گفته ها و نوشته ها
تصحیح دعا
روزى على علیه السلام هنگام دعا عرض کرد : خدایا مرا نیازمند هیچ یک از بندگانت نکن. رسولخدا فرمود : چنین مگوى , زیرا هیچ کس نیست که نیازمند مردم نباشد. گفتم: پس چه گویم؟!
فرمود : بگو : خدایا مرا نیازمند مردم بد نکن.
پرسیدم : چه کسانى از مردمان بد به شمار مىآیند
فرمود کسانى که چون به نعمتى دست یابند, آن را از دیگران دریغ دارند و چون خود به چیزى محتاج شوند و با آنان بر خلاف انتظارشان رفتار گردد, برآشوبند و زبان به سرزنش گشایند. (بحارالانوار , ج 93, ص 325)
پوشش کامل
على علیه السلام به همراه رسولخدا در قبرستان بقیع نشسته بودند, هوا سخت ابرى و بارانى بود در این حال زنى سوار بر درازگوش از برابر دیدگان آنان عبور کرد. ناگهان دست حیوان در گودالى فرو رفت و غلتید و زن بیچاره سقوط کرد و نقش بر زمین شد.
پیامبر خدا(ص) از دیدن این صحنه روى برگرداند و (متإثر شد) کسانى عرض کردند اى فرستاده خدا آن زن پوشیده است و بر تن جامه اى دارد که تمام بدن او را پوشانده است. حضرت در حق او دعا کرد و فرمود: پروردگارا! زنانى که خود را پوشیده نگه مى دارند مشمول رحمت و غفران خود بگردان. سپس فرمود:
اى مردم! براى پوشش از جامه هایى استفاده کنید که اندامتان را کاملا پوشیده نگه دارد (شلوار) و همسرانتان را به هنگام خروج از منزل با پوشیدن آن (از چشمان آلوده و حریص) در امان نگه دارید. (مستدرک الوسائل , ج 3 ,ص 244)
پاداش بزرگ
رسولخدا (ص) پیرامون جهاد و پاداش مجاهدان سخن مى گفت. در این بین زنى به پا خاست و پرسید: آیا براى زنان هم از این فضیلتها بهره اى هست؟
پیامبر خدا (ص) فرمود: آرى , از هنگامى که زنان باردار مى شوند تا لحظه اى که کودکان خود را از شیر باز مى گیرند, همانند مجاهدان در راه خدا پاداش مى گیرند. و اگر در این فاصله اجل آنان فرا رسید اجر و منزلت شهید را دریافت خواهند کرد. (من لایحضره الفقیه, ج 3 , ص 561)
چگونه دعا کنیم؟
روزى رسولخدا (ص) سراغ مردى را گرفت, گفتند: مدتى است رنجور و چون مرغ پرشکسته به سختى زندگى مى کند. حضرت به قصد عیادت وى برخاست و به منزل آن شخص رفت. حضرت حالت بیمار را که دید فرمود: آیا در حق خودت نفرین کرده اى؟ بیمار گفت: بله, همین طور است , من در مقام دعا گفته بودم: پروردگارا اگر بناست در جهان آخرت مرا به خاطر گناهانم عذاب کنى, از تو مى خواهم که در کیفر من تعجیل فرمایى و آن را در همین جهان قرار دهى.
حضرت فرمود : اى مرد ! چرا در حق خود چنین دعایى کردى! مگر چه مى شد از پروردگار هم سعادت دنیا و هم سعادت آخرت را خواستار مى شدى و در نیایش خود این آیه را مى خواندى : ربنا آتنا فى الدنیا حسنه و فى الاخره حسنه و قنا عذاب النار .
مرد مبتلا آن دعا را خواند و صحیح و سالم گشت و با سلامتى بازیافته همراه حضرت از منزل خود خارج شد. (بحارالانوار, ج 17, ص 293)
بیمارى امام حسن(ع)
امام حسن(ع) مریض بود, مادر او را در آغوش گرفته نزد پدر آمد و او را در برابر دیدگان حضرت بر زمین نهاد و گفت : اى پدر ! فرزندم حسن بیمار گشته از خدا بخواه تا سلامتى از دست رفته را به او بازگرداند!
حضرت نزدیکتر آمد و بر بالین فرزند نشست و فرمود : دخترم! همان خدایى که او را چون تحفه اى به تو بخشیده است بردرمان او نیز تواناست. در این بین جبرئیل امین نازل شد و گفت: یا محمد خداوند متعال هر سوره اى از قرآن را که بر تو نازل کرده حرف (فإ) در آن بکار برده و فإ از آفت است - غیراز سوره حمد که حرف فإ ندارد (براى شفاى مریض خود ) ظرف آبى برگیر و سوره حمد را چهل مرتبه بر آن بخوان سپس قدرى از آن آب را بر کودک بپاش (به خواست خدا) شفا خواهد یافت. رسولخدا(ص) چنین کرد و همانجا کودک چونان کسى که از بند رهیده باشد. بهبود یافت. (بحارالانوار, ج 62, ص 104)
اجر رنج
ابوذر مریض شد و در بستر افتاد خبر بیماریش به رسولخدا(ص) رسید حضرت به اتفاق عده اى براى عیادت از او به دیدارش رفتند.
