گزارش هاى علمى پژوهشى

استفاده از نور درمانى براى معالجه بیمارىها
نور مى تواند بیمارىهایى نظیر سرطان, سل, هیپاتاتیس, ذات الریه و بسیارى از بیمارىهاى ویروسى و شمارى از بیمارىهاى روانى را درمان کند.
خواص این پدیده دیرآشنا, به تازگى مورد توجه محققان قرار گرفته است.
به نوشته هفته نامه ساندى تایمز چاپ لندن, نور که از اجزاى اصلى ایجاد حیات در زمین به شمار مى رود, توانایى احساس را در موجودات برمى انگیزد.
بسیارى از افراد در فصول پاییز و زمستان براى ابتلا به انواع امراض آمادگى بیش ترى پیدا مى کنند.
علت این امر بروز سرما و رطوبت نیست, بلکه کاسته شدن از میزان نورى است که به وسیله بدن دریافت مى شود. با کاسته شدن از طول روز, هورمون ملاتونین که در بدن جانوران حالت خواب زمستانى به وجود مىآورد, در بدن برخى از اشخاص به فعالیت بیش از حد مى افتد و سبب مى شود این قبیل افراد دچار حالت رخوت و خواب آلودگى و سستى شوند و از میزان توانایى آنان به کار و فعالیت کاسته شود و براى ابتلا به امراض مختلف آمادگى پیدا کنند.
کمبود نور به خصوص در فصل زمستان و یا در کشورها و مناطقى که آفتاب در آن کم مى تابد, سیستم ایمنى بدن افراد را تضعیف مى کند. هرچه نور کم ترى به بدن برسد, شمار الکترون هایى که به واسطه تحریک شدن بر اثر برخورد با فوتون هاى نور در بدن به حرکت درمىآیند کاهش مى یابد و هرچه از میزان تعامل این نوع الکترون ها با سلول هاى بدن کاسته شود, بدن آمادگى بیش ترى براى ابتلا به بیمارى پیدا مى کند.
عکس این حالت در هنگام بهار و تابستان به وقوع مى پیوندد که تابش فوتون هاى نور به بدن موجب مى شود یکى از مهم ترین پیام برنده هاى عصبى یعنى سروتونین به مقدار زیاد در بدن تولید شود و پیام رشد عضلات و تقویت سیستم ایمنى را به بخش هاى مختلف بدن مى رساند و جلوى تولید هورمون ملاتونین را مى گیرد.
به عبارت دیگر, درست همان طور که گیاهان با دریافت نور عمل فتوسنتز انجام مى دهند و از نور براى خود انرژى و غذا تهیه مى کنند, در بدن جانوران نیز فراگردى مشابه از نور براى زنده کردن ارگانیزم هاى مختلف بدن بهره مى گیرد.
تحقیقات اخیر نشان داده است نورى که از راه چشم به مغز مى رسد تنها براى رویت و بینایى به کار گرفته نمى شود. بیست درصد از این نور از پشت شبکیه و از مسیرى که ارتباطى با مسإله رویت ندارد به بخش هاى اساسى مغز نظیر هیپوتالاموس و غده هیپوفیز و غده صنوبرى مى رسد و به کار تمشیت برخى از مهم ترین فراگردهاى حیاتى بدن, یعنى تنظیم سطح هورمون هاى مورد نیاز, مقابله با استرس و تنش, تنظیم کارکرد سیستم خودکار شبکه عصبى, تنظیم کارکرد سیستم لیمبیک در مغز که جایگاه عواطف و احساسات است, تنظیم کارکرد سیستم هاى مسوول سوخت و ساز و تولید مثل و تنظیم ساعت درونى بدن مى پردازد.
همین شناخت تازه, محققان را به این نتیجه رسانده است که اگر بتوان از نور به خوبى بهره گرفت, مى توان از آن به عنوان یک شفا دهنده بسیار موثر در مقابله با بسیارى از بیمارىها استفاده به عمل آورد. به عبارت دیگر نور نیروى تنظیم کننده حیات در جانداران به شمار مىآید و بهره بردارى بهینه از آن, سبب تداوم بهینه حیات موجود زنده مى شود.
اهمیت نور در فعالیت ارگانیزم هاى زنده, امرى است که از دیرباز نوعى شناخت اجمالى از آن وجود داشته است. به عنوان مثال سربازانى که در جنگ ها زخمى مى شدند از این نکته مطلع بودند که زخم ها در مجاورت هوا و نور آفتاب سریع تر بهبود مى یابند. برخى از اقوام کهن بر این باور بودند که هر یک از رنگ هاى رنگین کمان از یک خاصیت درمانى موثر برخوردار است.
امروزه در بخش هاى مراقبت ویژه در بیمارستان ها از نور آبى استفاده مى شود, زیرا این نکته مشخص شده که نور آبى آرامش بخش و تسکین دهنده است.
در زمان حاضر پنج نوع نور درمانى به وسیله پزشکان به رسمیت شناخته شده است این پنج نوع عبارت اند از معالجه با دیود نورىLED , معالجه با نور ماورإ بنفش, پرتوهاى لیزرى کم انرژى براى درمان کوفتگى ها و کبودىها و زخم ها.
در این لیزرها از نور قرمز استفاده مى شود. زیرا در میان نورهاى طیف مریى, از بالاترین میزان نفوذ در بدن برخوردار است.
یک روش نور درمانى دیگر که در آن نیز از نور قرمز بهره گرفته مى شود, درمان فوتودینامیکPDT که در معالجه سرطان از آن کمک گرفته مى شود. از این روش همراه با داروهاى حساس به نور استفاده مى شود. نور قرمز با داروهایى که به بیمار داده مى شود, سیستم ایمنى بدن وى را تقویت مى کند و بدان اجازه مى دهد که سلول هاى سرطانى را نابود سازد.
آخرین شیوه تاکنون پذیرفته درمان به وسیله نور و بهره گیرى از پرتوهاى قدرتمند نور به مدت نیم ساعت در روز براى درمان کسانى است که در اثر تغییر فصول و کاسته شدن از طول روز دچار افسردگى و روان نژندى مى شوند.
پاورقی ها:

تعداد مشاهده مقاله: 72