مردی «کریم» که «فخر» شهدا شد...

محمدحسن رحیمیان

و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربّهم یرزقون (آل عمران،  169)

«کسانی که در راه خدا کشته شده­اند را مرده مپندارید بلکه زنده­اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.»

خداوند کریم، شهدا را از میان بندگان شایسته خویش برمی­گزیند تا آنان را به مقام قُرب و رزق ویژه خویش مفتخر سازد و شهید بزرگوار حاج عبدالکریم فخراوی از شایستگانی بود که با کرامت زیست و با فرجام شهادت فخر خاندان و امت و اُسوه مجاهدان  بحرین گردید.

ویژگی‌های معنوی و اخلاقی حاج عبدالکریم از او انسان والایی ساخته بود به طوری که نور ایمان در چهره او می­درخشید و تقوی و دین‌مداری او در گفتار و رفتارش در قبال دوست و دشمن، خانواده و دوستان، فقرا و ایتام مشهود و مشهور بود.

او از هرگونه دورویی و نفاق و بدخواهی و شقاق پیراسته بود و تواضع و فروتنی و خاکی بودن در برابر همگان ویژگی برجسته و عیان او بود.

شهید فخراوی در جهت جلب رضای حق همواره آماده بود تا همه هستی­اش را نثار راه خدا و خدمت به خلق خدا نماید و با پیمودن همین راه بود که شایستگی مقام والای شهادت را پیدا کرد تا برای او لقب «فخر شهدای بحرین» در ذهن و زبان مؤمنان آن دیار جاری گردد.

از ویژگی‌های برجسته این شهید عظیم‌الشأن، شناخت دقیق دشمن و تشخیص جریان‌های منحرف بود؛ جریان‌های منحرفی که به نام دین، انهدام اساس دین را هدف قرار داده­اند و مقابله بی­امان با اینان را وجهه همت خود قرار داده و در راه نشر معارف اسلام ناب محمدی «صلی‌الله علیه و آله و سلم» نه فقط در دیار خود که اگر توان داشت در هر کجای جهان کوشش خستگی‌ناپذیر داشت و در این راه با همه توان و با جان و دل و مال خویش تلاش می­کرد.

نمود و جلوه این آرمان‌خواهی و عقیده راسخ شهید در راه خدا را می­توان در عرصه ترجمه، چاپ و نشر انبوه کتاب‌های دینی و آثار ارزشمند اسلامی به روشنی مشاهده کرد. او نه با هدف سود مادی که به منظــور ترویــج و تقویـت فرهنـگ اسلام ناب محمدی«صلی الله علیه و آله و سلم» مؤسسه انتشاراتی عظیمی را پایه‌گذاری کرد تا ده‌ها اثر دینی را با دقت و بصیرت گزینش کند و در شمارگانی وسیع در منطقه و دیگر نقاط در دسترس عموم قرار دهد.

شهید فخراوی همچنین در دیگر کارهای خیر پیشگام بود و بسیاری از مؤسسات خیریه را تأسیس کرد یا در آنها سهیم بود و در توسعه و پیشبرد برنامه‌های آنها برای خدمت آبرومندانه به نیازمندان از هر قشر و طایفه­ای سعی بلیغ داشت تا آنجا که به این ویژگی شهرت یافته بود که با اقتداء به اهل بیت عصمت«علیهم السلام» هیچ نیازمندی که از او درخواست کمک می­کرد از نزد او دست خالی برنمی­گشت.

نکته دیگر آنکه اگر در آشفته بازار تجارت با وسوسه شیطانی افزون‌طلبی و تکاثر، کسانی حتی در ظاهر مذهبی با حیله و نیرنگ در دام گناه حرامخواری و کلاهبرداری از مردم گرفتارند، اما شهید عزیز ما در چنین فضایی نمونه بارزی از یک تاجر مسلمان واقعی بود که در تعامل با مردم و رعایت حقوق آنان جز در چارچوب موازین شرعی و تقوای الهی حرکت نکرد.

کوتاه سخن آنکه شهید عبدالکریم فخراوی اسمی بامسمی داشت. بنده راستین خداوند کریم بود و خود آراسته به این صفت الهی بود. خون پاک او در همین دنیا نقش به سزایی در متوقف کردن شکنجه در زندان‌های بحرین ایفاء کرد و در آخرت نیز به خواست خداوند کریم شفیع دیگران خواهد بود.

گوارایت باد فوز عظیم شهادت که یقین داریم هم اکنون زنده­ای و راه و اندیشه تو همچنان زنده و پویا است و اعمال شایسته و صدقات جاریه تو در خدمت به اسلام و مسلمانان نقش مضاعف خواهد داشت. انشاء‌الله عطر کرامت تو همواره در وجود یادگاران تو به خصوص دو برادرزاده­ات محمد و علی فخراوی متجلی خواهد بود.

 سوتیتر

شهید فخراوی در جهت جلب رضای حق همواره آماده بود تا همه هستی­اش را نثار راه خدا و خدمت به خلق خدا نماید و با پیمودن همین راه بود که شایستگی مقام والای شهادت را پیدا کرد تا برای او لقب «فخر شهدای بحرین» در ذهن و زبان مؤمنان آن دیار جاری گردد.