تازه هاى علمى پژوهشى
براى اولین بار یک بیمار هموفیلى تحت ژن درمانى قرار گرفت
یک مرد 50 ساله مبتلا به هموفیلى براى اولین بار با یک روش جدید آزمایشى تحت ژن درمانى قرار گرفت.
دانشمندان از یک ویروس براى حمل ژن عامل یک ترکیب انعقاد خون به بدن این بیمار استفاده کردند تا در سلول هاى بدن فرد ساکن شده و به طور طبیعى شروع به تولید ترکیب کند.
بیمار مزبور به هموفیلى که یک بیمار خونى ارثى است مبتلا بود. بدن این بیماران به حد کافى فاکتور 8 که به منعقد شدن خون کمک مى کند نمى سازد.
این بیمارى که جنس مذکر را مبتلا مى کند به مرگ زود هنگام بیماران مى انجامد و فرد در اثر ضربه یا کبود شدن طبیعى دچار خونریزى داخلى شده و جان خود را از دست مى دهد.
در حال حاضر بیماران بطور مرتب تحت انتقال خون یا تزریق فاکتورهاى مناسب انعقاد خون قرار مى گیرند. اما باز هم دچار خونریزى خود بخودى در مفاصل شده و در اثر انتقال خونآلوده به هپاتیت و ایدز مبتلا مى شوند.
گروهى از محققان مرکز پزشکى پیتزبورگ قصد آزمایش ژن درمانى جدیدى با استفاده از درمان ژنتیکى فاکتور 8 را دارند که توسط شرکت بیوتکنولوژى طراحى شده است.
دکتر مارگارت راگنى مى گوید: این درمان مى تواند توانایى تولید فاکتور انعقاد خون را به طور دائم به بیمار بازگرداند.
این شیوه مى تواند هزینه ها و عوارض مرتبط با این بیمارى ناتوان کننده را کاهش دهد.
آزمایش این روش به منظور اثبات سالم بودن آن است. در این روش همانند سایر آزمایش هاى ژن درمانى یک ویروس که از طریق مهندسى ژنتیک تهیه شده است ژن عامل فاکتور انسانى 8 را حمل مى کند و آن قدر ضعیف شده است که سلول ها را آلوده مى کند, اما باعث بیمارى فرد نمى شود.
تاکنون کارآیى ژن درمانى نشان داده نشده است. یا سلول ها ژن را منتقل نمى کنند یا آن که آن را به جاى نامناسب مى برند یا اثر آن به سرعت از بین مى رود.
این روش در رشد عروق کوچک و جدید خونى در بیماران قلبى بسیار موفقیت آمیز بوده است.
اما پزشکان فکر مى کنند بیمارىهاى ناشى از یک ژن معیوب واحد براى ژن درمانى مناسب مى باشند.
از هر 10 هزار مرد یک نفر دچار هموفیلى آ مى شود که طى آن پروتئین فاکتور 8 ناقص است.
راگنى ابراز امیدوارى کرد که این روش پروتئین کافى فاکتور 8 بسازد تا بیماران را در برابر خونریزى خودبخودى محافظت نماید و از بروز برخى ناتوانایى هاى مزمن مرتبط با بیمارى جلوگیرى شود.
ابراز نگرانى در مورد تإثیر دستگاه سونوگرافى بر جنین
دانشمندان غربى در تحقیقات اخیر خود نسبت به تإثیرات سوء دستگاه سونوگرافى بر جنین ابراز نگرانى کردند.
در تحقیقاتى که از سوى دانشمندان ایرلندى صورت گرفت نسبت به ایمنى دستگاه عکسبردارى ((اولتراسوند)) که براى زنان باردار استفاده مى شود و تإثیر آن بر روى جنین ابراز تردید شد.
متخصصین در دانشگاه ((یو.سى.دى)) در آزمایش هایى که با استفاده از دستگاه اسکن التراسوند بر روى موش صورت دادند اثرات مخربى را در سلول بدن آن ها مشاهده کردند.
روزنامه دیلى تلگراف چاپ لندن در گزارشى نوشت پس از گذشت 4/5 ساعت از زمان اسکن, میزان تقسیم سلولى در روده کوچک موش ها به اندازه 22 درصد کاهش یافته بود و میزان از بین رفتن طبیعى سلول ها دو برابر شده بود.
((پاتریک برنان)) رئیس این پروژه تحقیقاتى گفت مدتها بود که تصور مى شد دستگاه التراسوند تإثیرى بر سلول بدن انسان ندارد لیکن اکنون شواهدى وجود دارد که این فرضیه را مورد سوال قرار مى دهد.
وى افزود تإثیر این دستگاه بر جنین انسان مى تواند مشابه تإثیر آن بر بدن موش باشد لیکن تبعات آن در سلامت بدن انسان هنوز نامعلوم است.
در این آزمایش 12 موش تحت دستگاه اسکن به قدرت 8 مگاهرتز براى مدت 15 دقیقه قرار گرفتند.
دستگاهى که در بیمارستان ها براى سونوگرافى استفاده مى شود معمولا قدرتى بین 3 تا 10 مگاهرتز دارد و مدت آن مى تواند تا یک ساعت به طول انجامد.
