گفتگو

تیم ملّی وزنهبرداری معلولین جمهوری اسلام ایران در ردهی سنّی جوانان با اقتدار کامل قهرمان جهان شد. تیم کشورمان با کسب هشت مدال طلا و دو نقره از دیگر مدعیان پیشی گرفت و سکّوی اوّل دنیا را فتح کرد. در این مسابقات سیامند رحمان وزنهبردار سنگینوزن کشورمان 5/72 کیلوگرم رکورد جهان را ترقّی داد و ضمن کسب مدال طلا، به عنوان ستارهی مسابقات انتخاب شد. همچنین آقایان محمدرضا حبیبیراد و غلامرضا آسترکی از تیم کشورمان، عنوان برترین مربیان را به خود اختصاص دادند. به خاطر این موفقیت چشمگیر با آقای محمدرضا حبیبیراد، گفتگویی انجام دادهایم که میخوانید. آقای حبیبی، چند سال است که مربیگری میکنید؟ سال 1375 به عنوان مربی تیم وزنهبرداری استان قم انتخاب شدم و بعد از ده سال حضور فعّال در مسابقات کشوری و کسب عنوان نایب قهرمانی ایران، از سال 1385 از طرف کمیتهی فنی فدراسیون وزنهبرداری جانبازان و معلولین به عنوان مربی تیم ملّی جوانان انتخاب شدم. آیا سابقهی همکاری با تیم ملّی بزرگسالان را هم دارید؟ بله، در اردوهای آمادهسازی تیم ملّی بزرگسالان در کنار تیم بودم تا تیم ملّی وزنهبرداری جانبازان و معلولین با آمادگی کامل در مسابقات پار المپیک پکن ظاهر شود. رمز موفقیت تیم ملّی جوانان ایران چه بود؟ اوّل آنکه مسابقات انتخابی و گزینشی بهخوبی برگزار شد و نفرهای شایسته، پیراهن تیم ملّی را پوشیدند. ثانیاً اردوهای خوبی داشتیم و بچّهها خوب تمرین کردند. ملاک انتخاب ملّیپوشان برای اعزام به این مسابقات به چه شکلی انجام گرفت؟ تمامی وزنهبرداران مستعد در مسابقات انتخابی کشور شرکت کردند و نفرهای اوّل هر وزن که رکوردشان نزدیک به رکورد جهانی بود، به عضویت تیم ملّی درآمدند. اگر قهرمان یک وزن، کمتر از رکورد جهانی وزنه میزد، تکلیفش چه بود؟ به عضویت تیم ملّی درنمیآمد و در آن وزن ورزشکاری به مسابقات اعزام نمیشد. ورزشکاران ما در چند اردو شرکت داشتند؟ در سه مرحله اردویی که برگزار شد، همهی ملّیپوشان با جدیّت و پشتکار تمرین کردند. این اردوها از اوایل فروردین 1387 به صورت مقطعی آغاز شد و تا اواخر تیرماه ادامه داشت. میزبان این دوره از مسابقات کدام کشور بود؟ مسابقات به مدّت ده روز در شهر نیوجرسی آمریکا برگزار شد. مقدمات کار را چگونه دیدید؟ روز اوّل تست البسهی ورزشکاران انجام شد، در روز دوّم بچهها، معاینات پزشکی شدند. سپس با انجام کلاسبندی، ورزشکاران کارت IPC دریافت و جواز حضور در مسابقات را کسب کردند. بچهها از چه ناحیهی جسمی معلول بودند. در بین ورزشکاران، تنی چند با قطع عضو روبهرو بودند، تعدادی از آنها قطع نخاعی بوده و بعضی از آنها در کودکی به فلج اطفال مبتلا شده بودند. در کل از این قهرمانان، به عنوان معلولین جسمیـ حرکتی یاد میشود. چند ورزشکار به مسابقات اعزام شدند؟ تیم ما با ده ورزشکار، دو مربی و تعدادی همراه عازم مسابقات شد. مدالآوران کاروان اعزامی کشورمان چه کسانی بودند؟ هر ده ورزشکار کشورمان در مسابقات خوش درخشیده و مدالآور شدند. تیم ما هشت مدال طلا و دو نقره دریافت کرد. صمد عباسی در 48 کیلوگرم، امیر جعفری در 52 کیلوگرم، علیرضا قلعهناصری در 60 کیلو، روحاللّه رستمی در 5/67 کیلو، سعید رسولی در 5/82 کیلو، سیدمحمود میرموسوی در 90 کیلو، سعید حبیبی در 100 کیلو و سیامند رحمان در 100+ کیلو، همگی طلا گرفتند و علی نجاتخواه در 5/67 کیلو و حامد صلحی در 75 کیلوگرم موفق به کسب مدال نقره شدند. ارتباط مسابقات جهانی با مسابقات المپیک چگونه است؟ این مسابقات، حکم گزینشی مسابقات پارالمپیک 2012 لندن را داشت و هر ده ورزشکار ما، جواز حضور در مسابقات لندن را کسب کردند. رقبای اصلی ما کدام کشورها بودند؟ وزنهبرداران اکثر کشورها آماده بودند؛ امّا انگلیسیها، آمریکاییها، روسها، چینیها، مصریها، فرانسویها و بلغاریها از آمادگی بیشتری برخوردار بودند. کدام یک از مسؤولین فدراسیون تیم را همراهی کردند؟ آقای خسروی وفا ریاست فدراسیون، آقای هادیزاده سرپرست کل سازمان و ریاست فدراسیون نابینایان و آقای بیژن احمدی سرپرست اردوها در کنار بچّهها بودند. البته آقای نیکنام به عنوان مسؤول امور فرهنگی، آقای مسعود حسینی خبرنگار، آقای موسوی مترجم کاروان و آقای توانا همراه بچّهها بودند و از ورزشکاران بهطرق مختلف حمایت میکردند. جا دارد از آقای دکتر رواسی ریاست کل انجمن وزنهبرداری جمهوری اسلامی ایران هم قدردانی و تشکر کنم. دستاورد این دوره از مسابقات جهانی چه بود؟ علاوه بر آنکه قهرمان جهان شدیم و سهمیهی پارالمپیک را بهطور کامل به دست آوردیم، به نکتهی جالبتوجهی دست یافتیم: کشورهای پیشرفته، جهت سالمسازی و تقویت روحی افراد معلول، در کنار مسابقات جهانی جوانان، برای کودکان و نوجوانان هم مسابقات باشکوهی برگزار کردند. این کار علاوه بر نشاط و شادابی در معلولین، موجب پشتوانهسازی در تیمهای بزرگسال میشود. امیدوارم ما هم به نونهالان و نوجوانان بیشتر توجه کنیم و آنها را از سنین پایین آماده کنیم تا در آینده برای کشورمان افتخارآفرین باشند. آیا همزمان با وزنهبرداری، مسابقات دیگر برگزار شد؟ ورزشکاران دوومیدانیکار هم با ما اعزام شدند. آنها نیز ده ورزشکار و یک مربی به مسابقات اعزام کردند و با دست پر از مسابقات برگشتند. هموطنان خارج از کشور چگونه از تیم شما استقبال کردند؟ بینظیر بود. عدهای از هموطنان با شش ساعت پرواز خود را به ورزشکاران رساندند و ضمن خیرمقدم به بچهها، هدایای نفیسی به آنها اهدا کردند. در ضیافت شام و ناهار از بچّهها پذیرایی کردند؛ حتّی یکی از هموطنان که مدرک مهندسی داشت، نهصد کیلومتر رانندگی کرد و خود را به کاروان اعزامی جمهوری اسلامی رساند و در ایّام مسابقات با تمام قوا در خدمت ورزشکاران بود. در پایان مسابقات در مراسم بدرقه، آنها به ملّیپوشان گفتند: «شما ما را سربلند کرده و باعث افتخار و عزّت ما شدید.» حرف پایانی؟ بچّههای ایران زمین در همهی زمینهها، سرشار از استعدادند و برای شکوفایی این استعداد ذاتی، حمایت مسؤولین بسیار مؤثر است. در پایان لازم است دو نکته را یادآوری کنم. بعد از قهرمانی مقتدرانهی تیم وزنهبرداری جمهوری اسلامی ایران، یکی از سایتهای آمریکایی جملهی: صندلیهای چرخدار بر فراز آسمان آمریکا را نوشت که این جمله به زیبایی، توان پهلوانان کشورمان را نمایان میکند. همچنین سیامند رحمان نابغهی سنگینوزن میهنمان موفق شد وزنهی 230 کیلوگرمی را مهار کند و رکورد جهان را به میزان 5/72 کیلوگرم ارتقا بخشد. کار سیامند از آن جهت کارستان است که همیشه رکورد شکنیها با نیمکیلو، یک کیلو و در نهایت پنج کیلو جابهجایی انجام میگیرد. بنابراین قاطعانه میتوان اعلام کرد که سیامند رحمان میزان رکوردها را ارتقا بخشید و رکورددار رکوردشکنان شد.

تعداد مشاهده مقاله: 204