چه کسى فرمانرواى امریکاست

قسمت دوم


اشاره:
در مقاله شماره قبل گفتیم که: رسانه ها, قدرتى دارند که توانایى شکل دادن و قالب گیرى اندیشه و ذوق هر شهروند, اعم از پیر و جوان, غنى و فقیر ساده یا باهوش را دارد و گفتیم که این قدرت بزرگ امروزه در دست صهیونیست ها قرار دارد.
متن حاضر, ترجمه ملخص از مقاله اى است که توسط محققان مجلهNational Vanguard در امریکا (ایالت ویرجینیاى غربى) تهیه شده و در 17 مارس 1998 از شبکه اینترنت گرفته شده است و در شماره قبل قسمت نخست آن, از نظر خوانندگان ارجمند گذشت.
امروزه قدرت مندترین و برجسته ترین رسانه ها در دست یهودیان قرار دارد. با وجود این, ما درباره سایر کمپانى هاى رسانه اى بزرگ چه مى دانیم؟!
چهارمین رسانه این فهرست, شرکت خبرى راپرت موردوخRupert Murdoch)) نام دارد که مالک شبکه تلویزیونىFOX (روباه) و فیلم هاىFOX قرن بیستم مى باشد موردوخ خودش یهودى نیست, ولى پیتر چرنینPetter chernin) ) که رئیس استودیوى فیلم موردوخ و نیز تولید تلویزیونى ماوراى بحار آن است, یک یهودى است.
پنجمین رسانه, شرکت ((سونى)) ژاپنى است که شرکت فرعى آن; یعنى سونى امریکا را یک نفر یهودى به نام میخائیل شولهوفSchulhof) (Michael اداره مى کند و ((آلن جى لوین)) که یهودى دیگرى است سرپرستى بخش تصویرى سونى را به عهده دارد.
بخش عمده اى از کمپانى هاى تولید فیلم سینمایى و تلویزیون, اگرچه شرکت هاى بزرگى نیستند, ولى یهودىها آن را کنترل مى کنند; براى مثال ((سرگرمى جهان جدید)) که متعلق به یک یهودى به نام رونالد پرلمانRonald Perelman)) است هم چنین مدیریت شرکت سرگرمى جهان جدید براندون تارتیکفBrandon Tartikoff) ) (رئیس سابق برنامه سرگرمى ـ تفریحى در شبکهNBC ) یهودى است.
از بهترین کمپانى هاى رسانه اى کوچک و شناخته شده, مى توان ازDream Works SkG نام برد که در سال 1994م. تشکیل شد و سه نفر از مسئولان بخش هاى مختلف آن یهودى هستند. این شرکت رسانه اى که فیلم هاى سینمایى, پویانمایى ))انیمیشن), برنامه هاى تلویزیونى, موسیقى و جز این ها تولید مى کند. به سرعت در حال گسترش است و احتمالا به سطح سه کمپانى بزرگ اولیه خواهد رسید.
دو موسسه و شرکت بزرگ تولید رسانه اى دیگر عبارت اند ازMCA) ) و ((یونیورسال پیکچرزUniversal Pichures) (() که به کمپانى سیگرامSeagram) ) متعلق مى باشد و رئیس این کمپانى ادگار برونفمنEdgar Brofman) ) است که ریاست کنگره جهانى یهود را نیز به عهده دارد.
اینک به خوبى معلوم است که ((یهودیان)) کار تولید و توزیع صنعت فیلم را از آغاز صنعت سینما در دهه هاى آغازین قرن کنونى به عهده داشته اند و امروز نیز همین وضعیت را ادامه داده اند. این فیلم ها دقیقا به وسیله پنج کمپانى بزرگ تصویرى, یعنى والت دیسنى, وارنر برادرز, سونى, پارامونت (ویاکام) و سیگرام تولید مى شوند. در زمینه سخن پراکنى شبکه هاى تلویزیونى, سه شبکهNBC , CBS ,ABC به عنوان سه شبکه بزرگ مشهورند. اینها با ترکیب امپراطورىهاى رسانه اى, بیش تر از این هویت مستقل ندارند, البته آن ها قبلا مستقل بودند ولى هر یک از آن ها به وسیله یک یهودى از ابتداى تإسیس کنترل مى شد: مثلاABC به وسیله لئوناردگلدن سانGoldenson) Leonard ),CBS در آغاز به وسیله ویلیام پالىWilliam Paley) ) و بعد از آن به وسیله لارنس تیشLaurence Tisch) ) و بالاخرهNBC ابتدا دیوید سرنوفSarnoff) David ) و سپس به کوشش پسرش رابرتRobert) ) کنترل مى شد.
براى دوره هاى متوالى و در چندین دهه, این شبکه ها, از بالا تا پایین به وسیله یهودیان کادربندى مى شد و جوهره یهودى بودن شبکه تلویزیونى حتى در زمانى که این شبکه ها توسط شرکت هاى بزرگ تر جذب مى شدند, تغییر نمى کرد. بنابراین, حضور یهودیان در اخبار تلویزیونى به طور مشخص باقى مى ماند. همان طور که ذکر شدABC بخشى از کمپانى ((والت دیسنى)) است و در این شبکه کادر تولید کننده برنامه هاى خبرى آن همگى یهودى هستند (مانند ویکتور.اس.نئوفلد, باب ریک بلوم, و ریک کاپلان).
شبکهCBS نیز اخیرا توسط شرکت الکتریکى وستینگهاوس خریدارى شد, ولى با وجود این, رئیس آن; یعنى اریک اوبرEricober) ) که یک یهودى است, هم چنان در سمت خود باقى مانده است.
در شبکهABC که در حال حاضر به شرکت جنرال الکتریک متعلق است, ریاست بخش خبرى آن به عهده یک یهودى به نام آندرولکAndrew Lack) ) است.

