حیله هاى شیطانى
در سال 1340هـ.ق وقتى لایحه فلسطین در مجلس سنا و مجلس نمایندگان امریکا مطرح شد, نتایج رإىگیرىها مشخص کرد که آمریکا علاقه دارد در فلسطین کشورى یهودى نشین تاسیس گردد, چون مسئله قیمومت بریتانیا و توافق آمریکا با آن در کنگره مطرح شد نمایندگان امریکا اصرار کردند که فقط طرح بالفور مى تواند به عنوان شرط عمده تحقق بخشیدن حق قیمومت بریتانیا بر فلسطین به شمارآید(1) ; بدین گونه امریکا به عنوان داوطلبى مجهز و حاضر به خدمت براى صهیونیست ها خود را عرضه داشت . در ذیقعده سال 1361هـ.ق عده اى از نمایندگان و سناتورهاى پارلمان امریکا به مناسبت سالگرد روز وعده بالفور طى یادداشتى به روزولت رئیس جمهور وقت تذکر دادند که وظیفه دنیاى متمدن است که وسایل مراجعت یهود را به وطن اصلى خود فراهم نماید. در گرماگرم مبارزات, دو حزب جمهورىخواه و دموکرات امریکا براى انتخابات ریاست جمهورى, سال 1944م (1363هـ.ق ) تلاش پى گیر خود را براى جلب آراى یهودیان که در انتخابات موثر بود از راه خدمت به آنها بکار انداختند و ترومن ـ رئیس جمهور امریکاـ طى بیانیه اى خواستار آزادى مهاجرت به فلسطین و استیلاى صهیونى تا سر حد تحصیل دولت مستقل یهودى در آن کشور گردید.
کندى رئیس جمهور سابق امریکا گفته بود: اسرأیل مشعل درخشانى است که در خاورمیانه شعله افکنده است.(2)
بدین جهت بود که بن گوریون مطمئن بود که امریکا نقش بریتانیا را به خوبى بازى خواهدکرد.(3)
امریکا تا آن حد از اسرأیل حمایت نمود که رئیس جمهور اسبق امریکا ـ جیمى کارتر ـ گفته است : خودکشى سیاسى را بر چشم پوشى از حمایت اسرأیل رجحان مى دهد, از موقعى که کشور غاصب اسرأیل پدید آمده حکومت امریکا از روى احسان مبلغ 60 میلیارد دلار بطور رایگان در اقتصاد, صنایع جنگى و نظامى اسرأیل سرمایه گذارى کرده و به تعبیرى به هر فرد یهودى ساکن این کشور, بیست هزار دلار بخشش نموده و این در حالى است که امریکا دهها میلیون نفر بیکار و بینوا در درون سرزمین خود دارد.(4)
در نبرد سال 1386هـ.ق که در مدت شش روز اسرأیل غاصب قواى کشورهاى عربى را درهم کوبید و تمام شبه جزیره سینا, غرب رود اردن و ارتفاعات جولان را به تصرف خود درآورد, این امریکا بود که از دولت متجاوز اسرأیل در مجامع بین المللى دفاع کرد و ناوگان ششم امریکا در دریاى مدیترانه براى شتافتن به کمک غاصبان صهیونیستى مهیا شده بود. امریکاموافقت خود را با تهاجم اسرأیل به لبنان در سال 1401هـ.ق اعلام کرد و این یورش عملیات نابود سازى موجودیت چریک هاى فلسطینى را نیز تعقیب مى نمود.(5)
شوراى امنیت ازسال 1367هـ.ق, همواره اعمال غیر قانونى اسرأیل را حداقل در صورت ظاهر و به صورت صدور قطعنامه هایى محکوم مى کرد تا اینکه در شعبان سال 1392هـ.ق دولت امریکا محکومیت اسرأیل را به خاطر حملاتش به لبنان و سوریه وتو کرد.(6)
به همین دلایل بود که وقتى انجمن به اصطلاح ((جمعیت دوستان خاورمیانه)) مستقر در نیویورک از آیه الله کاشف الغطإ دعوت کرد تا براى شرکت در کنفرانسى که در سال 1373هـ.ق در لبنان تشکیل مى شد حضور یابد در جواب معاون این جمعیت نوشت :
به دست گناهکار شما مسلمانان فلسطین تحت فشار قرار مى گیرند و قریه هاى آنان مورد حمله واقع مى شود, مردانشان کشته و زنان و کودکان بى گناه به طرزى فجیع به قتل مى رسند. مگر شما نیستید که این ستمگران را با مال و اسلحه کمک مى کنید و به این جرم ها و جنایات مى کشانید؟!(7)
امام خمینى (قدس سره) در سخنان گهربار خویش بارها این حقیقت را مطرح کرده که امریکا حامى اسرأیل است و در کتاب ولایت فقیه نوشته اند:
((امریکاست که از اسرأیل و هواداران آن پشتیبانى مى کند. امریکاست که به اسرأیل قدرت مى دهد که اعراب مسلم را آواره کند.))(8)
و طى بیاناتى خاطرنشان فرموده اند:
(( مجال دادن به دولت پوشالى اسرأیل براى غصب حقوق مسلمین و سلب آزادى و معامله قرون وسطایى نمودن, جنایاتى است که در پرونده روساى جمهور امریکا ثبت مى شود)).(9)
