شعر/ مه صبحگاهی

	شعر/ مه صبحگاهی
سلام بچه ها
مقاله 1، دوره 24، شماره 287، بهمن 1392
تاریخ دریافت: 16 خرداد 1396، تاریخ بازنگری: 10 مرداد 1404، تاریخ پذیرش: 16 خرداد 1396

اصل مقاله
همه چیز در مه صبحگاهی فرو رفته است ساختمان‌ها نیمه‌ دیده می‌شوند مه بوی دود می‌دهد انگار کسی در این نزدیکی آتشی افروخته است. صبا برناک – 11 ساله از ساری – کلاس ششم یادداشت: گاهی شعر، توصیف یک فضاست. یک فضا که حسی را در انسان برمی‌انگیزاند. در این‌جا صبا یک فضای صبحگاهی را توصیف می‌کند و در این توصیف از حس بینایی و بویایی استفاده کرده است. به همین کوتاهی موفق شده فضای بزرگی را به تصویر بکشد.
آمار تعداد مشاهده مقاله: 121

سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب