گفت‌و‌گو

غنا، ساحل طلا

گفت‌و‌گو با علی بهزادیان

مسافر کشور غنا

سفر کردن هر چند ممکن است در ظاهر با سختی‌هایی همراه باشد، فواید زیادی هم دارد که باعث رشد و بالندگی انسان می‌شود. آشنایی با زبان و فرهنگ‌های مختلف، دیدن شگفتی‌های خلقت، کسب تجربه و عبرت‌آموزی، می‌تواند بخشی از فواید سفر باشد. اگر سفر انسان آگاهانه و با هدف صورت بگیرد، ارزش آن چندبرابر خواهد بود.

علی بهزادیان چند سالی است به همراه خانواده به کشور آفریقایی غنا سفر کرده است. غنا در دوران استعمار به ساحل طلا معروف بوده است. با علی گفت‌و‌گویی انجام داده‌ایم که با هم می‌خوانیم.

* چطور شد به کشور غنا رفتید؟

- از پدرم دعوت کردند برای تدریس در دانشگاه اسلامی غنا به آن کشور برود. ما هم به هم‌راه پدرم به غنا رفتیم.

* قبل از این‌که به آن‌جا بروی چه تصوری از آن‌جا داشتی؟

- تصور می‌کردم بین مردم غنا سفیدپوست هم وجود داشته باشد؛ اصلاً باورم نمی‌شد که به‌جز توریست‌ها و سفید‌پوست‌هایی که از کشورهای دیگر آمده بودند و در آن‌جا زندگی می‌کردند، بقیه همه سیاه‌پوست باشند.

 آیا درباره‌ی کشور غنا اطلاعات زیادی داشتی؟

- نه. اطلاعات چندانی نداشتم. فقط می‌دانستم که یک کشور آفریقایی است.

 اولین چیزی که در آن‌جا نظرت را جلب کرد چی بود؟

- این‌که غنا خیلی سرسبز و زیبا بود، البته با هوای گرم و شرجی. بعد هم این‌که پایتخت غنا که ما در آن زندگی می‌کنیم خیلی نزدیک به دریا بود و بهتر بگویم از خانه‌ی ما تا ساحل اقیانوس اطلس حدود 20 دقیقه راه است.

 مسافرت از ایران تا آن‌جا چه‌قدر طول می‌کشد؟

- از ایران به غنا پرواز یکسره وجود ندارد. ابتدا به دوبی می‌رویم که حدود 3 ساعت طول می‌کشد. از دوبی تا غنا هم پرواز 8 ساعت زمان می‌برد.

 در آن‌جا چگونه درس می‌خوانی؟

- در سال اول به یک مدرسه‌ی بین‌المللی رفتم که زبان انگلیسی را یاد بگیرم؛ چون مدرسه‌ی راهنمایی رسمی وجود ندارد. ادامه‌ی دوره‌ی راهنمایی را به کمک پدر و مادرم و کتاب‌های کمک‌درسی خواندم. در خرداد هم از ایران سؤال‌های امتحانی را می‌آوردند و ما امتحان می‌دادیم.

 تفاوت مدارس آن‌جا با ایران چیست؟

- زمان حضور دانش‌آموزان در مدارس غنا طولانی‌تر است. بچه‌ها از ساعت 30/7 تا 30/3 بعد‌از‌ظهر در مدرسه هستند و باید فعالیت درسی زیادی انجام دهند. در آن‌جا زبان و ادبیات انگلیسی و فرانسه تدریس می‌شود. همه‌ی مدارس آن‌جا پول دریافت می‌کنند. حدود 100 تا 150‌هزار تومان به پول ما؛ البته مدارس عالی و بین‌المللی هزینه‌ی بیش‌تری دریافت می‌کنند. تقریباً چندبرابر مدارس غیرانتفاعی ایران.

 مردم غنا به چه زبانی با یکدیگر صحبت می‌کنند؟

- زبان رسمی مردم غنا، زبان انگلیسی است؛ چون تحت سلطه و مستعمره‌ی انگلیس بوده‌اند؛ البته در بین خودشان بیش از 10 زبان محلی دارند که رایج‌ترین آن هوسا و چویی است، که به این دو زبان بیش‌تر با هم صحبت می‌کنند؛ ولی با مردم کشورهای دیگر با زبان انگلیسی صحبت می‌کنند.

 برخورد مردم غنا با شما چگونه است؟

- مردم آن‌جا خیلی مهربان و خوش‌برخورد هستند؛ هر چند زندگی سختی دارند، بشّاش هستند و با سفیدها هم مهربان هستند. بچه‌های آن‌جا هم دوست دارند با ما دوست باشند و صحبت کنند.

 آب و هوای آن‌جا چطور هست؟

- آب و هوای آن‌جا خیلی گرم و شرجی است؛ چون در کنار اقیانوس اطلس واقع شده است. زمان زیادی طول کشید تا بتوانیم به آب و هوای آن‌جا عادت کنیم.