حضرت آیه الله العظمى خامنه اى مقام معظم رهبرى فرموده اند:
((من صریحا اعلام مى کنم هر جوان فلسطینى که به خاک و خون کشیده مى شود و هر خانواده فلسطینى که بى سرپرست و متلاشى مى شود, رئیس جمهور و دولت امریکا به طور مستقیم در این جرم شریک و سهیم هستند.))(10)
سازش توإم با فلاکت
اشغالگران قدس وقتى ناتوانى و عدم کفایت اعراب را دیدند و از ناحیه استکبار جهانى به رهبرى امریکا حمایت و تقویت شدند و مشاهده کردند که سازمان ملل چون حربه اى سیاسى در دست دول استعمارى حامى آنها مى باشد و جهان اسلام در تفرقه به سر مى برد. از هر فرصتى که به دست آوردند براى تصرف اراضى بیشتر و وارد نمودن ضربه به کشورهاى اسلامى همجوار بهره بردند و در جنگ شش روزه با اعراب بر اثر حمایت ابرقدرت ها و خیانت شوروى سابق پیروز شدند. آنها تجاوز وحشیانه به لبنان را از سال 1384هـ.ق آغاز کردند, شدیدترین این تجاوزات در ربیع الثانى سال 1398هـ.ق صورت گرفت که طى آن قواى غاصب و اشغالگر اسرأیلى مناطق جنوب لبنان تا حوالى لیطانى را اشغال کردند. قطعنامه هاى سازمان ملل نتوانست مانع این تهاجم شود و اسرأیل حضور نیروهاى مقاومت فلسطینى در جنوب لبنان را دستاویزى براى استمرار نقشه هاى تجاوزگرانه خود قرار داد. در این عملیات وحشیانه, اسرأیل جنایات زیادى مرتکب شد و شمار زیادى از افراد غیر نظامى را به خاک و خون کشید. یک روزنامه نگار انگلیسى که خود ناظر بخشى از این جنایات بوده در قسمتى از گزارشات خود مى گوید: دیدن این منظره ها دلها را مى شکند و از آن خون جارى مى سازد.(11)
در میان این همه جنایت, خباثت و توطئه از همه غم انگیزتر و شکنجه آورتر مواضع و ماهیت سران و حکام سازشکار و مرتجع عرب مى باشد. همان افرادى که صهیونیسم بخشى از مناطق آنان را تحت تصرف خویش درآورد و زهر تلخ جنایت را چشیده و از تیررس این همه توطئه در امان نمى باشند. در سال 1397 هـ.ق انور سادات خأن و معدوم به تل آویو روآورد و در برابر پرچم اشغالگران قدس به احترام ایستاد و سرود صهیونیسم در مقابلش نواخته شد. تمایل به سازشکارى و مصالحه با اسرأیل غاصب, کار را به آنجا کشانید که با حضور کارتر و سایرس ونس ـ وزیرخارجه امریکا ـ مذاکرات مستقیم و رودرروى مصر و اسرأیل در کمپ دیوید امریکا آغاز شد و پس از دو هفته گفتگو, قرار داد کمپ دیوید در سال 1398هـ.ق به امضا رسید. امام خمینى (قدس سره) در مصاحبه با مجله فرداى افریقا که در چهاردهم آذر سال 1357هـ.ش صورت گرفت فرمود:
((موافقت کمپ دیوید و نظایر آن توطئه اى براى مشروعیت بخشیدن به تجاوزات اسرأیل که نتیجتا شرایط را به نفع اسرأیل و به ضرر اعراب و فلسطینى ها تغییر داده است, چنین وضعى مورد قبول مردم منطقه نخواهد بود)).(12)
تاسف مهم بعد از فاجعه فلاکت بار کمپ دیوید و اعلام طرح صلح فهد است که در آن هنگام (سال 1401هـ.ق) فهد ولیعهد عربستان بوذ; در این سال دستگاه دیپلماسى عربستان تحت رهبرى ملک فهد و با الهام از تعلیمات امریکا طرحى هشت ماده اى براى حل بحران خاورمیانه و مساله فلسطین ارأه داد که شناسایى دولت اسرأیل را دربرداشت. این طرح با مخالفت لیبى و سوریه روبرو شد, کوششى که براى احیاى این عمل سازشکارانه به عمل آمد تشکیل کنفرانس فاس در مراکش بود. سران بیست و یک کشور عرب به دعوت حسن دوم شاه مراکش در این شهر ـ فاس ـ گردآمدند تا نسبت به طرح فهد توافقى میان خود برقرار نمایند, کنفرانس فاس به علت کشاکش سران و وزیران خارجه کشورهاى شرکت کننده در همان ساعات اول به شکست انجامید, نیروهاى پیشرو خاورمیانه براى مقاومت در مقابل سیاست هاى سازشکارانه دول مرتجع عربى (( جبهه پایدارى اعراب)) را پدید آوردند.(13)
مذاکرات صلح بین اعراب و اسرأیل تاکنون هیچ گونه پیشرفتى نداشته و اسرأیل را براى ادامه تجاوزطلبى و جنایات خود گستاخ تر نموده است.
