سخنان معصومان علیهم السلام
پرهیز از ظلم و کمک به ستمدیده
رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم):
((یقول الله عزوجل: و عزتى و جلالى لانتقمن من الظالم فى عاجله و آجله, و لانتقمن ممن رإى مظلوما فقدر ان ینصره و لم ینصره.))(1)
خداى متعال مى فرماید:
سوگند به عزت و جلالم که من از ظالم در دنیا و آخرتش انتقام مى گیرم و نیز کسى که مظلومى را ببیند و قدرت یارى او را داشته باشد و یاریش نکند کیفر خواهم کرد.
رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم):
((من مشى مع مظلوم حتى یثبت له حقه ثبت الله قدمیه یوم تزل الاقدام.))(2)
کسى که در راه احقاق حق ستمدیده اى گام بردارد, خداوند قدم هاى او را در آن روز که همه قدم ها بلغزد, استوار خواهد نمود.
رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم):
((من عامل الناس فلم یظلمهم و حدثهم فلم یکذبهم و وعدهم فلم یخلفهم فهو ممن کملت مروته و ظهرت عدالته.))(3)
هر کس در رفتارش با مردم ستم نکند و در گفتارش, دروغ نگوید و در وعده اش, تخلف نورزد, مروتش کامل و عدالتش آشکار است.
رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم):
((یقول الله اشتد غضبى على من ظلم من لایجد ناصرا غیرى.))(4) خداوند مى فرماید: خشم من شدت مى یابد بر کسى که به فردى ستم کند که جز من یاورى ندارد.
رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم):
((من بغى على فقیر إو تطاول علیه واستحقره حشره الله یوم القیامه مثل الذره فى صوره رجل حتى یدخل النار.))(5)
هر کس به تهیدستى ستم روا دارد یا به گردن فرازى به او تجاوز کند و او را کوچک شمارد, خداوند روز قیامت او را در شکل مردى به خردى مورچه اى محشور کند تا وارد جهنم شود.
رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم):
((من مشى فى عون اخیه و منفعته فله ثواب المجاهد فى سبیل الله.))(6)
کسى که در راه کمک و یارى برادر (مومن) خود گام بردارد, اجر و مزد مجاهدین در راه خدا براى اوست.
امام على (علیه السلام):
((رحم الله امرء احیا حقا و امات باطلا و دحض الجور و إقام العدل.))(7)
خداى رحمت کند آن کس را که حقى را زنده کند و باطلى را از میان بردارد, ستمى را نابود کند و عدالت را برپا دارد.
امام على (علیه السلام):
((لیس شىء إدعى الى تغییر نعمه الله و تعجیل نقمته من اقامه على ظلم, فان الله یسمع دعوه المضطهدین و هو للظالمین بالمرصاد.))(8)
هیچ چیز چون بنیاد ستم نهادن نعمت خدا را دگرگون ندارد و کیفر او را نزدیک نیارد, که خدا شنواى دعاى ستمدیدگان است و در کمین ستمکاران.
امام باقر (علیه السلام):
((یا بنى ایاک و ظلم من لایجد علیک ناصرا الا الله.))(9)
هنگامى که رحلت على بن الحسین (علیه السلام) فرا رسید مرا به سینه خود چسبانید و فرمود: تو را وصیت مى کنم به وصیت پدرم در هنگام رحلتش که فرمود: فرزندم بپرهیز از ستم بر کسى که جز خدا یاورى بر تو نمى یابد.
امام صادق (علیه السلام):
((ما من مومن یعین مومنا مظلوما الا کان افضل من صیام شهر و اعتکافه فى المسجد الحرام.))(10)
یارى رساندن مومنى به مومن دیگر برتر است از یک ماه روزه و اعتکاف در مسجدالحرام.
امام صادق (علیه السلام):
((تنفیس کربه امرىء مسلم اعظم إجرا من صومک و صلاتک و هو إفضل ما یتقرب به الى الله عزوجل.))(11)
برطرف کردن گرفتارى یک مسلمان ثوابش از نماز و روزه ات
بیشتر است و برترین عملى است که با آن به خداوند عزوجل تقرب جسته مى شود.
پى نوشت ها:
1) کنز العمال, ج3, ص505.
2) همان, ح5604.
3) بحار, ج75, ص252.
4) بحار, ج75, ص311.
5) عقاب الاعمال, ص284.
6) وسائل, ج8, ص602.
7) غرر الحکم.
8) شرح نهج البلاغه, ج17, ص34.
9) بحار, ج46, ص153.
10) بحار, ج20, ص75.
11) جامع الاحادیث, ص192.