در اوایل دهه 90 پژوهشگران آمریکایى در تحقیقات خود نشان دادند امواج اولتراسوند که موجب افزایش درجه حرارت بافت سلولى بدن مى گردد, در روده موش موجب خونریزى مى شود.
از آن زمان مراکز سونوگرافى قدرت کمترى را در دستگاه هاى خود به کار مى برند تا از این خطر احتمالى جلوگیرى کنند.
یک ماده شیمیایى در کیسه هاى خون, سلامت انسان را به خطر مى اندازد
یک ماده شیمیایى که کاربرى فراوانى در کیسه هاى خون دارد خطرى براى سلامتى انسان محسوب مى شود.
بنابر اعلام شبکه خبرى ((پى آرنیوز وایر)) گروه هاى مختلف مردم متشکل از سازمان هاى مذهبى, بهداشتى, کارگرى و محیطزیست از سازمان نظارت بر مواد غذایى و دارویى امریکا (اف دى اى) خواسته اند درباره خطرات ماده شیمیایى ((دى اتیل هگزیل فتالات)) (دى اى اچ پى) که در 80 درصد کیسه هاى خون به کار مى رود به مسئولین بهداشتى و مردم هشدار دهد.
سالانه بیش از 500 میلیون کیسه خون در امریکا براى انتقال خون, دارو و دیگر مایعات ضرورى به بیماران و مجروحین استفاده مى شود.
هشتاد درصد کیسه هاى خون از ((پلى وینیل کلراید)) (پى وى سى) ساخته شده که براى داشتن قابلیت انعطاف در آن از ماده نرم کننده اى مانند ((دى اى اچ پى)) استفاده مى شود.
مطالعات نشان داده است این ماده شیمیایى خطرناک, که براى قلب, کبد, تخمدان ها, بیضه ها, ریه و کلیه مضر است و جلوى تولید اسپرم را نیز مى گیرد از دیواره کیسه هاى خون مى تواند شسته شده و به بیماران منتقل شود.
ماده یاد شده علاوه بر کیسه هاى خون, در اسباب بازى بچه ها و برخى دیگر از لوازم پزشکى وجود دارد.
علاوه بر این کیسه هاى خون وینیل حاوى مقادیر بالایى از کلرین بوده, در نتیجه تولید و یا زدودن وینیل به وسیله سوزاندن ایجاد دى اکسین مى کند که یکى از سمى ترین مواد شیمیایى محسوب مى شود.
از ((اف دى اى)) امریکا خواسته شده است که برچسب هایى بر روى وسایل حاوى این ماده قرار دهد و مردم را از خطراتى که براى سلامتى آن ها دارد مطلع سازد.
هم چنین زنان باردار, نوزادان, بیماران هموفیلى و دیالیزى که براى دراز مدت از آن استفاده مى کنند در معرض خطر بیش ترى بوده و باید در این باره به آن ها هشدار داده شود.
از ((اف دى اى)) هم چنین خواسته شده است وسیله اى مطمئن تر که فاقد ((پى وى سى)) باشد را جانشین وسایل کنونى نماید.
ساخت واکسن جدیدى براى بیمارى سل
پژوهشگران دانشگاه علوم مالزى سرگرم ساختن واکسن تازه اى براى بیمارى سل هستند که بر پایه فنآورى ژنت یک استوار است.
دکتر ((مصطفى موسى)) رییس بخش ایمنى شناسى این دانشگاه مى گوید: این کار با ساختن و تکرار ژن هاى موجود در ((مایکوباکتریوم توبرکولوسیس)) یا باکترى ایجاد کننده بیمارى سل با بهره گرفتن از شیوه اى به نام ((واکنش زنجیره اى پلیمرى)) انجام مى شود.
پزشکان دانشگاه علوم مالزى در این شیوه به جاى به کار گرفتن پروتیین هاى زنده از یک عامل بیمارىزا یا ((پاتوژن)), از واکسن ساخته شده ازdna بهره مى گیرند که خود از ژن هاى موجود در آن پاتوژن به دست مىآید.
این ملکول هاىdna آن گاه بر پایه پروتیین هاى زنده آن پاتوژن کدگذارى و به یک ((آنتى ژن)) براى آن ها تبدیل مى شوند.
پژوهشگران دانشگاه علوم مالزى مى گویند اینک ((باسیل کارمیت گورین)) که با نام آشناتر ((ب ث ژ)) نیز شناخته مى شود تنها واکسن موجود براى پیشگیرى از بیمارى سل است و اهمیت فراوانى نیز براى خود به دست آورده ولى میزان تإثیر آن هنوز زیر پرسش است.
دکتر ((زین الفاضل زین الدین)) یکى از استادان پژوهشگر دانشگاه علوم مالزى گفت: با وجود بى خطر بودن واکسن ب ث ژ این حقیقت که بیمارى سل هنوز در هیچ جاى جهان به کلى ریشه کن نشده است نشان مى دهد که به واکسن موثرترى نیاز است.
بیمارى سل که قرن ها است در جامعه بشرى قربانى مى گیرد به ویژه در میان جوامعى که از سوء تغذیه و شرایط نامناسب زندگى رنج مى برند بیش تر دیده مى شود.
در کشور 22 میلیون نفرى مالزى سالانه 10 تا 12 هزار نفر به این بیمارى مبتلا مى شوند.