حضرت آیه الله العظمى خامنه اى مقام معظم رهبرى ـ طى نطقى در تاریخ دهم خرداد ماه سال 1369 هـ.ش خاطر نشان فرموده اند:
((.. سکوت و سازش خیانت آلود بسیارى از دولت هاى عربى و حتى تظاهر بعضى از آنان به بى تفاوتى و عدم حساسیت به سرنوشت فلسطین کار را به جایى رسانده است که دولت غاصب صهیونیست پس از سال ها کتمان و حتى انکار, اکنون دوباره داعیه اسرأیل بزرگ را علنا بر زبان مىآورد و با بى شرمى و وقاجت نیت پلید غصب سرزمین هاى جدیدى از میهن راتکرار مى کند...))(14)
حامیان راستین فلسطین
در سال 1326هـ.ش ـ 1947م ـ که صهیونیست ها حملات وحشیانه خود را در فلسطین شدت بخشیدند و سازمان ملل با همکارى انگلیس و امریکا با تقسیم فلسطین رسماتاسیس دولت غاصب اسرأیل را اعلام کرد, در حالى که خفقان و استبداد در ایران موج مى زد, فقیه مبارز آیه الله کاشانى که به تازگى از تبعیدگاه خود به تهران بازگشت نموده بود.ـ سکوت مرگبارى را که بر فضاى ایران سایه افکنده بود شکست و با صدور اعلامیه اى به تمام مسلمین جهان در خصوص تشکیل دولت اسرأیل اعلام خطر کرد. در بخشى از این اعلامیه که در تاریخ یازدهم دى ماه 1326هـ.ش صادر نمود, آمده بود:
((تشکیل دولت (صهیونیستى) در آتیه کانون مفاسد بزرگ براى مسلمین خاورمیانه و بلکه تمام دنیا خواهد بود و زیان آن تنها متوجه اعراب فلسطینى نمى گردد و على اىحال بر تمام مسلمین عالم است از هر طریقى که مى شود از این ظلم فاحش جلوگیرى نموده و رفع این مزاحمت را از مسلمین فلسطین بنمایند)).
وى به صدور این اعلامیه هم اکتفا نکرد و مردم مسلمان ایران را دعوت به تظاهرات به نفع مردم فلسطین کرد, در روز یکشنبه 20 دیماه 1326هـ.ش هزاران نفر از مردم تهران به دعوت آیه الله کاشانى در مسجد سلطانى (امام خمینى کنونى) اجتماع کردند, ولى هیئت حاکمه با توسل به زور از سخنرانى وى در این اجتماع باشکوه جلوگیرى کرد و در نتیجه حجه الاسلام فلسفى (خطیب معروف) بر فراز منبر رفت و گفت: ما براى آن در اینجا جمع شده ایم که با مسلمین ابراز همدردى کنیم و اعلام کرد: به منظور جمعآورى اعانه براى کمک به مسلمین فلسطین حسابى در بانک ملى افتتاح گردیده است.
در تاریخ سى ام اردیبهشت 1327هـ.ش آیه الله کاشانى براى بار دوم مردم را به تظاهرات علیه تشکیل دولت غاصب اسرأیل دعوت کرد, این اجتماع شکوهمند با حضور جمعیت انبوه برگزار شد و آیه الله کاشانى براى تظاهرکنندگان نطقى ایراد کرد که در بخشى از آن گفت:
((حکومت اسلام از قدیم الایام برفلسطین حقى ثابت است و مسلمین تمام دنیا بخصوص ملت مسلمان ایران چنین اجازه اى را نمى دهند که (صهیونیست ها) به این حق ثابت, دست تعدى دراز نموده و با چنگالهاى آلوده به فساد و ظالمانه برادران مسلمان ما را درهم ریخته و خون آنان را بى رحمانه بریزند)).(15)
آیه الله کاشانى به منظور فراهم ساختن مقدمات وحدت ملل اسلامى در سال 1331هـ.ش به حج مشرف گردید و با روحانیان و علماى کشورهاى اسلامى مذاکره نموده و از سوریه و لبنان بازدید به عمل آورد و طرح وحدت اسلامى را مطرح ساخت.
مرحوم آیه الله سیدمحسن حکیم ـ زعیم عالیقدر جهان تشیع در حساس ترین مراحل تاریخ سیاسى فلسطین, هیئتى را به کنفرانس اسلامى منعقد در لبنان (در دى ماه 1346هـ.ش) اعزام داشت که در پیامى که به آن فرستاد خاطر نشان ساخت:
((زمامداران جهان اسلام باید بدانند که آزادى بیت المقدس و سرزمین هاى اشغال شده اسلامى و پاک ساختن آنها از وجود عناصر آلوده و دشمنان دیرینه فقط یک راه دارد و آن این که روش واحد و قاطعى را در بیرون راندن نیروهاى اشغالگر و غاصب و متجاوز (اسرأیلى) پیش بگیرند.(16)
پس از ماجراى اسف انگیز و ناگوار آتش سوزى عمدى توسط صهیونیست ها در مسجدالاقصى, مرحوم آیه الله حکیم در نهم جمادى الاخر سال 1389هـ.ق اطلاعیه اى صادر نمود که در سراسر جهان اسلام انتشار یافت. در این بیانیه آمده بود:
((جهان اسلام از شنیدن خبر اقدام تبهکارانه اى که اسرأیل به آن دست زد و از مدت ها پیش نقشه آن را مطرح کرده بود به شدت بر خود لرزید, این خبر جا نگذار, آتش سوزى عمدى در مسجدالاقصى, نخستین قبله مسلمانان و سومین حرم شریف و مرکز پیامبران و رسولان است)).(17)
آزادى فلسطین از آرمانهاى شهید سیدمجتبى نواب صفوى بود و براى حاکمیت مسلمانان در آن سرزمین. نامبرده از هیچ کوششى فرو گذار نکرد و خود را براى یک مهاجرت آماده نمود ودر یازدهم شهریور سال 1332هـ.ش در کنگره اسلامى شهر قدس شرکت نمود تا با نطق هاى آتشین و حماسى خود از مبارزات مردم فلسطین حمایت کند و سیاست صهیونیستى را محکوم نماید.(18)
هنگامى که اولین مسابقه فوتبال بین ایران واسرأیل در ورزشگاه امجدیه (شیرودى کنونى) در سال 1347هـ.ش برگزار شد, مردم مسلمان ایران از همان لحظات اول تماشاى معمولى مسابقات فوتبال را به یک تظاهرات سیاسى عمیق ضد اسرأیلى تبدیل نمودند و بدین گونه برقرارى رابطه رژیم پهلوى را با غاصبین صهیونیستى محکوم کردند.
