مناسبت‌های اسفند/چشمه و دریا

میلاد پیامبر(ص)

از نامت باران می‌ریزد. نامت شمیم ناب گل‌های محمدی است. آفتاب از امتداد ردایت بالا می‌آید و عشق روی شانه‌هایت می‌نشیند.

ای رسول نور! ای نبی عشق! با تو آسمان آبی است و زمین شکوفه‌بار. آمدنت دل‌انگیزترین اتفاق تاریخ است.

*

میلاد امام صادق(ع)

از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمود: «هرکس دو رکعت نماز بگزارد و بداند که چه می‌گوید (یعنی در قرائت و اذکاری که می‌خواند، متوجه معانی آن‌ها باشد)، چون از نماز فارغ شود بر او گناهی نمانده باشد.»

(بحارالانوار، ج84، ص 240، ذیل حدیث 22)

*

رسول خدا(ص) می‌فرمایند:

«وقتی خداوند نیک‌بختی بنده‌اش را بخواهد، او را در دین اندیش‌مند می‌کند و راه تعالی را به او نشان می‌دهد.»

(کنزالعمّال، ص 28690)

*

روز 5 اسفند در ایران روز بزرگ‌داشت خواجه نصیر طوسی و روز مهندس نام‌گذاری شده است.

خواجه نصیرالدین مشهور به محقق طوسی، حکیم و دانش‌مند میهن‌پرست ایرانی در سال 597 هجری در شهر توس دیده به جهان گشود.

در زمان هلاکوخان به وزارت رسید، انتقام ایرانیان را از دستگاه خلافت و جور عباسیان گرفت و با کمک هلاکو توانست خلافت عباسیان را در بغداد پایان بخشد و به قرن‌ها ستم و بیداد آن‌ها پایان بدهد.

او رصدخانه‌ی مراغه را با بیش از 12 دستگاه و ابزار نجومی جدید، با ابتکار خود ساخت که از شاه‌کارهای مراکز علمی جهان در قرون وسطی بود.

بعدها تیکوبراهه منجم هلندی با تقلید از او رصدخانه‌ی اوزانین برگ را برپا کرد. خواجه حدود 80 کتاب و رساله در ریاضیات، نجوم، فلسفه، تفسیر و مسائل اجتماعی نوشت و از کارهای معروف او در علوم، وضع مثلثات و قضایای هندسه‌ی کروی، تفهیم بی‌نهایت کوچک‌ها و تکمیل نظریه‌ی ارشمیدس است.

*

14 اسفندماه به عنوان روز احسان و نیکوکاری نام‌گذاری شده است. مردم ایران از دیرباز ثابت کرده‌اند که همیشه به فکر هم‌نوع خود هستند و در سخت‌ترین شرایط دست از یاری و کمک به دیگران برنمی‌دارند. شاعر خوش‌آوازه‌ی شیراز، سعدی -علیه‌الرحمه- بی‌دلیل نسروده است:

بنی‌آدم اعضای یک‌دیگرند

که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار

دگر عضوها را نماند قرار

*

25 اسفندماه سالروز بمباران شیمیایی حلبچه در سال 1366 است. در این بمباران، حلبچه در جریان جنگ ایران و عراق، در تاریخ 16 تا 17 مارس 1988 از سوی رژیم وقت عراق طی عملیاتی موسوم به عملیات انفال، بمباران شیمیایی شدند و پیرامون آن حدود 182 هزار نفر به ویژه کودکان، زنان و سال‌خوردگان آن کشته شدند. همچنین 25 اسفند مصادف است با روز بزرگ‌داشت پروین اعتصامی، شاعر توانای ایرانی.

رخشنده‌ی اعتصامی مشهور به پروین اعتصامی  (1285-1320) از زنان شاعر ایرانی بود. استیوسف اعتصامی، پدر پروین از نویسندگان و مبارزان دوران مشروطه بود. او در سال 1291 به هم‌راه خانواده‌اش از رشت به تهران مهاجرت کرد؛ به همین خاطر پروین از کودکی با مشروطه‌خواهان و چهره‌های فرهنگی آشنا شد و ادبیات را در کنار پدر و استادانی چون دهخدا و ملک‌الشعرای بهار آموخت. در دوران کودکی، زبان‌های فارسی و عربی را زیرنظر معلمان خصوصی در منزل و زبان انگلیسی را در مدرسه‌ی آمریکایی‌ها فراگرفت. پروین به تشویق ملک‌الشعرای بهار در سال 1315 دیوان خود را منتشر کرد. دیوان پروین، شامل 248 قطعه شعر است که از آن میان 65 قطعه به صورت مناظره است. اشعار پروین اعتصامی بیش‌تر در قالب قطعات ادبی است که مضامین اجتماعی را با دیده‌ی انتقادی به تصویر کشیده است.

*

حضرت عبدالعظیم حسنی

عبدالعظیم(ع) فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی(ع) است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می‌رسد. پدرش عبدالله نام داشت و مادرش فاطمه دختر عقبة‌بن‌قیس. ولادت با سعادت حضرت عبدالعظیم(ع) در سال 173 هجری قمری در شهر مقدّس مدینه واقع شده است و مدّت 79 سال عمر بابرکت او با دوران امامت چهار امام معصوم یعنی امام موسی کاظم(ع)، امام رضا(ع)، امام محمّد تقی(ع) و امام علیّ النّقی(ع) مقارن بوده و محضر مبارک امام رضا(ع)، امام محمّد تقی(ع) و امام هادی(ع) را درک کرده و احادیث فراوانی از آنان روایت کرده است.

این فرزند حضرت پیامبر(ص)، از آن‌جا که از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی(ع) است به حسنی شهرت یافته است.

حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) از دانش‌مندان شیعه و از راویان حدیث ائمه‌ی معصومین(ع) و از چهره‌های بارز، محبوب و مورد اعتماد، نزد اهل‌بیت عصمت(ع) و پیروان آنان بود و در مسائل دین آگاه و به معارف مذهبی و احکام قرآن، شناخت و معرفتی وافر داشت.