تنیس روی میز

تنیس روی میز سیدمهدی حسینی پیشینه زادگاه این ورزش انگلستان است. در سال‌های 1880‌- 1890 شاهزادگان انگلیسی برای فرار از آفتاب سوزان، به فکر انجام ورزشی افتادند که علاوه بر تحرک بتوان آن را در زیر سقف اجرا کرد. بنابراین شکل کوچکی از تنیس را ارائه کردند که روی میز انجام می‌شد و به تنیس روی میز یا پینگ‌پنگ معروف شد. چگونگی بازی فرد آغاز‌ کننده، با استفاده از راکت باید به گونه‌ای به توپ ضربه بزند که ابتدا توپ به نیمه‌ی زمین خود و پس از عبور از روی تور، به نیمه‌ی زمین فرد مقابل برخورد کند. در ضربه‌های بعدی توپ باید فقط در نیمه‌ی زمین طرف مقابل به زمین بخورد. ترتیب بازی این ورزش می‌تواند به صورت انفرادی (تک به تک) یا گروهی (دو به دو) انجام شود. در بازی‌های انفرادی، زننده‌ی سرویس، یک سرویس صحیح را اجرا می‌کند. سپس گیرنده‌ی سرویس یک برگشت صحیح را اجرا می‌کند و به همین ترتیب زننده و گیرنده به طور متناوب به توپ ضربه‌ می‌زنند. در بازی‌های دو نفره، ابتدا زننده‌ی سرویس، یک سرویس صحیح را اجرا می‌کند. سپس گیرنده‌ی سرویس توپ را برگشت داده، بعد، هم‌‌بازی زننده‌ی سرویس یک برگشت صحیح انجام می‌دهد. پس از آن نفر دوم گیرنده‌ی سرویس، توپ را برمی‌گرداند. به این ترتیب هر بازیکن به نوبت و به‌طور متوالی به توپ ضربه می‌زند تا یک نفر خطا کرده، طرف مقابل امتیاز کسب کند. سرویس درست در آغاز یک سرویس، توپ باید بدون حرکت روی کف دست آزاد زننده‌ی سرویس قرار داشته باشد. دستِ بازی، دستی است که راکت را می‌گیرد و دستِ آزاد، دستی است که راکت نمی‌گیرد. سپس زننده‌ی سرویس توپ را تقریباً با حالت عمودی و به سمت بالا بدون چرخش پرتاب خواهد کرد؛ به صورتی که توپ پس از رها شدن حداقل ۱۶ سانتی‌متر بالا بیاید. زمانی که توپ پایین آمد، زننده‌ی سرویس به نحوی ضربه‌ می‌زند که توپ ابتدا با زمین خود و سپس بعد از عبور از روی تور مستقیماً با زمین حریف برخورد کند. در بازی‌های دو‌نفره ابتدا توپ باید به نیمه‌ی سمت راست زمین زننده‌ی سرویس و گیرنده‌ی سرویس برخورد کند. بازیکن باید طوری سرویس بزند که داور یا کمک او قادر به مشاهده‌ی رعایت مقررات صحیح از جانب او باشند. هر مسابقه‌ی تنیس روی میز یک داور و یک کمک‌داور دارد که کمک‌داور در زمان تصمیم‌گیری‌های ویژه به داور کمک می‌کند. گیم بازی از پنج گیم یازده امتیازی تشکیل می‌شود. هر بازیکن یا زوجی که زودتر به امتیاز ۱۱ دست یابد، برنده‌ی گیم خواهد بود، مگر آن که به امتیاز مساوی ۱۰ دست یابند. در این صورت برنده، بازیکن یا زوجی خواهد بود که دو امتیاز پی در پی بیش‌تر از حریف خود کسب کند. امتیاز در موارد زیر بازیکن یک امتیاز کسب می‌کند: - اگر حریف او نتواند یک سرویس صحیح اجرا کند. - اگر حریف او نتواند یک برگشت صحیح اجرا کند. - اگر حریف مانعی غیر از راکت بر سر راه توپ ایجاد کند. - اگر حریف دو مرتبه‌ی متوالی به توپ ضربه بزند. - اگر بدن بازیکن به میز(سطح بازی) برخورد کند؛ به طوری که میز را حرکت دهد. - اگر بدن بازیکن با تور برخورد کند. - اگر دست آزاد بازیکن به میز (سطح بازی) برخورد کند. - در مسابقه‌های دو نفره اگر بازی‌کنان خارج از نوبتی که اوّلین زننده‌ی توپ و اوّلین گیرنده‌ی توپ تعیین شده است به توپ ضربه وارد کنند. میز سطح روی میز که سطح بازی نامیده می‌شود، باید به صورت مستطیل بوده، طول آن ۲/۷۴ متر و عرض آن ۱/۵۲ متر باشد. ارتفاع پایه‌های میز باید ۷۶ سانتی‌متر باشد. سطح بازی باید دارای رنگی یک‌نواخت و به صورت تیره و مات و بدون بازتاب نور باشد. خط سفید کناره‌ی میز به عرض ۲ سانتی‌متر موازی با طول میز و خط سفید انتهایی به عرض ۲ سانتی‌متر موازی عرض میز کشیده می‌شود. سطح بازی با یک تور عمودی به دو قسمت مساوی تقسیم می‌شود. هر زمین با یک خط میانی سفید به عرض ۳ میلی‌متر، به دو قسمت مساوی به نام «نیم زمین» تقسیم می‌شود. مجموعه‌ی تور مجموعه‌ی تور شامل تور، ضمائم آن، پایه‌ها و گیره‌هایی است که مجموعه‌ی تور به میز متصل می‌کند. تور باید با طنابی که طرفین آن به دو پایه‌ی عمودی به ارتفاع ۱۵/۲۵ سانتی‌متر بسته شده متصل شود. ارتفاع تور از سطح میز باید ۱۵/۲۵ سانتی‌متر باشد. توپ توپ باید کروی‌شکل و قطر آن ۴۰ میلی‌متر باشد. وزن توپ ۲/۷ گرم است. جنس توپ از سلولوئید یا مواد پلاستیکی مشابه و رنگ آن سفید مات یا نارنجی مات و بدون انعکاس نور است. راکت راکت نمی‌تواند به هر شکل، اندازه و وزن مورد استفاده قرار بگیرد. تیغه و سطح آن باید صاف و محکم باشد. چوب راکت(تیغه) باید از چوب طبیعی باشد. برای استحکام تیغه‌ی راکت از موادی مانند الیاف کربن، الیاف شیشه، یا کاغذ فشرده استفاده می‌کنند. سطح راکت باید یک‌نواخت بوده و دارای ضخامت یکسانی باشد. یک طرف راکت به رنگ قرمز روشن و مات و طرف دیگر آن سیاه و بدون انعکاس نور باشد. هر طرف تیغه یا چوب راکت که برای ضربه زدن به توپ مورد استفاده قرار می‌گیرد باید از جنس لاستیک معمولی آج‌‌دار باشد. لاستیک آج‌دار معمولی عبارت است از یک لاستیک بدون منفذ از نوع طبیعی یا مصنوعی که آج‌های آن به طور یک‌نواخت قرار گرفته‌اند.﷼

تعداد مشاهده مقاله: 145