سیزده آبان روز ملى مبارزه با استکبار

انقلاب خونین ملت ایران سرگذشت پر فراز و پرنشیبى دارد و در این رهگذر مردم خویش متحمّل مشقّت‏هاى زیادى شدند به همین دلیل همه اوقاتش براى این مرز و بوم مقدس، لیکن بعضى از ایام از جهات وقوع حوادث و رخدادها عظیم‏تر و همین بزرگى و تقدیس است که روزى در تاریخ ملت ایران به عنوان نماد و سمبل غیرت و از خود گذشتگى به نام روز ملى مبارزه با استکبار ثبت و آن روز سیزده آبان و از ایام اللّه است.
با توجه به مختصر مقدمه ذکر شده سعى بر این است تا ماهیّت استعمارى شیطان در حوادث سیزده آبان سالهاى 43 و 57 و 58 به صورت گذرا اشاره‏اى داشته باشیم.
سیزده اول: در سالهاى 41 تا 43 رژیم سفّاک پهلوى با نسخه استکبارى و با القائات شیطانى، لغو رژیم ارباب رعیّتى و اعطاى امتیاز کاپیتولاسیون به آمریکا سعى در محو نمودن احکام حیات بخش اسلام را داشتند و انتظارشان این بود که امام و امت این ظلم و ستم و استعمار، بردگى و سیطره یهود و صهیونیسم را پذیرا و محو آثار دین و احکام خدا را بنگرد و لب به اعتراض نگشایند.
زهى خیال باطل، غیرت علوى و شور حسینى امام و مردم را با فریاد اسلام خواهى در برابر حکومت وابسته به مبارزه واداشت. گرچه نداى اسلام‏طلبى رهبر کبیر در آن زمان تا پیروزى بر درفش غیر ممکن، ولى آن مرجع عالیقدر افق روشنى در وراى تاریکى و ظلمت حکومت آن روز با تکیه به نیروى الهى و قدرت پنهانى امت مى‏دید که دیگران فاقد چنین بصیرتى بودند.
حرکت دشمن ستیزى خمینى کبیر استکبار را به هراس انداخت و براى حفظ حکومت پوشالى پهلوى با سلاح قهریّه چاره را در جدایى بین رهبر و امت دیدند و در سیزده آبان 43 امام را به ترکیه تبعید و سپس به عراق که این عمل در آن اوضاع و احوال واقعیتى دردآور بود و باعث جریحه دار شدن عواطف مسلمانان گردید.
زیرا دورى آن رهبر محبوب، هجرانى سوزان و فراقى غمبار را در برداشت و امت اسلام با صبر و تحمل و حفظ اصول اعتقادى و عملى با استوارى و صلابت، رشادت، پایدارى و قدرت، شهادت و سلحشورى به مبارزه ادامه دادند تا پس از پانزده سال آن فراق غم‏انگیز به وصال دلنشین و ظلمات شاهنشاهى به طلوع فجر محمّدى مبدّل گردید.
سیزده دوم:آبان 57 و آن روزهاى عشق و ایثار، اتّحاد و همبستگى همه جا حکایت از اسلام خواهى و تبرّى از طاغوت و پیروزى نهضت را نوید مى‏داد و دشمن قدّار هر روز بر کشتار وحشیانه خود شدت مى‏بخشید و بر خلاف تصوّر آنها مردم منسجم‏تر و تظاهرات وسیع‏تر. راهپیمایى سیزده آبان آن سال با روزهاى دیگر متفاوت و رنگ و بوى دیگرى داشت.
زیرا که دانش‏آموزان، آن دسته گل‏هاى انقلاب با حضور در راهپیمایى خود را همراه بزرگان دیدند. این همراهى و همنوایى ناقوس مرگ سلطنت پهلوى را سر داد و با به خون کشیدن آن لاله‏ها به دست دژخیمان، انقلاب به اوج خود رسید و خون پاکشان باعث تشجیع امّت اسلام گردید و روز دانش‏آموز نامگذارى شد و درد آشنایان به پیروى آن رهبر درد آشنا لحظه‏اى از مبارزه غفلت نکردند تا ماهیّت استعمار و حکومت دست نشانده‏اش که قیافه زشت و نفرت بار خود را عمرى در زیر نقاب با الفاظى فریبنده و با تبلیغات دروغین مردم را فریب داده بود برملا و براى همیشه از این سرزمین رانده شدند.
سیزده سوم:آبان 58 با سالهاى گذشته قابل قیاس نبود دیگر طاغوت و طاغوتیان بر این مملکت حکومت نمى‏کردند. نهضت پیروز و جمهورى اسلامى برقرار و نهادهاى انقلابى در حال شکل‏گیرى و انس، الفت و تعاون و همکارى در همه جا به چشم مى‏خورد و آینده‏اى درخشان را نوید مى‏داد.
با وجود همه اینها شایعات، کارشکنیها، نا امنیها، فتنه انگیزیها و دامن زدن به قومیّتها و ایجاد بلوا و ناامنى در محیط دانشگاه‏ها باعث رنجش مردم گردید تا متوجه توطئه‏هاى دشمن در کمین نشسته شوند و به حقیقتى آگاه و آن حقیقت این بود. شیطان بزرگ نقشه‏هاى کوتاه و دراز مدت براى انقلاب دارد و چشم دیدن گسترش و تقویت آن را نداشته و ندارد و سکوت و به رسمیت شناختن نظام در اوایل نه به خاطر همراهى بود بلکه به دنبال فرصت و نفوذ در انقلاب بودند و گرنه آنها جز به نابودى ما رضایت نمى‏دادند و دلهاى بیمارشان جز با محو اسلام خواهى مردم شفا نمى‏یابد.
همچنین در یافته بودند مردم خداجوى آنچه را با اعتقاد راستین و ایمان، یقین و با بصیرت، آگاهى در پرتوى رهبرى ولایت فقیه بدست آورده‏اند به سادگى از دست نخواهند داد لذا به انگیزه جلوگیرى از نفوذ جمهورى اسلامى و تضعیف روحیه استقامت و پایدارى مردم سفارت خود را به کانون توطئه علیه جمهورى نوپاى ایران در آوردند. و مسلمانان ایران زمین خاطرات تلخى در گذشته از سبعیّت استکبار داشتند.
خیانت کارى و جنایتشان در عصر انقلاب براى آنها و جوانان پرشور سنگین و غیر قابل تحمّل بود به همین خاطر با حمایت همه جانبه اقدام به تسخیر آن مرکز فساد و لانه جاسوسى نمودند و جز این عمل چیز دیگرى در آن موقع ایجاب نمى‏کرد.
این حرکت قدرت ملت را بیش از پیش به جهانیان نشان داد و امام عزیز آن را انقلابى بزرگتر از انقلاب اول خواند و باعث رسوایى آمریکا و منشأ امید و خروش در بین مستضعفین جهان گردید و به حق نام گذارى سیزده آبان به عنوان روز ملى مبارزه با استکبار زیبنده این ملت و بیانگر ستیزه جویى با منش خیانت کارانه آمریکا مى‏باشد.
پاورقی ها:

تعداد مشاهده مقاله: 67