رهنمودهاى مقام معظم رهبرى حضرت آیة الله خامنهاى
امریکا در تلاش است با ایجاد تردید و شبهه در اذعان مردم در مورد مبانى اعتقادى، ارزشى، اخلاقى و انقلابى، پیوند مستحکم ملت و نظام را سست کند و سپس با آماده سازى افکار عمومى جهانى به اقدام نظامى یا شبه نظامى مورد نظر خود دست بزند.
هرگونه ناکامى، اقتدار امریکا را درهم مىشکند بنابراین امریکایىها هر جایى که احتمال بدهند از بحران موفق خارج نمىشوند دست به ماجراجویى نخواهند زد.
امریکایىها براى ماجراجویى در هر کشور دیگر نیز به این دو عنصر یعنى جدایى مردم از حکومت و داشتن مجموعهاى مرعوب و تسلیمپذیر نیازمندند اما آنها خوب مىدانند که ماجراجویى در ایران به نتیجهاى نمىرسد چرا که مردم به رغم نارضایتى از برخى امور به مسئولان نظام اعتماد دارند و جوانان پرشور در دفاع از نظام اسلامى تا پاى جان ایستادهاند.
القاى ناکارآمدى نظام و تردیدافکنى در ارزشها و مبانى اعتقادى و انقلابى از جمله نیازهاى دولت امریکاست و متأسفانه برخى عناصر، دانسته یا ندانسته به تأمین این نیازهاى دشمن کمک مىکنند و عملاً زمینه را براى اقدام نظامى یا شبه نظامى او به وجود مىآورند.
عدهاى در مقابل ماجراجویىهاى امریکا نسخه تسلیم را براى ملت ایران تجویز مىکنند اما تسلیم در مقابل دشمن به هیچ وجه کارساز نیست و ضمن تقویت روحیه دشمن او را در زیادهخواهى و ماجراجویى جرىتر مىکند.
کسانى که در بخشهاى مختلف جامعه از جمله مطبوعات مؤثرند هنگامى که سخن از تسلیم مىگویند در واقع از لزوم تسلیم کشور و مسلط شدن دشمن بر ایران سخن مىگویند اما مگر کسى حق دارد و یا مىتواند کشور را تسلیم دشمن کند؟
یکایک مسئولان و مردم موظفند با تحکیم همبستگى موجود، استحکام درونى نظام را افزایش دهند تا دشمن بیش از گذشته ناکام بماند.
مبارزه با فساد جنبش عدالت خواهى، جنبش آزاد اندیشى، تولید علم و جنبش نرمافزارى و مبارزه با بیکارى و تقویت پول ملّى که به ویژه در مجامع دانشگاهى مورد استقبال قرار گرفته است به محکم شدن ساخت درونى نظام کمک مىکند.
مردم به ویژه جوانان باید عدالتطلبى را کاملاً جدّى و به عنوان یک خواست اساسى از مسئولان مطالبه کنند تا همه مسئولان مقوله عدالت را جدّى بگیرند.
برخىها مىگویند بهانه دست امریکا ندهید و مثلاً در مورد دانش هستهاى در برابر امریکا کوتاه بیایید اما این افراد متوجه نیستند که امریکا دنبال زمینه سازى و تضعیف درونى نظام اسلامى است به گونهاى که اگر این زمینه را فراهم بببیند بدون بهانه هم حمله مىکند و اگر زمینه را نامساعد ببیند با داشتن بهانه هم حمله نمىکند ضمن آن که دانش هستهاى که ایران به همّت استعدادهاى داخلى و بدون هیچ گونه کمکى از خارج به آن دست یافته است به هیچ وجه به معناى سلاح اتمى نیست بلکه به معناى تهیه سوخت نیروگاه بوشهر در داخل کشور است. (23 / 2 / 82)
اصلاح جامعه در پرتو امر به معروف
امر به معروف و نهى از منکر دو اصلى است در اسلام که همه چیز را مىخواهد اصلاح کند، یعنى با این دو اصل مىخواهد تمام قشرهاى مسلمین را اصلاح بکند، به همه مأموریت داده. به همه، به تمام افراد زیر پرچم مأموریت داده که باید وادار کنید همه را به کارهاى صحیح و جلوگیرى کنید از کارهاى فاسد. این طور نیست که شما فقط یک مأموریتى دارید و آن این است که خودتان یک کارهاى خوبى بکنید جز کار بد، مأموریت زیادتر از این است، خودتان و همه را، هم خودتان، هم همه را و هیچ فرقى هم بین قشرها در این امر نیست که همه باید اطاعت خدا بکنند و همه باید حفظ این پاسدارى را بکنند. مهم این است.(2 / 7 / 58)
