صفحه‌ی خدا

* سایه‌ی لطف

خداوندا! وعده‌ای که خود دادی به سر آر و درختی ‌که خود نشاندی به بَر آر. چراغی که خود افروختی روشن دار...

خداوندا! شاد بدانیم که تو بودی و ما نبودیم. کار، تو درگرفتی و ما نگرفتیم. قیمت خود، نهادی، رسول، خود فرستادی.

خداوندا! تو ما را برگرفتی و اکنون که برگرفتی، مگذار و در سایه‌ی لطف‌مان دار.

کشف‌الاسرار و عدّةا‌لابرار

* در دل شب

 بنده هرگاه در دل شب تار با سَروَرش خلوت کند و به راز و نیاز با او بپردازد، خداوند، نور را در دلش استوار می‌گرداند و هرگاه بگوید: «خدای من! خدای من!» خداوند جلیل می‌فرماید: «بله بنده‌ی من! از من بخواه تا عطایت کنم. به من توکّل کن تا کارسازی کنم.»

پیامبر اسلام، نهج‌الدعا، ج1

* زاریدن و نازیدن

الهی!

گر زارم، در تو زاریدن خوش است

ور نازم، به تو نازیدن خوش است

الهی! شاد بدانم که بر درگاه تو می‌زارم.

مناجات‌نامه‌ی خواجه‌عبدا... انصاری

* از پای تا فرق

الهی! از پای تا فرقم در نور تو غرقم، یا نورالسموات فی‌الارض.

الهی‌نامه‌ی علامه حسن‌زاده‌آملی

تعداد مشاهده مقاله: 112