى مذکور مى دانند. گروه اول, حذف یارانه را عین عدالت اجتماعى مى شمارند و دسته دوم برخلاف عدالت اجتماعى و... .
بنابراین بایسته است, رئیس جمهور آینده, از نظر اقتصادى در قبال برنامه اول و دوم توسعه; به ویژه سیاست تعدیل, نقاط قوت و ضعف آن, اظهار نظر کند. مردم باید بدانند آیا او روند کنونى را تنها راه توسعه و بازسازى کشور مى داند یا معتقد به تعدیل و غربال آن است یا این که اصولا به این برنامه ها اعتقادى ندارد و به هر حال انتخاب کنندگان باید از راهکارهاى عملى منتخب خود براى اجراى عدالت اجتماعى, فقرزدایى و گسترش و توسعه فرهنگ اسلامى آگاه گردند.
هیچ قانونى یا شریعتى, رئیس جمهور را ملزم نمى کند که همه سیاست ها و برنامه هاى پیشین را تإیید یا رد کند, بل به اعتبار قدرتى که از طریق قانون کسب مى کند, قادر است در عرصه هاى گوناگون, دگرگونى پدید آورد. از این رو باید دیدگاه هاى خویش را پیش از انتخاب, با صراحت بیان کند و اعلام دارد که فى المثل روند خصوصى سازى را چگونه ارزیابى مى کند و برداشت وى از قانون اساسى درباره جایگاه هر یک از سه بخش دولتى, تعاونى و خصوصى کدام است؟ در قبال سیاست هایى چون پیوستن کشور به سازمان ((گات)) یا تعرفه و تجارت جهانى, چه موضعى دارد؟ برنامه هاى عملى او براى تحول در نظام مالیاتى, ساختار ادارى, برنامه ریزى و بودجه کشور و توازن میان درآمد و هزینه حقوق بگیران دولت چیست؟ و آیا اساسا اعتقادى به وجود گرانى در کشور دارد یا این مقدار را زاییده شرایط اقتصادى کشور مى داند و آن را طبیعى قلمداد مى کند؟
از نظر سیاسى باید مشخص کند که در سیاست خارجى به چه اولویت هایى معتقد است; در رابطه سیاسى با کشورهاى جهان سوم و کشورهاى اسلامى قایل به توازن است یا ترجیح و اصولا تا چه میزان به سیاست تقویت رابطه با اروپا معتقد است و در صورت نظر مثبت داشتن, چه روش هایى در قبال توطئه هاى شیطنتآمیزى چون ماجراى سلمان رشدى و دادگاه میکونوس (وقاحت دادستانى برلین) در پیش خواهد گرفت؟ راهکارها و راهبردهاى او براى گسترش و تقویت ام القراى جهان اسلام چیست و اصولا چه تلقى و تفسیرى از صدور انقلاب دارد؟ آیا تجدید رابطه با نهضت هاى آزادى بخش, جایى در سیاست خارجى دولت وى دارد یا خیر؟ تئورى تشکیل هسته هاى حزب الله در سراسر عالم (پیشنهادى حضرت امام خمینى ـقدس سرهـ) را در شرایط کنونى جهانى تا چه حد ضرورى و مفید مى داند؟
برنامه هاى او در سیاست داخلى چیست؟ میزان پاى بندى و اعتقاد وى به مشارکت سیاسى مردم و نوع این مشارکت, تشکیل شوراها و تشکل هاى سیاسى و احزاب در چه حدى است؟ چه برداشتى از آزادىهاى عمومى و حقوق اساسى دارد و براى سیاست گریزى نسل جوان چه برنامه هایى ارائه مى کند؟
دیدگاه ها و روش هاى فرهنگى و اجتماعى او کدام اند مثلا تهاجم فرهنگى را چگونه ارزیابى مى کند و برنامه هاى ایشان در این باره چیست؟ مقولاتى چون فرهنگ جهاد و شهادت, ایثار, بسیج و حزب الله, چه جایگاهى در قاموس سیاسى وى دارند ؟ با اینترنت و بزرگ راه هاى اطلاعاتى کامپیوترى چه نوع برخوردى در دولت وى خواهد شد؟ سیاست گذارىهاى کلان او درباره فرهنگ عمومى و آموزش هاى همگانى و دگرگونى در نظام آموزشى کشور چیست؟
چه دیدگاهى درباره هنر دارد و در مثل درباره مباحثى چون شرکت در جشنواره هاى جهانى فیلم و سینما, ممیزى و نظارت بر فیلم و کتاب و ده ها مقوله از این قبیل, چه نگرشى دارد؟
استفاده از نیروهاى بیگانه و سرمایه گذارى خارجى را در کشور چگونه مى بیند و نسبت به صدور نیروى کار به کشورهاى خارجى چه برداشتى دارد؟ در باب پدیده هایى چون ورزش قهرمانى یا ورزش همگانى, ورزش بانوان, جایگاه فرهنگ سراها, اسلامى کردن دانشگاه ها, ازدواج جوانان, مسإله بى کارى و اشتغال, حقوق زنان و ده ها مسإله مهم دیگر چگونه مى اندیشد و چه راه حل هایى ارائه مى کند؟