 آیا آن‌جا جنگل هم دارد؟

- بله، جنگل‌های بکر و دست‌نخورده‌ای آن‌جا هست که بسیار زیبا و دیدنی هستند. من هم زیاد به جنگل‌های غنا رفته‌ام. برای دیدن این جنگل‌ها گاهی باید چندین ساعت پیاده‌روی کرد.

 در غنا بیش‌تر چه حیواناتی زندگی می‌کنند؟

- آن‌جا میمون، کروکودیل و آفتاب‌پرست فراوان است.

 سرگرمی و بازی مخصوص بچه‌های غنا چیست؟

- اکثر بچه‌های غنایی به فوتبال علاقه‌مند هستند. در مدارس و کوچه‌ها بیش‌تر فوتبال بازی می‌کنند.

 آیا دوست غنایی هم داری؟

- بله، چند دوست غنایی دارم که یکی از آن‌ها نامش لطیف است.

 صنایع‌دستی مردم غنا چیست؟

- صنایع‌دستی آن‌ها بیش‌تر کارهای تزیینی چوبی است؛ همچنین کارهای هنری روی عاج فیل. در آن‌جا انواع چوب و درخت‌های گوناگون فراوانی وجود دارد. مردم مجسمه‌های چوبی زیبایی درست می‌کنند. از نیشکر هم کارهای زیبایی می‌سازند که واقعاً دیدنی هستند.

 رفتار مردم غنا با یکدیگر چگونه است؟

- بسیار خوش‌اخلاق و به یکدیگر علاقه‌مند هستند و مسلمانان و مسیحیان در کنار هم زندگی خوبی دارند.

 غنا چه‌قدر مسلمان دارد؟

- بیش از 30 مردم غنا مسلمان هستند.

 نظر آن‌ها نسبت به ایران چیست؟

- بیش‌تر آن‌ها به ایران علاقه‌مند هستند و خیلی از آن‌ها امام خمینی(ره) را به خوبی می‌شناسند.

 تلویزیون آن‌جا چه برنامه‌هایی دارد؟

- ما از تلویزیون آن‌جا استفاده نمی‌کنیم و برنامه‌های ایران را از طریق اینترنت مشاهده می‌کنیم.

 چه خاطره‌ی تلخ و شیرینی از آن‌جا داری؟

- خاطره‌ی شیرین من آن است که توانستم زبان انگلیسی را خیلی خوب یاد بگیرم. خاطره‌ی تلخ هم چیزی به ذهنم نمی‌رسد؛ البته ماه‌های اول برایم کمی سخت بود؛ چون زبان آن‌ها را نمی‌دانستم.

وقتی دلت برای ایران تنگ می‌شود چه می‌کنی؟

- سعی می‌کنم یک فیلم ایرانی زیبا را دانلود کنم و با خانواده ببینیم.

 آیا ایرانیان دیگر هم آن‌جا هستند؟

- بله، چندین خانواده‌ی ایرانی دیگر هم آن‌جا هستند. ارتباط بین آن‌ها‌ دوستانه است و مانند یک خانواده‌ی ایرانی است.

 با فامیل و دوستانی که در ایران داری چگونه ارتباط برقرار می‌کنی؟

- با تلفن و ارتباط اینترنتی؛ یعنی چت کردن و ایمیل زدن به فامیل و دوستانم.

مردم غنا چه ویژگی‌هایی دارند؟

- مردم غنا کمی فقیر هستند و امکانات زندگی آن‌ها شاید شبیه زندگی سال‌های دور ایران باشد؛ ولی بسیار تمیز هستند. مثلاً صبح وقتی از خواب بیدار می‌شوند با کم‌ترین امکانات حمام می‌کنند. لباس‌های آن‌ها همیشه تمیز و مرتب است، حتی اگر کهنه باشد. به بهداشت دندان خود بسیار اهمیت می‌دهند و در بدترین وضعیت هم با یک لیوان آب مسواک زدن را فراموش نمی‌کنند.

 از دیدنی‌های غنا بگو.

- از دیدنی‌های غنا، اقیانوس زیبای اطلس است. جنگل‌های زیبا که آبشارهای زیبایی هم در آن‌جا وجود دارد؛ همچنین پل‌های معلق زیبا و البته وحشتناکی در بالای جنگل نصب شده، که دیدنی هستند. از اماکن تاریخی قلعه‌ای است که در زمان پرتغالی‌ها ساخته شده است، که خود مردم غنا از آن بسیار نفرت دارند؛ چون در آن قلعه خیلی به آن‌ها ظلم شده است، و برده‌های غنایی را آن‌جا نگه‌داری می‌کرده‌اند. یک باغ بزرگ نیز در میان جنگل ساخته شده که گونه‌های مختلف درختان را در آن‌جا کاشته‌اند و بسیار زیبا و دیدنی است که به «ابوری‌گاردن» معروف است.

تعداد مشاهده مقاله: 107