مناسبت هاى ماه
5 دیماه: ولادت باسعادت حضرت عیسى مسیح علیه السلام پیامبر پیام آور رحمت و صلح و دوستى.
7 دیماه: سالروز تشکیل نهضت سوادآموزى است, در هفتم دیماه 1358 امام بزرگوار رضوان الله علیه با پیام راهگشایى همه مردم ایران را براى ریشه کن ساختن جهل و بى سوادى بسیج نمودند, با تشکیل نهضت سوادآموزى, گام هاى موثرى براى ریشه کن شدن این فقر عمومى برداشته شد. به امید روزى که حتى یک بى سواد در سراسر کشور اسلامیمان پیدا نشود.
9 دیماه: مصادف با 25 شوال سالروز شهادت یکى از درخشنده ترین ستارگان آسمان ولایت و امامت, ششمین راهبر راستین اسلام پس از پیامبر گرامى, امام صادق علیه السلام است که توانست در فرصتى کوتاه که در اثر قیام مردم بر علیه بنى امیه و آشفته شدن دستگاه حکومت, به دست آمده بود, درهاى مکتب حیاتبخش اسلام را به روى مردم بازگشایى کند و احکامى را که در اثر جنایات امویان واژگون جلوه داده شده و فرهنگ اصیل اسلام ناب را که به دست مزدوران و منحرفین از مسیر اصلى خارج شده بود و به سستى و پژمردگى گرائیده بود مجددا به راه اصلى خود برگرداند.
منزل آن حضرت همانند دانشگاهى بود که حدود چهار هزار دانش پژوه را که براى دریافت علوم حدیث, تفسیر, حکمت, کلام و... پاى سخنان دلرباى امام نشسته بودند در خود جاى داده بود و از وجود امام به عنوان رهبر حرکت علمى و فکرى استفاده مى کردند.
امام صادق(ع) در 17 ربیع الاول سال 82 هجرى قمرى چشم به جهان گشود, سه سال از عمر خویش را در حکومت عبدالملک مروان, نه سال و هشت ماه در ایام تصدى ولید, سه سال و سه ماه در زمان سلیمان, دو سال و پنج ماه در حکومت عمر بن عبدالعزیز, چهار سال و یک ماه در حکومت یزید بن عبدالملک, بیست سال در سلطنت هشام بن عبدالملک, یک سال در حکومت ولید بن یزید و شش ماه در حکومت یزید بن ولید گذراند و بدینسان چهل و چهار سال و سه ماه انواع ستم ها و محنت هایى را که بر مردم بى گناه و خصوصا اهل بیت پیامبر روا مى داشتند, شاهد بود. و آخرالامر در 25 شوال 148 به وسیله زهر مسموم و به اجداد طاهرینش ملحق شد.
به امید این که در تمام مراحل مختلف زندگى رهنمودهاى آن امام همام شمع راهمان باشد.
13 دیماه: ابلاغ پیام رهبر کبیر انقلاب اسلامى در این روز توسط آیه الله جوادى آملى و هیئت همراه به میخائیل گورباچف نقطه عطفى در روابط ایران و شوروى سابق گشود.
گورباچف پس از روى کار آمدن, گذشته از تغییرات وسیعى که در نظام اجرایى و اقتصادى داخلى کشورش انجام داد, اقدام به آزادى مذهب نمود به حدى که مسلمانان توانستند پس از سال هاى طولانى از مإذنه هاى مساجد خود اذان بگویند و به ترویج اسلام بپردازند.
به دنبال این تحولات رهبر کبیر انقلاب اسلامى امام خمینى(ره) در تاریخ 67/10/11 نامه اى براى گورباچف ارسال داشتند که در آن نامه, علاوه بر دعوت الهى رهبران شوروى, علت نوشتن چنین نامه اى را به گورباچف چنین ذکر فرمودند: ((... از آنجا که پس از روى کارآمدن شما چنین احساس مى شود که جنابعالى در تحلیل حوادث سیاسى جهان خصوصا در رابطه با مسائل شوروى, در دور جدیدى از بازنگرى و تحول و برخورد قرار گرفته اید, و جسارت و گستاخى شما در برخورد با واقعیات جهان چه بسا منشإ تحولات و موجب به هم خوردن معادلات فعلى حاکم بر جهان گردد, لازم دیدم نکاتى را یادآور شوم...))
و طولى نکشید که ابرقدرت شرق متلاشى شد و تذکرات و پیش بینى هاى امام به حقیقت پیوست.
15 دیماه: ولادت کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیهاست. در روز اول ذیقعده سال 173 هجرى قمرى در مدینه چشم به جهان گشود و در دوازدهم ربیع الثانى سال 201 در 28 سالگى چشم از این جهان بست. میلادش را به همه شیفتگان ولایت به ویژه مردم شهیدپرور قم تهنیت مى گوئیم.
