سخنان معصومان
امامت و رهبرى
امام على علیه السلام : ((حق على الامام ان یحکم بما انزل الله و ان یودى الامانه فاذا فعل فحق على الناس ان یسمعوا له و ان یطیعوا و ان یجیبوا اذا دعوا)).(1)
بر امام لازم است که طبق آنچه خداوند فرود فرستاده حکم (حکومت) کند و امانتى را که خداوند به او سپرده است ادا کند, هر گاه چنین کرد بر مردم واجب است سخنش را بپذیرند و فرمانش را اطاعت کنند و به خواستهاى او پاسخ مثبت دهند.
امام على علیه السلام : ((ان الله جعلنى اماما لخلقه ففرض على التقدیر فى نفسى و مطعمى و مشربى و ملبسى کضعفإ الناس, کى یقتدى الفقیر بفقرى و لا یطغى الغنى غناه)).(2)
خداوند مراامام خلق خود قرار داده و بدین جهت بر من واجب کرده که زندگى شخصى خود, خوردنى, نوشیدنى و لباس خود را مانند مردم ناتوان اندازه گیرى کنم تا فقیر به فقرم اقتدا کند و ثروتمند را ثروت به طغیان وادار نسازد.
امام على علیه السلام : ((و فى هذا اوضح دلیل على انه لابد للامه من امام یقومه بامرهم, فیإمرهم و ینهاهم, ویقیم فیهم الحدود, و یجاهد العدو, و یقسم الغنائم, و یفرض الفرائض و یعرفهم ابواب ما فیه صلاحهم, و یحذرهم ما فیه مضارهم, اذ کان الامر والنهى احد اسباب بقإ الخلق و الا سقطت الرغبه والرهبه و لم یرتدع و لفسدت التدبیر و کان ذلک سببا لهلاک العباد)).(3)
در این آیات دلیل بسیار روشنى است بر این که امت باید داراى امام و پیشوا باشد, که به انجام کارهاى آن ها قیام و اقدام کند, به آن ها امر و نهى نماید, حدود الهى را در میان آن ها به پا دارد, با دشمن پیکار کند, و غنائم را عادلانه تقسیم نماید, واجبات را تحقق بخشد و درهاى اصلاح و صلاح را به آن ها نشان دهد, و آنان را از آن چه به ایشان زیان بخش است برحذر دارد, زیرا امر و نهى یکى از اسباب بقاى خلق است, وگرنه تشویق و ترس, از بین مى رود, و هیچ کس از گناه باز نمى ایستد و شیرازه نظام جامعه از هم مى گسلد, و چنین هرج و مرجى باعث هلاکت بندگان خدا است.
امام حسین علیه السلام : ((ان مجارى الامور والاحکام على ایدى العلمإ بالله, الامنإ على حلاله و حرامه)).(4)
همانا جریان امور و احکام در دست عالمانى است که امین بر حلال و حرام خدا هستند.
امام باقر علیه السلام : ((بنى الاسلام على خمس: اقام الصلاه و ایتإ الزکاه و حج البیت و صوم شهر رمضان و الولایه لنا اهل البیت فجعل فى اربع منها رخصه و لم یجعل فى الولایه رخصه, من لم یکن له مال لم تکن علیه الزکاه و من لم یکن له مال فلیس علیه حج و من کان مریضا صلى قاعدا و افطر شهر رمضان, والولایه صحیحا کان او مریضا او ذامال او لا مال له فهى لازمه)). (5)
اسلام بر پنج اصل بنا شده است: برپا داشتن نماز, پرداخت زکات, حج خانه خدا, روزه ماه رمضان و ولایت و پیروى از ما اهل بیت. در آن چهار چیز رخصتى داده شده است ولى در ولایت هرگز رخصتى نیست. کسى که مال ندارد زکات بر او واجب نیست و حج نیز از او ساقط است و کسى که مریض است نشسته نماز مى خواند و روزه بر او لازم نیست ولى ولایت بر همه واجب است چه مریض باشد و چه سالم, چه دارا باشد و چه فقیر.
امام صادق علیه السلام : ((ولایتنا ولایه الله التى لم یبعث نبیا قط الا بها)). (6)
ولایت ما همان ولایت خداوند است و خداوند هیچ پیامبرى را مبعوث نفرموده مگر با همین ولایت.
امام رضا علیه السلام : ((ان العبد اذا اختاره الله عزوجل لامور عباده شرح صدره لذلک و اودع قلبه ینابیع الحکمه و الهمه العلم الهاما فلم یعى بعده بجواب و لایحیر فیه عن الصواب)).(7)
وقتى خداوند بنده اى را براى ـ رهبرى ـ امور بندگان خود انتخاب کند شرح صدر و ظرفیت این مسئولیت را به او عطا مى نماید و چشمه هاى حکمت را در دلش به ودیعت مى نهد و دانش به طریق مخصوصى به او الهام مى کند, بدین ترتیب در پاسخ هیچ سوالى نمى ماند ودر آن دچار خطا نمى شود.
امام على بن موسى الرضا علیه السلام: ((ان الامامه زمام الدین و نظام المسلمین, و صلاح الدنیا, و عز المومنین, ان الامامه اس الاسلام النامى, و فرعه السامى, بالامام تمام الصلاه, والزکاه والصیام والحج والجهاد و توفیر الفیىء والصدقات و امضإ الحدود والاحکام و منع الثغور والاطراف. الامام یحل حلال الله و یحرم حرام الله, و یقیم حدود الله و یذب عن دین الله, و یدعو الى سبیل ربه بالحکمه والموعظه الحسنه والحجه البالغه)).(8)
همانا امامت, زمام دین و مایه نظام مسلمانان, و اصلاح دنیا و عزت مومنان است, همانا امامت ریشه اسلام رشد یافته, و شاخه بلند آن است. کامل شدن نماز, زکات, روزه, حج و جهاد, و فراوانى غنیمت جنگى و صدقات, و اجراى حدود و احکام, و نگهبانى از مرزها و اطراف به وسیله امام است, او است که حلال خدا را حلال و حرام خدا را حرام مى کند, و حدود خدا را برقرار و جارى مى سازد و از حریم دین خدا دفاع مى نماید. و مردم را به سوى راه پروردگارش با حکمت و اندرز نیک و حجت رسا فرا مى خواند.))
امام زمان سلام الله علیه در توقیع مبارک : ((و اما الحوادث الواقعه فارجعوا فیها الى رواه حدیثنا فانهم حجتى علیکم و انا حجه الله)).(9)
در حوادث و پیش آمدها به راویان حدیث ما رجوع کنید, زیرا آنها حجت من بر شمایند و من حجت خدایم.
پى نوشت ها:
1 ) کنز العمال, حدیث 14313.
2 ) میزان الحکمه, ج 1, ص 176.
3 ) تفسیر نعمانى, طبق نقل علامه مجلسى, بحار, چاپ اسلامیه, ج93 , ص41.
4 ) تحف العقول ,ص 168.
5 ) مواضع العددیه, ص 163.
6 ) اصول کافى, ج 1, ص 437.
7 ) بحارالانوار, ج 25, ص 165.
8 ) اکمال الدین صدوق, ج 2, ص 484.
9 ) اصول کافى, ج 1, ص 200.
