کوچه اول

بهار با همه‌ی خوبی‌هایش و با همه‌ی زیبایی‌ها و خاطره‌هایش، وسایل خود را جمع کرد و چرخه‌ی زمان را به دست تابستان داد. تا تابستان، سه ماه یکه‌تازی کند؛ سه ماهی که برای شما فرصت گرانبهایی است. می‌دانی، خرداد که تمام می‌شود، آسمانه یک نفس راحت می‌کشد؛ چون خیلی از شماها در طول این مدت به بهانه‌ی درس و امتحان و این حرف‌ها آفتابی نمی‌شوید. آسمانه وقتی به صندوق پستی‌اش نگاه می‌کند که خالی است یا تک و توک نامه دارد، دلش می‌گیرد. با خودش می‌گوید: «وای عجب دوستانی داریم ما! قرار شد مرا تنها نگذارند؛ قرار شد با دست پر به من سر بزنند، اما...» آن وقت است که می‌بینی همین بهانه می‌شود تا صفحاتی از آسمانه کم شود. می‌بینی بعضی از کوچه‌هایش بی‌رهگذر می‌شوند. آسمانه دوست ندارد کوچه‌هایش خالی باشد. دلش نمی‌خواهد از کوچه‌های خلوتش فقط نسیم رد شود. رد پای شما در کوچه‌های آسمانه، باعث دلگرمی‌اش می‌شود. می‌دانی اگر کوچه‌ها یکی یکی خلوت شوند چه اتفاقی می‌افتد؟ آن وقت در دل سلام بچه‌ها یک تیتر بزرگ می‌خورد: آسمانه تعطیل! این یعنی این‌که شما وقتی برای نوشتن ندارید. اگر دارید، حوصله ندارید. پس زمان را از دست ندهید. تابستان، این فرصت طلایی را غنیمت بشمارید و با مطالب زیبای‌تان نگاه آسمانه را به امید و روشنی باز نگه دارید. از خودتان بنویسید، از شهری که در آن هستید، از خاطره‌های تلخ و شیرین، از کتابی که خواندید، از فیلمی که دیدید، از حرفی که شنیدید، از نگرانی‌ها و موفقیت‌های‌تان و از هر چیزی که دل‌تان می‌خواهد. مطمئن باشید آسمانه شما را تنها نخواهد گذاشت. یک نکته‌ی دیگر این که برخی از دوستان فکر می‌کنند هنوز مسؤول آسمانه خانم رضایی است. باید بگویم که ایشان مدتی است که همکاری خود را در قسمت دیگری از سلام‌بچه‌ها ادامه می‌دهد و لازم است از تلاش‌هایش در طول مدتی که با آسمانه بود تشکر کنم. و آخر این‌که آسمانه در تعطیلی مدارس تعطیل نیست و با مطالب شما به فعالیت خود ادامه می‌دهد. تیتر را زیاد جدی نگیرید. منتظر آثار شما. آسمانه

تعداد مشاهده مقاله: 109