17 دیماه: یادآور خاطره تلخ و برنامه ننگینى است که استعمارگران و در رإس آنها استعمار پیر انگلستان توسط رضاخان در ایران به اجرا درآورد.
استعمارگران براى رواج فرهنگ غرب در آسیا, سه عنصر فرومایه را همزمان در ایران, ترکیه و افغانستان مإمور کردند تا به اسلام زدایى بپردازند و فرهنگ غرب را جایگزین آن کنند. رضاخان در ایران, کمال آتاتورک در ترکیه و امان الله خان در افغانستان.
آتاتورک در سال 1343 قمرى در ترکیه مذهب را حذف و آن چه را که در کتب دینى و برنامه هاى درسى مدارس ترکیه بود از بین برد و امپراطورى بزرگ عثمانى به یک نظام لائیک ضد مذهب تبدیل شد که اثرات آن هنوز هم در ترکیه حاکم است.
امان الله خان در افغانستان نتوانست در مقابل اراده ملت کارى از پیش ببرد و صلابت و پایدارى مردم نقشه هایش را خنثى کرد. و چندان توفیقى نتوانست به دست بیاورد.
اما رضاخان در ایران با حمایت انگلستان به تاریخ هفدهم دى ماه 1314 شمسى اعلام کشف حجاب اجبارى نمود و با کمال وقاحت و بى شرمى در مقابل یکى از قوانین ضرورى اسلام ایستاد و پرچم مخالفت با اسلام را در کشور مسلمان ایران برافراشت گرچه مبارزه با حجاب را از سالها قبل آغاز کرده بود.
روحانیت بیدار و مردم متدین در عین خفقان رضاخانى در هر موقعیتى که به دست مىآمد مخالفت خود را با این جنایت ابراز مى کردند. در نامه اى آیه الله العظمى حایرى(ره) به رضاخان نوشت که: ((بنده با این که تاکنون در هیچ کارى دخالت نداشتم, اکنون مى شنوم اقدام به کارهایى مى شود که مخالفت صریح با طریقه جعفریه و قانون اسلام دارد که دیگر خوددارى و تحمل برایم مشکل است.))
یکى از این مخالفت ها که به قیام خونین مردم مسلمان منجر شد, در مسجد گوهرشاد مشهد اتفاق افتاد. جمعیت زیادى به عنوان اعتراض به رژیم در مسجد گوهرشاد مشهد کنار مرقد مطهر حضرت ثامن الائمه(ع) اجتماع کردند و حجه الاسلام حاج شیخ محمد تقى بهلول که هنوز هم در قید حیات است به تبیین خطر فرهنگ غرب پرداخت و مردم را به قیام دعوت کرد که مردم هم با ابراز احساسات, تنفر خود را از رژیم رضاخانى ابراز مى داشتند. چهار ساعت از شب گذشته بود که به دستور رضاخان, در مسجد مردم را به گلوله بستند و صدها شهید و مجروح نتیجه فرمان رضاخانى بود.
درود بى کران بر شهداى مسجدگوهرشاد و دیگر شهداى انقلاب خون بار ایران.
امام خمینى(ره) در فرازى از جملات خود مى فرمایند: ((انگلیسى هاى جنایت کار, رضا خان را اسلحه دار کردند, این آدم ناشایسته بى اصل را با اسلحه آوردند و مسلط کردند... اسلحه در دست بى عقل بود... آن جنایات و کشتار عامى که در مسجد گوهرشاد واقع شد, به دنبال آن, علماى خراسان را گرفتند آوردند به تهران, حبس کردند و بعضى شان را هم محاکمه کردند و بعضى شان را هم کشتند براى این که اسلحه در دست بى عقل بود...))
(صحیفه نور, ج1, ص268 و 269)
18 دیماه: شهادت میرزا تقى خان امیرکبیر به دست مزدوران حکومت در سال 1230 شمسى.
19 دیماه: نوزدهم دى ماه 1356 یادآور پیوستن تمامى قشرهاى مختلف با هدفى صد در صد اسلامى به یکدیگر براى حمایت از اسلام و مقام ولایت بود که بازگو نمودن گوشه هایى از خاطرات آن روز براى نونهالان امروز و نسل هاى آینده عبرتآموز است به این امید که با شناخت توطئه هاى گوناگون دشمن, عوامل تفرقه افکن را طرد و با وحدت و انسجامى بیشتر, اهدافى را که براى تحققش, آن همه خون هاى پاک ریخته شد, به نتیجه برسانیم و این انقلاب اسلامى را که خونبهاى آن عزیزان است تا ظهور صاحبش حضرت ولى عصر(عج) محافظت نمائیم.