رسانه هاى چاپى:
بعد از شبکه هاى خبرى تلویزیونى, روزنامه ها موثرترین وسیله اطلاعاتى در امریکا هستند به طورى که روزانه حدود شصت میلیون آن فروش رفته و به احتمال خیلى زیاد مورد مطالعه قرار مى گیرند. این میلیون ها روزنامه را 1500 نشریه منتشر مى کنند. از بین این تعداد نشریه در واقع حدود 25 درصد مالکیت مستقل دارند, ولى بقیه به زنجیره هاى چند روزنامه اى متعلق هستند و فقط حدود یک صد مورد از کل آن ها بیش از یک صد هزار تیراژ دارند.
در پنجاه شهر امریکا معمولا بیش از یک روزنامه منتشر مى شود که غالبا رقابت بین آن ها واقعى نیست; مثلا در زمینه چاپ هاى صبح و عصر روزنامه تحت یک مالکیت. مثال هایى از این دست را مى توان به شرح زیر بیان کرد. در آلاباما و هانتسویل صبح ها روزنامه نیوزNews) ) و عصرها روزنامه تایمزTIMES) ) منتشر مى شود یا در بیرمنگام و آلاباما, صبح ها ((پست هرالد)) و عصرها ((نیوز)), در موبایل و آلاباما صبح ها رجیسترRegister) ) و عصرها پرسPress) ), در اسپرینگ فیلد و ماساچوست, صبح ها ((یونیونUnion) (() و عصرها ((نیوز)), در سیراکیوز و نیویورک صبح ها ((پست استاندارد)) و عصرها هرالد ـ جورنال; منتشر مى گردند. جالب این که همه این ها در مالکیت برادران یهودى ((نیوهاوس)) قرار دارد که از طریق انتشارات ادونس Advance) ) که کمپانى سرمایه گذارى آن هاست, عمل مى شود. نیوهاوسNewhouse) ) یا کمپانى مزبور 26 روزنامه را در اختیار دارد که برخى بسیار بزرگند; نظیرDealer , Cleveland Plain وThe New Star- Ledger , و;Neworleans Time - Picayune علاوه بر این بزرگ ترین و گسترده ترین شرکت تجارى نشر کتاب یاRandom House و هم چنین شعبات فرعى آن متعلق بهNewhouse یهودى است. شبکه سخن پراکنىNewhouse شامل دوازده ایستگاه خبرى تلویزیونى و 87 سیستم تلویزیونى کابلى که برخى از آن گسترده ترین شبکه کابلى کشور هستند و هم چنین ویژه نامه یک شنبه هاىParade با تیراژ بیش از 22 میلیون در هفته, و نیز بیش از دو دوجین (24) مجله اصلى شامل
s ,Vanity Fair , House and سGlamour ,Self,Gentlemens quarterly ,Bride Garden ,New yorker vogue ,Mademoiselle همه در مالکیت گروهConde Nast هستند. این امپراطورى بزرگ رسانه اى به وسیله آخرین ساموئل نیوزهاوس یهودى که یک روسى مهاجر بود, تإسیس شد. وقتى او در سال 1979م. و در 84 سالگى درگذشت, میراثى در حدود 1/3 میلیارد دلار براى پسرانش ساموئل و دونالد به جاى گذاشت و اکنون ارزش خالص انتشاراتAdvance نیز به بیش از هشت میلیارد دلار بالغ شده است.
از آغاز قرن کنونى; یعنى موقعى که قدرت بازرگانى یهودیان در امریکا به عنوان یک نیروى مسلط اقتصادى مطرح شد, تعداد روزنامه هاى امریکا به طور تدریجى و پیوسته افزایش یافت در حالى که آن ها در دست یهودیان قرار داشتند. در مقابل تعداد روزنامه هاى رقیب و غیر یهودى پیوسته کاهش مى یافت که علت اصلى این رویداد را مى توان در سیاست تبلیغى, تجارى, بازرگانان یهودى جست و جو کرد که براى آگهى هاى خود از روزنامه هاى با مالکیت یهودى استفاده مى کردند.
حتى آن گروه از روزنامه هایى که تحت مالکیت و مدیریت غیر یهودیان قرار داشتند نیز به درآمد حاصل از آگهى هاى یهودیان وابستگى داشتند بر همین اساس سیاست هاى خبرى و سرمقاله هاى روزنامه تحت فشار علاقه ها و عدم علاقه هاى یهودیان قرار مى گرفت.
ادامه دارد

پاورقی ها:

تعداد مشاهده مقاله: 82