کوشش کنید که احکام اسلام را، هم عمل کنید و هم وادار کنید که دیگران عمل کنند. همان طورى که هر شخص و هر فردى موظف است که خودش را اصلاح کند، موظف است که دیگران را هم اصلاح کند. اصل امر به معروف و نهى از منکر براى همین است که جامعه را اصلاح کند. (20 / 7 / 58)
باید کارى کرد که ملتها هر جا هستند، ملتها بفهمند تکلیف خودشان را. اگر بخواهید و بخواهند و دانشمندها بخواهند، علماى همه بلاد اسلامى و دانشگاههاى همه بلادهاى اسلامى بخواهند حل مشکله اسلام و ممالک اسلامى بشود، باید مردم را بیدار کنند. این مردمى که با تبلیغات چند صد ساله، به آنها باور آورده بودند که نمىشود با امریکا یا با... مخالفت کرد و الآن هم باور ملتهاى دیگرى هست، باید اینها به ایشان فهماند که مىشود. بهتر دلیل بر اینکه یک امرى ممکن است، وقوع اوست و این امر واقع شد در ایران. دولتهاى دیگر، ملتهاى دیگر گمان نکنند که ایران از آنها عِدّه و عُدّه بیشتر داشت، خیر. باید آنهایى که در همه ممالک هستند، آنهایى که دلشان براى ملتها مىتپد، آنهایى که به اسلام اعتقاد دارند و براى اسلام مىخواهند خدمت کنند. هر کدام در محل خودشان، ملت خودشان را بیدار کنند تا ملت خودشان را که گم کردهاند، پیدا کنند. مملکت خودشان را گم کردند. ممکلت خودشان را گم کردند، هرچه در ذهنشان وارد مىشود، اینکه نمىشود با این قدرتها طرف شد، اینها چهها و چهها خواهند کرد. باید از مغز ملتها این «نمىشودها» را بیرون کرد و به جاى آن «مىشودها» را گذاشت. (18 / 5 / 59)
تمام انبیا از صدر بشر و بشریت، از آن وقتى که آدم - علیه السلام - آمده است تا خاتم انبیا - صلى الله علیه و آله و سلم - تمام انبیا براى این بوده است که جامعه را اصلاح کنند و فرد را فداى جامعه مىکردند. ما فردى بالاتر از خود انبیا نداریم، ما فردى بالاتر از ائمه - علیهم السلام - نداریم، این فردها خودشان را فدا مىکردند براى جامعه. خداى تبارک و تعالى مىفرماید که انبیا را ما فرستادیم. بیّنات به آنها دادیم، آیات به آنها دادیم، میزان برایشان دادیم و فرستادیم «لیقوم الناس بالقسط» غایت این است که مردم قیام به قسط بکنند عدالت اجتماعى در بین مردم باشد، ظلمها از بین برود، ستمگرىها از بین برود و ضعفا به آنها رسیدگى بشود، قیام به قسط بشود. (18 / 6 / 60)
آنهایى که به ما اشکال مىکنند که شما چرا سازش نمىکنید با این قدرتهاى فاسد، آنها از باب این که همه چیز را با چشم مادى ملاحظه مىکنند، با چشم طبیعى حل و فصل اشیاء را مىکنند. آنها نمىدانند که انبیاى خدا چه رویّهاى داشتند، با ظالم چطور برخورد مىکردند، یا مىدانند و خودشان را به کورى و کرى زدند. سازش با ظالم، ظلم بر مظلومین است، سازش با ابرقدرتها، ظلم بر بشر است. آنهایى که به ما مىگویند سازش کنید، آنها یا جاهل هستند یا مزدور. سازش با ظالم، یعنى، این که دست ظالم را باز کن تا ظلم کند. این خلاف رأى تمام انبیاست. انبیاى عظام، تا آن جا که توانستند جدیت کردند که ظلم را از این بشر ظالم بزدایند، به موعظه، به نصیحت، به امر به معروف، به نهى از منکر، به «انزلنا الحدید فیه بأس شدید»، «أخر الدواء الکىّ» بعد از آن که موعظه نشد، نصیحت نشد، آخر دوا این است که داغش کنند. شمشیر، آخرْ دواست. (10 / 4/ 63)