عمال اسرأیل به همراه دستگاه جهنمى ساواک اختناق شدیدى را بر ایران حاکم نمودند و سازمان امنیت, اهل منبر را دعوت مى کرد و از آنان التزام مى گرفت که سه موضوع را رعایت کنند: علیه شخص اول مملکت سخن نگویند, علیه اسرأیل تبلیغات نکنند, به مردم نگویند که اسلام در خطر است.
وقتى این خبر به گوش امام رسید که گروهى از سخنرانان مذهبى را دستگیر کرده اند که چرا خلاف این دستورالعمل عمل کرده اند, حضرت امام خمینى (قدس سره) خروشید و فریاد برآورد:
((.. امروز به من اطلاع دادند که بعضى از اهل منبر را برده اند در سازمان امنیت و گفته اند شما به سه موضوع کار نداشته باشید, پس از آن هر چه خواستید بگوئید, یکى این که با شاه کار نداشته باشید و از او حرف نزنید, یکى هم این که با اسرأیل کار نداشته باشید و یکى هم این که نگوئیئ دین در خطر است... خوب اگر این سه تا امر را کنار بگذاریم دیگر چه بگوئیم؟ ما هرچه گرفتارى داریم از این سه تا هست.))(19)
در جمادى الاول سال 1384هـ.ق امام خمینى در مسجد اعظم قم ـ در حالى که بیرون از مسجد دژخیمان هم پیمان اسرأیل همه چیز و همه جا به شدت تحت کنترل سرنیزه هاى خود داشتند ـ برفراز منبر فریاد برآورد:
((من به دول اسلامى مى گویم آقایان... فلسطین مغصوب است. اسرأیل را بیرون کنید از فلسطین)).(20)
پیروان راستین امام خمینى در همان نخستین روزهاى مبارزه بر علیه رژیم شاه, دومین شعارشان نجات فلسطین بود و با همه مشکلات اعانه جمع مى کردند براى فلسطین مى فرستادند.
به موازات حملات وحشیانه رژیم صهیونیستى به کشورهاى عربى استاد شهید مرتضى مطهرى به همراه مرحوم علامه طباطبایى و آیه الله حاچ ابوالفضل موسوى زنجانى با انتشار یک بیانیه از مردم تهران دعوت کردند تا براى یارى برادران مسلمان کمک هاى لازم را جمع آورى نمایند.
آیه الله طالقانى نیز در مسجد هدایت اقدام به این عمل کرده بود. استاد شهید مطهرى در فرازى از بیاناتش در حسینه ارشاد خطاب به مردم تهران گفت:
((.. هرچند اگر تمام پول مسلمین را جمع کنند به اندازه ثروت دو نفر سرمایه دار صهیونیست دزد که پول هاى دنیا را مى دزدند نخواهد شد, لکن شما مسلمانى و وحدت خود را نشان مى دهید.))(21)
شهید آیه الله دکتر مفتح در جریان جنگ هاى داخلى لبنان و سرکوبى شیعیان این دیار و فلسطینى هاى مقیم کشور مزبور توسط قواى غاصب صهیونیستى طبق یک برنامه منظم و اصولى و با همکارى دیگر یاران خود مبالغى را جمع آورى کرد و شخصا عازم لبنان گردید و در دفتر امام موسى صدر اقامت گزید تا در توزیع این کمک ها در بین مردم لبنان و آوارگان فلسطینى نظارت داشته باشد.(22)
در این زمان معدود نویسندگانى هم بودند که از مظلومیت مسلمانان و تعلق قدس شریف به مسلمین و محکومیت تجاوز سخن گفته, استاد سید محمد محیط طباطبایى, محقق, مورخ و ادیب ایرانى اهل زواره در سلسله مقالاتى که مجله تهران مصور به چاپ آن مبادرت نمود حقیقت تاریخ قدس را نوشت. این مطالب ادعاى پوچ و موهوم اشغالگران را مردود و باطل مى ساخت.(23)
فروغى فروزان
با طلوع خورشید پرفروغ انقلاب اسلامى و هزیمت شب پرستان کور دل بانگ حق گوى و غریو تکبیر خداباوران در سراسر گیتى پیچید و ملت هاى مسلمان و محرومان صالح را امیدوار ساخت یکى از مجاهدین فلسطینى گفته بود:
((با شنیدن خبر پیروزى انقلاب اسلامى از رادیو, منطقه فلسطین رنگ شادى به خود گرفت و آسمان پر از گلوله هاى سلاح هاى فلسطینى گشت و مردم اردوگاهها و روستاها همگى از خانه ها بیرون ریختند و با خوشحالى شعار همبستگى با انقلاب و حضرت امام را مى دادند)).(24)
یکى از رهبران فلسطینى گفته بود: ((ایران پدر ماست ما یتیم هستیم)).
