سخنان معصومین ع

انگیزه قیام از زبان امام علیه السلام‏
امام حسین(ع) کنار قبر رسول‏خدا صلى‏اللّه علیه و آله:
«اَللّهُمَ اِنّى اُحِبُّ المَعرُوف وَ انکِرُ المُنکَرَ وَ اَسأَلُکَ یا ذَاالجَلالِ وَ الاِکرامِ بِحَقِّ هذَا القَبرِ وَ مَن فیهِ اِلّا اختَرتَ لى ما هُوَ لَکَ رِضىً وَ لِرَسُولِک َرِضىً» (مقتل خوارزمى، ج 1، ص 186)
خدایا! من معروف را دوست دارم و از بدى و منکر بیزارم. اى خداى ذوالجلال و کرامت بخش به احترام این قبر و کسى که در آن است از تو درخواست مى‏کنم راهى را پیش روى بگذارى که مورد رضا و خشنودى تو و پیامبرت است.

امام حسین(ع) در وصیتش به محمد حنفیّه:
«و انى لَم أَخرُج أَشِراً وَ لابَطراً وَ لامُفسِداً وَ لاظالِماً و اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الإصلاحِ فِى امّة جدّى أُرِیدُ أَن آمُر بِالمَعرُوفِ وَ أَنهى عَنِ المُنکَرِ وَ أَسیرَ بِسیرَةِ جَدّى وَ أبى على بن ابى‏طالب فمَن قَبِلَنى بِقَبُولِ الحَقِّ فَاللّه أولى بِالحَقِّ و َمَن رَدّ عَلَىِّ هذا أَصبِرُ حَتّى یقضِىَ اللّهُ بینى و بین القَومِ وَ هُوَ خَیرُالحاکِمِینَ وَ هذِهِ وَصِیَّتى اِلَیکَ یا أَخى! وَ ما تَوفِیقى اِلّا بِاللّه عَلَیهِ توکلت وَ اِلیهِ أُنِیب».
(مقتل خوارزمى، ج 1، ص 188)
من نه از روى خودخواهى و یا براى خوشگذرانى و نه براى فساد و ستمگرى از شهر خود بیرون آمدم، بلکه هدف من از این سفر، امر به معروف و نهى از منکر و خواسته‏ام از این حرکت، اصلاح مفاسد امت و احیاى سنت و قانون جدم، رسول خدا(ص) و راه و رسم پدرم، على بن ابى طالب علیه السلام است. پس هر کس این حقیقت را از من بپذیرد (و از من پیروى کند) راه خدا را پذیرفته است و هر کس رد کند (و از من پیروى نکند) من با صبر و استقامت (راه خود را) در پیش خواهم گرفت تا خداوند در میان من و بنى امیّه حکم کند که او بهترین حاکم است. و برادر! این است وصیت من به تو و توفیق از طرف خداست. بر او توکل مى‏کنم و برگشتم به سوى اوست.»

سخنان امام در منزل بیضه:
«أیّها النّاس إنّ رسول اللّه صلى اللّه علیه و آله قال: «من رأى سلطانا جائراً مستحلّاً لحرام اللّه، ناکثاً عهده مخالفاً لسنّة رسول اللّه، یعمل فى عباداللّه بالإثم و العدوان فلم یغیّر علیه بفعل و قول کان حقّاً على اللّه أن یدخله مدخله.» ألا و انّ هؤلاء قد لزموا طاعة الشّیطان و ترکوا طاعة الرّحمن، و أظهروا الفساد، و عطّلوا الحدود، و استأثروا بالفى‏ء، و احلّوا حرام اللّه و حرّموا حلاله، و أنا أحق ممّن غیّر و قد أتتنى کتبکم و قدمت علىّ رسلکم ببیعتکم إنّکم لاتسلّمونى و لاتخذلونى فان أتممتم علىّ بیعتکم تصیبوا رشدکم فأنا الحسین بن علىّ و ابن فاطمة بنت رسول اللّه نفسى مع أنفسکم و أهلى مع أهلکم و لکم فىّ أسوة، و أن لم تفعلوا و نقضتم عهدکم و خلّفتم بیعتى من أعناقکم ما هى لکم بنکرٍ لقد فعلتموها بأبى و اخى و ابن عمّى مسلم، فالمغرور من اغترّ بکم فحظّکم أخطأتم و نصیبکم ضیّعتم و من نکث فانّما ینکث على نفسه و سیغنى اللّه عنکم. والسّلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته.»
(انساب الاشراف، ج 3، ص 171)
«مردم! پیامبر خدا صلى اللّه علیه و آله فرمود: هر مسلمانى با سلطان زورگویى مواجه گردد که حرام خدا را حلال نموده و پیمان الهى را درهم مى‏شکند و با سنت و قانون پیامبر از در مخالفت درآمده و در میان بندگان خدا راه گناه و معصیت و دشمنى در پیش مى‏گیرد و او در مقابل چنین سلطانى با عمل و یا با گفتارش اظهار مخالفت ننماید بر خداوند است که این فرد(ساکت) را به محل همان طغیانگر، در آتش جهنم داخل کند.
مردم! آگاه باشید اینان (بنى امیه) اطاعت خدا را ترک و پیروى از شیطان را بر خود فرض و فساد را ترویج و حدود الهى را تعطیل نموده‏اند و فى‏ء را(که مختص خاندان پیامبر است) به خود اختصاص داده‏اند. حلال و حرام و اوامر و نواهى خدا را تغییر داده‏اند و من به رهبرى جامعه مسلمانان شایسته هستم نه این مفسدین که دین جدم را تغییر داده‏اند.
گذشته از این حقایق، مضمون دعوت نامه‏هایى که از شما به دست من رسیده و پیک‏هایى که از سوى شما به نزد من آمده‏اند این بود که شما با من بیعت کرده و پیمان بسته‏اید که مرا در مقابل دشمن تنها نگذارید و دست از یارى من برندارید، اکنون اگر به پیمان خود باقى و وفادار باشید به سعادت و ارزش انسانى خود دست یافته‏اید، زیرا من حسین فرزند دختر پیامبر و فرزند على هستم که وجود من با شما مسلمانان در هم آمیخته است و فرزندان و خانواده شما به حکم فرزندان و خانواده خود من هستند( در میان من و مسلمانان جدایى نیست) که شما باید از من پیروى کنید و مرا الگوى خود قرار دهید. و اگر با من پیمان شکنى نمودید و بر بیعت خود باقى نماندید به خدا سوگند! این عمل شما نیز بى‏سابقه نیست و تازگى ندارد که با پدرم و برادرم و پسرعمویم مسلم نیز این چنین رفتار نمودید و با آنان از در غدر و پیمان شکنى درآمدید. پس آن کس گول خورده است که به حرف شما اعتماد کند و به پیمان شما مطمئن شود. شما مردمانى هستید که در به دست آوردن نصیب اسلامى خود راه خطا پیموده و سهم خود را به رایگان از دست داده‏اید و هر کس پیمان شکنى کند به ضرر خودش تمام خواهد گردید و امید است خدا مرا از شما بى‏نیاز سازد. والسلام.»
پاورقی ها:

تعداد مشاهده مقاله: 69