رسالت نامزدهاى ریاست جمهورى

سردبیر

((البته دو تفکر هست باید هم باشد, دو رإى هست باید هم باشد, سلیقه هاى مختلف باید باشد لکن سلیقه هاى مختلف اسباب این نمى شود که انسان با هم خوب نباشد... این نباشد که ما دو دسته بشویم دشمن هم. باید دو دوسته باشیم در عین حالى که اختلاف داریم, دوست هم باشیم.))
(صحیفه نور, ج20, ص212)
با نزدیک شدن زمان برگزارى هفتمین دوره انتخابات ریاست جمهورى اسلامى ایران, و معلوم شدن نامزدهاى جریان هاى گوناگون طرفدار نظام, روند امور در مسیر پرشور و حساسى قرار گرفته است.
با این که اکنون هیچ یک از نامزدهاى انتخاباتى, برنامه هاى سیاسى, اجتماعى, اقتصادى و فرهنگى خود را اعلام نکرده اند و همه کسانى که براى احراز این مسوولیت توانایى دارند به عرصه رقابت نیامده اند, ولى چون سه نامزد کنونى تقریبا نماینده تفکر و سلیقه جریان هاى عمده وفادار به انقلاب اسلامى اند, رقابت جدى نیز در بیرون از این حوزه نیست.
اهمیت این مقطع از آن روست که جریان هاى مذکور, سه روحانى را نماینده گرایش هاى فکرى و برآورنده آمال و آرمان هاى خویش معرفى کرده اند; به دیگر سخن در هیچ مقطعى از دوره هاى شش گانه پیشین, همه رقیبان اصلى, روحانى نبوده اند لذا اکنون همگان در انتظارند تا ببینند سه رقیب برجسته روحانى چگونه در این آزمون بزرگ شرکت خواهند کرد و چه نوع برخورد و واکنشى در قبال همکاران خویش خواهند داشت.
على الاصول این سه نامزد بزرگوار, نیک مى دانند که حفظ حرمت روحانیت بسیار بالاتر از پیروزى بر رقیبان است. روحانیت وارث جریانى است که هیچ گاه براى به دست گرفتن مقام و موقعیت, سبقت نگرفته است و تاریخ چه بسیار فقیهان و عالمان بلند پایه و نیک سیرتى را به خاطر دارد که با اعتقاد به اعلمیت خویش, مرجعیت را, براى مصالح اسلام, به دیگر فقیهان وانهاده اند و آنان نیز جز از سر تکلیف دینى, این منصب را نپذیرفته اند.
از جمله شرایط احراز مسوولیت در جامعه دینى, برخوردارى از فراخناکى سینه و تحمل دیدگاه هاى مخالف است; آن کس که از این موهبت محروم است نه رقیب خوب و نه, در صورت پیروزى, مدیر توانایى است. از این رو, مى سزد که کاندیداهاى محترم با چهره اى گشاده و زبانى صادق, برنامه هاى خود را با مردم در میان بگذارند و آنان را در انتخاب اصلح یارى رسانند. و مراقب باشند که مبادا از سخنانى که از سر تعهد دینى مى گویند, کسانى به نام حمایت از آنان برداشت ناروا نموده, به تخریب و هتک حرمت رقیبان بپردازند, یا خداى ناخواسته دشمن سوء استفاده کند.
به خاطر داشته باشیم که امثال این مبارزات انتخاباتى است که نسل جوان را نسبت به سیاست علاقه مند یا بیزار مى کند. بارى راست است که برنده انتخابات فقط کسى است که آراى بیشترى را به دست آورد, ولى پیروزى واقعى از آن کسى است که در این آزمون دشوار, سربلند بیرون آید و افتخارى براى روحانیت کسب کند و شکست از آن کسى است که حرمت این حریم را پاس ندارد.والسلام
پاورقی ها:

تعداد مشاهده مقاله: 75