با پیروزى انقلاب اسلامى در ایران کمیته حمایت از انقلاب اسلامى فلسطین در تهران تشکیل شد و سفارت فلسطین در تهران افتتاح گردید.(25)
امام خمینى (قدس سره) که بارها و طى مبارزات خود با رژیم پهلوى, خطر اسرأیل غاصب را به مسلمین گوشزد کرده بود, به منظور افشاگرى بیشتر علیه جنایات اشغالگران قدس و بیدار نمودن مسلمانان جهان و نیز احیاى آرمان مقدس فلسطین که رهایى قدس عزیز در راس آن است, روز جمعه آخر ماه مبارک رمضان را به عنوان ((روز جهانى قدس)) اعلام کردند, تا مردم مسلمان در ایران و جهان طى راهپیمایى ها و تظاهرات باشکوه این حقیقت را زنده نگه دارند.
متن فرمان تاریخى حضرت امام خمینى در خصوص این روز مبارک چنین است :
((من در طى سالیان دراز, خطر اسرأیل غاصب را گوشزد نمودم که اکنون این روزها به حملات وحشیانه خود به برادران و خواهران فلسطین شدت بخشیده است و بویژه در جنوب لبنان به قصد نابودى مبارزان فلسطینى پیاپى خانه و کاشانه ایشان را بمباران مى کند. من از عموم مسلمانان جهان و دولت هاى اسلامى مى خواهم که براى کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آنها بهم بپیوندند و جمیع مسلمانان جهان را دعوت مى کنیم آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است و مى تواند تعیین کننده سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد به عنوان ((روز قدس)) انتخاب و طى مراسمى همبستگى بین المللى مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونى مردم مسلمان فلسطین اعلام نمایند, از خداوند پیروزى مسلمانان را بر اهل کفر خواستارم. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته ـ روح الله الموسوى الخمینى))(26)
آن رهبر فرزانه طى سخنانى در ششم مرداد 1366هـ.ش خاطر نشان فرمودند:
((ملت هاى مسلمان باید به فکر نجات فلسطین باشند و مراتب انزجار و تنفر خویش را از سازشکارى و مصالحه رهبران ننگین و خودفروخته اى که به نام فلسطین آرمان مردم سرزمین هاى غصب شده و مسلمانان این خطه را به تباهى کشیده اند به دنیا اعلام و نگذارند این خأنان بر سر میز مذاکره ها و رفت و آمدها حیثیت و اعتبار و شرافت ملت قهرمان فلسطین را خدشه دار کنند.))(27)
امام خمینى در خصوص حماسه پرشکوه قیام مسلمانان فلسطین عقیده دارند که این خروش شکوهمند آواى الله اکبر است و از انقلاب اسلامى ایران تاثیر پذیرفته است:
((کوکب دریه فلسطین از شجره مبارکه لاشرقیه و لاغربیه ما برافروخت و امروز به همان گونه که فعالیت هاى وسیعى در سراسر جهان براى به سازش کشیدن ما با کفر و شرک در جریان است براى خاموش کردن شعله هاى خشم ملت مسلمان فلسطین نیز همان شکل ادامه دارد و این تنها یک نمونه پیشرفت انقلاب است.))(28)
مردم فلسطین خود را فرزندان امام خمینى مى دانند و نام بچه هاى خویش را ((خمینى)) مى گذارند. بر پلاکاردها, در محلات گوناگون بر سر در خانه هایشان نوشته بودند: ((این خانه امام خمینى است)).
تصویر مبارک حضرت امام زینت بخش اتاق جوانان مى باشد, نفوذ معنوى انقلاب اسلامى در قلب مسلمانان فلسطین ریشه دوانیده است.
جانشین برحق امام خمینى و تداوم بخش راه آن روح قدسى, یعنى حضرت آیه الله العظمى سیدعلى خامنه اى نیز مهمترین مسئله جهان اسلام را ضایعه اشغال فلسطین به دست صهیونیست ها مطرح نمودند و فرمودند:
((مسئله فلسطین یک راه حل بیشتر ندارد و آن تشکیل دولت فلسطینى در تمام سرزمین فلسطین است)).(29)
آن مقام با قداست در بخشى از پیامى که در آستانه فرارسیدن امام حج سال 1411هـ.