رسولخدا(ص) ضمن احوالپرسى در مورد بیماریش پرسید ابوذر هم از رنجى که در اثر تب مى برد خبر داد.
حضرت به دلجویى از او پرداخت و فرمود: اباذر ! هم اکنون به آب زندگانى شستشو داده شدى و در باغى از باغهاى بهشت اسکان گرفتى. مژده باد بر تو آنچه که بر دین تو آسیب مى رساند (یعنى گناه , هم اینک به واسطه ابتلإ به درد و تب ) برطرف و آمرزیده گشت. (بحارالانوار , ج 22 , ص 434)
محتضر و قبله
به رسولخدا (ص) خبر دادند که مردى از فرزندان عبدالمطلب در حال احتضار است. حضرت بر بالین او حاضر شد اما دید که او را به سمت غیرقبله خوابانده اند همانجا فرمود تا او را به سوى قبله برگرداندند. آنگاه فرمود: در چنین حالى است که فرشتگان رحمت به سوى محتضر مى شتابند و مورد لطف و توجه خداست. محتضرى که رو به قبله باشد تا هنگامى که قبض روح گردد در سایه لطف و عنایت الهى است. (علل الشرایع, ج 1 , ص 346)
نماز چشمه جارى
رسولخدا (ص) نماز را به چشمه آب گرمى تشبیه مى کرد که بر در خانه انسان جارى باشد, چشمه اى که آدمى بتواند درهر شبانه روز پنج نوبت در آن شستشو کند (و مى فرمود): آیا بر کسى که در چنان آبى شستشو کند , چرک و آلودگى باقى خواهد ماند؟ !
حرمت نماز را کسانى پاس داشتند که زیورهاى دنیا و فریبندگى اموال و نورچشمى فرزندان آنان را از اهتمام به نماز و انجام دادن آن باز نداشت. خداى سبحان در مدح آنان فرموده است: مردانى هستند که پیشه تجارت و دادوستد آنان را از یاد خدا و اداى نماز غافل نخواهد ساخت.(نهج البلاغه فیض الاسلام , خطبه 190)
نماز کفاره گناه
رسولخدا(ص) فرمود: امیدوارکننده ترین آیه در کتاب خدا این آیه است : و اقم الصلوه طرفى النهار و زلفا من اللیل...
نماز را در اول و آخر روز بپا دارید و نیز در ساعت تاریکى شب که همانا خوبى ها بدیها را از بین خواهند برد.
سپس فرمود : اى على قسم به خدایى که مرا به نبوت برانگیخت و بشارت دهنده و بیم دهنده مردم قرار داد , چون کسى از شما براى وضو و تحصیل طهارت به پا خیزد, گناهان او فرو ریزد و هنگامى که مقابل قبله به نماز بایستد و ( با رعایت آداب آن ) نمازش را به پایان برد , هنوز از نماز فارغ نگشته است که گناهانش آمرزیده گردد چنان که گویى از مادر متولد شده است, هیچ گناهى براى او باقى نخواهد ماند و اگر باز گناهى از او سر بزند نماز بعدى کفاره آن خواهد شد... (امالى مفید , ص 10)
حب على(ع)
روزى رسولخدا(ص) در حالى که دست على علیه السلام را در دست خود داشت فرمود: هر کس که بر اداى نمازهاى پنجگانه مداومت ورزد و عمر خود را با محبت تو به پایان برد با سربلندى و خوشحالى نزد پروردگار خود رفته است. و اگر کسى با بغض و دشمنى تو دنیا را ترک کند ( هر چند نمازگزارده باشد) با او همانند مردگان عصر جاهلیت رفتار خواهد شد. (بحارالانوار , ج 39 , ص 264)
همراه با راستگویان
وقتى آیه شریفه یاایها الذین آمنوا اتقواالله و کونوا مع الصادقین, اى گروه مومنان , تقوا پیشه کنید و پیوسته با راستگویان باشید نازل شد. سلمان گفت : اى رسولخدا مقصود از راستگویان چه کسانى هستند آیا این دستور مربوط به همه مومنان است یا شامل برخى از ایشان مى شود؟
حضرت فرمود : اما مقصود از مومنان در آیه شریفه, عموم مردم است همه آنان مامورند که با صادقان و راستگویان همراه باشند.
و اما خود صادقان و راستگویان عده خاصى هستند که سمت پیشوایى و راهنمایى دارند و مردم ملزم به پیروى و پیوستن به آنها هستند. نخستین فرد این گروه على بن ابیطالب و سپس جانشینان او تا روز واپسین خواهند بود. (بحارالانوار , ج 33 , ص 149)
|
