امام على(علیه السلام):
((و فرض علیکم حج بیته الحرام, الذى جعله قبله للانام, یردونه ورود الانعام, و یالهون الیه ولوه الحـمام, جـعله سبـحـانه علامه لتواضعهم لعظمته, و اذعانهم لعزته.))(1)
خداوند متعال حج بـیت الله الحرام را بـر شما واجب گردانید و آن را قبـله مردم قـرار داد, در آن جـا وارد مى شـوند مانند ورود چهارپـایان و اشـتـیاق دارند آمدن بـه آن جـا را مانند اشـتـیاق کبوتران, خداوند سبحان آن خانه را بـراى فروتنى مردم در مقابـل عظمت و بزرگیش و براى تصدیق آنان به عزت و سلطنتش علامت و نشانه قرار داد.
امام رضا علیه السلام:
((انما امروا بـالحـج لعـله الوفاده الى الله عز و جـل و طلب الزیاده و الخروج من کل مااقترف العبد)).(2)
همانا مردم به حج امر شـده اند بـه مـنظور ورود بـه مـیهمـانى خداوند و افزون خواهى از عنایات او و بیرون آمدن از گناهانى که بنده مرتکب شده است.
امام صادق علیه السلام:
((هذا بیت استعبد الله بـه خلقه لیختـبـر طاعتـهم فى ایتـانه فحثهم على تعظیمه و زیارته و جعله محل انبیائه و قبـله للمصلین له فهو شعبه من رضوانه)) .(3)
این(کعبه)خـانه اى اسـت که خـداوند بـه وسـیله آن از بـندگانش خواستـه است او را پـرستـش کنند تـا آنان را در طریق طاعت خـود بیازماید, از این رو آنها را به تعظیم و زیارت آن تشویق فرموده و آن را جایگاه پیامبران و قبـله گاه نمازگزاران قرار داده, پس آن بخشى از رضوان و خشنودى خداوند است.
امام على علیه السلام:
((الله الله فى بیت ربـکم لاتـخلوه مابـقیتـم فانه ان تـرک لم تناظروا)) (4)
خدا را: خدا را! در حق خانه پروردگارتان, آن را خالى مگذارید چـندان که در این جـهان ماندگارید که اگر ـ حج خانه خدا ـ تـرک شـود بـه چـشـم نمىآیید,(و بـه عـذاب الهى گرفتـار خـواهید شـد
امام على علیه السلام:
((جعله سبـحانه و تعالى للاسلام علماو للعائذین حرما فرض حجه و اوجب حقه و کتب علیکم و فادتـه فقال سبـحانه: ((و لله على الناس حج البیت من استطاع الیه سبیلا و من کفر فان الله غنى عن العالمین))(5)
خداوند سبحان کعبه را براى اسلام نشان و براى پناهندگان, خانه امان ساخت, رفتـن بـه سوى خانه را واجب گرداند و حق آن را واجب کرد و شما را بـه زیارت آن فـرمان داد که فـرمود: بـر هر کس که تواند زیارت خانه, واجبى از سوى خداوند است و آن که سر باز زند خدا از جهانیان بى نیاز است.
امام على علیه السلام:
((والحـاج والمعـتـمر وفدالله و حـق على الله ان یکرم وفده و یحبوه بالمغفره)) (6)
کسانى که حج و عمره مى روند میهمان خدایند و حق است بر خداوند که میهمانان خود را گرامى بدارد و آنها را بیامرزد.
امام صادق علیه السلام:
((اذا دخلت المسجدالحرام فادخله حافیا على السکینه والوقار و الخشـوع. و قال: من دخـله بـخـشـوع غفرالله له انشاءالله)) (7)
هر گاه داخل مسجد الحرام شدى پابـرهنه, بـاوقار و بـا خضوع و خشوع داخـل شو, سپـس فرمود: هر کس بـا خـضوع و خـشوع وارد گردد خداوند او را مىآمرزد.
امام باقر علیه السلام:
((اذا دخلت المسجد الحرام و حاذیت الحجرالاسود فقل: اشهد ان لا اله الاالله وحده لا شریک له و اشهد ان محمدا عبده و رسوله, آمنت بالله و کفرت بـالطاغوت و بـاللات و العزى و بـعبـاده الشیطان و بـعبـاده کل ند یدعى من دون الله. ثـم ادن من الحجـر و استـلمه بیمینک ثم تقول: باسم الله و الله اکبر, اللهم امانتى ادیتها و میثاقى تعاهدته لتشهد لى بالموافاه)) (8)
هر گاه داخل مسجد الحرام شدى و مقابـل حجـرالاسود قرار گرفتـى بـگو: گواهى مى دهم که خـدا یکى اسـت و شریکى بـراى او نیسـت, و گواهى مى دهم که محـمد(ص)بـنده و فرستـاده اوست, بـه خـدا ایمان آوردم و بـه طاغوت و لات و عزى و پرستش شیطان کفر مى ورزم و چیزى غیر از خدا را نمى پـذیرم, سپـس خود را بـه حجرالاسود نزدیک کن و دست راست خود را بر او بکش و بگو: به نام خدا, الله اکبر, بـار خدایا امانت خـود را ادا کردم و بـه پـیمان خـود وفا نمودم تـا شهادت دهى که من به میثاق خود وفادار بوده ام.
پى نوشت ها:
1)نهج البلاغه, خطبه اول .
2)الوسائل, ج 8, ص 7.
3)وسائل الشیعه, ج 8, ص 6.
4)نهج البلاغه, نامه 47.
5)نهج البلاغه خطبه 1 .
6)جامع الاحادیث, ج 10, ص 154.
7)جامع الاحادیث, ج 11, ص 272.
8)جامع الاحادیث, ج 11, ص 277.
