مناسبت هاى ماه

((اکنون بر معلمان متعهد و مسوول دبستانى و دبیرستانى است که با کوشش خود جوانانى را تحویل دانشگاه ها دهند که با آگاهى از انحرافات گذشته دانشگاه,بر فرهنگ غنى و مستقل اسلامى ایران تکیه کنند و بر اساتید متعهد است که... جوانانى متعهد نسبت به مصالح کشور و آگاه به اهداف اسلام تحویل جامعه دهند و مطمئن باشند که با این خدمت, استقلال و آزادى کامل میهن عزیزشان تضمین خواهد شد...)).
(فرازى از پیام امام خمینى(ره) به مناسبت آغاز سال تحصیلى,صحیفه نور, ج9, ص65)
روز اول مهر, روز بازگشایى مدارس و آغاز سال تحصیلى میلیون ها دانشآموز ایرانى بر تمامى معلمان, مربیان و دانشآموزان کشور مبارک باد.
((هفته دفاع مقدس, یادآور حماسه آفرینى یاران مهدى ـ علیه السلام ـ در دفاع از قرآن و شرف و آزادى است. جهادى که امت ما را در پیشگاه خدا و رسول رو سفید و در مقابل ملل جهان سربلند ساخت; امید آن که بارقه اى از روح بلند و ملکوتى شهیدان عاشق و عارف, در دل وارثان شهادت بتابد و بازماندگان از آن کاروان را صبر و ثبات و وفا و بیدارى بخشد...)).(جواد محدثى).
بیست و دومین سالگرد دفاع مقدس گرامى باد.

((در بیرون شهر کوفه, محلى بود و در آن جا زنى بود مستوره(پوشیده), در خانه خویش بر سجاده نشسته در حضرت پروردگار به راز و نیاز مشغول و از قضیه غائله کربلا و شهادت سید الشهد بى خبر, ناگاه غوغایى عظیم و آشوبى بزرگ به گوش او رسید. آن عفیفه در چادر عفت, بیرون تاخت و بر فراز بام آمد و نگران شد. سپاهى فوج فوج و همراه با آن ها,سرهایى نورانى بر فراز نیزه ها و گروهى اسیر و دست گیر و زن هاى بى معجر (روسرى) داخل محمل هاى بى روپوش و از خجالت تماشاچیان, سر به زیر افکنده, و در مقدم (جلو) آن ها, زنى بلند بالا و طفلى در آغوش با حالتى پریشان, بر آن طفل نگران; و آن طفل از آن زن, آب طلب مى نمود و بى تابى مى کرد. آن زن به واسطه فقدان آب, از خجالت چهره زرد مى کرد. آن زن از مشاهده این حال به ملال اندر شد و با نهایت بى تابى از آن زن عفیفه سوال نمود: شما از کدام جماعت اسیران باشید؟ آن زن سر بلند کرد, فرمود: ما از اسیران آل محمدیم و اولاد آن حضرتیم. آن زن چون بشنید, بر چهره خود طپانچه (کف دست) زد و گفت: اى زن قد خمیده! بگو ببینم چه نام دارى؟ همانا با دختر شاه ولایت شباهت دارى و این سر نورانى که در مقدم سرهااست, سر که باشد؟ علیا مکرمه, سر بلند نمود و به آن زن فرمود: از ما چه مى پرسى؟ من زینب و این سر, سر شاه شهیدان, برادرم حسین باشد, آن زن پس از مکالماتى با آن مظلومه, به تعجیل داخل خانه اندر شد. آن چه چادر و معجر و لباس در خانه داشت, آن را بیاورد و به اسر بداد.))
(خصائص زینبیه, ص199 - 198 به نقل از ماهنامه ادبى گنجینه, ش19, ص73)
السلام اى زینب اى معناى عشق
السلام اى رتبه و الاى عشق
السلام اى اسوه صبر و ثبات
السلام اى روشنى بخش حیات
السلام اى عزم و رى استوار
السلام اى مرتضى را یادگار
السلام اى رهرو راه حسین
السلام اى جان آگاه حسین
السلام اى زینب اى جان صبور
السلام اى در همه غم ها شکور
اى بلند آوازه عزت مدار
اى مهین بانوى ملک افتخار
اى که نام اقدست باشد قرین
با بهار گریه شور آفرین
هر کجا نام تو آید بر زبان
اشک مى جوشد به استقبال آن
(صاعد اصفهانى)
یکم مهرماه/ پانزدهم رجب, سال روز وفات حضرت زینب سلام الله علیها بر تمامى شیعیان تسلیت باد.

((پیرمردى صد ساله, که در اثر طول عمر, پشتش خمیده بود, بر عصاى خود تکیه کرده بود و گام بر مى داشت; جوانى جاهل او را دید,به خمیدگى پشت او اشاره کرد و گفت: اى پیرمرد, این کمان که بر پشت دارى به چند خریده اى تا من نیز یکى بخرم؟ پیر نگاه عاقلانه اى به او کرد و گفت:
تیر قدى بر سر پیرى نژند
گفت به بازى که کمانت به چند؟
گفت مکن نرخ تهى مایگان
رو که هم اکنون رسدت رایگان))
هفتم مهرماه, روز بزرگداشت سالمندان گرامى باد.

سعادت و شقاوت انسان در گرو سخن گفتن اوست. امام موسى کاظم ـ علیه السلام ـ راهنماى هدایت و چراغ راه رستگارى انسان ها, مى فرمایند: ((سخن گویان سه دسته اند: دسته اى سود مى برند, دسته اى سالم مى مانند و دسته اى هلاک مى شوند. آن که سود برد کسى است که خدا را یاد کند و آن که سالم مى ماند, کسى است که ساکت مى ماند و آن که به هلاکت مى رسد کسى است که در باطل فرو رود. خداوند بهشت را بر هر که بدگو و بد زبان و کم حیا باشد حرام کرده است)).
(سخنان برگزیده از برگزیدگان جهان, ص 292.)
یازدهم مهرماه/ بیست و پنجم رجب, روز شهادت غمبار امام موسى کاظم ـ علیه السلام ـ تسلیت باد.