ق خطاب به حجاچ بیت الله الحرام ارسال نمودند, فرمودند:
((مهمترین مسئله امروز مساله فلسطین است که در نیم قرن اخیر همواره مهمترین مساله جهان اسلام و شاید مهمترین مساله بشریت بوده است, اینجا سخن از محنت و آوارگى و مظلومیت یک ملت است, سخن از غصب یک کشور است, سخن از ایجاد غده اى سرطانى در قلب کشورهاى اسلامى... است, سخن از ظلم مستمرى است که اکنون دو نسل پى درپى از ملت فلسطین را فراگرفته است)).(30)
علامه محمد حسین فضل الله, روحانى برجسته لبنانى در کنگره بین المللى فلسطین که در تهران برپاشد این واقعیت انکارناپذیر را مطرح کرد که:
((جمهورى اسلامى ایران تنها دولت جهان اسلام است که بطور رسمى مخالف وجود اسرأیل در هر شکل و هر صورت است زیرا بر مبناى رهنمودهاى امام خمینى اسرأیل را غده سرطانى مى داند که باید از جسم امت اسلامى زدوده شود و لذا استراتژى اسلامى جمهورى اسلامى مبتنى بر تلاش همه جانبه براى حمایت از فلسطین در زمینه هاى سیاسى, نظامى, امنیتى و اقتصادى است و این موضعى است که باید تمام نیروهاى آزادى بخش مسلمان و عرب, جنبشى ها, احزاب و شخصیت هاى سیاسى تحت لواى رهبرى, رهبر بزرگ دنیاى اسلام, حضرت آیه الله خامنه اى که در خط امام خمینى حرکت مى کند با آن همراه شوند)).(31)
خروش شکوهمند
انتفاضه حرکت خودجوش, فراگیر و پایدار مسلمانان فلسطین است که در سال 1366هـ. ش (1408هـ.ق) متولد شد و قبل از آن که یک حرکت نظامى و سیاسى باشد. تلاش دینى و فرهنگى است. گرایش رژیم هاى عربى به سوى سازش و صفوف آنان جهت نیل به اهداف خود, سرخوردگى مردم از سازمان هاى فلسطینى که گرایش هاى گوناگون, تفرقه هاى فراوان و موضع گیرى متضاد داشتند, عدم موفقیت مجامع بین المللى و قطع نامه هاى صادره توسط آنان و نیز فشار غیرقابل تحمل از سوى رژیم صهیونیستى از جمله عواملى است که این جوشش مردمى را بنیان نهاد.
انتفاضه در وضع کنونى, تبدیل به هویت اسلامى فلسطینى ها شده و از عشق مردمى حکایت مى کند که عظمت حضور خود را در مقاومت و شهادت مى جویند. پایگاه شکل گیرى فعالیت هاى انتفاضه مسجد است, مردم در مسجد حضور مى یابند و در عملیات جهادى و اعتراضى شرکت مى کنند. حرکت و گرایش اسلامى مزبور که الهام گرفته از انقلاب اسلامى ایران است. زمینه فعالیت زنان را نیز کاملا به وجود آورده است, آنان در پذیرش و همراهى با این نهضت به حجاب کامل اسلامى ملتزم گردیدند.
جذبه این قیام خودجوش و خروش مقدس مردمى به حدى است که حتى برخى گروهها و احزاب غیر مذهبى به آن روى آورده اند, در دست هاى مبارزین سنگ, کوکتل مولوتوف و فلاخن ولى در قلب هایشان شور ایمان و بر زبانشان نواى فرحزاى الله اکبر جارى است. حضرت آیه الله خامنه اى مى فرمایند:
((امروز بحمدالله عنصر ایمان و جهاد اسلامى در مبارزات ملت فلسطین در داخل وطن مغصوب زنده شده و به همین جهت معادله قدرت در فلسطین به سود فلسطینیان نسبت به گذشته تغییر کرده است.
محافل سیاسى اعتراف دارند که این جوشش از مسجد شروع شده و هر خانه را به یک مسجد تبدیل کرده است. یکى از نشریات صهیونیستى در نوزدهم بهمن سال 1369 این قیام را الهامى از انقلاب اسلامى ایران ذکر کرده است)).(32)
در میان جنبش هاى سازمان یافته فلسطین, قوىترین تشکیلات نهضت اسلامى ((حماس)) است که فعالیت اصلى آن نظامى است, ولى تلاش هاى آموزشى گسترده اى هم دارد. شیخ احمد یاسین بنیان گذار این حرکت مى باشد, سازماندهى پیچیده و تدابیر امنیتى حاکم بر هسته هاى مقاومت این جنبش مقامات امنیتى رژیم اشغالگر قدس را از هر گونه مقابله بااین سازمان باز داشته و تحسین دوست و دشمن را برانگیخته است. حساس ترین بخش حماس گروه چریکى عزالدین قسام مى باشد.
در سال 1358هـ.ش پس از پیروزى انقلاب اسلامى سازمان جهاد اسلامى در فلسطین حضور خود را اعلام نمود. رهبر معنوى این قیام شیخ عبدالله درویش بود, ولى رهبرى سیاسى آن را دکتر فتحى شقاقى به عهده داشت که در سال 1374هـ.ش به شهادت رسید. این سازمان در ایجاد انتفاضه نقش عمده اى ایفا کرده و باصدور بیانیه ها و چاپ نشریات متعدد, مردم فلسطین را به شرکت در انتفاضه و انجام اعتصاب دعوت نمود.
