کوچه آشنا

کوچه آشنا

گفت‌و‌گو با مریم مسعودی

قایقی خواهم ساخت

● خودت را برای آسمانه معرفی کن.

- من مریم مسعودی هستم. متولد بیستم بهمن ماه 1372. در شهر زیبای همدان زندگی می‌کنم. اکنون 16 سال دارم و کلاس دوم دبیرستان، در رشته‌ی ریاضی درس می‌خوانم.

● از کی شروع به نوشتن کردی؟

- من از اواخر بهمن ماه سال 1385 نوشتن را شروع کردم و اکنون حدود 2 سال است که این کار را به طور جدی انجام می‌دهم.

● با درس و مدرسه چطوری؟

- خوش‌بختانه با درس و مدرسه هم رابطه‌ی خوبی دارم.

● آخرین کتابی که خواندی؟

آخرین کتابی که مطالعه کردم کتاب «بازتاب نفس صبحدمان» اثر زیبایی از فریدون مشیری بود.

● زندگی از نگاه تو؟

- من درباره‌ی زندگی با نظر فریدون مشیری موافق هستم که چنان شاعرانه می‌سراید: زندگی صحنه‌ی یکتای هنرمندی ماست/ هر کسی نغمه‌ی خود خواند و از صحنه رود/ صحنه پیوسته به جاست/خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد.

● چرا به نوشتن روی آوردی؟

- زیرا من فکر می‌کنم که می‌توان یک سری از دردها، رنج‌ها و مشکل‌هایی را که در زندگی همه وجود دارد در قالب تشبیه، آرایه، کلمه و... به زبان آورد و برخی از آدم‌ها را از خواب غفلت بیدار کرد.

● از آرزوهایت بگو.

- یکی از آرزوهایی که در ذهن داشتم و خوش‌بختانه به آن هم تا حدودی رسیده‌ام، موفقیت در نوشتن بود و اکنون بزرگ‌ترین آرزویی که نه تنها برای خودم بلکه برای دیگران نیز در سر دارم «عاقبت به خیری» است.

● چه چیزی تو را بیش‌تر خوش‌حال می‌کند؟

- همه چیز! زیرا انسان برای شادی آفریده شده، نه برای اندوه!

● آسمانه را چگونه می‌بینی؟

- خیلی عالی و صمیمی!

● چه پیشنهادی برای بهتر شدن آسمانه داری؟

- به نظر من اگر قسمتی از این بخش به معرفی کشور و شهرهای خارجی اختصاص داده شود خیلی آسمانه بهتر می‌شود، و در کنار این معرفی، درباره‌ی جشن‌ها و مناسبت‌های آن شهر یا کشور، آداب و رسوم، مکان‌های دیدنی و غیره آن شهر، برای مخاطبان و خوانندگان چاپ کنید.

● اگر ساکن جزیره‌ی ناشناخته‌ای باشی،‌ چه کار می‌کنی؟

- قایقی خواهم ساخت و یا از آن جزیره بهترین خواهم ساخت.﷼