مفاتیح ترنم اشعار رسیده

نخل وخون
اى تکلم کرده با روح الامین
دختر تجریدى زیتون و تین
اى شبستان حرا آیینه ات
شیر سرخ کربلا از سینه ات
دختر رود تجلى در مسیل
دختر آواز بال جبرئیل
اى کبود ارغوانها دیه ات
آبهاى آسمان مهریه ات
اى ملائک بر سلامت صف زده
عرش بر دامان تو رفرف زده
اى ز نامت گل چمن آرا شده
هاجر از اندوه تو سارا شده
قفل گل را نام تو وا مى کند
نام تو مى را طهورا مى کند
معجر شق القمر ابروى تو
لیله الاسراى ما گیسوى تو
تو تلاوت را گلستان کرده اى
کوثرى و ختم قرآن کرده اى
با تو مى گریید شب شیر خدا
با تو مى خندید شمشیر خدا
در جهان گر پرتو حیدر نبود
ماه رخسار ترا همسر نبود
وا نمى زد شیر حق لبخند تو
وا نمى شد بر فلک روبند تو
... اى پر از هیهات حیدر خشم تو
اى شب قدر على در چشم تو
اى گل با اشگ خونین تر شده
اى به هجده سالگى پرپر شده
جان فداى بغض تنها ماندنت
داغ تلخ از پدر جا ماندنت
... حوض کوثر چیست اشک فاطمه
ابر مى گرید ز رشک فاطمه
اشک زهرا حوض کوثر مى شود
ساقى این اشک حیدر مى شود
ناز آن اشکى که زهرا باور است
واى بر چشمى که بى زهرا تر است
هر که یک شبنم بگرید در غمش
آب مى نوشد زمین از زمزمش
هر کجا سبزست نام فاطمه است
این سیادت از مقام فاطمه است...
(احمد عزیزى)

حضرت زهرا(سلام الله علیها)
آن روز که پهلوى تو از کینه شکست
دلهاى محبان تو در سینه شکست
تصویر ترا دل على(ع) آینه بود
اندوه تو سنگى شد و آیینه شکست
(احمد زارعى)

هفدهم شهریور
اى نابترین معانى واژه خوب
اى جوشش خون گرمتان , شهرآشوب
کس در سفر کدام منظومه بدید
یک روز کند هزار خورشید غروب
(قیصر امین پور)

شب بار دگر نیام خنجر شده بود
خفاش دوباره سایه گستر شده بود
خورشید, سحر سرشک خون مى بارید
یک کرب و بلا ستاره پرپر شده بود
(حسن حسینى)

ما حادثه اى , به زخم آراسته ایم
کز تیرگى قدیم شب کاسته ایم
صبحیم که صادقانه از خواب گران
با یک نفس عمیق برخاسته ایم
(حسن حسینى)

غزل تصمیم
بیا به خانه آلاله ها سرى بزنیم
ز داغ با دل خود حرف دیگرى بزنیم
به یک بنفشه صمیمانه تسلیت گوییم
سرى به مجلس سوگ کبوترى بزنیم
به یاد منطق قربانیان کوى منا
به ناى غفلت خود نیش خنجرى بزنیم
شبى به حلقه درگاه دوست دل بندیم
اگر چه وانکند, دست کم درى بزنیم
تمام حجم قفس را شناختیم , بس است
بیا به تجربه در آسمان پرى بزنیم
به اشک خویش بشوییم آسمانها را
ز خون به روى زمین رنگ دیگرى بزنیم
اگر چه نیت خوبى است (( زیستن )) اما
خوشا که دست به تصمیم بهترى بزنیم
(قیصر امین پور)

چلچراغ گلها
بیرق افراشت باغ گلها را
کرد روشن چراغ گلها را
پس از این اى نسیم سوخته بال
از که گیرم سراغ گلها را ؟
کاش مى شد دوباره با تو گریست
غربت کوچه باغ گلها را
اى نشاط بهار در رگ برگ
پر کن از نو ایاغ گلها را
پیش روى خیال خود هر شب
مى نهم چلچراغ گلها را
آه , پروانه هاى اشکم باز
تازه کردند داغ گلها را
(زهره نارنجى)

به یاد شهیدان رجایى و باهنر
... دیده این وادى بسى حلاجها
دارد این دارو منا معراجها
دیده این دریا بسى طوفان و باد
دارد این مسلخ بسى خونها به یاد
بس حماسه در رگ این ریشه است
خون صد فرهاد بر این تیشه است
فرقها را دست اهریمن شکافت
تا که این سیلاب راه خویش یافت
راه این عشق و جنون پرخطر
دارد از دریاچه هاى خون گذر
دیده این جاده به طول سالیان
دشنه بسیار در سایه نهان
برده ایم از جاده شمشیر و خون
بار خود بر دوش در طول قرون
این امانت را ز معبرهاى تنگ
گه به دندان برده ایم و گه به چنگ
اینک این پرچم که در دست شماست
یادگار از حیدر و از مصطفاست
ریشه در خون دل ما داشته
کاین چنین قامت فرا افراشته
خون ما خود پشتوانه پرچم است
پرچم این عشق را نتوان شکست
کاروان بى کاروانسالار نیست
مصطفى بى حیدر کرار نیست
(حسین اسرافیلى)

دلا دنـیا نـدارد اعتبــارى
مکن در بحر آن قایق سوارى
تو را در کام گردابى کشاند
سر از دوزخ برآرى روزگارى

دلا آه ندامت را رها کن
به دل با شرمسارىها دعا کن
در توبه به روى تو نبستند
براى روز حشرت دست و پا کن
(منصورى گرمسارى)