شهریور ماه, بوى خون مى دهد; گوئى دو حرف نخستش را از ((شهادت)) وام بى برگشت گرفته که با شهادت پیوسته عجین شود و همواره پیامهاى خونین به ملت خون و قیام بدهد تا سیماى سرخ انقلاب اسلامى همچنان شکوفا و با شکوه بر تارک تاریخ بدرخشد و به محرومان جهان نوید پیروزى و نصرت بدهد که بى گمان اگر 8 شهریورها و 17 شهریورها نبود, انقلاب به سردى و سستى مى گرائید و تنها تاریخى از آن باقى مى ماند و حسرتى در دلها و آهى در اعماق قلوب مشتاقان.. ولى این شهادتها که شهریور بیشترین بهره را دارد, انقلاب اسلامى را بیمه کرد و از گزندهاى مخالفان نگه داشت و امید است تا قیام ولى الله الاعظم امام زمان عجل الله فرجه الشریف, همچنان با حرارت و طراوت باقى بماند و قطعا ملت شریف و شهید پرور نخواهد گذاشت, انقلاب بدست بیگانگان افتد یا از حرارت و شکوفائى باز ایستد.. و همچنان که از آغاز انقلاب تا کنون با دل و جان از آن نگهدارى کرده است, امروز نیز نخواهد گذاشت انقلاب - خداى نخواسته - به بى راهه رود یا لباس سرخ شهادت را از تن بیرون کند و لباس ننگین خودفروختگى و خودباختگى و غرب ستائى بر تن کند. معاذ الله که چنین روزى نخواهد آمد و دلاور مردان بیدار و هشیار ما تحت رهبرى ربان عظیم القدر انقلاب, رهبر عزیزمان, نخواهند گذاشت خون پاک شهیدان زنده هفده شهریور که ژاله را به لاله زار شهدا مبدل کرد و خون پاک رجائى و با هنر را که نخست وزیرى را شهادتگاه قرار داد و خون مقدس مدنى ها که محراب انقلاب را رنگ خون بخشید و سرانجام شهادتهاى پى در پى دلاوران اسلام و رزمندگان جبهه هاى شرف و عزت که تمام نهادها و شهرها و کوى هاى ایران زمین را سربلندى و افتخار عطا کرد, به هدر رود یا نادیده گرفته شود و یا مورد انتقاد و ریشخند جاهلان و سفیهان گردد.
حاشا که این ملت بزرگ نخواهد گذاشت راز و رمز انقلاب به فراموشى سپرده شود و چه خوش باورند غرب زدگان عصر نوین که مى پندارند توانائى آن را دارند که با تزریق چند واژه آرام بخش و به ظاهر شیرین, میوه هاى رسیده انقلاب را به نفع خود برچینند و وارث خون شهیدان گردند ! به چه قیمتى و با چه ابزارى !
هم اینک که این شجره طیبه که پایه اش ثابت و استوار و شاخه هایش به آسمان رسیده است و ریشه هایش در اعماق دلهاى تک تک ملت شهید پرور ما دوانیده است و از خون قلب مومنان متعهد و سیلاب اشک دیدگان مادران شهیدان, آبیارى مى شود و همچنان فریادکنندگان 17 شهریور در میدانهاى نبرد با منافقان و مبارزه با غرب زدگان, حاضرند و ناظر, دیگر نمى توانند بازگشت روابط ننگین با آمریکا را ببینند و هرچند مواجه با محاصره اقتصادى , اجتماعى و سیاسى باشند, تن به ذلت, زیر بار جهانخواران نخواهند داد و به خوبى مى دانند که آمریکا هرگز خواهان رابطه نیست بلکه به گفته اماممان نوکر مى خواهد ! چه باک که باز هم 17 شهریور زنده شود و حماسه ها تجدید گردد و انقلاب از شر اشرار و کید کفار مصون گردد و روح بلند امام و شهیدان شاد شود و سفره پر برکت ((شهادت))دوباره در ایران اسلامى گسترده شود ! چه باک !
و همانا زندگى با عزت و سربلندى هزاران بار ارزشمند تر و دلچسب تر است از زندگى با ذلت و خوارى که آن حیات است و این موت محقق. و بدینسان امام و پیشوایمان امیر المومنین علیه السلام فرمود : زندگى در مرگ با عزت است و مرگ در زندگى با خوارى.
تاریخچه خونین
17 شهریور 57 :
این جمعه خونین که قطعا از ایام الله است زیرا در آن روز تاریخى, نهضت سازان ایران با ریختن خون پاک خود بر روى اسفالتهاى ژاله تهران و ورامین و شهرهاى دیگر, مشت محکمى به شاه و مزدورانش زدند و با قطعه قطعه شدن اجساد مقدس شهیدان آن یوم الله خونین, شاهنشاهى را در ایران براى همیشه قطعه قطعه کردند و همانا در این روز با رهبرى قاطع و ذلت ناپذیر امام خمینى قدس سره و فداکارى و ایثار ملت بزرگوار ایران سرنوشت انقلاب رقم زده شد و تا تاریخ به پایان نرسیده 17شهریور زنده است و رادمردان بپاخاسته 17 شهریور زنده و جاویدند. هشتم شهریور ماه یادآور یکى از دردناکترین خاطره هاى تلخ انقلاب است که در این روز منافقین با انفجار مقر نخست وزیرى دو نفر از برازنده ترین و گرامى ترین چهره هاى ایثارگر و سخت کوش ملت را با فجیع ترین وضعى به شهادت رساندند ولى نتیجه اى جز بارورتر شدن انقلاب و وحدت و انسجام بیشتر اقشار ملت و رسوائى و ناکامى بیش از پیش منافقان نداشت. و چه خوش گفت امام محبوبمان :
((آنها گمان مى کنند که افکار مومنین و ملت بپاخاسته ما همچون افکار غرب زده ها و غرب است که جز به دنیا فکرى نمى کنند, جز متاع دنیا را نمى بینند. ملتى که از اول, از صدر اسلام, پیشوایان او جان خود را فدا کردند براى هدفشان که آن خدا و اسلام است, به این مسائل و این امور از بین نخواهند رفت و سستى نخواهند داشت.