استکبار جهانى براى درهم شکستن قیام مردم فلسطین و کم کردن نفوذ معنوى انقلاب اسلامى در این تشکیلات, با همکارى ارتجاع عرب به تحرکاتى دست زد که از جمله آنها کنفرانس بین المللى صلح خاورمیانه است که در آبان ماه سال 1370در مرکز اسپانیا ـ مادریدـ برگزار شد. این کنفرانس که ضربه اى روانى براى مبارزین فلسطینى بود, از سوى جمهورى اسلامى به کنفرانس خیانت موسوم گشت, زیرا در آن سران کشورها به صورت رودررو پس از امتناعى چهل ساله مذاکره مى کردند. هیات اردنى ـ فلسطینى در مذاکرات خود با طرف اسرأیلى پیش شرط مشخص یا درخواستى روشن مطرح نکرد.(33)
جمهورى اسلامى در مقابل این حرکت سازشکارانه, کنفرانس بین المللى حمایت از انقلاب اسلامى مردم فلسطین در تهران رابرگزار کرد که به نشست مادرید ضربه سختى وارد نمود.
گسترش قیام اسلامى در سرزمین هاى اشغالى و افزایش حملات بر ضد صهیونیست ها, خطر رشد اسلام گرایى و تلاش مبارزان فلسطینى در جهت ایجاد موانع براى گفتگوهاى صلح و سازش, رژیم اشغالگر قدس را واداشت تا به جنایت دیگرى دست بزند. این حرکت تبعید 413 فلسطینى به اردوگاه قدس واقع در منطقه اى حایل میان مواضع صهیونیست ها و نیروهاى ارتش لبنان (جنوب شرقى لبنان) در دامنه کوه پربرف جبل الشیخ (حرمون) مى باشد.
از این عده 51 نفر عضو جهاد اسلامى و بقیه عضو حماس بودند و عده اى مستقل در میانشان دیده مى شد. در بین رانده شدگان 30 استاد دانشگاه با درجه دکترا, 43مهندس, 153 عالم مذهبى, 13 وکیل و حقوقدان, عده اى داروساز, پزشک, معلم و... دیده مى شدند.(34)
خطر و خیانت
یکى از توطئه هاى خطرناکى که در شهریور ماه سال 1372صورت گرفت, طرح مشکوک و اسفبار غزه و اریحا مى باشد. این طرح را عرفات (رئیس سازمان آزادى بخش فلسطین) به امضإ رسانید. در این طرح ننگین هیچ نامى از دولت فلسطین نیامده است. هدف این توطئه انحراف انتفاضه اسلامى و ایجاد درگیرى بین افراد فلسطینى در داخل و خارج سرزمین فلسطینى است. در این طرح شوم, سرنوشت بیش از سه میلیون آواره فلسطینى در کشورهاى عربى و مجاور مجهول مانده و هراس بقایاى این آوارگان در محل اقامت فعلیشان افزایش یافته است.
در این میان بخش اعظم گروههاى اسلامى وملى فلسطین, به طور قاطع با سازش عرفات مخالفت کرده و حتى در داخل ساف (سازمان آزادى بخش فلسطین) شکاف هاى عمیق ایجاد شده است. مهمترین عاملى که مى تواند در سقوط این طرح شوم و ذلت بار موثر باشد و نظر اکثر جناح هاى فلسطینى را به سوى خود جلب نماید. انتفاضه اسلامى در داخل این سرزمین است که از زمان اجراى این خیانت عملیات آن به نحو بارزى شدت یافته و قیام عمومى مردم در نواحى اشغالى بعد وسیع ترى به خود گرفته است.
از آن سوى رژیم صهیونیستى به بهانه اجراى توافق غزه و آریحا خواستار برچیده شدن موسسات فلسطینى در بیت المقدس مى باشد. غاصبان صهیونیستى تاکید مى کنند که طبق توافق بین ساف و اسرأیل موسسات مزبور باید در اریحا به عنوان کانون حکومت خودگردان فلسطین تمرکز یابند و در واقع, این طرح به صهیونیست کردن بیت المقدس شتاب افزونترى بخشیده است.(35)
از زمانى که عرفات حاکم بى اختیار و خودگردان, اما سرگردان غزه و اریحا شده, جوانان فلسطینى به طور علنى مخالفت خود را با این جنایت اعلام کرده اند. در روز جمعه بیست و هفتم آبان سال 1373هـ.ش (1415هـ.ق) مبارزین مسلمان با پرتاب سنگ به سوى نیروهاى انتظامى ساف و با آتش کشیدن تعدادى خودرو خطاب به یاسر عرفات فریاد زدند:
خأنان به امت فلسطین را از اراضى اشغالى بیرون مى کنیم.
در پى آن درگیرى شدید و خونینى در نوار غزه بین پلیس ساف و مسلمانان مبارز فلسطینى به وقوع پیوست که طى آن 14 تن از شهروندان فلسطینى کشته و بیش از 200 نفر مجروح شدند. این حوادث خونین, وجدان امت فلسطین را تکان داد و خشم شهروندان غزه را نسبت به پلیس ساف برانگیخت.(36)
یادآور مى شود که غزه و اریحا که در طرح خودگردان قرار گرفته اند, کیلومترها از هم فاصله دارند غزه در جنوب غربى فلسطین واقع است که 368کیلومتر مربع مساحت دارد و شهرهاى غزه, خان یونس و رفح در نوار مزبور واقع اند که جمعیتى متجاوز از 800000 نفر را در خود جاى داده و بدین لحاظ متراکم ترین نقطه جهان محسوب مى شود.