از بلور ماه, لبخند مى تراوید, غار حرا تجلى گاه نور بود. جبرئیل امین, گل واژه هاى وحى را منتشر مى کرد, در آن شب, محمد ـ صلى الله علیه وآله ـ بر سریرى مى نشست که عرش نبوت بود, او در آن جغرافیاى زمین, راه تاریخ را مى گشود و چراغ خورشید را مىآویخت, تا راه ما را تا فرجام, راهنما باشد در سال روز مبعث هنوز هم شکوه آن خاطره, جام زیستنمان را سرشار مى کند و شکوفه هاى شادى را در دلمان شکوفا مى سازد.))
(اصغر عرفان, گلبرگ معرفت, ش33, ص182.)
سیزدهم مهرماه/ بیست و هفتم رجب,روز بعثت حضرت محمد ـ صلى الله علیه وآله ـ مبارک باد.
((از حسین بن على ـ علیه السلام ـ مروى است که مى فرماید: رفتم به نزد جدم رسول خداـ صلى الله علیه وآله ـ دیدم ابن ابى کعب در نزد او نشسته است. چون مرا دید, فرمود: مرحبا باد تو را اى زینت آسمان ها و زمین! ابن ابى کعب عرض کرد: یا رسول الله! آیا جز تو کسى زینت آسمان ها و زمین ها تواند باشد؟ پس رسول خدا فرمود: اى ابن ابى کعب! سوگند به آن کسى که مرا به راستى مبعوث فرمود, حسین بن على در آسمان ها عظیم تر از آن است که در زمین است و اسم او در طرف راست عرش مکتوب است که حسین مصباح هدى (چراغ هدایت) و سفینه (کشتى) نجات است.
ابن ابى کعب گوید: آن گاه پیغمبر دست حسین را بگرفت و فرمود: اى مردمان! این حسین بن على است, او را بر کاینات(موجودات) تفضیل گذارید (برترى دهید) چنان چه خداوند تفضیل گذاشت. سوگند به خداى که جد او در نزد خداوند, گرامى تر است از جد یوسف بن یعقوب, این حسین است, جد او مصطفى در بهشت است و جده او خدیجه کبرى در بهشت است و مادر او فاطمه زهرا در بهشت است و پدر او على مرتضى و برادر او حسن مجتبى و عم او جعفر طیار در بهشتند و دوستان او و دوست داران او در بهشتند)). (لسان الملک,ناسخ التواریخ, ص58 - 57.)
هیجدهم مهرماه/ سوم شعبان روز ولادت با سعادت امام حسین علیه السلام و روز پاسدار مبارک باد.

((از صفات آن حضرت آن که چون اراده وضو مى نمود, رنگ مبارکش زرد مى شد, چون وجه آن پرسیدند, فرمودند که: آیا مى دانید در خدمت که مى باید مرا در این ایستادن, و چون به نماز مى ایستاد, لرزه بر اندام مبارکش مى افتاد, چون از سبب آن سوال کردند, فرمود: مى خواهم که در پیش پروردگار خود به دعا و مناجات و استغفار مشغول شوم; از آن جهت مرا لرزه مى گیرد...)).
(مقدس اردبیلى, حدیقه الشیعه, ج2, ص685.)
بیستم مهرماه/ پنجم شعبان روز ولادت با سعادت امام زین العابدین ـ علیه السلام ـ گرامى باد.

((حضرت على ابن ابى طالب ـ علیه السلام ـ مى گوید: پیغمبر درباره فداکاران راه حق چنین گفت: یاعلى! هر کس خانواده مجاهدین و جانبازان را تکفل کند, در روز رستاخیز به گواهى فرشتگان مورد عنایت من واقع و نزد من منزلت خواهد داشت.))
(خواجه عبدالله انصارى, کشف الاسرار, ص214.)
نوزدهم مهرماه/ چهارم شعبان, روز ولادت با سعادت حضرت ابوالفضل ـ علیه السلام ـ و روز جانباز گرامى باد.

((... مولاى من! سال هاست صبح هاى جمعه ندبه گویان, با اشک و مژه چشم هایم, آب و جارو مى کنم, تا مگر قدمگاه تو شود و در غروب غم انگیز چشمانم ((سمات)) را زمزمه مى کنم و اشک حسرت مى ریزم. بیا تا در حریمت بیاسایم, با گریه هایت همنوا شوم, سر بر شانه بغض بگذارم و مثل ابر بهار گریه کنم و دانه هاى مروارید چشمانت را در صدف نگهدارى کنم. اى سوار سبز پوش لحظه هاى من! مى دانم که روزى مىآیى و پرستوهاى مهاجر را بر شاخسار آرامش, موا مى دهى.
اى خوب! دیگر نمى توانم اشک هایم را, در چاه چشمانم اسیر کنم, باران اشکم را بر سجاده نیازم جارى مى کنم که اشک, مهر استجابت دعاست. اى زلال عصمت, آتش معصیت, در وجودم شعله ور است, بر من ببار و تطهیرم کن, بیا تا ایمانم غرق گرداب گناه نشده,بیا)).
(عبداللطیف نظرى)
سى ام مهرماه/ پانزدهم شعبان, ولادت حضرت حجت بن الحسن (عج) و روز مستضعفان گرامى باد.