نیایش تائبان

بار خدایا! گناهان, جامه ذلت مرا در پوشانده اند و دورى از تو, تن پوش بینوایى بر تنم کرده است و بزرگى جنایاتم, قلبم را میرانده است, پس با توبه اى از سوى خود, دلم را زنده گردان, اى امید و اى مقصود من و اى خواسته و آرزوى من! سوگند به عزتت که براى گناهانم جز تو آمرزنده اى نمى یابم و براى شکستگى ام, غیر تو جبران کننده اى نمى بینم. با خوارى تمام, نالان به درگاهت روى آورده ام و با ذلت و افتادگى در برابرت, تو را قصد کرده ام. اگر مرا از درگاه خویش برانى, به چه کس پناه برم و اگر مرا از حضور خود دور سازى از که پناه جویم! آه که چه تإسف بار است, شرمسارى و رسوایى من و آه که چه اندوه زاست زشت کردارى و بدکارى من!
از تو مى طلبم, اى آمرزنده گناه بزرگ و اى جبران کننده استخوان شکسته, که گناهان مهلک مرا ببخشایى و زشتى هاى پنهانى ام را بپوشانى و در صحنه قیامت, از نسیم روح افزاى بخشش و آمرزشت, محرومم نسازى و از نیکویى گذشت و پرده پوشى ات بى بهره ام نگردانى.
پروردگارا! بر[ کویر] گناهانم ابر رحمت خویش را سایه بان ساز و بر[ خشک دشت] عیب هایم, باران رإفت خود را فرو فرست!
خداى من! آیا بنده گریزان, جز به آستان مولایش باز مى گردد! و آیا بنده را از خشم مولا, کسى جز خود وى پناه مى دهد!
خدایا! اگر پشیمانى از گناه, توبه است; پس سوگند به سرافرازى تو که من از پشیمان هایم!
و اگر استغفار از گناه, باعث محو گناه است; پس هر آینه من از استغفار کنندگانم و تو راست که پس از خشم به لطف باز آیى !
پروردگارا ! تو را به قدرتى که بر من دارى, توبه ام را پذیرا شو و به آن بردبارى که در برابر گناهانم نشان مى دهى, از من درگذر و به علمى که به کارهایم دارى, به نرمى با من رفتارکن !
خدایا! تویى که به روى بندگانت درى به سوى عفو خود گشوده اى و آن را توبه نامیده اى; پس[ در کتاب خود] فرموده اى: به سوى خدا توبه کنید, توبه اى خالص! اینک پس از گشایش در توبه, چه عذرى خواهد داشت, آن کس که ورود به آن را نادیده مى گیرد!
خداوندا! اگر گناه بنده تو بسى زشت است, بایست که عفو تو بسى زیبا باشد!
خدایا! من نخستین کسى نیستم که تو را عصیان کرده است, لیکن تو از او در گذشته اى و چون به آستان کرمت پاى نهاده است, به وى احسان فرموده اى. اى فریادرس بیچارگان و اى برطرف سازنده زیان ها و اى بزرگ احسان و اى آگاه به هر چه که نهان است و اى کسى که نیکوست پرده پوشى ات, جود و کرمت را به درگاهت شفیع آورده ام و در برابرت به محبت و دلسوزىات توسل مى جویم, پس دعاى مرا بپذیر و از امیدهایى که به ذات پاک تو دارم, محرومم نگردان و توبه ام را قبول فرماى و با رحمت و بخشش خود خطاهایم را محو گردان, اى مهربان ترین مهربانان !
(ترجمه مناجات التائبین)
پاورقی ها:

تعداد مشاهده مقاله: 84