اریحا از توابع شهرستان بیت المقدس به شمار مى رود ودر 37کیلومترى شمال شرقى قدس واقع است و با سى هزار نفر سکنه 25 کیلومتر مربع مساحت دارد.(37)
حضرت آیه الله العظمى خامنه اى در تاریخ 27شهریور 1372 طى بیاناتى امضاى سند ننگین سازش با رژیم غاصب صهیونیستى را شدیدا محکوم کرده و در فرازى از سخنان گهربار خویش فرمودند:
((در قضیه فلسطین نماینده فلسطین آن امضإ کننده حقیر, بدنام روسیاه و على الظاهر فلسطینى (على الباطنش را خدا مى داند) نبوده که برود و یک چیزى را بفروشد, مگر فلسطین عرفات است, عرفات چکاره است که برود فلسطین را با غاصبین آن معامله کند)).(38)
اخیرا یاسر عرفات توافق نامه مریلند را با رژیم صهیونیستى به امضإ رسانیده است. در این پیمان ننگین هیچ گونه چشم انداز روشنى از منافع فلسطینى ها به چشم نمى خورد و تنها تامین کننده مقاصد رژیم غاصب اسرأیل است, عرفات پس از امضاى این توافق سرکوب فلسطینى هاى مخالف سازش را تشدید کرده و اقدام به دستگیرى صدها تن نموده است. در واقع, وى با دستگیرى مجاهدان و تامین امنیت شهرک هاى صهیونیست نشین در مناطق خودگردان نقش ژاندارم را براى رژیم صهیونیستى بازى مى کند.
قرارداد ننگین مریلند براى اولین بار به طور رسمى و علنى پاى سازمان جاسوسى سیا را در عملیات سرکوب انقلابیون مسلمان فلسطینى باز مى کند. مزدوران عرفات از این پس ناگزیرند به عنوان اجراى طرح مشترک امریکا ـ اسرأیل براى سرکوب مبارزان ضد اشغالگرى عمل کنند و در نهایت این جنایت را به اربابان خود گزارش کنند.
رژیم قاهره در تشویق عرفات به پیمودن این راه پر ذلت, نقش درجه اول را بازى کرده و خود از این قرار داد ننگین و ذلت بار علیرغم تمام پیامدهاى منفى و خطرناکش حمایت مى کند.(39)
پى نوشت ها:
1. بنگرید به فصل دهم کتاب ارتباط خطرناک, اندروولسى کالیورون, ترجمه محسن شرفى.
2. مسئله فلسطین, حسین الهى, ص 80.
3. ریشه هاى ما هنوز زنده اند, ج دوم, ص 51ـ 52.
4. جنایات جهانى, شمس الدین رحمانى, ص 22.
5. جنگ رمضان حسن البدوى و..., ترجمه مصطفى رهنما, ص 23و 24.
6. فلسطین و حقوق بین الملل, ص 160.
7. کنفرانس مذهبى لبنان و ملت فلسطین, آیه الله کاشف الغطإ, ترجمه مصطفى زمانى, ص 45.
8. ولایت فقیه, ص 6.
9. صحیفه نور, ج دوم, ص 22.
10. مجله مجلس و پژوهش, شماره مسلسل 12, سال دوم آبان وآذر 1373, ص 7.
11. آسمان گریست, تونى کلینتون, ترجمه کاظم چایچیان,ص 44.
12. مصاحبه هاى امام خمینى (قدس سره) ص135.
13. نگاهى اجمالى به اوضاع جغرافیایى عربستان, از نگارنده, مکتب اسلام, سال 34, شماره 6.
14. مکتب جبهه, شماره 35, ص 12.
15.روزنامه اطلاعات, دوشنبه سوم خرداد 1327هـ.ش.
16. مسئله فلسطین, سیدهادى خسروشاهى,ص 72.
17. اسرأیل پایگاه امپریالیسم, سیدهادى خسروشاهى,ص 66.
18. نواب صفوى, سفیر سحر, سیدعلى رضا سیدکبارى, ص 136ـ 137.
19. در جستجوى راه از کلام امام دفتر نوزدهم (فلسطین و صهیونیزم) ص 34.
20. سیماى قدس مصلاى پیامبران, از نگارنده,ص 222.
21. مجله اعتصام, شماره 49, اردیبهشت 1365, و نیز بنگرید به حماسه حسینى ج 2,ص 160ـ162.
22. شهید مفتح تکبیر وحدت, از نگارنده,ص 82.
23. نک: مجله تهران مصور, سال 25, شماره 1247.
24. انقلاب اسلامى در چشم انداز دیگران, ص 78.
25. سیماى قدس مصلاى پیامبران, ص 227.
26. صحیفه نور, ج هشتم, ص 229.
27. پاسدار اسلام, شماره مسلسل 124.
28. سیماى قدس مصلاى پیامبران, به نقل از پیام استقامت, ص 15.
29. نشریه هگمتانه, شماره 11, آبان ماه سال 1370.
30. روزنامه اطلاعات, شماره 19354.
31.منشور تداوم انقلاب,ص 25.
32. مساله فلسطین و خیزش نسل جدید, ص 26.
33. فصلنامه قرإات سیاسیه, شماره سوم, سال 1992میلادى.
34. انتفاضه حماسه مقاومت فلسطین, ص 56 ـ57.
35. روزنامه کیهان, شماره 15117.
36. روزنامه جمهورى اسلامى, شماره 4488.
37. روزنامه اطلاعات, شماره 20008.
38. روزنامه جمهورى اسلامى, شماره 4139.
39. روزنامه جمهورى اسلامى, شماره 5629.