روز 17 دى ماه در روزنامه اطلاعات مقاله اى تحت عنوان ((ایران و استعمار سرخ و سیاه)) به قلم فردى با نام احمد رشیدى مطلق منتشر شد که در آن صریحا به حضرت امام خمینى(ره) اهانت شده بود. و جلسه بزرگداشت چهلمین روز درگذشت آیه الله شهید مرحوم حاج آقا مصطفى و قطعنامه اى 14 ماده اى را که به همین مناسبت تنظیم شده بود به سخریه گرفتند.
خبر روزنامه در بین مردم منتشر شد, درس هاى حوزه تعطیل شد, طلاب با اجتماع در مدرسه آیت الله بروجردى(ره) اولین راهپیمایى را به طرف منزل مرحوم آیه الله گلپایگانى آغاز کردند, در مراجعت, در ابتداى خیابان چهارمردان با یورش مإمورین که براى متفرق نمودن آنان آماده شده بودند مواجه شدند. در بعد از ظهر یکشنبه 18 دیماه جمعیت بیشترى اجتماع و پس از حضور در منزل مرحوم آیه الله نجفى مرعشى و شنیدن سخنان ایشان, به طرف منزل مرحوم آیه الله حایرى حرکت و پس از آن با حضور در نماز مغرب و عشإ در مسجد اعظم, در صحن مطهر اجتماع و به دادن شعار پرداختند و همگى فریاد مى زدند: ((درود بر خمینى)), ((مرگ بر این حکومت یزیدى)), ((مرگ بر پهلوى)), ((دانشجو روحانى پیوندتان مبارک)) این تظاهرات و شعارها تا پاسى از شب در حرم مطهر و اطراف آن ادامه داشت.
صبح دوشنبه 19 دى ماه جمعیت پس از اجتماع به منزل مرحوم آیه الله آملى رفتند که پس از سخنان ایشان, مردم به سوى منزل مرحوم آیه الله علامه طباطبایى رهسپار شدند, یکى از آقایان از سوى آیه الله طباطبایى سخنانى افشاگرانه ایراد نمودند. مردم سپس به منزل بعضى دیگر از فضلا رفتند, جمعیت پس از عبور از خیابان آذر و بازار و چهار راه بازار, متفرق و قرار بعدى منزل آیه الله نورى بود.
جمعیت در بعد از ظهر به سوى صفائیه و خیابان بیگدلى حرکت و با ورود به منزل آیه الله نورى همدانى و شنیدن سخنانى پرشور از ایشان, براى رفتن به منزل یکى دیگر از آقایان به حرکت درآمدند که با رسیدن مردم به چهار راه بیمارستان با شکسته شدن شیشه بانک صادرات توسط یکى از مإمورین, گاردیها که مسیرخیابان را مسدود کرده بودند, به جمعیت فشرده که به ناچار از پیاده روها عبور مى کردند یورش بردند, در نتیجه بیش از 240 نفر شهید و مجروح شدند و بدینسان قیام 19 دى در قم رقم خورد و صفائیه به نام خیابان شهدإ نامگذارى شد, اعتراض ها و چهلم هاى مکرر براى این مراسم همچنان ادامه داشت تا حکومت طاغوت سرنگون و حکومت جمهورى اسلامى به رهبرى امام خمینى(ره) مستقر گردید. روحشان شاد.
22 دیماه: تشکیل شوراى انقلاب به دستور حضرت امام(ره) در 22 دى ماه 1357 شمسى.
25 دیماه: بیست و پنجم دیماه امسال مصادف است با یازدهم ذى القعده سالروز تولد هشتمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت حضرت على بن موسى الرضا علیه السلام. آن حضرت بنابر نقل مشهور در یازدهم ذیقعده سال 148 هجرى قمرى در مدینه منوره متولد و جهان را به نور قدوم خود منور ساخت. زندگى آن بزرگوار هم چون پدران والامقامش الگوى هدایت تقواپیشگان و مجالس آن حضرت پناهگاه اندیشمندان و متفکران دوران بود که از دنیاى بیکران علمش استفاده مى بردند. بارگاه مقدسش در خراسان ملجإ مسلمانان و بزرگترین افتخار مردم ایران است.
فرارسیدن ولادت باسعادتش را به تمام شیعیان جهان به ویژه به عتبه بوسان درگاهش و طواف کنندگان ضریح مبارکش تبریک مى گوئیم و امیدواریم که الطاف آن حضرت در حیات و ممات همواره شامل حال همه باشد.
27 دیماه: یادآور خاطره شهادت فدائیان اسلام حجه الاسلام سید مجتبى نواب صفوى, خلیل طهماسبى, مظفر ذوالقدر و سید محمد واحدى در سال 1334 شمسى به دست مزدوران پهلوى است. روحشان شاد.