سخنان معصومین

 

 تو، اول بگو: با کیان زیستی؟                     پس آنگه، بگویم که: تو، کیستی!

 

پیامبراکرم (صلی‌الله علیه و آله و سلم):

اختبروا النّاس بأخدانهم فإنّ الرّجل یخادن من یعجبه؛(نهج‌الفصاحه)

مردم را از معاشران‌شان بشناسید، زیرا کند هم‌جنس با هم‌جنس پرواز.

 

 

امام علی(علیه السلام):

اِحذَر مُجالَسَه قَرینِ السُّوءِ فَإنَّهُ یُهلِکُ مُقارِنَهُ وَ یُردی مُصاحِبَهُ؛ (غررالحکم و دررالکلم، حدیث 2599)

از همنشینى با دوست بد، دوری کن که همدمش را تباه و همراهش را خوار می‌کند.

 

 

پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله):

اَلْمَرْءُ عَلی دینِ خَلیلِهِ، فَلْیَنْظُر أحَدُکُمْ مَنْ یُخالِطُ؛ (بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۱۹۲، ح ۱۲)

انسان بر روش و اخلاق دوستش پرورش می‌یابد و شناخته می‌شود، پس متوجه باشید با چه کسی دوست و همنشین می‌باشید.

 

 

پیامبراکرم(صلّی‌الله علیه و آله و سلم):

ألمَرءُ عَلَی دین خَلیلِهِ؛ (نهج‌الفصاحه)

مرد بر روش دوست خویشتن است.

 

 

پیامبراکرم(صلّی‌الله علیه و آله و سلم):

اِیّاکَ وَ قَرینَ الْسُّوءِ فَاِنَّکَ بِهِ تُعْرَفُ؛ (نهج الفصاحه)

از یار بد بپرهیز که تو را بدو شناسند.

 

 

پیامبراکرم(صلّی‌الله علیه و آله و سلم) :

إنّ المتحابّین فی اللَّه فی ظلّ العرش؛ (نهج‌الفصاحه)

آنها که در راه خدا دوستى می‌کنند، در سایه عرش جاى دارند.

 

 

امام باقر (علیه السلام):

 إذا أرَدْتَ أنْ تَعْلَمَ أنَّ فیکَ خَیْراً، فَانْظُرْ إلی قَلْبِکَ فَإنْ کانَ یُحِبُّ أهْلَ طاعَهِ اللّهِ وَ یُبْغِضُ أهْلَ مَعْصِیَتِهِ فَفیکَ خَیْرٌ؛ وَاللّهُ یُحِبُّک، وَ إذا کانَ یُبْغِضُ أهْلَ طاعَه اللّهِ وَ یُحِبّ أهْلَ مَعْصِیَتِهِ فَلَیْسَ فیکَ خَیْرٌ وَ اللّهُ یُبْغِضُکَ، وَالْمَرْءُ مَعَ مَنْ أحَبّ. (وسایل الشّیعه، ج 16، ص 183، ح 1)

اگر خواستی بدانی که در وجودت خیر و خوشبختی هست یا نه، به درون خود دقّت کن، اگر اهل عبادت و طاعت را دوست داری و از اهل معصیت و گناه ناخوشایندی، پس در وجودت خیر و سعادت وجود دارد؛ و خداوند تو را دوست می‌دارد. ولی چنانچه از اهل طاعت و عبادت ناخوشایند باشی و به اهل معصیت عشق و علاقه ورزیدی، پس خیر و خوبی در تو نباشد و خداوند تو را دشمن دارد و هر انسانی با هر کسی که به او عشق و علاقه دارد، با همان محشور می‌گردد.

 

 

امام صادق (علیه‏السلام):

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ لِاَصْحَابِهِ اَیُّ عُرَی الْإِیمَانِ اَوْثَقُ فَقَالُوا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ اَعْلَمُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الصَّلَاه وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الزَّکَاه ... فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله و سلّم لِکُلِّ مَا قُلْتُمْ فَضْلٌ وَ لَیْسَ بِهِ وَ لَکِنْ اَوْثَقُ عُرَی الْإِیمَانِ الْحُبُّ فِی اللَّهِ وَ الْبُغْضُ فِی اللَّهِ وَ تَوَالِی اَوْلِیَاءِ اللَّهِ وَ التَّبَرِّی مِنْ اَعْدَاءِ اللّهِ. (بحارالانوار ج66 ص242 – کافی ج2 ص125- وسائل ج16 ص177 شماره 21284)

 پیامبر صلی‌الله علیه و آله به یارانش فرمود: کدامیک از دستگیره‌های ایمان محکم‌تر و مطمئن‌تر است؟ یاران عرض کردند خدا و رسولش آگاه‌تر است، و بعضی گفتند نماز، و بعضی گفتند زکات و بعضی روزه، و بعضی حج و عمره، و بعضی جهاد! رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: همه آنچه را گفتید دارای فضیلت است، ولی پاسخ سؤال من نیست؛ محکم‌ترین و مطمئن‌ترین دستگیره‌های ایمان، دوستی برای خدا و دشمنی برای خداست، و دوست داشتن اولیاء الله و تبری از دشمنان خدا.» (اصول کافی، جلد 2، صفحه 125، حدیث 6).