همکاران و مدیران
تجربه هیجده ساله انقلاب اسلامى باید همه را متقاعد کرده باشد که بدون بهره جستن و به کارگیرى نیروها و امکانات همه گروه هاى وفادار به انقلاب و رهبرى معظم آن به مثابه عبور از کمرکش کوه مشکلات, بسى نفس گیر و بیرون از توان یک گروه و جریان ـ گرچه توانا و کارآمد ـ است بنابراین رئیس جمهور آینده باید ضمن برخوردارى از کادرى نیک اندیش, سخت کوش, توانمند و اهل طرح و برنامه, با سینه اى فراخناک, بسان شمعى فروزان, چهره هاى برجسته تعهد و تخصص را گرد وجود خویش جمع آورد و با نگرشى فرا جناحى به سامان دهى و رتق و فتق امور بپردازد.
رئیس جمهور آینده باید بداند گرچه چشم انداز آینده انقلاب اسلامى, نویدبخش و پرامید است, لکن در شرایط کنونى در محاصره توطئه هاى دشمنان است و به کشتیى مى ماند که دستخوش طغیان سیل فتنه و موج بلاست و رئیس جمهور با دلى دریایى باید به این عرصه قدم گذارد و به جنگ امواج بشتابد و اگر تصورى غیر از این دارد, همان به که این جبه را به دیگرى وانهد! افزون بر آن, بلاهایى چون نظام فاسد ادارى, بیداد پدیده شوم و نکبت بار ارتشا و پارتى بازى و باند محورى, شکاف عمیق طبقاتى و رنگ باختن بسیارى از ارزش ها, اگر بیش از سیل فتنه دشمن غدار نباشد, به یقین کمتر نیست, از این رو رئیس جمهور آینده, بى شک باید به خانه تکانى گسترده اى مبادرت ورزد و شعارهاى عدالت خواهانه نخستین انقلاب اسلامى را به عمل درآورد تا دوست و دشمن پرتوى از درخشندگى حکومت اسلامى را پرفروغ تر از پیش به نظاره بنشینند; الیس الصبح بقریب. والسلام

پاورقی ها:پانوشت ها: 1 ) اصل یکصد و سیزدهم قانون اساسى. 2 ) اصل یکصد و سى و سوم. 3 ) اصل شصتم. 4 ) اصل یکصد و هفتاد و ششم. 5 ) اصل یکصد و بیست و ششم. 6 ) اصل یکصد و بیست و پنجم. 7 ) اصل یکصد و بیست و هشتم. 8 ) اصل یکصد و بیست و نهم.

تعداد مشاهده مقاله: 58