پشت پردة نبرد دوم غزه

دکتر محمدصادق کوشکی

1. آنچه عموم رسانه‌ها و تحلیل‌گران دربارة نبرد هشت‌روزة رژیم صهیونیستی و مقاومت اسلامی غزه بیان کردند، بیانگر بخشی آشکار از این واقعه بود. رژیم صهیونیستی برای دومین‌بار نبردی نابرابر با مقاومت اسلامی غزه را آغاز کرد، اما به‌سرعت دریافت که تاب تحمل ضربات موشکی و پاسخ قدرتمندانة مجاهدان مسلمان مستقر در غزه را ندارند، از این‌رو در کمتر از هشت‌روز پذیرای آتش‌بس شد! این، همة آن چیزی بود که از این نبرد ارائه شده است!

2. ولی این نبرد چهرة دیگری هم دارد که کمتر به آن پرداخته شده است! در حقیقت این نبرد پاسخ جمهوری اسلامی به تهدیدات یک سال اخیر رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی و منافع آن به‌ویژه تأسیسات هسته‌ای بود!

3. در سال میلادی گذشته، حجم تهدیدات رژیم صهیونیستی و عمدة مقامات آن علیه جمهوری اسلامی و تأسیسات هسته‌ای آن به‌صورت بی‌سابقه‌ای شدت گرفت تا آنجا که گاه به صورت روزانه، مقامات عالی‌رتبة این رژیم از حمله به نیروگاه بوشهر، تأسیسات هسته‌ای اصفهان، مرکز غنی‌سازی نطنز و... سخن به میان می‌آوردند و به‌ظاهر تنها در این‌خصوص تصمیم نهایی اتخاذ شده و فقط ابهام بر سر چگونگی حمله بود! این تهدیدات به‌صورتی سازمان‌یافته و نظام‌مند از سوی رسانه‌های بین‌المللی (بخوانید صهیونیستی) و برخی عوامل رسانه‌ای وابسته به صهیونیسم در داخل کشور بازتاب می‌یافت؛ با این هدف که تکرار تهدیدات، آن را به یک خطر جدی برای نظام و به‌خصوص مسئولان و افکارعمومی جامعه تبدیل کند و این دلهره در میان افکار عمومی و جمهوری اسلامی ایجاد شود که «حملة اسرائیل قطعی است! تنها شیوة آن است که محل تردید مقامات صهیونیست است و اگر این ابهام نیز برطرف شود، حمله اتفاق خواهد افتاد!»

4. آنهایی که با بدیهیات مسائل نظامی و راهبردی آشنا بودند می‌دانستند که این تهدیدات صرفاً جنگ روانی است و به دلایل مختلف سیاسی و نظامی، امکان عملی‌شدن پیدا نمی‌کند و از این‌رو جمهوری اسلامی در برابر این تهدیدات، سیاست پاسخ‌های کوتاه و موردی رسانه‌ای را برگزید و عملاً در برابر هجوم انبوه تهدیدات نظامی صهیونیست‌ها، سکوت نسبی اختیار کرد.

5. ولی بهترین فرصت برای پاسخ عملی و حقیقی جمهوری اسلامی به تهدیدات رژیم صهیونیستی در سال اخیر در نبرد دوم غزه به‌دست آمد. جمهوری اسلامی با فراهم‌آوردن امکانات متنوع تسلیحاتی و موشکی برای گروه‌های جهادی مستقر در غزه، پاسخ تهدیدات کلامی مقامات صهیونیست را با موشک‌هایی داد که ساخت و ابداع متخصصان ایرانی بود؛ موشک‌هایی که همة دنیا آنها را با نام فجر 5 و فجر 3 می‌شناسد!

هنگامی که موشک‌های فجر ساخت جمهوری اسلامی به چند‌متری محل سکونت رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی و تل‌ابیب (همان تل‌آویو جعلی صهیونیست‌ها!) و حوالی نیروگاه تأسیسات اتمی رژیم صهیونیستی در «دیمونا» اصابت کرد، مقامات رژیم صهیونیستی به چشم خود دیدند که با جمهوری اسلامی طرف هستند و با صراحت این حقیقت را بیان کردند که «ما در حال جنگ با ایران هستیم!»

6. برای ساکت‌کردن مقامات صهیونیست و مقابله با تهدیدات کلامی آنها، بهترین روش، پاسخ موشکی بود؛ زیرا تجربه ثابت کرده است که بهترین زبان برای سخن گفتن با رژیم صهیونیستی و مقامات آن، زبان و منطق زور و سلاح است!

7. در نبرد دوم غزه به همان میزان که مقامات ارشد رژیم صهیونیستی حملات وَهمی و رسانه‌ای به جمهوری اسلامی انجام داده بودند، با انفجار واقعی موشک‌هایی روبه‌رو شدند که هیچ نقطه از مناطق میانی فلسطین اشغالی از شعاع آتش‌بار آن در امان نماند! موشک‌هایی که از جمهوری اسلامی می‌آمد تا خواب و بیداری و کابوس و توهم مقامات صهیونیست را یکی کند!

8. مقامات صهیونیست در همان روزهای نخست این نبرد کوتاه، پیام «موشک‌های ایرانی» را به‌خوبی درک کردند! و به همین دلیل هم رئیس رژیم صهیونیستی به‌صراحت بیان کرد: علیه تهران نخواهیم جنگید و تنها سعی خواهیم کرد جلوی ارسال موشک‌های ایرانی به غزه را بگیریم!!

9.  در همین راستا بود که رایس (وزیر خارجة سابق آمریکا) پس از پایان نبرد هشت‌روزة غزه، جمهوری اسلامی ایران را پیروز واقعی در تحولات منطقه خواند!

10. بعید نیست که پاسخ عملی و موشکی جمهوری اسلامی به تهدیدات شفاهی مقامات رژیم صهیونیستی سبب شده باشد تا «هنری کی‌سینجر» (سیاستمدار ارشد صهیونیست و از طراحان سیاست خارجی آمریکا در چهار دهة اخیر) ناچار شد به این حقیقت تلخ اعتراف کند که: «تا ده سال دیگر اسرائیلی در کار نخواهد بود»!

والعاقبة للمتقین

سوتیتر:

1: هنگامی که موشک‌های فجر ساخت جمهوری اسلامی به چند‌متری محل سکونت رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی و تل‌ابیب (تل‌آویو) و حوالی نیروگاه تأسیسات اتمی رژیم صهیونیستی در «دیمونا» اصابت کرد، مقامات رژیم صهیونیستی به چشم خود دیدند که با جمهوری اسلامی طرف هستند