تا تو بودی

 

ماه امشب خسته و تنهاست

نخل‌ها امشب نمی‌خوابند

کوچه‌ها بی‌تو چه غمگین‌اند

چاه‌ها بی‌تو چه بی‌تابند

*

با تو هر شب کودکان شهر

لحظه‌هاشان طعم خرما داشت

تا تو بودی بی‌کسی می‌رفت

هر یتیمی با تو بابا داشت

*

جای تو خالی‌ست مولاجان

در میان کوچه‌های درد

کیسه‌ات روی زمین مانده‌ست

آه، بابا زودتر برگرد.

تعداد مشاهده مقاله: 121