امام خمینى ثابت و استوار از آغاز تا پایان

اساس کار

( امروز روز این بحث ها نیست و دنبال کردن این حرف که چه کسى بد است و چه کسى خوب است خلاف اسلام است و خلاف مصالح اسلامى. این جزء نقشه اى از خارج است که نگذارند این مملکت آرام گیرد, نگذارند شما یک مملکت اسلامى درست کنید. این نقشه اى است که از خارج اشخاصى شیطان الهام مى کنند به اشخاص متدین و آنها هم بى توجه دنبال مى کنند. و شما مردم را آماده کنید که امروز روزى نیست که ما مساجدمان را صرف این بکنیم که زید بهتر است یا عمرو, مسیرتان, کارتان و منبرتان, بازارتان همه دنبال این باشد. الان باید همه روى این جمع شویم که این قانون اساسى درست از کار دربیاید و اشخاصى را که تهیه مى کنید براى بررسى قانون اساسى, اشخاص صحیح باشند, مسلمان و متدین باشند, شرقى و غربى نباشند, امین باشند. امروز وقت تان را صرف این بکنید, صرف این که زید خوب است یا نیست نکنید. خوب باشد پیش خدا خوب است بد باشد پیش خدا بد است, به شما چکار؟ این مگر یکى از ارکان اسلام است که زید خوب است یا عمرو! امروز سر ولایت حضرت امیر(ع) هم نباید دعوا کرد. امروز باید همه با هم مجتمع شوید و جمهورى اسلامى را به آخر برسانیم. )
(12 / 4 / 58)
( آقاى رئیس جمهور حدودش در قانون اساسى چى هست, یک قدم آن ور بگذارد من با او مخالفت مى کنم, اگر همه مردم هم موافق باشند, من مخالفت مى کنم. آقاى نخست وزیر حدودش چقدر است, از آن حدود نباید خارج بشود, یک قدم کنار برود با او هم مخالفت مى کنم. مجلس حدودش چقدر است, روى حدودش خودش عمل کند. شوراى نگهبان حدودش چقدر است, قوه قضائیه حدودش چى است, قوه اجرائیه, قانون معین شده است, نمى شود از شما پذیرفت که ما قانون را قبول نداریم, غلط مى کنى قانون را قبول ندارى, قانون تو را قبول ندارد. نباید از مردم پذیرفت, از کسى پذیرفت که ما شوراى نگهبان قبول نداریم, نمى توانى قبول نداشته باشى, مردم رإى دادند به اینها, مردم به قانون اساسى شانزده میلیون تقریبا یا یک قدرى بیشتر رإى دادند به قانون اساسى. مردمى که به قانون اساسى رإى دادند منتظرند که قانون اساسى اجرا بشود, نه هر کس از هر جا صبح بلند مى شود, بگوید من, من شوراى نگهبان را قبول ندارم, من قانون اساسى را قبول ندارم, من مجلس را قبول ندارم, من رئیس جمهور را قبول ندارم, من دولت را قبول ندارم. نه, همه باید مقید به این باشید که قانون را بپذیرید ولو بر خلاف رإى شما باشد, باید بپذیرید براى این که میزان اکثریت است و تشخیص شوراى نگهبان که این مخالف قانون نیست و مخالف اسلام هم نیست, میزان این است, همه ما باید بپذیریم. )
(6 / 3 / 60)

رهنمودهاى مقام معظم رهبرى

( کسى که نظام اسلامى را که علیه فساد, ظلم, بیدادگرى و تبعیض در دنیا قیام کرده است به استبداد و ضدیت با آزادى و ضدیت با حقوق بشر متهم کند, یا خود دشمن است, یا فریب دشمن را خورده است, این را باید همه ـ به خصوص جوان ها ـ توجه داشته باشند.
امروز روش دشمنى, ایجاد اختلاف, نفرت و کینه میان آحاد مردم است, ایجاد دلسردى نسبت به آرمان هاى اسلامى است, منحرف کردن شعارهاى مردم و طرح شعارهایى است که با حرکت عظیم مردم هیچ همخوانى ندارد.
کشورهایى که دموکراسى غربى را تجربه کرده اند, ما دیدیم به چه فلاکت و ذلتى افتادند و چگونه به نام دموکراسى پنجه هاى طماعان غرب و به خصوص امریکا در دوره اخیر در جسم و جان آن مردم فرو رفت و همه چیز آنها را به یغما برد, مردم ما به دنبال این نوع دموکراسى نبودند.
آن طور که از حرف هاى مسئولان امریکایى بر مىآید هدفشان این است که منطقه اى را که اتفاقا دنیاى اسلام در آن قرار دارد و از لحاظ سوق الجیشى و موقعیت جغرافیایى و هم چنین از لحاظ منابع طبیعى ـ به خصوص نفت ـ بى نظیر و درجه یک است از وجود مزاحمى به نام اسلام و فکر اسلامى و انگیزه هاى اسلامى به کلى خلاص کنند و آن را صد در صد در مشت و قبضه خود بگیرند.
در همین قضیه عراق امریکایى ها مى خواستند بدون قید و شرط, جنگ خونین و پر ضایعه اى را در این منطقه به وجود بیاورند. البته باز هم از این فکر منصرف نیستند منتها آن طورى که اول مى خواستند مهار گسیخته وارد بشوند, پیش نیامد و نتوانستند آنگونه عمل کنند.
آن طور که آنها قلمداد مى کنند و بلندگوها و تبلیغاتچى هایشان هم در گوشه و کنار این گونه وانمود مى کنند که دیگر چاره اى نیست, امریکا یک قدرت قاهر است و باید با آن ساخت و به نحوى با آن کنار آمد, این گونه نیست, این قدرت قاهر به خاطر مستى قدرت دارد اشتباه مى کند و این اشتباه هم دارد زیر پاى او حفره و گودال بسیار خطرناکى را به وجود مىآورد.
اسم اسلام را آوردن و تکرار کردن اما عمل به مبانى اسلام نداشتن, اسم حقوق بشر را به عنوان مبنا مطرح کردن اما در عمل هیچ رعایت حقوق بشر را نکردن, اسم آزادى را آوردن اما در عمل رعایت آزادى دیگران را نکردن, اسم قانون و قانون طلبى را آوردن اما در عمل پایبند به قانون نبودن از جمله چیزهاى بسیار بد است, یکى از مصداق هاى بارز و خطرناک بى نظمى است.
الان تبلیغات جهانى روى چند چیز متمرکز است, یکى از آنها این است که در داخل نظام جمهورى اسلامى متصدیان و خدمتگزاران نظام را به دو دسته تقسیم مى کنند و براى هر دسته اسم مى گذارند و یک عده هم ساده لوحانه در داخل کشور همان حرف ها را تکرار مى کنند.
اینها دام دشمنان است, همه باید متوجه باشند در دام دشمن قرار نگیرند.
اختلاف نظر و سلیقه و حتى اختلاف عقاید سیاسى و دینى و غیره تا آنجایى که به مبانى عملى نظام ارتباطى ندارد, مى تواند موجب جدایى, دشمنى و خصومت با یکدیگر نشود. )
(2 / 9 81/)