در عین حالى که مصائب اینها مشکل است براى ما, لکن کشور و ملت ما با تمام قدرت ایستاده اند تا همچون شهدائى تقدیم کنند و هیچ راه عقب نشینى ندارند و فکر به سستى نمى کنند. آن کوردلان که گمان کرده اند جمهورى اسلامى با نبود چند نفر از بین خواهد رفت و سقوط خواهد کرد, آنها افکارشان اسلامى نیست و از اسلام و ایمان خبر و اطلاعى ندارند و افکارشان مادى و براى دنیا کار مى کند و به هواى دنیا هستند...)).
عزیزان ! پیوسته سخنان امام را به یاد آورید و با مطالعه صفحات نور, قلوب و افکارتان را دوباره با نواى امام جلا دهید و گوش به سخنان یاوه گویانى ندهید که پیامهاى امام را مخصوص آن زمان مى دانند و اکنون دیگر خود را بى نیاز مى پندارند.
آن پیام ها و سخنان امام برخاسته از قرآن و سنت است و با احادیث معصومین علیهم السلام, کاملا منطبق است, لذا همیشه تازه است و همیشه فروغ راه, و مایه حیات عزت بخش ما. و اکنون نیز مقام معظم رهبرى, با همان آواى دلنشین روح الله مردم را به سوى حق و حقیقت دعوت مى کند و از لغزشها و انحرافات مى رهاند و به آنها امید و نوید مى دهد و از پذیرش ذلت هشدار. و ما نیز با او تجدید بیعت کرده ایم که به امام و اصول امام وفادار بمانیم و تبلیغات زهراگین برخى روزنامه ها و نشریات انحرافى ما را از راه امام بدور نخواهد کرد ((و إن لو استقاموا على الطریق لاسقیناهم مإ غدقا)) و اگر بر صراط مستقیم استقامت ورزند همانا ما با آب گوارا و زلال آنها را سیراب خواهیم کرد.
این راه خداست که ما را به پیروى مى خواند و از آن هرگز گامى فراتر نخواهیم گذاشت ; بگذار ما را ((همچون دوران شاه)) مرتجع بخوانند که این ارتجاع از آن تمدن ذلت بار برتر و ارزشمند تر است.
14 شهریور نیز شاهد دو شهادت ارجمند هستیم یکى شهادت آیه الله قدوسى دادستان محترم انقلاب که پس از سالها علم و عمل و مبارزه توسط منافقان خوارج به شهادت رسید و یکى نیز شهادت سرباز فداکار اسلام مرحوم سرتیپ وحید دستگردى که در کنار رجایى و باهنر در آتش کینه و حقد منافقان سوخته و زخمى شده بود, در این روز, به لقإ الله رسید و شاهد عزت جاودانه گردید.
چهارم شهریور ماه مصادف است با شهادت حاج مهدى عراقى یکى از یاران صدیق و باوفاى امام که پس از تحمل سالها شکنجه طاغوتیان در زندانهاى مخوف شاه خائن, بالاخره توسط وارثان شاه, یعنى منافقان کوردل همراه با فرزند دلبندش حسام به شهادت رسید.
بیستم شهریور ماه یادآور شهادت مظلومانه دومین شهید محراب حضرت آیه الله مدنى در محراب پر افتخار جمعه بود که پس از عمرى دراز از خدمت خالصانه به خدا و مردم, این وارسته مردى که پیوسته از خدا آرزوى شهادت مى کرد, سرانجام توسط دشمنان اسلام و ایران به شهادت رسید و به جد بزرگوارش نخستین شهید محراب حضرت إمیر المومنین علیه السلام ملحق شد .
نوزدهم شهریور یاد آور درگذشت چهره اى است که با مبارزه و نبرد با دشمنان دین و قرآن, علاقه اى دیرینه و صمیمى دارد, او کسى است که هرگاه نام یکى از انقلابیون دوران شاه خائن برده مى شد باید در کنارش نام ((طالقانى)) برده شود. آیه الله طالقانى که پیوسته از زندانى به زندانى دیگر و از سیاهچالى به سیاهچال دیگر منتقل مى شد و هرگز از مبارزه دست بر نمى داشت و تا توان داشت دم از انقلاب و امام مى زد, سر انجام در نوزدهم شهریور ماه به لقإ الله پیوست و به اجداد طاهرینش ملحق شد.
این بود صفحه اى فهرست وار از تاریخ انقلابى شهریور, به امید اینکه این شهادت ها همچنان زندگى عزت بار را در ما بیافریند و از تسلیم شدن در برابر ناملایمات ومصایب روزگار مصون بدارد و براى احقاق حق خود بیش از پیش مصمم گرداند و به امید اینکه خداوند انقلاب و ایران را از شر مخالفان و مکر منحرفان و کینه کینه توزان و کید استعمارگران و نافهمى نادانان مصون و محفوظ بدارد آمین رب العالمین.