 

امام باقر (علیه‌السلام) :

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: وُدُّ المُؤمِنِ لِلمُؤمِنِ فِی اللّه ِ مِن أعظَمِ شُعَبِ الإِیمانِ ألا و مَن أحَبَّ فِی اللّهِ و أبغَضَ فِی اللّه و أعطى فِی اللّه ِو مَنَعَ فِی اللّهِ فَهُوَ مِن أصفِیاءِ اللّهِ. (بحار، جلد66، صفحه 240، حدیث 14).

محبت مؤمن نسبت به مؤمن به خاطر خدا از بزرگ‌ترین شاخه‌های ایمان است. آگاه باشید کسی که به خاطر خدا دوست بدارد و به خاطر خدا دشمن بدارد، به خاطر خدا ببخشد و به خاطر خدا خودداری از بخشش کند، او از برگزیدگان خداست!

 

 

امام باقر (علیه السلام) :

بُنِیَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسَةِ أَشْیَاءَ عَلَى الصَّلَاةِ وَ الزَّکَاةِ وَ الْحَجِّ وَ الصَّوْمِ وَ الْوَلَایَةِ قَالَ زُرَارَةُ فَقُلْتُ وَ أَیُّ شَیْ‏ءٍ مِنْ ذَلِکَ أَفْضَلُ فَقَالَ الْوَلَایَةُ أَفْضَلُ لِأَنَّهَا مِفْتَاحُهُنَّ وَ الْوَالِی هُوَ الدَّلِیلُ عَلَیْهِنَّ  (اصول کافی، جلد 2، صفحه 18)

اسلام بر پنج پایه بنا شده؛ بر نماز و زکات و حج و روزه و ولایت (رهبری معصومین)، زراره می‌گوید عرض کردم: کدامیک از اینها افضل است؟ فرمود: ولایت افضل است، زیرا کلید همه آنها است، و والی و رهبر الهی راهنما به سوی چهار اصل دیگر است.

 

 

امام علی بن الحسین (علیه السلام):

إِذا جَمَعَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ الأَوَّلِینَ وَ الآخَرِینَ، قامَ مُناد فَنادى یُسْمِعُ النّاسَ، فَیَقُولُ: أَینَ المُتَحابُّونَ فی اللهِ، قالَ: فَیَقُومُ عُنُقٌ مِنْ النّاسِ، فَیُقالُ لَهُم إِذْهَبُوا إِلَى الجَنَّةِ بِغَیرِ حِساب، قَالَ: فَتَلَقَّاهُم المَلائِکَةُ فَیَقُولُونَ إِلى أَینَ؟ فَیَقُولُونَ إِلى الجَنَّةِ بِغَیرِ حِساب!، قَالَ: فَیَقُولُونَ فَأَیُّ ضَرْب أَنْتُم مِنْ النّاسِ؟، فَیَقُولُونَ نَحْنُ المُتَحابُونَ فِی اللهِ، قَالَ: فَیَقُولُونَ وَ أَیُّ شَیء کـانَتْ أَعمالُکُم؟، قَالُوا کُنّا نُحِبُّ فی اللهِ وَ نُبْغِضُ فِی اللهِ، قَالَ فَیَقُولُونَ، نِعْمَ أَجرُ العامِلِینَ! (اصول کافی، جلد 2، صفحه 126).

هنگامی که خداوند متعال اقوام اولین و آخرین را (در قیامت) جمع کند، ندا دهنده‌ای ندا می‌دهد، به گونه‌ای که به گوش همه مردم برسد، می‌گوید کجا هستند آنهایی که به خاطر خدا همدیگر را دوست داشتند، فرمود در این هنگام گروهی از مردم برمی‌خیزند و به آنها گفته می‌شود، بدون حساب به سوی بهشت بروید! فرمود: در این موقع فرشتگان الهی از آنها استقبال می‌کنند، می‌گویند به کجا می‌روید؟ می‌گویند: به بهشت بدون حساب! می‌گویند شما از کدام گروه مردم هستید؟ می‌گویند ما کسانی هستیم که به خاطر خدا یکدیگر را دوست می‌داشتیم، می‌گویند، اعمال شما چه بود؟ می‌گویند ما به خاطر خدا گروهی را دوست می‌داشتیم و به خاطر خدا گروهی را دشمن می‌داشتیم، فرشتگان می‌گویند: چه خوب است پاداش عمل‌کنندگان!

 

 

 امام صادق(علیه السلام):

کُلُّ مَن لَم یُحِبُّ فی الدّینِ وَ لَم یَبغِض فی الدّینِ فَلا دینَ لَهُ (بحارالانوار، ج 69، ص 250).

هر کسی که دوستی و دشمنی‌اش در راه دین نباشد، او را دینی نیست.

 

 

از دعای محبّین امام سجاد(علیه السلام):

یَا غَایَهَ آمَالِ الْمُحِبِّینَ‏ أَسْأَلُکَ حُبَّکَ وَ حُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ وَ حُبَّ کُلِّ عَمَلٍ یُوصِلُنِی إِلَى قُرْبِکَ

ای منتهای مقصود محبان! از تو درخواست می‌کنم دوستی‌ات را، و دوستی دوستدارانت را، و دوستی هر عملی که مرا به مقام قرب تو رساند.

 

 

تعداد مشاهده مقاله: 142